ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Πέρασα ένα απόγευμα βλέποντας Τούρκικα

Δεν ξέρω γιατί. Απλά ένιωσα πως έπρεπε. Και τι κατάλαβα;

Πες και το και αρρωστημένη περιέργεια. Ή επαγγελματικό ενδιαφέρον. Πες το όπως θες, πάντως όταν κάτι αποτελεί τόσο μαζικό φαινόμενο, θες καμιά φορά απλώς να δεις τι είναι αυτό που βλέπουν τόσοι πολλοί γύρω σου. Και κάπως έτσι, προέκυψε η ιδέα: Να κάτσω ένα απόγευμα να δω Τούρκικα;

Λίγο background: Δεν έχω δει ούτε δευτερόλεπτο από κανένα από τα κατά καιρούς γειτονικά σουξέ. Δεν είναι από αντίδραση στην τάση- ποτέ δεν παρακολουθούσα οτιδήποτε καθημερινό. Άσε που από τότε που εγκατέλειψε την ενεργό τηλεοπτική δράση ο Χριστόφορος, αποχώρησα κι εγώ μαζί. Πολύ απλά δεν με ενδιαφέρει τίποτα στην Ελληνική τηλεόραση– εκτός κι αν παίζει Αγγλική ή Αμερικάνικη.

Για το πείραμα αυτό αποφάσισα να διατηρήσω τον εαυτό μου στο σκοτάδι όσο περισσότερο ήταν δυνατόν. Ζήτησα μια λίστα με τα Τούρκικα που παίζονται αυτή την περίοδο, ώστε να μη χρειαστεί καν να ψάξω, από φόβο μην πέσω πάνω σε κάποια περίληψη ή φωτογραφία. Δεν ήθελα να έχω την παραμικρή ιδέα ή προκατάληψη.

Η λίστα που έλαβα και ακολούθησα:

16:50 ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ (MEGA)

17:50 SILA (MEGA)

21:00 ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ Ο ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΣ (ΑΝΤ1)

Ζέστανα καφέ,  προετοιμάστηκα ψυχολογικά, και άνοιξα την τηλεόραση.

 

Πράξη πρώτη: ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΗΣΑ

Πρώτες εντυπώσεις: Με το που ανοίγω την τηλεόραση, με ένα λεπτό καθυστέρηση, τα πράγματα είναι ήδη πάρα πολύ ζόρικα, ένας σεβάσμιος κύριος δείχνει αγενέστατα προς μια κοπέλα (την κόρη του;) και της λέει να βγει έξω, ενώ από πίσω κοιτάει μουγκό το υπόλοιπο καστ, υποθέτω η μάνα, η αδερφή-lookalike της Κατερίνας Παπουτσάκη, και ο αδερφός που έχει μελανιασμένο το ένα μάτι κι αν με ρώταγες εμένα θα σου έλεγα ότι μοιάζει πολύ πιο ύποπτος από την κοπελίτσα που έχει τώρα το δάχτυλο μες στα μούτρα της.

Η κοπέλα βγαίνει από το σπίτι, περπατά με ένα περίεργο slow-motion, κανείς δε μιλάει, η σκηνή κρατάει για πάντα, κοντέυουμε να κλείσουμε πεντάλεπτο κι ακόμα η κόρη φεύγει. Αρχίζω να υποψιάζομαι πώς γεμίζουν τηλεοπτικό χρόνο αυτές οι σειρές.

Καθώς εξελισσόταν: Η βασική πληροφορία που μου έλειπε στην αρχή ήταν πως ο πατέρας διώχνει την κόρη από το σπίτι επειδή είχε μείνει έγκυος. Δεν ξέρουμε ποιος είναι ο πατέρας; Έχει πεθάνει ο πατέρας; Δεν το έπιασα αυτό αλλά τελοσπάντων δεν έχει σημασία γιατί από ό,τι φαίνεται βρισκόμαστε ακόμα κάπου στο 1960 και το παιδί εκτός γάμου είναι ακόμα θέμα ‘ντροπής στο χωριό’.

Στη συνέχεια του επεισοδίου συμβαίνουν ακόμα 2-3 πράγματα (κυριολεκτικά, συμβαίνουν 2-3 πράγματα, τίποτα άλλο) όπως ότι ο κατά πάρα πολύ νεότερος αφεντικός του μπαμπά θα του προτείνει μια λύση για το πρόβλημα, που είναι το να παντρευτεί εκείνος την κόρη. Κοιτάζω το ημερολόγιο στον τοίχο για να σιγουρευτώ ότι δεν έχουμε επιστρέψει όντως στο 1960. Συνειδητοποιώ ότι δεν έχω ημερολόγιο στον τοίχο.

Ύστερα ο μπαμπάς παραιτείται από τη δουλειά του, τσακώνεται με τη γυναίκα του επειδή είπε στον (εξακολουθώ να υποπτεύομαι μαφιόζο) γιο της να πάει να βρει καμιά δουλειά (“εννοείς να πάω ΕΓΩ ε! θεωρείς πως σε απογοήτευσα επειδή δεν έχω πια δουλειά ε!” #issues) και περνάει το υπόλοιπο επεισόδιο στο καφενείο. Ποτέ δεν είναι αργά για να κάνεις την επανάστασή σου!

Σοκαριστική στιγμή: Σκηνή σε σχολείο. Η κόρη κάθεται στο θρανίο. Αναρωτιέμαι αν είναι φλασμπάκ από όταν πήγαινε σχολείο και σκέφτομαι πόσο άβολο είναι το θέαμα, να κάθεται ολόκληρη γυναίκα στο θρανίο, είναι σαν κάτι που ξεπήδησε από το “Wet Hot American Summer”. Και τότε βγαίνουν διάλειμμα και την καβλαντίζει ένας ‘μάγκας’ που έχει μισοανοιχτό το πουκάμισο και ανακατεμένο το μαλλί. Διάολε: ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΤΡΙΑ. Σοκ. Δεν ξαναλέω κουβέντα για την Άντρεα Ζάκερμαν στο “Beverly Hills”.

Cliffhanger: Η κόρη βγαίνει από το σχολείο, απέξω είναι το αφεντικό του μπααμπάα, την πλησιάζει, και της λέει πως πρέπει να μιλήσουν για το θέμα τους. ΑΜΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΛΥΨΕΙ; Τίτλοι τέλους. Δυνατό cliffhanger, να τα λέμε αυτά.

 

Πράξη δεύτερη: SILA

Πρώτες εντυπώσεις: Ένα καφέ πετάχτηκα να φτιάξω και μέχρι να ξεμυτίσω από την κουζίνα ήδη υπήρχε μια κυρία στο πάτωμα με κάτι κέτσαπ αίματα να φωνάζει, χάνει το παιδί χάνει το παιδί. ΟΚ σοβαρά, κάτι άλλο σε πλοκή έχουμε; Συμβαίνουν κι άλλα πράγματα εκτός από εγκυμοσύνες στον κόσμο υποθέτω;

Μέσα στις επόμενες δύο σκηνές έχω χαθεί εντελώς, κάποιοι πάνε στο νοσοκομείο, αυτή κάποιους καταριέται, που ίσως είναι αυτοί που την πήγαν εκεί και ίσως όχι, αλλού ένας θείος ποζάρει σε μια προβλήτα, τον πλησιάζουν δυο κομπάρσοι και τους λέει πως πρέπει να “την” προστατέψουν (ποια; τι γίνεται, ήρεμα. μου λείπουν τα slow-motion του προηγούμενου), μετά ένας τύπος με κολλημένο μούσι, ζωγραφισμένα φρύδια και προσποιητό γλίτσικο χαμόγελο ισχύος τηλεφωνεί εναλλάξ στο μισό καστ απειλώντας τους ή μανιπουλάροντάς τους την ώρα που ποζάρει στο άδειο διώροφο σπίτι του. Έχω μετρήσει καμιά εικοσαριά χαρακτήρες. Η Σίλα (Σιλά;) ποια είναι; ΒΑΛΤΕ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ.

Καθώς εξελισσόταν: Καταρχάς. Στις διαφημίσεις πέτυχα κάτι που έμοιαζε με τελεμάρκετινγκ από αυτά που έπαιζαν παλιά κάπου στις 2 το βράδυ σε επαναλήψεις παγκόσμιου τουρνουά πόκερ. Γιατί παίζουν τέτοιες διαφημίσεις στις 6μιση το απόγευμα; Συμβαίνει καιρό αυτό; Πραγματικά έχω πολύ καιρό να δω τηλεόραση.

Τελοσπάντων, η σειρά ξαναρχίζει και προσπαθώ να παρακολουθήσω όσα γίνονται (η τύπισσα από την αρχή του επεισοδίου απέβαλε- ο τύπος με το κολλημένο μούσι και τα ζωγραφισμένα φρύδια καταδιώκει ένα ζευγάρι με το αυτοκίνητό του, βγάζουν όπλο μεταξύ τους και μετά αποφασίζουν ότι είναι φίλοι και συνεχίζουν το δρόμο τους- ο θείος που πόζαρε στην προβλήτα κρύβεται πίσω από έναν κορμό δέντρου έξω από ένα… σχολείο; άβολο) ενόσω κάνω αγώνα για να συνδέσω όλους τους χαρακτήρες μεταξύ τους και τι σχέση έχουν.

Άγχος! Μπορώ να έχω πίσω το προηγούμενο που είχε 7 χαρακτήρες και 3 σκηνές σε όλο το επεισόδιο; Όχι; Περίμενε, κάτι αρχίζει να γίνεται. Αυτή η πολύ καυτή κοπέλα που μάλλον η τύπισσα κατηγορεί για την αποβολή, πρέπει να είναι η πρωταγωνίστρια. Σίλα. Ή Σιλά, δεν είμαι σίγουρος ότι το ακούω καλά. Και είναι παντρεμένη με έναν απίστευτα generic άντρα με φροντισμένα ατημέλητο μούσι που έβγαλε όπλο νωρίτερα στο φίλο του με το κολλημένο μούσι. Τον παρακαλεί να φύγουν από την πόλη και να γυρίσουν πίσω, αλλά αν κρίνω από τις γραφειάρες που έχουν κι οι δύο, δεν πρέπει να είναι και άσχημα στην πόλη.

Το υπόλοιπο μισό επεισόδιο ξαφνικά είναι η Σιλα (χωρίς τόνο, το αποφάσισα) και ο cardboard άντρας της που μαλώνουν και μετά κάνουν άβολο σεξ και μετά ξαναμαλώνουν και μετά είναι ξενερωμένοι. Δεν είναι τρομερά ενδιαφέρον αυτό το πράγμα παιδιά, ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΙΑ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ.

Σοκαριστική στιγμή: Ο τύπος με το κολλημένο μούσι πάει να επισκεφθεί την τύπισσα που είχε αποβάλει στην αρχή του επεισοδίου και η οποία κατηγορεί την Σιλα για την αποβολή (δεν ξέρω γιατί αλλά ξέρω ότι στηρίζω Σιλα, είναι όλα μια παρεξήγηση) και τώρα θα συνωμοτήσουν για να πεθάνει κι αυτή όπως πέθαναν οι δύο (;) προηγούμενοι σύντροφοι της τύπισσας. Δε θα το θεωρούσα απίθανο αν είχαν πεθάνει στη διάρκεια κάποιας γέννας. Ναι, το ξέρω οτι είναι άντρες.

Cliffhanger: Μετά τη σκηνή που οι δυο τους αποφασίζουν να καταστρέψουν την πρωταγωνίστρια της σειράς (μια χαρά cliffhanger δηλαδή ρε παιδιά) η δράση κόβει, επιστρέφουμε στο υπνοδωμάτιο του power couple, το σεξ έχει τελειώσει (ευτυχώς) και κοιτάζονται και αναρωτιούνται. “Πιστεύεις ότι θα κρατήσει το λόγο του ο [τύπος με τα κολλημένα μούσια];” Αμφιβολία. Και τέλος. LAME. Είναι αυτό cliffhanger; Τα λεφτά μας πίσω. Δεν θα έβλεπα επόμενο επεισόδιο για κανένα λόγο. Έξαλλος.

 

Πράξη τρίτη: ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ Ο ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΣ

Πρώτες εντυπώσεις: Μετά από δύο συνεχόμενες ώρες με εγκυμοσύνες δολοπλοκίες ευτυχώς ήρθε ένα διάλειμμα δύο ωρών μέχρι την τελευταία δόση. Ανοίγω την τηλεόραση ξανά στις 9, ο ΑΝΤ1 δείχνει ακόμα αθλητικά, μετά διαφημίσεις, μετά τον καιρό, μετά κι άλλες διαφημίσεις, η ώρα κοντεύει 21.20 και κάπου εκεί σκέφτομαι πως από αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή καλύτερα να έβλεπα τη “Σιλα”.

Τελοσπάντων, η σειρά σε κάποια φάση επιτέλους αρχίζει και τότε συνειδητοποιώ κάτι που βάσει τίτλου θα έπρεπε να είχα υποπτευθεί: Είναι σειρά εποχής! Σουλτάνες, πασάδες, αγάδες, χαρέμια, ο κακός χαμός. Πιάνω τους ξηρούς καρπούς, στρώνομαι, και περιμένω εναγωνίως τη στιγμή που θα μάθουμε ποια από όλες τις σουλτάνες θα αφορά η αναπόφευκτη πλοκή με εγκυμοσύνη.

Καθώς εξελισσόταν: Καμία! Πρώτη μεγάλη ανατροπή.

Στην πορεία του επεισοδίου, κι ενώ αναρωτιέμαι ποιος και πού είναι ο Σουλεϊμάν του τίτλου (υπέθετα ότι δεν τον είχαμε δει, τίποτα το μεγαλοπρεπές ως εκείνο το σημείο), χάνω το μέτρημα με τις σουλτάνες. Φυσικά ούτε λόγος να θυμάμαι ονόματα, αλλά έχουμε την Σουλτάνα Κιμ Καρντάσιαν, τη Bimbo Σουλτάνα, την Σουλτάνα με τα Πορτοκαλί Μαλλιά κλπ. Κάπως έτσι για να βγαίνει άκρη.

Κάποια στιγμή η δράση μεταφέρεται ‘στη Βιέννη’ και για κάποιο λόγο οι χαρακτήρες μιλάνε Γερμανικά με Τούρκικο ντουμπλάρισμα από πάνω. Γιατί συμβαίνει αυτό; Τέτοια έμφαση στο ρεαλισμό; Δεν καταλαβαίνω τι βλέπω αλλά με αποσπά και χάνω τις πολιτικές δολοπλοκίες. Δε με νοιάζουν ούτως ή άλλως, το ζουμί βρίσκεται εμφανώς στο ΣουλτάναOff που συμβαίνει στο παλάτι.

Η Πορτοκαλί Σουλτάνα ζηλεύει τρελά που ο Σουλεϊμάν (ο οποίος εμφανίζεται κάπου μετά τα μισά, καθόλου μεγαλοπρεπής, σαν τον Ζακ Γκαλιφιανάκη είναι) έχει βάλει στο μάτι μια καμπυλωτή πριγκίπισσα από άλλη χώρα υποθέτω (αλλιώς γιατί τόσα ντουμπλαρίσματα) και οι άλλες Σουλτάνες την κοροϊδεύουν. Είναι επειδή έχει πορτοκαλί μαλλιά; Δεν καταλαβαίνω γιατί τόση χαιρεκακία αλλά εγώ κάπως στεναχωρήθηκα για την καημένη.

Επίσης. Βαρετό. Βα-ρε-τό.

Σοκαριστική στιγμή: Ή τουλάχιστον στεναχωριόμουν μέχρι που έστειλε “δώρο” στην πριγκίπισσα ένα σεντούκι που έχει μέσα ΕΝΑ ΦΙΔΙ. Εντάξει, χαλάρωσε λίγο τη φάση σου.

Cliffhanger: Πανικόβλητη η Πορτοκαλί Σουλτάνα δε ξέρει τι να κάνει επειδή ο Σουλεϊμάν έχει πάρει την πριγκίπισσα στο ‘γραφείο’ του. Σωστός ο μεγαλοπρεπής. Το επεισόδιο τελειώνει με την Πορτοκαλή να λέει σε έναν από τους άντρες του Σουλεϊμάν πως “αν τον χάσω εγώ θα τον χάσεις κι εσύ”. Καταρχάς, απίστευτα αδύναμο. Ουυυ, μας σκοτώνεις με τα γεμάτα αόριστες απειλές λόγια σου. Κατά δεύτερον, τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει αυτό που κατάλαβα; Όχι, αποκλείεται. Μάλλον όχι. Δε μπορεί να… Όχι, όχι, αποκλείεται.

Τελοσπάντων,

Τίποτα από αυτά που είδα δεν ήταν αρκετά φρικτό ώστε να έχει έστω αρκετή αξία κανιβαλισμού, ήταν κατά βάση αργόσυρτες ώρες μπουκωμένες με χαρακτήρες που δεν έκαναν επί της ουσίας τίποτα. Και πάλι όμως, έχω την δυστυχή υποψία πως πρέπει να παραμένουν παραγωγές ανώτερες από ό,τι άλλο έχει να παρουσιάσει η ελληνική τηλεόραση.

*σκέφτεται*

*αποσυνδέει ξανά την κεραία*

#cliffhanger