Πώς το Sex Education άλλαξε το σεξ στην τηλεόραση

Από όταν έκανε πρεμιέρα το 2019, το Sex Education αγαπήθηκε επειδή αναθεώρησε το πώς θα μπορούσε να μοιάζει μία ιστορία ενηλικίωσης τοποθετημένη σε σχολείο. Είναι αμέτρητα τα teen shows που έχουν δοκιμάσει και πετύχει στο ίδιο εγχείρημα – με το σεξ αναπόφευκτα ως μέρος της κουβέντας που άνοιγαν – κανένα όμως δεν το έκανε, ή δεν μπορούσε έστω να το κάνει, όπως το Sex Education.

Στο επίκεντρο της ιστορίας του βρίσκεται ο Otis Milburn (Asa Butterfield), ο δύστροπος αλλά αξιαγάπητος γιος δύο σεξοθεραπευτών που αποφασίζει να χρησιμοποιήσει την αντισυμβατική ανατροφή του για να εκπαιδεύσει τους συμμαθητές του σε θέματα σεξουαλικής υγείας, από τη χλαμύδια μέχρι την ασεξουαλικότητα. Μαζί του είναι ο καλύτερός του φίλος, ο Eric (Ncuti Gatwa), και η Maeve (Emma Mackey). Μία συμπρωταγωνίστρια ίσης αξίας και αυτενέργειας με τον Otis, και φυσικά το αιώνιο θα-είναι-μαζί-ή-όχι ερώτημα που υπάρχει σε κάθε τέτοια ιστορία.

Η τέταρτη σεζόν αποχαιρετά το Moordale Secondary School καθώς η παρέα σπουδάζει πια στο φανταστικό Cavendish Sixth Form College, με τις ιστορίες του υπόλοιπου καστ να εξελίσσονται από εκεί περίπου που τις αφήσαμε. Η Jean (Gillian Anderson) υποφέρει από επιλόχειο κατάθλιψη και αγωνίζεται να συνδεθεί με τη νεογέννητη κόρη της, η Aimee (Aimee Lou Wood) προσπαθεί να επουλώσει το τραύμα της σεξουαλικής παρενόχλησης που βίωσε, και ο Adam (Connor Swindells) εγκαταλείπει το σχολείο για να εργαστεί σε φάρμα.

Αν και η σειρά διαδραματίζεται σε ένα φανταστικό βρετανικό Λύκειο του σήμερα, έχει μία ρετρό αμερικανική αισθητική που σχεδιάστηκε ως φόρος τιμής στις εμβληματικές εφηβικές ταινίες του σκηνοθέτη John Hughes από τα ‘80s. Οι χαρακτήρες φορούν κολεγιακά τζάκετ και μοιράζονται μυστικά με την πλάτη στα lockers του διαδρόμου, ακριβώς όπως η Molly Ringwald στο Sixteen Candles. Η Laurie Nunn που δημιούργησε το Sex Education χρειαζόταν μία παλέτα όχι μόνο τιμητική για τις ταινίες που τη μεγάλωσαν, αλλά και ταιριαστή στον οξυμένο τόνο της σειράς της. Στην πρώτη σεζόν μιλούσαμε για ένα παιδί που διαπαιδαγωγούσε για το σεξ μέσα από μία τουαλέτα. Χρειαζόταν σίγουρα λοιπόν ένα ενισχυμένο, δυναμικό περιβάλλον για να το συνοδεύσει.

Παρά την ποπ αισθητική του ωστόσο, το Sex Education δεν βάφει το σεξ με το γκλος που έχουν κάνει άλλες εφηβικές σειρές. Το Euphoria για παράδειγμα – που ναι, υποστηρίζει ότι δεν είναι σειρά για εφήβους αλλά τοποθετείται σε Λύκειο και το βλέπουν πάρα πολλοί ανήλικοι – έχει σκοτεινή προσέγγιση για το σεξ ακόμα και στις πιο ανάλαφρες στιγμές του, ρομαντικοποιώντας την ίδια στιγμή τις πιο ζοφερές εμπειρίες που απεικονίζει μέσα από τη λουξ φωτογραφία, σκηνογραφία και σκηνοθεσία του. Το λιγότερο λαμπερό σεξ του Sex Education κάνει και την προοπτική της ερωτικής επαφής λιγότερο τρομακτική, πιο προσβάσιμη ως συζήτηση και εικόνα. Παρέχει επίσης την άνεση στη σεναριακή ομάδα να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις και πτυχές-ταμπού της σεξουαλικής οικειότητας και να φτιάξει αυτό που, για πολλούς από εμάς, είναι η σειρά που ευχόμασταν να είχαμε δει στην ηλικία των πρωταγωνιστών.

Το Sex Education αφορά εφήβους που αναζητούν και εξερευνούν το σεξ, σε ένα genre που εμπνεόταν ανέκαθεν από την αμηχανία και τη ντροπή που περιβάλλουν τη σεξουαλική αφύπνιση. Στον παραδεισένιο κόσμο του όμως, η ντροπή είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Μπορεί ο καθένας να κάνει σεξ χωρίς ντροπή, πρεσβεύει η σειρά, είτε είναι γκέι, είτε στρέιτ, είτε τρανς, είτε σε αναπηρικό καροτσάκι. Και αν υπάρξει τελικά ντροπή, μπορεί πάντα να μιλήσει για αυτή. Η σειρά είναι η ίδια ένα μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

Τα πάντα, από το άγχος γύρω από τον αυνανισμό έως τον κολεοσπασμό έχουν διερευνηθεί με ευαισθησία και με επιδέξια αίσθηση του χιούμορ. Ο δεύτερος μάλιστα, μία πάθηση που προκαλεί ακούσια σύσφιξη των κολπικών μυών ενός ατόμου όταν επιχειρείται διείσδυση, είναι το ζήτημα για το οποίο η Nunn έχει λάβει τα περισσότερα μηνύματα. Μία από τους intimacy coordinators του Sex Education μάλιστα, η Ita O’Brien που εργαζόταν κατά κύριο λόγο ως κινησιολόγος θεάτρου πριν καταπιαστεί με τη νεοαφιχθείσα ειδικότητα του Χόλιγουντ, είχε όλο τον χρόνο και το μπάτζετ για να βρει την πλήρη σειρά διαστολέων κόλπου στην αγορά ώστε να αποδοθεί σωστά η περίπτωση του χαρακτήρα της Lily (Tanya Reynolds) που υπέφερε από τη συγκεκριμένη δυσλειτουργία.

Στην ομάδα του Sex Education άλλωστε εντάσσονται πάντοτε ειδικοί, με στόχο οι ερωτικές σκηνές να μη βασίζονται μόνο στη φαντασία των σεναριογράφων αλλά και σε ρεαλιστικές, αυθεντικές συνθήκες. Έτσι επιτυγχάνεται η σύνδεση με τους θεατές που μπορούν να όντως να δουν ή να φανταστούν τον εαυτό τους στη θέση των χαρακτήρων και να νιώθουν λιγότερο μόνοι. Μία σκηνή για παράδειγμα που μπορεί να αποκαλέσει κανείς επαναστατική χωρίς να υπερβάλλει, είναι αυτή στην 3η σεζόν όπου ο Eric και ο Adam προσπαθούν να κάνουν σεξ για πρώτη φορά και ανακαλύπτουν ότι και οι δύο bottoms. Είναι μία αστεία στιγμή που δεν χάνει τίποτα από την εγκαρδιότητα και την πρωτοπορία της, μιας που η παρουσίαση των μηχανισμών του γκέι σεξ είναι εξαιρετικά σπάνια. Σε πλαίσιο εφηβικής σειράς δε, σχεδόν ανήκουστη.

Είναι ωστόσο ρεαλιστικό το Sex Education; Είναι πραγματικά τόσο ανοιχτοί οι σημερινοί έφηβοι στο σεξ; Και το κάνουν πραγματικά τόσο πολύ;

Μεγάλη έρευνα του UCLA έχει δείξει πως με την κοινωνική απομόνωση και την κατάθλιψη των εφήβων να αυξάνεται στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, η Gen Z κάνει στην πραγματικότητα λιγότερο σεξ από τις προηγούμενες γενιές. Έπειτα, ενώ η αυξημένη ευαισθησία σχετικά με διαφορετικούς σεξουαλικούς προσανατολισμούς και τις έμφυλες ταυτότητες έχει γίνει πιο συνηθισμένη σε φιλελεύθερους κύκλους, ο αντίλογος από συντηρητικές ομάδες – στις Ηνωμένες Πολιτείες γίνονται ακόμα και εκκλήσεις για απαγόρευση βιβλίων που έχουν αναφορές στη σεξουαλικότητα – έχει γίνει και αυτός έντονος.

Η δημιουργός του Sex Education έχει επιλέξει να περιηγηθεί σε αυτό το ακανθώδες περιβάλλον κάνοντας τη σειρά πιο ιδεαλιστική από ποτέ. Αυτό έχει μετατρέψει τη σειρά, ειδικά την 4η σεζόν όπως έχουν παρατηρήσει πολλοί θεατές που πρόλαβαν να φτάσουν ήδη στο φινάλε της, σε περισσότερο ακτιβιστική παρά ρεαλιστική. Ανεξαρτήτως από πολιτική και πεποιθήσεις, το να είσαι έφηβος εξακολουθεί να προκαλεί σύγχυση και το σεξ εξακολουθεί να πηγαίνει χέρι-χέρι με την ευαλωτότητα. Όχι δεν θα μιλήσουν όλοι οι έφηβοι τόσο ανοιχτά για το σεξ, ούτε θα νιώσουν όλοι έτοιμοι να το κάνουν στις νεαρές ηλικίες που ακολουθεί η σειρά.

Και έτσι ακόμα όμως, παρότι η μακροπρόθεσμη επίδραση του Sex Education μένει να παρατηρηθεί μέσα στα επόμενα χρόνια, η σειρά έχει ενισχύσει την κανονικοποίηση και την απενοχοποίηση του σεξ στη μικρή οθόνη. Όσο για τη ζωή μας, οι θεατές του, όποιας ηλικίας, είχαν από το 2019 ένα ασφαλές μέρος για τις ανησυχίες τους, που θα παραμένει για πάντοτε ενεργό, πάντοτε διαθέσιμο, λόγω της φύσης του streaming.

Αυτή θα είναι η παρακαταθήκη του Sex Education.