2008, ASSOCIATED PRESS Kevork Djansezian
ΣΙΝΕΜΑ

Scott Rudin: Το χειρότερο αφεντικό του Χόλιγουντ

Ένα ακόμη ανοιχτό και κακό σπυρί της βιομηχανίας του θεάματος έσπασε. Αυτή τη φορά το έργο δεν είχε σεξ, μόνο ψυχολογική και σωματική βία.

Στα 62 του ο εμβληματικός κινηματογραφικός και θεατρικός παραγωγός είναι ένας από τους 16 συνολικά ανθρώπους (εν ζωή ή αποθανόντες) που έχουν αποκτήσει το EGOT status (έχοντας κερδίσει Emmy, Grammy, Oscar και Tony).

Με τις ταινίες του να έχουν κερδίσει συνολικά 151 Οσκαρικές υποψηφιότητες και 23 σχετικά αγαλματάκια (όπως π.χ. για τα No Country for Old Men, Social Network). Ενώ στο Broadway είναι ακόμη πιο αδιανόητα επιτυχημένος, έχοντας 17 σόλο βραβεία Tony και το ρεκόρ εισπράξεων σε μια εβδομάδα (1,5 εκ. δολάρια για το To Kill a Mockingbird του Aaron Sorkin) που έσπασε μετά από 118 χρόνια.

Ταυτόχρονα, επί 4 δεκαετίες, ο συγκεκριμένος άνθρωπος θεωρείται το χειρότερο αφεντικό στο Χόλιγουντ (με το παρατσούκλι Boss-zilla). Φαντάσου κάτι ανάμεσα στον Ari Gold τoυ Entourage και του χαρακτήρα που έπαιζε ο J.K. Simmons στο Whiplash.

Οι «επιδόσεις» του στην κακοποίηση υπαλλήλων ήταν σταθερά υψηλές σε όλη την καριέρα του. Με μ.ο. βοηθών (συνήθως πτυχιούχων πανεπιστημίου) που «καίει» ανά πενταετία γύρω στους 120. Οι περισσότεροι εκ των οποίων, όταν απολύονται ή παραιτούνται, καταλήγουν στο ψυχίατρο με διαταραχή μετατραυματικού στρες (επίσης διάρροιες, παγκρεατίτιδα λόγω άγχους, κρίσεις πανικού, χρόνια αϋπνία και εφιάλτες). Ναι, σαν να έχουν περάσει κανονικά από πεδίο μάχης.

Τι ακριβώς τους κάνει; Σύμφωνα με το εξαιρετικό ρεπορτάζ του Vulture, που μίλησε με δεκάδες βοηθούς του από τότε που είχε πρωτομπεί, στα 18 του, στη δουλειά έως και σήμερα (αυτούς που δεν είχαν υπογράψει ή επέλεξαν να αγνοήσουν τα συμφωνητικά εμπιστευτικότητας) το μενού βασικά περιλαμβάνει:

 

Πέταγμα βαριών αντικειμένων με στόχο το κεφάλι του υπαλλήλου

Το πρώτο που σου πέταγε ο Rudin ήταν το σταθερό τηλέφωνο. Επειδή είχε 2 ½ μέτρα καλώδιο, οι βοηθοί είχαν άτυπο κανόνα να στέκονται πάντα τουλάχιστον τρία μέτρα μακριά του. Επίσης, φρόντιζαν να έχουν πάντα στην ντουλάπα μερικές δεκάδες BlackBerrys γιατί είτε τα έσπαγε είτε τους τα πέταγε σε καθημερινή βάση.

Από εκεί και πέρα συνήθιζε να πετάει τον Starbucks καφέ του (αν δεν του άρεσε το χρώμα της κρέμας), τις σαλάτες (αν αργούσαν να του τις φέρουν πάνω από δυο λεπτά) και τις ζεστές σούπες. Με ένα βοηθό να πηγαίνει κάθε πρωί στο μαγαζί, να αγοράζει όλα τα είδη σούπας, να τα κρύβει στα ντουλάπια και να ζεσταίνει σε χρόνο dt όποια παράγγελνε για να αποφύγει το ξύλο. Ενώ, αν σε συμπαθούσε, μπορεί απλά να σου πέταγε μερικά μολύβια για να σου «επισημάνει» ότι καλό είναι να σημειώσεις αυτά που έχει να σου πει.

Στα all time highlight συμπεριλαμβάνεται ένα γυάλινο μπολ με κάσιους που έσπασε το γυάλινο τραπέζι δίπλα στον άτυχο υπάλληλο, ένας εκτυπωτής που προσγειώθηκε στα πόδια κάποιου άλλου, έναν βοηθό που τον πέταξε έξω από ένα εν κινήσει αυτοκίνητο και ένα θρυλικό απόγευμα όπου, επειδή κάποιος ξέχασε να του πει ότι τον πήρε τηλέφωνο ο CEO ενός στούντιο, απέλυσε τους πάντες στο γραφείο. Αφού πρώτα σήκωσε και τους πέταξε ότι iMac βρήκε μπροστά του. Και δε μιλάμε για 1-2, αλλά για ντουζίνα και βάλε.

Kαι, φυσικά, η κορωνίδα όλων, όταν δηλαδή πέταξε ένα Apple monitor στο χέρι ενός υπαλλήλου που άρχισε να αιμορραγεί και χρειάστηκε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο. 

Απαγόρευση να του μιλάς ή να τον κοιτάς στα μάτια

Η οπτική επαφή ήταν κάτι που του έδινε στα νεύρα. Εξού και όλοι κοίταγαν το πάτωμα. Επίσης, φρόντιζαν να φεύγουν τρέχοντας από όποιο δωμάτιο έμπαινε.

Σεξισμός και ρατσισμός

Προτιμούσε, ως βοηθούς, τα όμορφα gay αγόρια παρά τις γυναίκες. Ειδικά τις έγχρωμες γυναίκες που τους έλεγε στη μούρη τους ότι δεν τις εμπιστεύεται καθόλου.

Λεκτική βία

Το καθυστερημένος ήταν ότι πιο ελαφρύ μπορούσε να ακούσει κάποιος. Άλλες all time classic ατάκες ήταν «Ο εγκέφαλός σου έχει μέγεθος μπιζελιού», «Οι γονείς σου θα πρέπει να ντρέπονται για σένα», «Δεν θα δουλέψεις ξανά σε αυτή την πόλη» και «Τι νόημα έχει που υπάρχεις;».

Ωράρια σκλαβιάς

Αν δεν τα έφτυνε κανείς από την κακομεταχείριση, τότε απλώς πάθαινε υπερκόπωση αφού δούλευε από τις πέντε τα ξημερώματα έως τα μεσάνυχτα, επτά ημέρες την εβδομάδα. Επίσης, ο εργαζόμενος απαγορευόταν να μπει στο μετρό γιατί έπρεπε το κινητό του να έχει πάντα σήμα. Το αποτέλεσμα;  Κάποιοι υπάλληλοι πάχαιναν ή αδυνάτιζαν και άλλοι έχαναν τα μαλλιά τους. Μία λιποθύμησε μπροστά του. Με τον Rudin να περνά πάνω από το σώμα της και να λέει στους υπόλοιπους να φροντίσουν να εξαφανιστεί για πάντα από μπροστά του.

Η απόλυση ήταν η μοναδική διέξοδος

Εννοείται ότι απέλυε κόσμο σε καθημερινή βάση. Ένας μάλιστα απολύθηκε στις 7 η ώρα το πρωί, την πρώτη του μέρα στο γραφείο, 15 λεπτά αφού είχε ξεκινήσει (είπε λάθος ένα όνομα στο τηλέφωνο). Οι υπάλληλοι συνήθιζαν να περιμένουν στο Starbucks μέχρι να τους πουν οι υπόλοιποι αν όντως το εννοεί και σε πόσες μέρες μπορούν να επιστρέψουν. Ενώ, αν τολμούσε κάποιος να δηλώσει παραίτηση, τον κυνηγούσε ανελέητα. Όπως έκανε με μια βοηθό του που πήγε στη Miramax, με τον ίδιο να παίρνει τηλέφωνο τον Harvey Weinstein και να του λέει ψέματα πως είναι κλέφτρα. Ακόμα συνήθιζε να μπαίνει στο imdb και να αφαιρεί credits που έδειχναν σε ποιες παραγωγές είχαν βοηθήσει οι πρώην εργαζομένοι του. Ο μοναδικός δηλαδή λόγος που είχε κάποιος να δουλεύει μαζί του.

Όλα αυτά όσον αφορά τους υπαλλήλους. Γιατί με τους σταρ ήταν συνήθως εξαιρετικά ευγενικός. Με την εξαίρεση της Rita Wilson που υπέφερε επειδή -όταν δούλευε για αυτόν σε ένα θεατρικό- ενοχλήθηκε γιατί έπρεπε να πηγαίνει στο γιατρό επειδή είχε διαγνωσθεί με καρκίνο του μαστού.

Όλα αυτά ήταν ευρέως γνωστά. Σκέψου ότι ήδη από το 2011, ο Chris Rock, μεταξύ σοβαρού και αστείου, γύρισε και είπε στους υπαλλήλους (όταν ο Rudin δεν τον άκουγε) ότι «Χαλαρώστε, δε θα του πω λέξη. Το ξέρω ότι σας βαράει όλη μέρα». Αλλά χρειάστηκε ένα εκτεταμένο αφιέρωμα του Hollywood Reporter, περίπου ένα μήνα πριν, προκειμένου το συγκεκριμένο κακό σπυρί να σπάσει και ο Rudin να αρχίσει να νοιώθει για πρώτη φορά ότι η συμπεριφορά του έχει επιπτώσεις.

Συγκεκριμένα ο Τιτάνας με τον τιτάνιο πρόβλημα θυμού ανακοίνωσε ότι δε θα συμμετέχει ενεργά πλέον σε θεατρικές, τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές και ότι θα φροντίσει να λάβει μέρος σε μαθήματα διαχείρισης θυμού. Δηλώνοντας: «Πολλά έχουν γραφτεί για την ιστορία των ανησυχητικών αλληλεπιδράσεων μου με τους συναδέλφους μου και λυπάμαι βαθιά για τον πόνο που η συμπεριφορά μου προκάλεσε σε άτομα, άμεσα και έμμεσα. Τώρα λαμβάνω μέτρα που θα έπρεπε να είχα λάβει χρόνια πριν για να αντιμετωπίσω αυτήν τη συμπεριφορά».

Αν και το θέμα δε φαίνεται να μένει εδώ αφού κάποιοι ηθοποιοί δήλωσαν ότι δε θα επιστρέψουν στις παραγωγές του, άλλοι ζήτησαν συγνώμη που του επέτρεπαν να φέρεται έτσι και ο σύλλογος ηθοποιών απαίτησε να διαγράψει όλα τα συμφωνητικά εμπιστευτικότητας με τους υπαλλήλους του ώστε να λάμψει όλη η αλήθεια.

Αυτή τη στιγμή κανείς δε γνωρίζει τι σημαίνει ή τι νόημα έχει η υποχώρηση αυτή, αφού ο ίδιος, παρότι δε θα φαίνεται, θα συνεχίσει να έχει οικονομικό όφελος από τις παραγωγές του. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Rudin θα έχει πραγματικά τα νεύρα του με όλο αυτό που του συμβαίνει.