REVIEWS

Πότε έγινε ο Jack Black η τελευταία ελπίδα της ανθρωπότητας;

Αν το είχαν φτιάξει Βρετανοί, δηλαδή άνθρωποι που σκαμπάζουν από 'γεωπολιτική' σάτιρα, το The Brink θα φύσαγε. Ακόμη κι έτσι όμως, είναι η καλύτερη πολιτική κωμωδία εκεί έξω.

Ο Jack Black βγαίνει από την Αμερικάνικη πρεσβεία στο Πακιστάν προκειμένου να ψωνίσει λίγο εκλεκτό χασισάκι, αφού μόνο μέσω του συνδυασμού αυτού και της υπόσχεσης της πράσινης κάρτας μπορεί να δει ‘χαρά’ στα σκέλια του. Ο πλέον ακατάλληλος κατά λάθος ήρωας και παραλίγο μάρτυρας που μπορώ να σκεφτώ.

Αυτό είναι σε μέσες άκρες το ‘συμβαίνει τώρα και θα μπορούσε να είναι αλήθεια’ στόρι του The Brink, η καλύτερη νέα κωμική σειρά σε μια σεζόν γεμάτη απογοητεύσεις (ξεκίνησα έχοντας στην must watch λίστα μου 30 σειρές και έχω μείνει με δυο­ -συγκεκριμένα αυτή και το Mr. Robot). Τουλάχιστον το στόρι της πρώτης σεζόν, που εκτυλίσσεται γύρω από ένα πραξικόπημα στο Πακιστάν, την άνοδο στην εξουσία ενός ψυχοπαθή στρατηγού και πως αυτό μπορεί (SPOILER) να προκαλέσει πυρηνικό ολοκαύτωμα.

Η δεύτερη σεζόν, αν και εφόσον εγκριθεί, λογικά θα μας ταξιδέψει σε άλλη ταλαίπωρη γωνιά του πλανήτη. Που ξέρεις, ίσως να είναι και η Ελλάδα.

Προσοχή. Αν ανήκετε σε αυτούς, όπως εγώ, που αντιπαθούν σφόδρα τον Jack Black (ναι, ακόμη και στο School of Rock), no worries. Πέρα από αυτόν στο προσκήνιο βρίσκεται ­ως πραγματικός πρωταγωνιστής­ και ο Tim Robbins (που δέχθηκε να παίξει στην τηλεόραση επειδή λάτρεψε το υλικό) ως παν­ηδονιστής Αμερικάνος Υπουργός Εξωτερικών που λατρεύει να πίνει, να κάνει ναρκωτικά και σεξ με ιερόδουλες.

Συγκεκριμένα ιερόδουλες που δέχονται να τον φτάσουν ένα εκατοστό μακριά από την ασφυξία. Ενώ έχει πάντοτε το μάτι του ανοιχτό για κάθε όμορφη Πακιστανή μεταφράστρια κυκλοφορεί εντός του Λευκού Οίκου.

 

Και σκέψου ότι, όλα αυτά τα κάνει παρόλο που η σύζυγος που τον περιμένει σπίτι είναι η βαβαβούμ Carla Cugino (που, όσον τον περιμένει, κάνει ­SPOILER?­ το σεξάκι­-γυμναστική της με έναν γυμναστή που έχει πέος αλόγου).

Και σκέψου ότι, παρ’ όλα αυτά (‘Δεν έχω διαβάσει το brief για το Πακιστάν. Εκτός και αν ήταν γραμμένο εντός του αιδοίου μιας Ασιάτισσας πόρνης’) , είναι εκείνος που δίνει τις καλύτερες συμβουλές στον αναποφάσιστο Πρόεδρο όταν καλείται να (SPOILER) αποφασίσει αν θα τινάξει στον αέρα τον ψυχοπαθή Πακιστανό ή απλά θα κάνει πραξικόπημα για να τον αντικαταστήσει.

Αν και, μεταξύ μας, οι δυο πιλότοι του Πολεμικού Ναυτικού που είχαν αναλάβει την αποστολή (εξαιρετικός ο Pablo Schreiber του Orange is the New Black), φουλ στα (SPOILER-μάλλον το παρακάνω, αλλά την τελευταία φορά έφαγα κράξιμο, οπότε προσέχω για να έχω) παραισθησιογόνα (ο Pablo, για να συμπληρώσει το εισόδημα, είναι ο μεγαλύτερος έμπορος ναρκωτικών στο αεροπλανοφόρο), το μόνο που κατάφεραν ήταν να τινάξουν στον αέρα κάτι που δεν έπρεπε. Επίτευγμα, αν σκεφτείς ότι εκείνη την στιγμή τα έβλεπαν όλα τετραπλά και τα όργανα πλοήγησης ήταν γεμάτα από τον εμετό τους.

Προς αποφυγή παρεξήγησης, εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με καταστάσεις ‘Τρελοί Πιλότοι σε F16’. Oύτε πρόκειται να ξεπεταχθεί από πουθενά κανένας Charlie Sheen ή, δυστυχώς, καμία Valeria Golino. Εδώ τα πράγματα είναι πιο σοβαρά και ρεαλιστικά. Εντάξει, σοβαροφανή και ψευδο­ρεαλιστικά εννοούσα.

Αν και όχι τόσο σοβαρά όσο δηλώνουν οι ‘έγκριτοι’ παραγωγοί του, δηλαδή τα αδέλφια Benabib (Weeds) και ο Jerry Weintraub (Ocean’s Eleven), που επιμένουν ­-λογικό εκ μέρους τους­ να κάνουν non stop αναφορές όπου το συγκρίνουν με το Dr Strangelove (καμία σχέση­σαν να συγκρίνει τον εαυτό της Λευκορώσα στρίπερ στο Μενίδι με την prima ballerina των Μπολσόι).

Όπως και να’χει το ‘ένα μάτσο ελαττωματικοί άνθρωποι προσπαθούν να ντιλάρουν με δύσκολες καταστάσεις, τις οποίες κάνουν χειρότερες’ Brink, παρά τα ελαττώματά του, έχει ενδιαφέρον επειδή ασχολείται/ σατιρίζει πραγματικά προβλήματα της εποχής μας και δεν είναι κολλημένο σε ένα σπίτι ή γραφείο, όπως γίνεται συνήθως.

Επίσης ο Jack Black, εκνευριστικός και γεμάτος ενέργεια όπως πάντα, πείθει ότι όντως θα φερόταν έτσι μπροστά σε ένα πιθανό μεγάλο κίνδυνο. Αν και, στο τέλος της ημέρας, ο πανούργος Tim Robbins είναι εκείνος που σαρώνει τα πάντα και σε κάνει να θέλεις να δεις τι θα γίνει στο επόμενο επεισόδιο.

Το καλύτερο που μπορεί να πει κανείς για το The Brink είναι ότι, όταν και εφόσον μεγαλώσει, μπορεί να εξελιχθεί στο The Veep. (το χειρότερο ότι είναι φτιαγμένο για Αμερικάνους τηλεθεατές που παίζει να μην ξέρουν αν το Πακιστάν είναι αληθινή χώρα).

Ως τότε είναι το ανώριμο ξαδελφάκι του. Ιδανικό για να μας γεμίσει τα καλοκαιρινά βράδια με ολίγες δόσεις ‘τι ηλίθιοι είναι οι Αμερικάνοι πολιτικοί’ συγκατάβασης. Ωστόσο, έχει δυνατότητες. Ειδικά αν, στην 2η σεζόν, δούμε κανένα βαρβάτο guest star που να μπορεί να σταθεί απέναντι στον Tim.