Ποια ταινία να δεις στο Netflix σήμερα (και κάθε μέρα): Nobody Knows I’m Here

Αυτή την εβδομάδα προτείνουμε ένα υπόκωφο, βραβευμένο θρίλερ που διανείμει το Netflix, με έναν αγνώριστο Jorge Garcia.

Netflix Pick of the Week:

Ο Jorge Garcia του Lost κάνει μία έντονα δραματική στροφή στο πρώτο μεγάλου μήκους φιλμ του Gaspar Antillo, ενός Χιλιανού μικρομηκά που υποστηρίζεται εδώ στην παραγωγή από τον σπουδαίο Pablo Larrain (Jackie, Neruda, Ema).

Ο Garcia υποδύεται τον Memo Garrido, ένα πρώην child star που έκανε επιτυχία στα ‘90s. Λόγω του βάρους του ως παιδί και παρά τις φωνητικές του ικανότητες, ο Memo είχε αντικατασταθεί ως εικόνα από έναν πιο συμβατικά εμφανίσιμο συνομήλικό του που τον παρίστανε σε μουσικά κλιπ και εκπομπές, ένα γεγονός που πυροδότησε μία τόσο βίαιη πράξη που κατέστρεψε τις ζωές και των δύο.

Ως ενήλικος πλέον, ο Memo ζει αποκομμένος σε ένα νησί που ο διευθυντής φωτογραφίας Sergio Armstrong απαθανατίζει ως απόκοσμο δασικό τοπίο, και το φιλμ του Antillo γίνεται μία μελέτη της αποξένωσης μέσα από τα μάτια του. Ο δημιουργός εναλλάσσεται ανάμεσα στις αναμνήσεις του κεντρικού χαρακτήρα και στην τρέχουσα ζωή που διανύει στην εξοχή της Χιλής όπου υπομένει μια ήρεμη ρουτίνα πλάι στον θείο του (τον Luis Gnecco του Neruda), μέχρι που ένα ακόμη βίαιο ξαφνικό αφήνει τελικά τον Memo μόνο του.

Τότε θα γίνει φίλος με μία ευγενική κάτοικο από την πόλη (Millaray Lobos) που μοιάζει να νοιάζεται για τη σιωπηλή, σκυθρωπή ύπαρξή του. Η φιλία τους θα βοηθήσει τον Memo να αρχίσει να βγαίνει από το καβούκι του, όμως οι δαίμονες από το παρελθόν του θα τον στοιχειώσουν ξανά.

Ως ιστορία είναι πολύ λογικό να προκάλεσε το ενδιαφέρον του Larrain που κάνει την παραγωγή, αφού θυμίζει το δικό του Tony Manero από το 2008, ένα ψυχόδραμα για έναν εσωστρεφή χορευτή που αποζητούσε μία θέση σε μία αφιλόξενη και αδιάφορη για τις επιθυμίες του βιομηχανία ψυχαγωγίας.

Τα πάντα περιστρέφονται γύρω από έναν αγνώριστο σε σχέση με τον χαρακτήρα του ως “Hurley” Garcia, που είναι μαγνητικός εδώ ισορροπώντας μεταξύ ευγενικού γίγαντα και ωρολογιακής βόμβας. Δεν πρέπει να έχει ούτε 20 λέξεις όλες κι όλες στα 90’ της ταινίας, κρατώντας μας αναρωτώμενους ως το τέλος, χωρίς κανέναν κλασικό μονόλογο αποκαλύψεων να αποσυμπιέζει το πένθιμο βλέμμα του και την οργή που σιγοβράζει από κάτω.

Το Nobody Knows I’m Here θα έκανε τη δια ζώσης πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ της Tribeca, ένα από τα πολλά φεστιβάλ που δεν έγιναν το 2020, αλλά ακόμα κι έτσι ο Antillo είχε κερδίσει στην κατηγορία Best New Narrative Director. Το Netflix το είχε τσακώσει τότε με συνοπτικές διαδικασίες.