Σταρ, άσημοι, άντρες, γυναίκες και τρανς, ποιοι είναι όλοι αυτοί στα εξώφυλλα των Smiths;

Ας κρατήσουμε ότι ο Morrissey έδωσε επίσημα την ευλογία του να ακουστούν στα 90 λεπτά που διαρκεί η ταινία είκοσι τραγούδια των Smiths. Και ας ανατρέξουμε με αυτή την αφορμή στην ανεπανάληπτη εικονογραφία της κατά πολλούς μόνης μπάντας που μετράει.

“Hand In Glove” (1983)

“This Charming Man” (1983)

Από τα δέκα άτομα που μπορεί να γνωρίζουν ότι αυτός είναι ο Γάλλος ηθοποιός Jean-Alfred Villain-Marais και ότι πρόκειται για still της ταινίας Orpheus του Jean Cocteau, λιγότεροι από τρεις ξέρουν κάτι άλλο για τον Marais και έχουν δει μία οποιαδήποτε ταινία του Jean Cocteau.

 “What Difference Does It Make?” (1984)

Ζητήθηκε η άδεια του Terence Stamp για να μπει στο εξώφυλλο μια φωτογραφία του από τον Συλλέκτη (The Collector) ή δεν ζητήθηκε; Ο ίδιος το αρνήθηκε με αποτέλεσμα να αποσυρθεί το single από τα δισκοπωλεία και να επανακυκλοφορήσει με τον ίδιο τον Morrissey σε ανάλογη πόζα, μόνο που αντί για πανί με χλωροφόρμιο, κρατούσε ένα ποτήρι γεμάτο γάλα.

 The Smiths (1984)

Δεκαπέντε χρόνια αφότου ο Andy Warhol χρησιμοποίησε τον καβάλο του για το εξώφυλλο του Sticky Fingers, ο Morrissey επέλεξε για το καλύτερο ντεμπούτο των τελευταίων 40 ετών τον κορμό του Joe Dallesandro, εκλεκτού φασέου του Factory και της νεοϋορκέζικης υποκουλτούρας της εποχής. Τόσο εκλεκτός, μάλιστα, που αναφέρεται με το ψευδώνυμό του (Little Joe) και στο “Take a walk on the wild side” του Lou Reed.

 “Heaven Knows I’m Miserable Now” (1984)

Το είπε η Viv Nicholson, δεν είναι ότι δεν το είπε, μόλις κέρδισε περίπου 150 χιλιάδες λίρες στη λοταρία (πάνω κάτω τρία εκατομμύρια με σημερινά δεδομένα): Θα τα ξοδέψω όλα. Μπορεί να έμεινε στον άσο, να έζησε επεισοδιακά μέχρι να πεθάνει το 2015, κέρδισε όμως μια θέση στην αιωνιότητα με αυτή την όλο κέφι και μπρίο φωτογραφία.

 “William, It Was Really Nothing” (1984)

Νταξ, αυτός ο τύπος δεν είναι ούτε c-list celebrity, μοντέλο της σειράς ήταν (είναι ακόμη;) ο άνθρωπος από μία παλιά διαφήμιση για ηχεία - και όχι για Alka-Seltzer.

Hatful Of Hollow (1984)

Γκουγκλάρετε και θα δείτε ότι υπάρχουν εκεί έξω κάμποσοι που έχουν χτυπήσει τατουάζ την εικόνα του Fabrice Collette που είχε χτυπήσει τατουάζ στον ώμο μία ζωγραφιά του Jean Cocteau.

“How Soon Is Now?” (1985)

Σχεδόν εξήντα χρόνια πριν ο Κρίστοφερ Νόλαν γυρίσει τη “Δουνκέρκη”, είχε γυρίσει τη δική του ο Leslie Norman (ποιος;) και σε εκείνη έπαιζε ο Seán Barrett (ποιος;) που έμελλε να φιγουράρει στο εξώφυλλο ενός single του οποίου τα ριφ, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες φήμες, ο Johnny Marr από τότε που το έγραψε δεν έχει καταφέρει να τα ξαναπαίξει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο.

Meat Is Murder (1985)

“Make War Not Love” είχε γράψει στο κράνος του ο πεζοναύτης Michael Wynn, την εικόνα του οποίου αιχμαλώτισε στις 21/9/1967 στο Νότιο Βιετνάμ ο σκηνοθέτης Emile de Antonio για να τη χρησιμοποιήσει στην καμπάνια προώθησης του ντοκιμαντέρ του In The Year of the Pig. Δεκαετίες αργότερα δήλωσε για το συγκεκριμένο εξώφυλλο: “Το έμαθα από την αδερφή μου που έτυχε να το δει μια μέρα που έκανε ψώνια. Δεν χάρηκα με το ότι άλλαξαν τις λέξεις.”

“Shakespeare’s Sister” (1985)

Η Pat Phoenix μάλλον είναι η πιο εμβληματική ηθοποιός που έχει περάσει από τη σαπουνόπερα-θεσμό “Coronation Street”, και αυτό δεν το λες και μικρό πράγμα, δεδομένου ότι από τις 9/12/1960 μέχρι και την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουν προβληθεί 10278 επεισόδια. #WTF

“That Joke Isn’t Funny Anymore” (1985)

Πόσων ετών να ήταν το εικονιζόμενο παιδί όταν γυρίστηκε η ρωσική ταινία The Enchanted Desna; Δύο; Τριών; Αναρωτιέται κανείς αν στα 23 του θα πήρε χαμπάρι ότι ο Moz τσίμπησε το συγκεκριμένο στιγμιότυπο.

“The Boy With The Thorn In His Side” (1985)

Τρούμαν Καπότε εσύ σουπερσταρ.

“Bigmouth Strikes Again” (1986)

#JamesDeanIsGod

“Panic” (1986)

Πώς να νιώθουν άραγε οι ηθοποιοί που ο κόσμος τους μνημονεύει μόνο (έστω, σχεδόν μόνο) για μία επιτυχία που έκαναν νωρίς στην καριέρα τους; Καλή ώρα σαν τον Richard Bradford που το 1967 υποδύθηκε τον ντετέκτιβ McGill στη βραχύβια μεν, cult classic δε σειρά Man in a Suitcase. Ο οποίος Bradford παρεμπιπτόντως το 1982 εμφανίστηκε και στο Missing του Κώστα Γαβρά.

“Some Girls Are Bigger Than Others” (1986)

Βλ. λίγο πιο κάτω, στο “Ask”.

The Queen Is Dead (1986)

Είναι αυτός ο καλύτερος τους δίσκος; Είναι ο Alain Delon (εδώ σε στιγμιότυπο από την ταινία L’insoumis του 1964) ο ωραιότερος άντρας όλων των εποχών; Απολύτως εύλογα ερωτήματα.

“Ask” (1986)

Τον Ιανουάριο του 1964 το συγκρότημα The Dave Clark Five κυκλοφόρησαν το single “Glad All Over” και σκαρφάλωσαν στην κορυφή του βρετανικού τσαρτ, ρίχνοντας από εκεί το “I Want to Hold Your Hand” των Beatles. Δεν το λες και μικρή επιτυχία, κι ας μην έγιναν ποτέ χαλίφης στη θέση του χαλίφη, όπως ήλπιζαν οι μάνατζερ τους, ποντάροντας και στην ταινία “Catch Us If You Can”, στην οποία εμφανιζόταν και η ηθοποιός Yootha Joyce.

“Shoplifters Of The World Unite” (1987)

Hail to the King!

“Sheila Take A Bow” (1987)

Από τη μεγάλη του Warhol σχολή, βαθιά υπόκλιση στην transgender μούσα Candy Darling.

“I Started Something I Couldn’t Finish” (1987)

Γεννημένη το 1918 η Florence Avril Angers υπήρξε μία από τις πιο ενδιαφέρουσες, γοητευτικές και αξιόπιστες κωμικούς στη μεταπολεμική θεατρική σκηνή του Λονδίνου, σύμφωνα με την εφημερίδα Daily Telegraph, πληροφορία διαθέσιμη σε όλους μας μέσω της Αγίας Βικιπαίδειας.

“Girlfriend In A Coma” (1987)

Τόσο μεγάλη είναι η αγάπη του Morrissey για τη σεναριογράφο Shelagh Delaney, που εκτός από εδώ, χρησιμοποίησε μια φωτογραφία της και για το εξώφυλλο της συλλογής Louder than Bombs.

“Stop Me If You Think You’ve Heard This One Before” (1987)

Το 1971 έπαιξε στο υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας “Sunday Bloody Sunday”, μεγάλο μπαμ έκανε επίσης το 1970 με το τραγούδι του “Superstar” από το “Jesus Christ Superstar”, όμως ο Mozzer είχε πάντα ένα soft spot για την ερμηνεία του στην ταινία The Family Way (1966). Εξ ου και το still.

Strangeways, Here We Come (1987)

Είναι το τελευταίο άλμπουμ των Smiths το καλύτερο τους; Είναι μια από τις καλύτερες παροιμίες η “κοντά στο βασιλικό (James Dean) ποτίζεται και η γλάστρα (Richard Davalos, συμπρωταγωνιστής του στο “Ανατολικά της Εδέμ”); Άλλα δύο εύλογα ερωτήματα.

“Last Night I Dreamt That Somebody Loved Me” (1987)

Αυτός είναι ο Billy Fury, για κάποιους η βρετανική απάντηση στον Έλβις. Και αυτό είναι το καλύτερο τραγούδι των Smiths.

Louder Than Bombs (1987)

Βλ. “Girlfriend In A Coma”

The World Won’t Listen (1987)

Του κοκοριού απέναντι, πείτε του πως το θέλω - random σκέψη του Morrissey όταν διάλεγε τη συγκεκριμένη φωτογραφία του Jürgen Vollmer από το λεύκωμα Rock 'N' Roll Times: The Style and Spirit of the Early Beatles and Their First Fans.

Rank (1988)

Στα νιάτα της sex symbol, αργότερα ορκισμένη βίγκαν, η Βρετανίδα ηθοποιός Alexandra Bastedo περισσότερο από οτιδήποτε άλλο κέρδισε μια θέση στην αιωνιότητα για αυτό το κλικ στο ένα και μοναδικό live album των Smiths.

“Sweet and Tender Hooligan” (1995)

Αριθμολαγνεία: Ηχογραφήθηκε το 1986 και κυκλοφόρησε ως single το 1995, οχτώ χρόνια μετά τη διάλυση των Smiths, έχοντας στο εξώφυλλο τον μποξέρ Cornelius Carr που γεννήθηκε το 1969, δέκα χρόνια μετά τη γέννηση του Morrissey.

ΥΓ. Κάποια από τα singles έχουν κυκλοφορήσει με λιγότερο ή περισσότερο διαφορετικά εξώφυλλα σε ορισμένες χώρες, αλλά και σε 12 ίντσες. Για να συνεννοηθούμε, εδώ τα παρουσιάζουμε με τη μορφή που περιλαμβάνονται στο Complete Super Deluxe Box Set, γνωστό και ως Το Καλύτερο Box Set Όλων των Εποχών, που κυκλοφόρησε το 2011 σε 3000 αντίτυπα, κόστιζε τότε 300 ευρώ αν θυμάμαι καλά, και σήμερα αλλάζει χέρια στο Discogs ακόμη και για τετραπλάσια ποσά.