REVIEWS

Ποια ταινία να δεις στο Netflix σήμερα (και κάθε μέρα): My Happy Family

Έκανε πρώτα τον γύρο του κόσμου μέσα απ' τα φεστιβάλ, τώρα μπορείς να δεις αυτό το γεωργιανό διαμαντάκι από το Netflix.

Πόσο δύσκολο έχει γίνει να ξετρυπώνεις περιεχόμενο στο Netflix. Γι’ αυτό κάθε μήνα ανανεώνουμε τη λίστα μας με τις 50 καλύτερες ταινίες που είναι διαθέσιμες στην πλατφόρμα, όπως και αυτή με τις 30 χαμηλότερου προφίλ παραγωγές που δε θα σπρώξει ο αλγόριθμος.

Αυτή την εβδομάδα προτείνουμε:

Netflix Pick of the Week:

Ούτε τέταρτο δε θα έχει περάσει μέχρι να καταλάβεις ότι ο τίτλος του My Happy Family είναι ειρωνικός. Ή για να καταλάβεις τους λόγους που η κεντρική ηρωίδα, Mañana, αποφασίζει να εγκαταλείψει το σπίτι της, παρότι ποτέ δε θα ακούσεις την εξήγηση από το δικό της στόμα. Ούτε εσύ, ούτε η οικογένειά της.

Οι Γεωργιανοί δημιουργοί του In Bloom, Nana Ekvtimishvili και Simon Gross, πέτυχαν τη σπάνια, τέλεια ισορροπία μεταξύ αγνής κωμωδίας και θλίψης, με κέντρο μια δασκάλα που ασφυκτιά μέσα σε μια οικογένεια που την πνίγει με ενοχές και αγάπη εξίσου. Το έκαναν με τη βοήθεια του Ρουμάνου κινηματογραφιστή Tudor Vladimir Panduru (έχει κινηματογραφήσει το Graduation του Cristian Mungiu), θυμίζοντας πολλά από τα δυνατά χαρτιά του πρόσφατου ρουμάνικου κινηματογράφου που συχνά καταπιάνεται με τα προσωπικά δράματα χαρακτήρων πνιγμένων από τις κοινωνικές προσδοκίες.

Δεν είναι μια τυπική ιστορία φεμινιστικής απελευθέρωσης όμως, αν κι έχει ξεκάθαρα τέτοια στοιχεία – η Mañana παίρνει τις δικές της αποφάσεις αλλά η απαίτηση να τις δικαιολογήσει ακόμα και στους γηραιότερους της οικογένειας δείχνει τη θέση της σε μια πατριαρχική κοινωνία. «Υπάρχουν ηλικιωμένοι εδώ, μπορεί να πουν κάτι σοφό», ακούει κάποια στιγμή. Δε θα κάνουν τίποτα τέτοιο.

Αυτή η ανάκριση και χειραγώγηση του χώρου από τους δημιουργούς κάνει το My Happy Family ανησυχητικό, και πουθενά δε γίνεται αυτό πιο αισθητό όσο γύρω από το τραπέζι του δείπνου που, στη Γεωργία όπως και στην Ελλάδα, έχει απαράμιλλη σημασία ως σύμβολο οικογενειακής ενότητας. Η Mañana όμως βρίσκει αυτές τις περιστάσεις αποπνικτικές, αποτυπωμένες έξοχα από την Ekvtimishvili που θολώνει το κάδρο της με περισσότερα σώματα απ’ όσα αυτό μπορεί να αντέξει.

Καμία μικρή αποκάλυψη για την πρωταγωνίστρια, την εσωτερική ζωή της και τη ζωή συγγενών που μοιάζουν να έχουν βγει από κάποιο My Big Fat Georgian Wedding, δεν οδηγεί σε κάποιο βέβαιο συμπέρασμα για την εξέλιξή τους στο μέλλον. Αυτό μπορεί να απογοητεύσει όσους προτιμούν κλιμάκωση ή ένα σαφές τέλος, αλλά ουσιαστικά η ταινία παραμένει πιστή στο DNA της. Γίνεται τόσο προσωπική που αυτόματα δε μπορεί να δώσει τελεσίδικες απαντήσεις.

Πριν καταλήξει στο Netflix, στο είχαμε προτείνει από τις Νύχτες Πρεμιέρας.