ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Πώς βλέπω Game of Thrones

Η συντακτική ομάδα του Oneman εξηγεί την ιεροτελεστεία με την οποία παρακολουθεί την πέμτπη σεζόν του Game of Thrones.

Σε αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν δεδομένα. Ειδικά όταν οι επιλογές είναι πολλές, γιατί να περιορίσουμε κάποιον σε έναν και μόνο τρόπο. Από τις 04:00 τα ξημερώματα κάθε Κυριακή βράδυ μέχρι και το βράδυ της επομένης, η μισή Ελλάδα βλέπει Game of Thrones. Υπάρχουν οι τολμηροί που ξαγρυπνούν στα κανάλια Novacinema για να το δουν ταυτόχρονα με την Αμερική, υπάρχουν εκείνοι που δίνουν ραντεβού κάθε Δευτέρα στις 22:00 σε prime time προβολή και βασικά υπάρχουν και οι εξυπνότεροι όλων που βάζουν από πριν να γράψουν το επεισόδιο με τον αποκωδικοποιητή εγγραφής NovaBox+ και έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Γιατί μπορούν να δουν κάθε νέο επεισόδειο όποτε θέλουν. Και να κρατήσουν και τα επεισόδια στον σκληρό δίσκο του αποκωδικοποιητή για να τα βλέπουν ξανά και ξανά σε μελλοντικούς μαραθωνίους.

Πάμε όμως να δούμε τι κάνουν οι συντάκτες του Oneman. Γιατί πέρα από τη θέαση, υπάρχουν και τα παρελκόμενα.

Όποτε θέλει ο Χρήστος Χατζηιωάννου

Ομολογώ ότι προσπάθησα στο δεύτερο επεισόδιο να κρατηθώ ξύπνιος και να το δω στις 04:00 τα ξημερώματα αλλά δεν άντεξα. Ευτυχώς η καβάτζα ήταν ήδη εκεί και έχω ήδη προγραμματίσει να γράφω κάθε επεισόδιο της σειράς στον αποκωδικοποιητή εγγραφής NovaBox+ ώστε ακόμα κι αν κοιμηθώ αν το βλέπω την επομένη το πρωί. Εντάξει, πρωί δεν το βλέπω αλλά σίγουρα μέσα στη μέρα γιατί το βράδυ της Δευτέρας έχουμε live chat και οφείλω να είμαι up to date. Άσε που αν φτάσει Τρίτη και δεν το έχεις δει, σε αυτό το γραφείο όλοι σποιλάρουν και δεν βρίσκεται ένας Λάννιστερ να τους πάρει το κεφάλι. Το τι συνοδεύει τη θέαση εξαρτάται από το αν μιλάμε για πρωί ή απόγευμα. Το πρωί θέλει ένα μπωλ granola (όσο ξενέρωτο κι αν σου ακούγεται αυτό) και κάθε ώρα μετά τις 12 το μεσημέρι θέλει έναν κουβά. Με οτιδήποτε μέσα.

Μαζί με την Αμερική ο Θοδωρής Δημητρόπουλος

Γενικά το ξενύχτι της Κυριακής μου έχει γίνει δεύτερη φύση. Από το Σεπτέμβρη ως τον Φλεβάρη βλέπω NFL που φτάνει ως τις 6 το πρωί, κάνω διάλειμμα ύπνου για ένα μήνα και μετά πάλι τα ίδια. Όχι μόνο μου είναι νορμάλ το να βλέπω τις Κυριακές να φτάνουν μέχρι το ξημέρωμα της Δευτέρας, αλλά έχω και λόγο να βλέπω κάποια πράγματα όσο το συντομότερο γίνεται. Με τα σπορ ο λόγος είναι προφανής, αλλά μήπως και το “Game of Thrones” σε κάτι σαν Super Bowl (ή έστω NBA play-offs) δεν έχει εξελιχθεί; Είναι κάτι μαζικό που το βλέπουν πλέον σχεδόν ταυτόχρονα οι πάντες όσοι ενδιαφέρονται για αυτό, αντιδρούμε σε αληθινό χρόνο, και είναι όλο και πιο δύσκολο το να μην δεις παντού σεναριακές εξελίξεις την επόμενη μέρα, σα να επρόκειτο ας πούμε για σκορ αγώνα. Δε θα περίμενα να μπω online και να μην σχολιάζουν όλοι τι έγινε στον αγώνα. Και με τον ίδιο τρόπο δεν έχω πλέον αυτή την προσδοκία και για το “Game of Thrones”. Ξέρω πως οι πάντες θέλουν να μιλάνε για αυτό όσο συντομότερα, ταυτόχρονα αν είναι δυνατόν, με όταν συμβαίνει. Γι ‘αυτό και η επιλογή είναι μονόδρομος: Μπύρα, ξηροί καρποί, και κλειστά φώτα. Έτσι κι αλλιώς ο ήλιος κοντεύει να ανατείλει.

Πάντα μόνος στον καναπέ ο Ηλίας Αναστασιάδης

Ταυτόχρονα με την Αμερική, στις 04.00 το πρωί. Τι εννοείς ‘πώς φτάνω μέχρι εκεί’;. Τιμώ το League Pass μου και βλέπω ΝΒΑ, όμορφα και υπομονετικά, και περιμένω να πέσει η μουσική των τίτλων του GoT και να ξυπνήσουν όλες οι τρίχες των χεριών μου ενόψει του νέου επεισοδίου. Δεν έχω ούτε σνακ ούτε μπύρες. Κοκακόλα (φυσικά) και το τηλεκοντρόλ σε προσβάσιμο σημείο για να μην ξυπνήσει ο συγκάτοικος. Αν υπάρχει ένα κλου που χρήζει ανάλυσης είναι ότι ανέκαθεν έβλεπα τη σειρά μόνος από τον καναπέ και μάλιστα, με το σώμα σε στάση παγκίτη έτοιμου να ριχτεί στο παρκέ. Στην ερώτηση ‘Πώς βλέπω Game of Thrones’, απαντώ λοιπόν με παρρησία. Το βλέπω σε ημιάγρια κατάσταση και με ένα “come on, bring it on, you filthy animal” γραμμένο στα χείλη. Στον μισητό Sir Alliser Thorne μιλάω τις πιο πολλές φορές, μη δίνεις σημασία.

Μασουλώντας κάτι η Έρρικα Ρούσσου

Όλα και όλα. Ναι, αργώ. Και ναι, ξεχνάω εύκολα. Στο ραντεβού μου με τον Τζον Σνόου όμως, είμαι πάντοτε κυρία. Κάθε Δευτέρα στις 22:00 (prime time βεβαίως, βεβαίως) θα μας βρεις και τους δύο σπίτι μου. Στην ίδια πάντα θέση. Εμένα, θα με πετύχεις στον καναπέ μασουλώντας κάτι σε αμύγδαλο-ποπ κορν-φυστίκι- παγωτό (τώρα που ανοίγει και ο καιρός) και εκείνον στα κανάλια Novacinema, να στέκεται απέναντι μου σωστός φρουρός #διπλης. Για να είμαι ειλικρινής μέχρι και τον ματωμένο γάμο, μου άρεσε αυτό το τετ α τετ με τον Τζον γι αυτό και φρόντιζα να είμαι μόνη μου στο σπίτι. Μ.Μ.Γ. (μετά το ματωμένο γάμο) προτιμώ να έχω κάποιον δίπλα μου. Γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Καλά δεν τα λέω, Μάρτιν;

Σκουντώντας τη σύζυγο να ξυπνήσει ο Πάνος Κοκκίνης

Ζηλεύω πραγματικά όσους αντέχουν να το δουν στις 04:00 μετά τα μεσάνυχτα την Κυριακή, ταυτόχρονα με την Αμερική. Προσπάθησα να το κάνω, αλλά δεν αντέχω. Άσε που, μια φορά που τα κατάφερα, μετά από ένα βαρβάτο ‘τι λες τώρα’ που ξεστόμισα, το οποίο, ξύπνησε το παιδί, παραλίγο να γίνει ο δικός μου γάμος ματωμένος. Οπότε, αναγκαστικά, γράφω τα επεισόδια με τον αποκωδικοποιητή εγγραφής NovaBox+ ή κλείνω ραντεβού στις 22:00 Δευτέρα βράδυ σε prime time προβολή. Με special premium πατατάκι (χειροποίητο και αγγλικό) στο ένα χέρι, ένα six pack παγωμένες σόδες στο άλλο (σόρι, δεν πίνω ούτε σταγόνα) και ρητή εντολή από το έτερον μου ήμισυ, που μόλις έχει βάλει για ύπνο το παιδί, να την ξυπνάω κάθε φορά που -από την κούραση- γλαρώνει. Όσο βρίσιμο και αν μου ρίξει. Και μου ρίχνει. Ειδικά αν την αφήσω να κοιμηθεί. Ή αν, στην αγωνία μου πάνω, τελειώσω μόνος το πρώτο πακέτο και μετά το αναπληρωματικό που έχω στο ντουλάπι. Επίσης μου έχει απαγορεύσει να της λέω συνέχεια, ειδικά σε αυτή τη σεζόν ‘Στο βιβλίο αυτό δεν έγινε έτσι’. Ναι, είναι τυραννία. Όμως το GoT είναι η μόνη σειρά που έχει ορκιστεί ο ένας στον άλλο ότι ποτέ δεν θα δούμε χώρια. Αλλιώς θα παίξει κανονικός αποκεφαλισμός.

Μόνος με φαγητά ή γλυκά ο Μάνος Χωριανόπουλος

Η παρακολούθηση του Game of Thrones, είναι ένα είδος μυσταγωγίας για μένα. Το βλέπω με προσοχή τα βράδια της Δευτέρας, γιατί μετά ακολουθεί το Live του Oneman και θέλω να είμαι έτοιμοις για συζήτηση. Προτιμώ να το βλέπω μόνος γιατί δεν θέλω να συζητάω για το επεισόδιο την ώρα που το απολαμβάνω και πάντα φροντίζω να έχω φαγητό ή αν έχω φάει ήδη, παγωτά ή γλυκά. Αν ο Χειμώνας έρθει, θέλω να τον υποδεχθώ χορτάτος.

Στο τέλος της βραδιάς ο Μάνος Μίχαλος

Δεν είμαι αυτός που θα κάτσει πάνω από την τηλεόραση σου και θα περιμένει. Προτιμώ τον ψυχαναγκαστικό προγραμματισμό, που επιστρέφοντας από το γραφείο, θα ακολουθήσω μια συγκεκριμένη σειρά πραγμάτων η οποία θα με οδηγήσει στη λήξη της βραδιάς, πάνω στον καναπέ με το Novabox+ να έχει γράψει το πιο πρόσφατο επεισόδιο Game of Thrones (για οποίο ποτέ και για κανένα λόγο δεν θέλω να ξέρω κάτι, ούτε σταλιά από την πλοκή του). Το Game of Thrones είναι μια ιδιαίτερη τελετουργία, με αυτή την αργή ανάπτυξη της ιστορίας πάντοτε στα πρώτα επεισόδια της κάθε σεζόν και την διαρκώς αυξανόμενη ένταση, εκεί κάπου στο 6ο επεισόδιο. Κι επειδή έχω την τύχη (τελικά τύχη) να το βλέπω μόνος μου (γιατί στο σπίτι το έτερον ήμισυ δεν ενδιαφέρεται ούτε και για τους δράκους της παλιάς αγαπημένης της Καλίσι), έχω καταλήξει ότι σε αντίθεση με τον κινηματογράφο που θες να πας με παρέα, μια πραγματικά μεγαλειώδη σειρά όπως αυτή των 7 βασιλείων είναι κάτι που δεν θες να το μοιράζεσαι με άλλους.