NETFLIX

Seinfeld: Ο απόλυτος trivia οδηγός για τον Netflix μαραθώνιο

Η κλασική κωμωδία-φαινόμενο της αμερικάνικης τηλεόρασης γίνεται διαθέσιμη σήμερα στο Netflix κι εμείς ανατρέχουμε στη μεγάλη βίβλο της σειράς για να σου δώσουμε το απόλυτο companion κείμενο για τον μαραθώνιό σου.

Πώς μια σειρά για το απόλυτο τίποτα έγινε όχι μόνο φαινόμενο, αλλά και έμπνευση για μια σειρά από κωμωδίες που θα ακολουθούσαν τις επόμενες δεκαετίες;

Ίσως το μυστικό κρύβεται σε αυτή ακριβώς την ευθύτητα. Στο πώς οι σεναριογράφοι, με μπροστάρη φυσικά τον Larry David που μετέπειτα θριάμβευσε με το Curb Your Enthusiasm, και έπειτα οι χαρακτήρες, αντιμετώπιζαν κάθε μικρό κι ασήμαντο συμβάν της καθημερινότητάς τους ως μικρά ανέκδοτα που δεν σημαίνουν τίποτα, δεν επηρεάζουν τίποτα κι απλώς, γουέλ, συνέβησαν.

To Seinfeld streamάρει στο Netflix.

Στο Seinfeld, κόντρα στα περισσότερα σίτκομ όχι μόνο εκείνης της εποχής αλλά και όσων ακολούθησαν, η μεγαλύτερη επαναστατική πράξη είναι η αντίσταση στο Νόημα. Κανείς δεν εξελίσσεται, τίποτα δεν κατευθύνεται πουθενά, και το παραμικρό πράγμα δεν σημαίνει τίποτα.

Αυτή απελευθερωτικά νιχιλιστική προσέγγιση (την οποία ο Larry David ακολούθησε πιστά μέχρι και το παρεξηγημένο στην εποχή του, σπουδαίο φινάλε της σειράς) ήταν κάτι πρωτόγνωρο για την αμερικάνικη τηλεόραση, και γενικότερα την αμερικάνικη εμμονή με την Ιδιαιτερότητα και την Καλυτέρευση. Την ιδέα πως τα πάντα πρέπει να αποτελούν στόχο για κάτι επόμενο, πως οι πάντες βελτιώνονται και εξελίσσονται.

Το Seinfeld αδιαφόρησε. Και τόλμησε. Και, παρά τις αρκετές στιγμές όπου το χιούμορ αποκαλύπτει αναμφίβολα την προχωρημένη ηλικία του (αλλά σε ποιο σίτκομ δεν συμβαίνει αυτό;), αυτό που παραμένει αγέραστο είναι αυτή του ακριβώς η δίχως προηγούμενο θέση. Πως είναι, πολύ απλά, μια σειρά για το τίποτα. Αυτό παραμένει ακόμα και σήμερα πρωτοποριακό.

Με αφορμή την προσθήκη των 9 σεζόν και των 180 επεισοδίων της σειράς στη βιβλιοθήκη του Netflix, ανατρέξαμε στο μεγάλο Coffee Table Book που συνόδευε την περιορισμένη έκδοση της πλήρους σειράς σε DVD πριν κάμποσα χρόνια, και σταχυολογήσαμε μερικά από τα πιο φαν trivia και τις backstage ιστορίες των δημιουργών και των ηθοποιών. Βρίσκοντας έτσι την ευκαιρία να θυμηθούμε στη διαδρομή, τις πιο εμβληματικές στιγμές και τα κορυφαία επεισόδια ενός 9ετούς run όμοιο του οποίου σπάνια έχει δει ποτέ η παγκόσμια τηλεόραση.

(Πηγή στοιχείων: Seinfeld – The Coffee Table Book / Συνοδευτικό βιβλίο της περιορισμένης έκδοσης Seinfeld – The Complete Series DVD.)

Επεισόδιο 1x03, The Robbery

ΣΕΖΟΝ 1 (1989-1990)

❗ Κατά τη διάρκεια της πρώτης κωμικής περφόρμανς του Jerry το 1976, ήταν τόσο νευρικός που το μόνο που μπορούσε να θυμηθεί ήταν τα μονολεκτικά θέματα των αστείων του. Τα ξεπέταξε, το ένα μετά το άλλο, και μετά έφυγε από τη σκηνή. Το κοινό γέλασε και ο Jerry κράτησε αυτή τη δομή στα σόου του.

***

The Seinfeld Chronicles (1×01, 5 Ιουλίου 1989)

Ο Jerry είναι ενθουσιασμένος που η Laura , μια γυναίκα που γνώρισε στο δρόμο, έρχεται να μείνει μαζί του στη Νέα Υόρκη. Ο George κι ο Kramer λένε τις γνώμες τους για το πώς πρέπει να προσεγγίσει την κατάσταση. Αλλά η Laura τσακίζει τις ρομαντικές ελπίδες του Jerry όταν τον πληροφορεί πως είναι αρραβωνιασμένη και πρόκειται να παντρευτεί.

George: Είσαι σίγουρη πως αυτό είναι decaf;

Σερβιτόρα: Πίστεψέ με, George, κανείς δεν ενδιαφέρεται να σε δει να έχεις πιει καφεϊνη.

-> Σύμφωνα με το πρώτο draft του πρώτου σεναρίου, ο αρχικός τίτλος της σειράς ήταν Stand Up.

-> Ο Kramer βασίζεται στον Kenny Kramer, έναν γείτονα του Larry David στη Νέα Υόρκη. Για να αποφευχθούν πιθανές νομικές εμπλοκές, ο Jerry τον φωνάζει “Kessler” στον πιλότο. Πολύ αργότερα, στην 9η σεζόν, ο Jerry εξηγεί στο επεισόδιο The Betrayal πως το “Kessler” είναι απλώς το όνομα στο κουδούνι του διαμερίσματος του Kramer.

-> Ο Kramer όντως χτυπάει την πόρτα του Jerry πριν κάνει την πρώτη του είσοδο στη σειρά.

***

The Stake Out (1×02, 31 Μαϊου 1990)

O Jerry γνωρίζει μια κοπέλα σε ένα πάρτυ γενεθλίων αλλά το μόνο που προλαβαίνει να μάθει για αυτήν πριν φύγει, είναι πού δουλεύει. Προσπαθεί να την γνωρίσει «τυχαία» πηγαίνοντας στη δουλειά της.

-> Ο Brandon Tartikoff, θρυλικός διευθυντής προγράμματος του NBC εκείνη την περίοδο, κρατούσε μια σκηνή από το Stake Out στο βίντεο του γραφείου του, για να δείχνει στους καλεσμένους του πόσο αστείο είναι το Seinfeld. Παρόλαυτα το κανάλι κράτησε τα 4 πρώτα επεισόδια στο συρτάρι μέχρι το καλοκαίρι.

-> Στο επεισόδιο ακούμε την πρώτη αναφορά στον Art Vandelay, τον φανταστικό χαρακτήρα στον οποίο αναφέρεται ο George καθόλη τη διάρκεια της σειράς.

-> Το επεισόδιο προτάθηκε για βραβείο του Σωματείου των Σεναριογράφων, η πρώτη υποψηφιότητα από τις αμέτρητες που θα ακολουθούσαν για τη σειρά.

Jerry: Αυτοί που μιλούσαν πίσω μας πρακτικά κατέστεψαν την ταινία για μένα.

Vanessa: Γιατί δεν έκανες κάτι;

Jerry: Τι ήθελες να κάνω; Πρώτα έδωσα στον τύπο την μισή στροφή. Μετά του έδωσα την ολόκληρη στροφή μαζί με ένα eyroll! Εννοώ, πέρα από αυτό ρισκάρω να φάω μπουνιά στο στόμα!

***

The Robbery (1×03, 7 Ιουνίου 1990)

O Jerry πέφτει θύμα ληστείας όταν ο Kramer δεν κλείνει καλά την πόρτα του διαμερίσματός του.

-> Ο Jerry είχε πέσει στα αλήθεια θύμα ληστείας, όταν ληστές διέρρηξαν το σπίτι του περνώντας μέσα από τον τοίχο. Ο κωμικός μετά είπε πως «ένιωσα σα να με ληστεύει ο Σούπερμαν».

-> Ο Kramer κάνει την πρώτη του «τσουλιστή» είσοδο σε αυτό το επεισόδιο. Σύμφωνα με τον Michael Richards, είχε καθυστερήσει στην είσοδό του στη σκηνή και προσπαθούσε να κινηθεί πολύ γρήγορα για να προλάβει. Όταν οι πάντες γέλασαν, ο ηθοποιός αποφάσισε να αναπτύξει αυτές τις εισόδους του ώσπου τελικά έγιναν το σήμα κατατεθέν του.

-> Ο Kramer κάνει συνολικά 9 εισόδους στο διαμέρισμα του Jerry στη διάρκεια της 1ης σεζόν. Οι συχνά βίαιες είσοδοι του χαρακτήρα είχαν αποτέλεσμα τρεις φορές η πόρτα του διαμερίσματος να πρέπει να αντικατασταθεί κατά τη διάρκεια της σειράς.

Επεισόδιο 2x11, The Chinese Restaurant

ΣΕΖΟΝ 2 (1990-1991)

❗ Ο Larry Charles πίστευε πως μεγάλο μέρος της επιτυχίας του Seinfeld είχε να κάνει με το ότι κανείς από τους εμπλεκόμενους, από τους ηθοποιούς ως τους σεναριογράφους ως το συνεργείο, δεν είχε αληθινή εμπειρία από σίτκομ πριν το σόου. «Δεν ακολουθούσε τη φόρμουλα γιατί κανείς μας δεν ήξερε ποια είναι η φόρμουλα».

***

The Phone Message (2×04, 13 Φεβρουαρίου 1991)

Ο George γίνεται παρανοϊκός όταν η φίλη του δεν επιστρέφει την κλήση του και αρχίζει να αφήνει όλο και πιο άσχημα μηνύματα στον τηλεφωνητή της. Όταν μαθαίνει πως εκείνη απλώς βρίσκεται εκτός πόλης, ο George ζητά τη βοήθεια του Jerry για να κλέψουν τον τηλεφωνητή πριν εκείνη μπορέσει να ακούσει τα ένοχα μηνύματα.

Jerry: Και τι είπες;

George: Δεν ξέρω τι διάολο είπα. Της έδωσα ένα οριστικό τελεσίγραφο και δε μπορώ να κάνω τίποτα γι’αυτό. Είναι μια μηχανή. Το μικρό φωτάκι αναβοσβήνει αυτή τη στιγμή. «Ελάτε να ακούσετε τον ηλίθιο. Ελάτε, όλοι, ακολουθεί ο ηλίθιος!»

-> Το επεισόδιο The Phone Message θα μπορούσε να είναι το τελευταίο επεισόδιο Seinfeld που παίχτηκε ποτέ. Οι χαμηλές του θεαματικότητες είχαν ως αποτέλεσμα το NBC να βάλει το σόου στον πάγο μέχρι την επιστροφή του δύο μήνες μετά. Οι θεαματικότητες της 2ης σεζόν ήταν τρομερά απογοητευτικές και το NBC αφαίρεσε τη σειρά από τη μέρα και ώρα προβολής της τα βράδια της Τετάρτης, μετά από μόλις 4 εβδομάδες.

-> Μετά από ένα κενό δύο μηνών, το The Apartment ήταν το πρώτο επεισόδιο της 2ης σεζόν που προβλήθηκε ακολουθώντας το Cheers, τα βράδια της Πέμπτης. Οι πολύ ψηλότερες θεαματικότητες κατά τις επόμενες εβδομάδες οδήγησαν το NBC να ανανεώσει τη σειρά με μια παραγγελία 13 επεισοδίων για το φθινόπωρο του 1991.

-> Ένα άλλο επεισόδιο επρόκειτο να γυριστεί στη θέση του The Phone Message. Ο τίτλος ήταν The Bet, γραμμένο από τον Larry Charles. Θα αφορούσε την Elaine που θα αγόραζε ένα όπλο από κάποιον φίλο του Kramer. Το καστ είχε επιλεγεί και το σενάριο είχε διαβαστεί από τους ηθοποιούς, αλλά το περιεχόμενο θεωρήθηκε τελευταία στιγμή απαράδεκτο και ένα σενάριο γράφτηκε βιαστικά προς αντικατάσταση.

***

LARRY DAVID ΕΝΑΝΤΙΟΝ SATURDAY NIGHT LIVE

Πριν το Seinfeld, η προηγούμενη δουλειά του Larry David ήταν να γράφει για το Saturday Night Live. Στην μόλις μία σεζόν που έκατσε στη σειρά, μόνο ένα σκετσάκι του ερμηνεύτηκε, κι ακόμα κι αυτό παίχτηκε στα τελευταία 10 λεπτά.

Το επεισόδιο The Revenge (18 Απριλίου 1991) είναι εν μέρει εμπνευσμένο από την θυμωμένη του παραίτηση από την ομάδα των σεναριογράφων του SNL. Ο David μετάνιωσε αμέσως την απόφασή του και αποφάσισε απλώς να εμφανιστεί την επόμενη, προσποιούμενος πως το όλο ζήτημα δεν είχε συμβεί ποτέ.

Όταν ο Jerry ήταν guest host στο SNL το 1991 έφερε μαζί του τον Larry Charles και τον Larry David για να βοηθήσουν να αναπτυχθούν κάποια σκετσάκια. Ο Larry David έφερε μαζί αρκετά από τα σκετσάκια που ποτέ δεν κατάφερε να βάλιε στον αέρα όσο δούλευε στο SNL. Αυτή τη φορά ,το ένα σκετσάκι που κατάφερε να περάσει από την πρόβα, κόπηκε αμέσως μετά. Για άλλη μια φορά, το πρώην αφεντικό του του έριξε άκυρο.

To 2016 o Larry David προτάθηκε για Έμμυ Καλύτερου Guest Σε Κωμωδία, για την παρουσίαση του επεισοδίου Saturday Night Live με μουσικούς περφόρμερ τους The 1975. Τέλος καλό.

***

Πωλητής: Χμ, ίσως έχω κάτι στο πίσω μέρος.

Elaine: Πίσω;! Ποτέ δεν βρίσκει κανείς τίποτα πίσω. Αν είχαν τίποτα καλό πίσω θα το έβαζαν μπροστά.

***

The Chinese Restaurant (2×11, 23 Μαϊου 1991)

Πριν πάνε να δουν την κλασική b-movie Plan 9 from Outer Space, ο Jerry, η Elaine κι ο George αποφασίζουν να φάνε δείπνο, χωρίς να έχουν κάνει κράτηση, σε ένα κινέζικο εστιατόριο. Περνούν τα επόμενα 30 λεπτά προσπαθώντας χωρίς επιτυχία να βρουν τραπέζι.

-> Κρυμμένο στα βάθη της σεζόν μιας και το NBC δεν το εκτιμούσε καθόλου, το Chinese Restaurant εξελίχθηκε στο πρώτο αναμφίβολα κλασικό επεισόδιο του Seinfeld.

-> Είναι ένα από τα δύο επεισόδια ολόκληρης της σειράς στα οποία δεν εμφανίζεται ο Michael Richards.

-> Για να προμοτάρει τη δεύτερη σεζόν ο Seinfeld είπε πως του αρέσει «να βρίσκω ιδέες που κάνουν τους ανθρώπους να σκεφτούν “δεν υπάρχει ιστορία εδώ, αυτό το σόου δεν έχει να κάνει με τίποτα”».

Επεισόδιο 3X15, The Suicide

ΣΕΖΟΝ 3 (1991-1992)

❗ Το μότο «no hugs, no learning» αναπτύχθηκε κατά την 3η σεζόν της σειράς ως αντίδραση στα περισσότερα σίτκομ της εποχής που απαιτούσαν γλυκύτατα για να κερδίσουν την πίστη του κοινού.

***

The Parking Garage (3×06, 30 Οκτωβρίου 1991)

Αφού πήγαν για ψώνια για air-condition, o Jerry κι η παρέα αδυνατούν να εντοπίσουν το αμάξι του Kramer στο γκαράζ του mall. Θα πάρουν τότε την απόφαση που πάντα αποδεικνύεται λάθος: Θα χωριστούν.

George: Είμαστε σαν ποντίκια μέσα σε κάποιο πείραμα.

-> Το τέλος του επεισοδίου είχε γραφτεί με την παρέα να οδηγεί μαζί προς τα έξω. Το αμάξι όμως δεν ξεκινούσε, δημιουργώντας έτσι ένα τέλειο unscripted φινάλε σε ένα κλασικό επεισόδιο. Το καστ φαίνεται να γελάει κιόλας στην τελική εκδοχή του επεισοδίου όταν ο Kramer δεν καταφέρνει να βάλει μπροστά τη μηχανή.

-> Το επεισόδιο ήταν δύσκολο να γραφτεί και δημιουργηθεί μιας και έπρεπε να γίνει όλο στο soundstage του σόου. Το σκηνικό του διαμερίσματος του Jerry και τα καθίσματα του κοινού αφαιρέθηκαν. Κάθε πλάνο έδειχνε όλο το καστ οπότε απαιτούνταν κάμερες από διαφορετικές γωνίες. Καθρέφτες τοποθετημένοι σε όλη την περίμετρο του stage έδιναν την ψευδαίσθηση μεγαλύτερου βάθους, και με μια ντουζίνα μόλις αμάψια, η ψευδαίσθηση του να είσαι μέσα σε ένα γιγάντιο γκαράζ ολοκληρώθηκε.

***

❗ Η ιδιοσυγκρασιακή γκαρνταρόμπα του Kramer αναπτύχθηκε κατά την τρίτη σεζόν της σειράς. Είχε την δυνατότητα να εγκρίνει κάθε πουκάμισο, αλλά από νωρίς κιόλας ο Michael Richards βοήθησε ώστε να καθοριστεί το στυλ του Kramer: «Στην αρχή πήγαινα σε ρετρό ρουχάδικα. Ήμουν στη Σάντα Μπάρμπαρα σε ένα παλιό ρουχάδικο και προσπαθούσα να τους εξηγήσω – Shirt-Vacs, έχουν ένα μοτίβο μπροστά, δύο κουμπιά στο πλάι. Είχαν συνολικά πέντε, ακόμα συσκευασμένα. Μου τα πούλησε για $20 το καθένα. Ένα καλό από αυτά κοστίζει $200 σήμερα».

***

The Boyfriend (3×17+3×18, 12 Φεβρουαρίου 1992)

Η φιλία του Jerry με το ίνδαλμά του από το χώρο του μπέιζμπολ, Keith Hernandez, τον κάνει να φέρεται σαν οι δυο τους να είναι σε σχέση. Ο Jerry ζηλεύει όταν ο Keith αρχίζει να βγαίνει με την Elaine.

-> Το αγαπημένο επεισόδιο του Jerry Seinfeld.

-> Ήταν το πρώτο επεισόδιο όπου ακούγεται η φράση-σήμα κατατεθέν του Jerry, «Hello, Newman».

-> O Jerry πιστεύει πως το να ζητάς από έναν άλλο άντρα να σε βοηθήσει να μετακομίσεις είναι το αντίστοιχο του όταν «πηγαίνεις all the way» σε μια σχέση, αλλά για μια αντρική φιλία.

-> Το επεισόδιο περιλαμβανόταν σε ένα DVD που γράφτηκε ειδικά για τον Jerry την άνοιξη του 1998 και περιλάμβανε 5 από τα αγαπημένα του επεισόδια. Τα άλλα σόου σε αυτή τη συλλογή ήταν τα The Contest, The Rye, The Pothole και The Yada Yada.

***

Jerry: Αν θες να κάνεις κάποιον να νιώσει καλύτερα μετά από ένα φτάρνισμα δεν πρέπει να λες «γείτσες». Πρέπει να λες «είσαι πολύ όμορφος!».

***

ΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΚΑΙ Ο LARRY DAVID

Αφού ξεκίνησε τη σειρά παίζοντας τον George σαν έναν τύπου Woody Allen χαρακτήρα στα πρώτα επεισόδια, ο Jason Alexander σύντομα διαπίστωσε πως αν απλώς έπαιζε τον χαρακτήρα ως απλή ενσάρκωση του Larry David, ο χαρακτήρας θα λειτουργούσε πολύ καλύτερα.

Η ιστορία της Elaine στο επεισόδιο The Letter (που της ζητούν να βγάλει το καπέλο Orioles όσο κάθεται στο box του ιδιοκτήτη των Yankees) είναι εμπνευσμένη από μια εμπειρία του Larry David όταν είχε παραβρεθεί σε ένα παιχνίδι Angels-Yankees στην Καλιφόρνια. Μιας και καθόταν στο box του Gene Autry ως καλεσμένος, του ζητήθηκε να βγάλει το καπέλο του. Την επόμενη μέρα στο πρωτοσέλιδο της αθλητικής ενότητας των Los Angeles Times o David φαίνεται να φοράει το καπέλο.

O Larry David για τη σχέση του με τον George: «Ο George είναι μια πλευρά μου. Μια άρρωστη πλευρά της προσωπικότητάς μου. Αλλά μόνο μια πλευρά. Τις περισσότερες φορές είμαι υπερβολικά κακοδιάθετος για μπορέσω να ενθουσιαστώ όσο ενθουσιάζεται ο George».

O Larry David για το πώς αναπτύσσει ιδέες για ιστορίες του Seinfeld: «Μου αρέσει να παίρνω κάτι φαινομενικά ασήμαντο και να το γιγαντώνω. Επίσης μας αρέσει να παίρνουμε τις πιο αρρωστημένες μας σκέψεις και να τις φέρνουμε στην επιφάνεια».

Επεισόδιο 4x07, The Bubble Boy

ΣΕΖΟΝ 4 (1992-1993)

Jerry: Δεν μου αρέσει η όπερα. Γιατί τραγουδάνε; Ποιος τραγουδάει; Αν έχεις κάτι να πεις, πες το!

***

Η ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ 4ΗΣ ΣΕΖΟΝ

Για πρώτη φορά, οι σεναριογράφοι επιχείρησαν να δώσουν στο σόου ένα arc που διατρέχει την σεζόν με κεντρικό σημείο την απόπειρα του Jerry να ξεκινήσει ένα σόου στο NBC.

Jerry: What’s the show about?

George: It’s about nothing.

Jerry: I think you may have something there.

Ο Jason Alexander ήταν αβέβαιος για την απόφαση να πάει το Seinfeld από μια κωμωδία χαρακτήρων σε ένα serialized σίτκομ για το πρότζεκτ του George και του Jerry στο NBC. «Το Seinfeld έφτιαξε τη φήμη του μιλώντας για πράγματα από τη ζωή, μικρά καθημερινά πράγματα που συμβαίνουν σε όλους, αλλά τώρα παίρνουμε ένα ρίσκο. Αυτό δεν είναι το σόου μας! Αλλά έχω υπάρξει λάθος πιο συχνά από ό,τι έχω υπάρξει σωστός». Υπήρξε κι εδώ λάθος, καθώς η 4η σεζόν απέφερε στη σειρά το μοναδικό της Έμμυ Καλύτερης Κωμωδίας.

Ο Jerry σχολίασε τη δυσκολία του σόου να βρει μεγάλο κοινό απέναντι στο Home Improvement κατά το πρώτο μισό της 4ης σεζόν. «Δεν ήμασταν ποτέ μέρος του τηλεοπτικού mainstream έτσι κι αλλιώς. Το σόου ξεκίνησε σαν μπάντα σε κάποιο γκαράζ – παιχτήκαμε 4 φορές τη μία χρονιά, 13 φορές μια άλλη χρονιά, και μετά παιζόμασταν απέναντι στον Πόλεμο του Κόλπου. Τα έχουμε περάσει όλα».

Από τον Μάρτιο του 1993 το Seinfeld έγινε η πρώτη σειρά μετά το Taxi μια δεκαετία νωρίτερα, που παιζόταν μετά το Cheers και ανέβαζε τις θεαματικότητες από αυτό.

***

Jerry: Ξέρεις ποιο είναι το μήνυμα που στέλνεις στον κόσμο με αυτή τη φόρμα; Λες στον κόσμο «παραιτούμαι. Δε μπορώ να να ανταγωνιστώ στην νορμάλ κοινωνία, είμαι δυστυχισμένος, οπότε τουλάχιστον ας είμαι άνετος».

***

The Contest (4×11, 18 Νοεμβρίου 1992)

Η μητέρα του George τον πιάνει να αυνανίζεται και το σοκ τη στέλνει στο νοσοκομείο. Ο George μπαίνει σε μια κόντρα με τον Kramer, την Elaine και τον Jerry για να δουν ποιος μπορεί να αντέξει περισσότερο καιρό χωρίς να αυνανιστεί.

-> Το επεισόδιο έγινε διάσημο για τους ευφημισμούς που χρησιμοποιεί για κάποιον που απέχει από τον αυνανισμό: Master of your domain, queen of the castle, lord of the manor.

-> Η ιστορία του επεισοδίου είναι εμπνευσμένη από έναν αληθινό διαγωνισμό άρνησης αυνανισμού που είχε συμμετάσχει, φυσικά, ο Larry David. Σύμφωνα με το θρύλο, κράτησε αρκετούς μήνες.

-> Το επεισόδιο τιμήθηκε με τα Έμμυ Σεναρίου και Σκηνοθεσίας.

-> Ο Larry David λέει για το επεισόδιο πως: «Πίστευα πως το NBC θα έλεγε πως δεν υπάρχει καμία περίπτωση να σας αφήσουμε να κάνετε αυτό το επεισόδιο. Και μετά εγώ θα έλεγα πως παραιτούμαι. Είχα σκεφτεί όλο το σενάριο στο μυαλό μου».

***

LARRY CHARLES, O ΑΛΛΟΣ LARRY ΤΟΥ SEINFELD

Ο σεναριογράφος Larry Charles συγκρίνει το Seinfeld με τη Ζώνη του Λυκόφωτος. «Είναι για συμπεριφορές που δε θέλουμε να παραδεχτούμε για τους εαυτούς μας – πως κάποιες φορές είμαστε άπληστοι, κάποιες φορές είμαστε εγωιστές. Ο Jerry είναι σαν τον Rod Serling – ο οδηγός που μας πηγαίνει σε αυτά τα πιο χαμηλά βάθη».

O Larry Charles σκέφτηκε την ατάκα «Not that there’s anything wrong with that» όταν ο executive Glenn Padnick του είπε πως το να απορρίπτουν οι χαρακτήρες την ιδέα πως είναι γκέι θα φαινόταν ασεβές. Η επανάληψη της ατάκας όσο περισσότερο γινόταν, ήταν ιδέα του Jerry Seinfeld.

Μετά το Seinfeld, o Larry Charles σκηνοθέτησε το Borat και το Bruno.

Επεισόδιο 5x04, The Sniffing Accountant

ΣΕΖΟΝ 5 (1993-1994)

Πυροσβέστης: Πώς ζεις με τον εαυτό σου;

George: Δεν είναι εύκολο.

***

The Puffy Shirt (5×02, 23 Σεπτεμβρίου 1993)

Στη διάρκεια ενός δείπνου με μια γυναίκα που βγαίνει ο Kramer, o Jerry συμφωνεί να φορέσει ένα puffy, πειρατικού στυλ πουκάμισο στη διάρκεια μιας εμφάνισής του στο Today Show που κανόνισε η Elaine για να προμοτάρει μια φιλανθρωπική εκδήλωση για άστεγους.

Jerry: Μα δεν θέλω να είμαι πειρατής!

-> Μετά την προβολή του επεισοδίου, κόσμος άρχισε να φωνάζει στις αληθινές stand-up εμφανίσεις του Jerry με σχόλια από το κοινό όπως «avast ye matey!».

***

SEINFELD TRIVIA

Η Julia Louis-Dreyfus μιλά για τους τέσσερις χαρακτήρες: «Θλιβερή ομάδα. Η Elaine δεν ξέρει τι θέλει στη ζωή της. Νομίζω της αρέσει ο Jerry επειδή είναι ήρεμος και η ίδια δεν είναι όσο συγκεντρωμένη προσποιείται πως είναι. Έχει μια σχέση φιλίας-μίσους με τον George. Για τον Kramer έχει αντικειμενικά μια συμπόνοια, όπως θα είχε για ένα ψηλό, γούνινο ζώο σε έναν ζωολογικό κήπο».

O Jerry Stiller (στο ρόλο του πατέρα του George) θυμάται πως αφού χτύπησε τον George στο κεφάλι στο επεισόδιο The Non-Fat Yogurt, η Estelle Harris (στο ρόλο της μητέρας του) ρώτησε αν μπορούσε να τον χτυπήσει κι εκείνη. Ο Larry David τους απάντησε πως μόνο ένα άτομο μπορεί να χτυπάει τον George ανά επεισόδιο.

O υπεύθυνος κάστινγκ Marc Hirschfeld θυμάται ότι ήταν δύσκολο να βρίσκουν συνεχώς ηθοποιούς για τις φιλενάδες του Jerry και του George σε σχεδόν εβδομαδιαία βάση. «Το σόου πραγματικά ήταν για το πώς να βρεις το κορίτσι, πώς να βρεις το ενδεχόμενο μιας σχέσης, και να την καταστρέψεις αμέσως μετά στη διάρκεια δύο πράξεων».

Η ιδέα του να φιλιέται ο Jerry στη διάρκεια της Λίστας του Σίντλερ (επεισόδιο The Raincoats) έγινε επειδή οι σεναριογράφοι είχαν ακούσει πως ο Steven Spielberg ήταν φαν της σειράς.

Επεισόδιο 6x17, The Kiss Hello

ΣΕΖΟΝ 6 (1994-1995)

Elaine: Το καλύτερο είναι πως δεν παίζει παιχνίδια. Ξέρεις; Δεν έχει παιχνιδάκια!

Jerry: Δεν έχει παιχνίδια; Ποιο είναι το νόημα του να βγαίνεις με κάποιον χωρίς παιχνίδια; Τότε πώς ξέρεις αν κερδίζεις ή χάνεις;

***

Ο JERRY ΚΑΙ ΤΟ SEINFELD

Ο Jerry Seinfeld πίστευε πως μια από τις αστειότερες συνθήκες του σίτκομ του ήταν πως ενώ παίζει έναν κωμικό, εξακολουθεί να θεωρείται ο «νορμάλ» της παρέας. «Δεν παίζω χαρακτήρα. Είμαι αληθινός άνθρωπος, αλληλεπιδρώντας με fictional ανθρώπους. Είναι κάπως σαν το Roger Rabbit».

Ο Jerry Seinfeld είπε στον Larry King πως το Seinfeld πέτυχε επειδή εξέλιξε το στυλ των σίτκομ με το να μην επιχειρεί να πάρει ελευθερίες με τον διάλογο ή το αστείο. «Αυτό που επιχειρούμε να κάνουμε είναι να αφήσουμε μια κατάσταση να παιχτεί πλήρως στα αλήθεια και μετά να βρούμε την κωμωδία στην πραγματικότητα του τι θα συνέβαινε σε αυτούς τους ανθρώπους».

Ο βασικός λόγος που ο Jerry ήθελε τα μεμονωμένα επεισόδια να λέγονται «The Something» είναι γιατί δεν ήθελε οι σεναριογράφοι να σπαταλάνε χρόνο για να γράφουν έξυπνους τίτλους.

***

Jerry: Πώς είναι δυνατόν να έχω ψύλλους;

Kramer: Μην σκας φίλε… Κι εγώ είχα ψύλλους.

Jerry: Και τι έκανες γι’αυτό;

Kramer: Τι εννοείς;

***

SEINFELD TRIVIA

Όταν ο Jerry μαθαίνει πως ο George βγάζει το πουκάμισό του κάθε φορά που πάει στην τουαλέτα (στο επεισόδιο The Gymnast), του λέει «Το να σε γνωρίζω είναι σα να πηγαίνω στη ζούγκλα. Ποτέ δεν ξέρω τι θα ανακαλύψω μετά και φοβάμαι πάρα πολύ».

Στο επεισόδιο The Beard, μια από τις πλοκές έχει να κάνει με μια αστυνομικό που βγαίνει ο Jerry η οποία τον αναγκάζει να κάνει ανιχνευτή ψεύδους για να αποδείξει πως δεν βλέπει κρυφά Melrose Place. Ο ίδιος ο Larry David ήταν ο κρυφός θεατής του Melrose Place στα γραφεία του Seinfeld.

Όταν έψαχναν να βρουν ηθοποιούς για το επεισόδιο The Fusilli Jerry, οι υπεύθυνοι κάστινγκ έλαβαν την οδηγία για το ρόλο του Dr. Cooperman να αναζητήσουν ηθοποιούς των οποίων το κεφάλι μοιάζει με κώλο.

Επεισόδιο 7x02, The Postponement

ΣΕΖΟΝ 7 (1995-1996)

The Soup Nazi (7×06, 2 Νοεμβρίου 1995)

Ένας πάρα πολύ αυστηρός ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου με σούπες, ο Soup Nazi, απαγορεύει στην Elaine να φάει τις σούπες του για ένα χρόνο.

-> Ο σεναριογράφος Spike Feresten θυμάται πώς έγινε επεισόδιο το Soup Nazi: «Όταν πιτσάρεις, ο Larry κι ο Jerry δεν θέλουν να ακούσουν ιδέες, θέλουν να ακούσουν ιστορίες. Και κατέληξα να πιτσάρω ιστορίες στην πρώτη μας συνάντηση, κι αφού τελείωσα κάπως βρέθηκα να τους λέω την ιστορία του Soup Nazi, μετά το τέλος του μίτινγκ, έτσι στα πλαίσια μιας συζήτησης. Και δεν ήξερα πως στην πραγματικότητα ακόμα πίτσαρα, γιατί μετά μου είπαν “γράψε αυτό πρώτα”. Εξεπλάγην. Δεν το περίμενα αυτό, γιατί δεν ήταν κάποια πρόταση που είχα ετοιμάσει. Ήταν απλά ένα ανεκδοτάκι που είχα ακούσει ένα βράδυ στον Letterman».

***

❗ Στα γυρίσματα του επεισοδίου The Postponement, προσπαθώντας να βρει τη θέση του στο σινεμά, ο Michael Richards όντως τραυμάτισε το πόδι μιας από τους έξτρας. Η γυναίκα φαίνεται πως υποφέρει καθόλη τη διάρκεια της λήψης.

***

The Invitations (7×24, 16 Μαϊου 1996)

Ο George ετοιμάζεται για τον γάμο του με τη Susan.

Jerry: Γιατί δεν τα χαλάτε απλά; Πες της πως τελείωσε.

George: Δε μπορώ.

Jerry: Γιατί;

George: Δε μπορώ να αντιμετωπίσω τέτοιο σκηνικό. Ξέρεις τι σκηνικό θα ήταν αυτό; Προτιμώ να είμαι δυστυχισμένος για την υπόλοιπη ζωή μου παρά να περάσω κάτι τέτοιο.

-> Αυτό ήταν το τελευταίο επεισόδιο υπό την επίβλεψη του Larry David ως showrunner της σειράς. Όσο η σειρά γινόταν πιο δημοφιλής, τόσο περισσότερο o David αγχωνόταν πως έπρεπε να ανταπεξέλθει σε προσδοκίες. Ο Jason Alexander θυμάται πως «τελειώναμε κάθε γύρισμα και έκανε “Δε μπορεί να γίνει ξανά! Αυτό ήταν! Δε θα ξαναγίνει!” Σα να μην είχαν την παραμικρή ιδέα για την επόμενη βδομάδα, παρότι είχαν ήδη drafts. Αλλά ένιωθε έντονη την πίεση, μετά από εφτά χρόνια πίστευε πως δε μπορούσε να το κάνει πια».

Επεισόδιο 8x04, The Little Kicks

ΣΕΖΟΝ 8 (1996-1997)

The Bizarro Jerry (8×03, 3 Οκτωβρίου 1996)

Οι νέοι φίλοι της Elaine είναι τα ακριβή αντίθετα του George, του Kramer και του Jerry.

-> Η ιδέα πίσω από αυτό το επεισόδιο, του να υπάρχει ένας κόσμος αποτελούμενος από το ακριβές αντίθετο κάθε ανθρώπου, είναι βασισμένη στις Bizarro World ιστορίες των κόμικς του Σούπερμαν. Σε αυτό τον κόσμο, ένας villain με ένα ανάποδο “S” στο στήθος του διαπράττει τις ακριβώς αντίθετες πράξεις από αυτές που θα έκανε ο Σούπερμαν. Καθόλου τυχαία, ο Jerry Seinfeld κι ο σεναριογράφος του επεισοδίου David Mandel είναι κι οι δύο τεράστιοι φαν του Σούπερμαν από μικροί. Συχνά πυκνά κατά τη διάρκεια του σόου ο Jerry αναφέρεται στον Σούπερμαν και τον Clark Kent.

***

ΜΙΑ ΑΒΕΒΑΙΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Μετά την αποχώρηση του Larry David από τη σειρά, ο Jerry ανέλαβε περισσότερες ευθύνες στο γράψιμο και το τρέξιμο του σόου. Άρχισε να σπάει το συγγραφικό τιμ σε συνεργατικές ομάδες, ουσιαστικά χρησιμοποιώντας αρκετούς σεναριογράφους για να κάνουν τη δουλειά που έκανε πριν ο David. Ως αποτέλεσμα του νέου του ρόλου, ο Jerry αποφάσισε να αποσύρει το παραδοσιακό άνοιγμα του κάθε επεισοδίου με τη stand-up ρουτίνα, μιας και απαιτούσε τεράστιο μέρος του χρόνου του.

Το λογότυπο του Seinfeld στην 8η σεζόν έχει στο φόντο μια καρό σημαία. Αυτό είναι επειδή ο Jerry σκόπευε η 8η να είναι η τελευταία της σειράς, αλλά αυτό απεδείχθη πρόωρο μιας και μέχρι τα Χριστούγεννα του ‘96 είχε αλλάξει γνώμη και μια 9η σεζόν πήρε το πράσινο φως.

***

The Yada Yada (8×19, 24 Απριλίου 1997)

Η νέα κοπέλα του George προσπερνάει σημαντικά γεγονότα όταν μιλάει, χρησιμοποιώντας τη φράση «yada, yada, yada».

-> Ο σεναριογράφος Peter Mehlman θυμάται: «Ο λόγος που έβαλα στο επεισόδιο το “yada-yada” ήταν επειδή θυμόμουν κάποια γυναίκα που ήξερα πριν πολλά χρόνια, που το έλεγε. Και δεν είχα ακούσει να το χρησιμοποιεί κανείς άλλος. Απλά ακουγόταν αστείο. Και το πέταξα μέσα στο σενάριο και απλά μπήκε γρήγορα στην ομιλία των πάντων στη σειρά. Και έτσι έγινε φαινόμενο».

-> Η φράση «yada-yada» προστέθηκε στο αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης.

Επεισόδιο 9x10, The Strike

ΣΕΖΟΝ 9 (1997-1998)

❗ Η γιορτή Festivus του επεισοδίου The Strike είναι εμπνευσμένη από μια γιορτή που σκέφτηκε και δημιούργησε ένας από τους σεναριογράφους του επεισοδίου, ο Dan O’Keefe. Στο Festivus, κάθε χρόνο στις 23 Δεκεμβρίου ξεκινά ένα δείπνο με τους συμμετέχοντες να αναφέρουν όλα τα προβλήματα που έχουν με τους άλλους και όλους τους τρόπους που οι γύρω τους έχουν απογοητεύσει τους πάντες. Αντί για Χριστουγεννιάτικο δέντρο, υπάρχει απλά μια μεταλλική μπάρα.

***

The Finale (9×23+9×24, 14 Μαϊου 1998)

O πιλότος του Jerry στο NBC ανασταίνεται από το νέο πρόεδρο του δικτύου που θέλει να παραγγείλει 13 επεισόδια. Οι 4 φίλοι θα αντιμετωπίσουν το δικαστήριο όπου μάρτυρες είναι ένα σωρό γνώριμα άτομα από το παρελθόν τους.

Elaine: Θεέ μου, πέφτουμε! Θα πεθάνουμε!

Jerry: Πάνω που νόμιζα πως τα πήγαινα τέλεια. Στο είπα ότι ο θεός δε θα με άφηνε να γίνω πετυχημένος.

-> Ο Larry David επέστρεψε για να γράψει το σενάριο του τελευταίο επεισοδίου. Πολλοί θα ισχυριστούν πως το φινάλε αυτό είναι κακό. Κάνουν λάθος.

-> Για πρώτη φορά από την 7η σεζόν, ένα επεισόδιο ανοίγει με stand-up μονόλογο από τον Jerry.

-> Ο τίτλος εργασίας του επεισοδίου ήταν A Tough Nut to Crack, ώστε να αποκρυφθεί το γεγονός πως ήταν το φινάλε.

-> Οι διαφημιστές πλήρωσαν $1.7 εκατομμύρια για ένα σποτ 30” κατά τη διάρκεια του φινάλε της σειράς.

-> 76.3 εκατομμύρια θεατές είδαν το Finale στην πρώτη του προβολή, το τότε 6ο μεγαλύτερο σόου στην ιστορία. Πίσω μόνο από το φινάλε το M*A*S*H, το «Ποιος Σκότωσε τον JR?» επεισόδιο του Dallas, το φινάλε του Cheers, την τηλεταινία The Day After του 1983 και το 8ο μέρος της μίνι σειράς Ρίζες. Το NBC υπολογίζει πως εκείνο το βράδυ το φινάλε είδαν συνολικά 108 εκατομμύρια Αμερικάνοι, συνυπολογίζοντας όσους το είδαν εκτός σπιτιού.

-> Ο Jerry Seinfeld ανακοίνωσε πως πήρε την απόφαση να τελειώσει τη σειρά, ανήμερα τα Χριστούγεννα του 1997.

*To Seinfeld streamάρει στο Netflix.