ΒΙΒΛΙΟ

Η Μεγάλη Βίβλος του Stephen King: Τα ’00s

Καθώς η κυκλοφορία του 'Dark Tower' πλησιάζει, το PopCode συνεχίζει το time travel στο κεφάλαιο Stephen King. Αυτή τη φορά μπαίνουμε στη νέα χιλιετία.

Η Μεγάλη Βίβλος του Stephen King επέστρεψε για να μεταφερθεί στη νέα χιλιετία, εκεί που ο συγγραφέας  θα γιατρέψει τις πληγές που του άφησε η δεκαετία του ‘90, θα αναμετρηθεί με την πιθανή συνταξιοδότηση και θα εδραιώσει τη θέση του σαν μια προσωπικότητα κύρους.

Μετά τις προηγούμενες 3 δεκαετίες και τα όσα είδαμε μέχρι τώρα στο αφιέρωμα μας, η συνεχής παρουσία των βιβλίων του στις λίστες των bestseller δεν είναι πια δεδομένη και πολλοί λένε πως ο “καλός” King βρίσκεται πια στο παρελθόν.

Οι κινηματογραφικές και τηλεοπτικές μεταφορές των έργων του δε μειώνονται πάντως πριν τα τέλη της δεκαετίας και, παρότι στην αρχή της θα πειραματιστεί με νέες τεχνολογίες, ο δημιουργός θα διανύσει στην υπόλοιπη δεκαετία τα πιο χαλαρά, λιγότερο καινοτόμα (σε σχέση με τις θεματολογίες των έργων) χρόνια του. Ταυτόχρονα, τα ‘00s είναι η δεκαετία που γίνεται πιο vocal από ποτέ μέχρι τώρα. Ο King μεγαλώνει παρέα με τους αναγνώστες του.

Πάμε μια βόλτα στα 00s του Stephen King, Πιστέ Αναγνώστη.

2000

Αυτή τη δεκαετία θα την ξεκινήσουμε κάπως διαφορετικά. Στην αρχή της χρονιάς κυκλοφορεί το ‘Stephen King’s F13’, ένα πακέτο που περιέχει μια συλλογή screen savers (Screamsavers, χα χα), wallpapers (Deathtop, χα), ήχητικά εφέ (Bump and Thump, χα;) και minigames (όπως τα Bug Splat, Whack-A-Zombie και No Swimming) για υπολογιστές, μαζί με τη νουβέλα ‘Everything’s Eventual’.

Με την τιμή του να βρίσκεται στα $30, το πακέτο/game πέρασε και δεν ακούμπησε ούτε τους μεγαλύτερους φανς του King. Στο παραπάνω βίντεο θα καταλάβετε γιατί.

Με το 1999 να φέρνει ένα παραλίγο θανατηφόρο ατύχημα για τον ίδιο, η προηγούμενη δεκαετία του King έκλεισε με μια από τις χειρότερες στιγμές στη ζωή του συγγραφέα. Το ξεκίνημα του 2000 τον βρίσκει να παλεύει ακόμη με την αποθεραπεία του, αλλά και κατά 30,000,000 βρετανικές λίρες πλουσιότερο, όπως λέει η Guardian.

Η συμφωνία που υπογράφει με τους εκδοτικούς Hodder and Stoughton στη Βρετανία και Simon and Schuster στην Αμερική και αφορά τα επόμενα 3 βιβλία του, τον βάζει στη λίστα με τις καλύτερα αμειβόμενες συμφωνίες εκείνης της εποχής για συγγραφέα.

Η χρονιά όμως ξεκινά με τον King να λέει πως “Η αντοχή μου είναι αρκετά μικρότερη από όση ήταν και παραγωγή μου έχει κοπεί στο μισό, αλλά γράφω”. Το ατύχημα δυσκολεύει ιδιαίτερα τον συγγραφέα να συνεχίσει το γράψιμο, αλλά τον Γενάρη καταφέρνει να ολοκληρώσει ένα από τα σημαντικότερα βιβλία της ζωής του, το ‘On Writing: A Memoir of the Craft’.

Αυτόν τον καιρό η γυναίκα του Tabitha αποφασίζει να επανασχεδιάσει το στούντιο που ο King εργάζεται. Μαζεύει τα βιβλία και όλα του τα πράγματα και τα αποθηκεύει μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες. Ο συγγραφέας επισκέπτεται τον άδειο χώρο και η εικόνα που έρχεται στο μυαλό του είναι πως έτσι ακριβώς θα έμοιαζε το στούντιο σε περίπτωση που εκείνος πέθαινε. Αυτό είναι και η πρώτη ιδέα του για ένα νέο μυθιστόρημα, το ‘Lisey’s Story’, που θα ολοκληρώσει μερικά χρόνια αργότερα.

Τον Μάρτιο έρχεται το πρώτο έργο που γράφει ο συγγραφέας κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης του από το ατύχημα του περσινού καλοκαιριού, το ‘Riding the Bullet’. Και είναι μια αρκετά σημαντική δουλειά: Η Simon & Schuster βγάζει τη νουβέλα σαν το πρώτο μαζικής παραγωγής ebook και αποτελεί το πρώτο έργο του King που βρίσκεται στο ίντερνετ.

Περιέχοντας μια ιστορία φαντασμάτων για τους κινδύνους του ωτοστόπ, που αργότερα συμπεριλήφθηκε στη συλλογή ‘Everything’s Eventual’, το ebook κοστίζει $2.50 και κατά τις πρώτες 24 ώρες οι server του συστήματος καταρρέουν από την κίνηση, με περισσότερες από 400,000 αντίτυπα να πωλούνται. Αρκετοί φανς του King αναγκάζονται να περιμένουν αρκετές ώρες και ο τελικός αριθμός των αναγνωστών δεν έγινε ποτέ γνωστός, όπως και τα συνολικά έσοδα, μιας και η κωδικοποίηση του συστήματος προκαλεί κρασαρίσματα σε πολλούς υπολογιστές και χάκερς καταφέρνουν τελικά να τη σπάσουν.

Ολόκληρος ο κόσμος ασχολείται με τον τρόπο που πωλείται το ‘Riding the Bullet’, σε εκείνα τα πρώιμα χρόνια του ίντερνετ και των ebooks, αλλά αργότερα ο King θα γράψει, στον πρόλογο του ‘Everything’s Eventual’, πως οι περισσότεροι αναγνώστες και κριτικοί ασχολήθηκαν αποκλειστικά για τον πρωτοποριακό τρόπο διανομής και όχι με την ίδια την ιστορία που έγραψε.

Ξεκινώντας από τον Ιούλιο ο King εκδίδει απευθείας από το site του το ‘The Plant’, για το οποίο μιλήσαμε και στη δεκαετία του 1980. Το έργο κοστίζει (προαιρετικά) $1 το κεφάλαιο. Ο συγγραφέας λέει πως θα σταματήσει το γράψιμο του αν το ποσοστό των επισκεπτών που το πληρώνουν πέσει κάτω από 75%. Θέλει να πειραματιστεί με διαφορετικές μορφές διανομής: «Φίλοι μου, έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε ο χειρότερος εφιάλτης των Μεγάλων Εκδοτικών», γράφει.

Το πρώτο κεφάλαιο πηγαίνει πολύ καλά. Μέσα στις πρώτες του ώρες το διαβάζουν 40,000 άνθρωποι, με ένα πολύ καλό 88% να πληρώνουν το $1. Το βιβλίο συνεχίζει με μια μέτρια, για τα δεδομένα που έχει θέσει ο King, επιτυχία, με το ποσοστό των πληρωμών να πέφτει συνεχώς. Μετά από 6 κεφάλαια, τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, ο King αποκαλύπτει τα τελικά νούμερα (κάτι περισσότερο από $450,000 μπήκαν στην τσέπη του) και σταματά την έκδοση του ‘The Plant’, λέγοντας πως θα επιστρέψει σε αυτό όταν θα υπάρχει περισσότερη ιστορία να πει.

Τα 6 κεφάλαια του ‘The Plant’ βρίσκονται δωρέαν στο site του συγγραφέα και μπορείτε να τα διαβάσετε τώρα.

Στην αρχή του φθινοπώρου ο King δίνει μια συνέντευξη στον Guardian, μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες και εκτενείς αυτής της περιόδου στη ζωή του. Μιλά για το ατύχημα και τις συνέπειες του, τα επόμενα του βήματα, για τον πατέρα του, τα προβλήματα του με το αλκοόλ και τους πειραματισμούς του με το ίντερνετ.

Εδώ απαντά και στην ερώτηση του γιατί πιστεύει πως έχει τόσο πιστούς αναγνώστες. «Ό,τι κι αν είναι αυτό που παίρνουν από τις ιστορίες μου, από τη φωνή μου, είναι κάτι που τους κάνει να νιώθουν άνεση, ασφάλεια. Και αυτό είναι αστείο αν σκεφτείς για τι είναι αυτό που γράφω. Αλλά αυτό πρέπει να είναι», λέει ο King. Ορίστε τα 2 μέρη της συνέντευξης.

Τον Οκτώβριο, με 500,000 αντίτυπα στην πρώτη του hardback έκδοση, βγαίνει στα βιβλιοπωλεία το ‘On Writing: A Memoir of the Craft’ (‘Περί συγγραφής: Το χρονικό μιας τέχνης’, 2006, Εκδόσεις Bell). Ο King ξεκινά να γράφει το βιβλίο μέσα στο 1997, αλλά στις αρχές της επόμενης χρονιάς το αφήνει στην άκρη, μη γνωρίζοντας πως να προχωρήσει. Το καλοκαίρι του ‘99, λίγες μέρες πριν το ατύχημα του, ξαναδιαβάζει το χειρόγραφο και αποφασίζει να το ολοκληρώσει. Είναι το πρώτο χάρτινο βιβλίο του που εκδίδεται μετά τις 19 Ιουνίου 1999 και στο τελευταίο κομμάτι του ο King ασχολείται με το ίδιο το ατύχημα και εξερευνά το πως επέστρεψε στη συγγραφή.

Τα προηγούμενα 4 κομμάτια του memoir ασχολούνται με τις αναμνήσεις του King από τη ζωή του και τα γεγονότα που τον οδήγησαν στο να γράψει βιβλία, τις πρώτες του προσπάθειες να εκδώσει κάτι δικό του, τη σχέση του με την οικογένεια του και τις εξαρτήσεις του, παραθέτει συμβουλές για τη συγγραφή, εξερευνά τους μηχανισμούς της αγγλικής γλώσσας και σπρώχνει τον αναγνώστη στο να ξεκινήσει να γράφει. Στο τέλος του βιβλίου ο King μοιράζεται και μια λίστα ανάγνωσης 96 βιβλίων για συγγραφείς.

Το βιβλίο συγκαταλέγεται ανάμεσα στα καλύτερα και πιο ειλικρινή έργα του King σε ολόκληρη την καριέρα του και θεωρείται από πολλούς ένα από τα σημαντικότερα σύγχρονα βιβλία που ασχολούνται με το γράψιμο, πολύτιμο εργαλείο για πολλούς επίδοξους συγγραφείς.

Τον ίδιο μήνα, σα συνοδευτικό του ‘On Writing’, κυκλοφορεί το ‘Secret Windows: Essays and Fiction on the Craft of Writing’. Είναι μια συλλογή ιστοριών και κειμένων, γραμμένα από τον King, που ασχολούνται κυρίως με τη συγγραφή και τον τρόμο σαν είδος. Τα περισσότερα από τα κείμενα του βιβλίου έχουν εκδοθεί παλιότερα σε διάφορα μέρη, αλλά υπάρχουν εδώ διαλέξεις του συγγραφέα, ένα νέο διήγημα, μια συνέντευξη του στη Βρετανίδα δημοσιογράφο Muriel Gray και η εισαγωγή του βιβλίου που ανήκει στον Peter Straub. Το ‘Secret Windows’ εκδίδεται από Book of the Month Club.

Τον Νοέμβριο ο King εμφανίζεται σαν guest στους ‘The Simpsons’. Το 3ο επεισόδιο της 12ης σεζόν φιλοξενεί εκτός από τον συγγραφέα και τους Drew Barrymore, Amy Tan, John Updike και Jay Mohr. Μπορείτε να δείτε παρακάτω το απόσπασμα του King από το επεισόδιο, καθώς αφηγείται στη Marge πως το επόμενο βιβλίο του είναι μια βιογραφία του Benjamin Franklin.

 

2001

Ντεμπούτο τον Μάρτιο στα βιβλιοπωλεία κάνει το ‘Dreamcatcher’ (‘Ονειροπαγίδα’, 2003, Εκδόσεις Bell). Ένα από τα πιο, ας πούμε, ιδιαίτερα μυθιστορήματα του King, το ‘Dreamcatcher’ ξεκινά σαν ένα πολύ ανθρώπινο, τρυφερό δράμα για 4 άντρες που βρίσκονται σε μια απομονωμένη καλύβα, εκεί που επανενώνονται κάθε χρόνο για να κυνηγήσουν, άντρες με τα δικά τους προβλήματα ο καθένας. Ο συγγραφέας όμως θέλει να γυρίσει στα τέρατα και στο gore και το βιβλίο καταλήγει σε μια παράξενη εισβολή εξωγήινων που μεγαλώνουν μέσα στο ανθρώπινο έντερο.

5 μήνες μετά το ατύχημα του, στο τέλος του ‘99, ο King συνεχίζει να έχει το πόδι του σε νάρθηκα. Λέει για εκείνη την εποχή και για τη συγγραφή του ‘Dreamcatcher’, σε μια μετέπειτα συνέντευξη του στο Rolling Stone: «Έπαιρνα πολλά Oxycontin για τον πόνο. Και δεν μπορούσα να δουλέψω σε υπολογιστή τότε, επειδή πονούσα πολύ όταν καθόμουν σε εκείνη τη στάση. Οπότε το έγραψα ολόκληρο χειρόγραφα. Και ήταν αρκετά μαστουρωμένος όταν το έγραφα, εξαιτίας των Oxy, και αυτό είναι ένα ακόμη βιβλίο που δείχνει την επίδραση των φαρμάκων».

Ο αρχικός του τίτλος είναι ‘Cancer’ και παρότι ο King λέει πολλά μεγάλα λόγια για αυτό αρχικά (“θα κάνει για την τουαλέτα ό,τι έκανε το ‘Psycho’ για το ντους”, σε μια από τις φανταστικότερες κουβέντες που έχει πει ποτέ), τελικά στο Rolling Stone ξεχωρίζει το βιβλίο ως το χειρότερο του. Στο μυθιστόρημα ο King έβαλε τον σωματικό του πόνο: Υπάρχουν αυτοκινητιστικά ατυχήματα, οι χαρακτήρες υποφέρουν από σακατεμένους γοφούς και γόνατα, ένας από αυτούς σκέφτεται την αυτοκτονία.

Το βιβλίο ξεκινά από το #1 των bestsellers, όπου μένει για 3 εβδομάδες και θα περάσουν 15 εβδομάδες για να φύγει από τη λίστα. Περίπου όπως όλα τα βιβλία του King αυτής της περιόδου δηλαδή. Θα είναι το 4ο μεγαλύτερο bestseller του 2001 συνολικά.

Αυτή είναι η ομιλία του Stephen King στους αποφοίτους του Vassar College. Αξίζει να την ακούσετε (ή να τη διαβάσετε), είναι διασκεδαστική και ιδιαίτερα King-ική:

«Αυτή τη στιγμή έχουμε τη δύναμη να κάνουμε μεγάλο καλό για τους άλλους και για τους εαυτούς μας. Σας ζητάω λοιπόν να ξεκινήσετε την επόμενη μεγάλη φάση της ζωής σας δίνοντας και να συνεχίσετε όπως ξεκινάτε. Νομίζω πως στο τέλος θα βρείτε πως πήρατε πολλά περισσότερα από όσα είχατε και κάνατε περισσότερο καλό από όσο ποτέ ονειρευόσασταν».

Είναι μια καλή εποχή για τον King. Ή τουλάχιστον καλύτερη από πριν. Έχει ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό τα τραύματα του ατυχήματος του και δημιουργεί, μιλά, εμφανίζεται πολύ περισσότερο από ό,τι την τελευταία 2ετία.

Για την προώθηση του βιβλίου ο King εμφανίζεται στο ‘The Early Show’, την πρωινή τηλεοπτική εκπομπή του CBS. Ο παρουσιαστής Bryant Gumbel ρωτά, στην αρχή κιόλας της συζήτησης (από το 1:16), αν οι αστυνομικές αρχές πήγαν να ενοχλήσουν τον King μετά το θάνατο του ανθρώπου που τον παρέσυρε με το αυτοκίνητο του το καλοκαίρι του 1999. Άβολο. Ευτυχώς μιλάνε και για άλλα πράγματα αργότερα.

Το sequel του ‘The Talisman’ φέρνουν τον Σεπτέμβριο ο King μαζί με τον Peter Straub, 17 χρόνια μετά. Το ‘Black House’ (‘Το μαύρο σπίτι’, 2008, Εκδόσεις Bell) επιστρέφει στον πρωταγωνιστή του Τζακ Σόγιερ 20 χρόνια μετά τα γεγονότα του ‘The Talisman’, τα οποία ο ίδιος έχει καταπιέσει στη μνήμη του, όταν αποτρόπαιοι φόνοι παιδιών στο Wisconsin που μένει θα διαταράξουν τη ζωή του. Τα όνειρα που βλέπει θα τον οδηγήσουν σε ένα σκοτεινό σπίτι κι από εκεί σε ένα ακόμη ταξίδι στις Περιοχές, όπου θα αντιμετωπίσει το ίδιο του το παρελθόν.

Μιας και το ‘Black House’ είναι ένα από πολυαναμενώμενα μυθιστορήματα της χρονιάς, 2,000,000 αντίτυπα του βρίσκονται στα βιβλιοπωλεία και το βιβλίο μπαίνει άνετα μέσα στα 10 μεγαλύτερα bestsellers της χρονιάς. Θεωρείται ένα άξιο sequel της πρώτης ιστορίας και μια δυνατή προσθήκη στην εργογραφία και των 2 συγγραφέων.

Το βιβλίο είναι μόνο ένα από τα έργα του King που περιέχει εκτενείς συνδέσεις με το ‘Dark Tower’ του που πλέον δε βρίσκεται μακριά (χρονικά) από το να ολοκληρωθεί. Τα κομμάτια του που αποκτούν μια δεύτερη ζωή, όταν κάποιος γνωρίζει τα βιβλία της 7λογίας του συγγραφέα, είναι περισσότερα εδώ από ό,τι συνήθως. Γίνεται έτσι το ‘Black House’ ένα βιβλίο με μεγαλύτερη τη γεύση της γραφής του King από ό,τι εκείνης του Straub.

Η νουβέλα ‘Low Men In Yellow Coats’ από τη συλλογή ‘Hearts in Atlantis’ του 1999 μεταφέρεται στον κινηματογράφο, με τον Anthony Hopkins να υποδύεται τον Ted Brautigan και τον μόλις 11 χρονών Anton Yelchin στο ρόλο του μικρού Bobby Garfield.

Η ταινία, (που κρατά τον τίτλο της συλλογής, ‘Hearts in Atlantis’) επικεντρώνεται στη φιλία των 2 χαρακτήρων και είναι όμορφα γυρισμένη και τρυφερή, σε ένα από τα σίγουρα πιο δύσκολα βιβλία του King όσων αφορά τη μεταφορά του από το χαρτί στο πανί. Δεν καταφέρνει πάντως να μεταφέρει τη δύναμη των λέξεων του συγγραφέα και δεν είναι από τις πιο memorable της φιλμογραφίας του.

Και σε αυτό το βιβλίο περιέχονται νύξεις προς τον ‘Dark Tower’, οι οποίες δεν περνούν στην ταινία. Βρισκόμαστε άλλωστε πριν την τελική ευθεία του ‘Πύργου’. Ελάχιστοι μπορούν να δουν ακόμα το τι έχει κάνει με αυτή τη σειρά βιβλίων του ο συγγραφέας. Λίγο μετά τη μέση των 7 βιβλίων, το παζλ δεν έχει ολοκληρωθεί.

Το φιλμ του Scott Hicks δεν πάει καλά στο box office, παρότι είναι η εποχή που ο Anthony Hopkins τραβάει ακόμη κόσμο στα σινεμά: Είμαστε κάποιους μήνες μετά το ‘Hannibal’ και λίγους μήνες πριν το ‘Red Dragon’. Θα χρειαστούν και τα έσοδα των εισιτηρίων και εκτός Αμερικής για να επιστραφεί σχεδόν ολόκληρο το μπάτζετ της παραγωγής.

Μέσα στη χρονιά ο King γράφει 2 διηγήματα για το περιοδικό ‘The New Yorker’. Η πρώτη από αυτές είναι το ‘All That You Love Will Be Carried Away’. Αφορά τον Alfie Zimmer, έναν πλανόδιο πωλητή που σταματά σε ένα ξενοδοχείο και, με ένα όπλο στα χέρια του, αποφασίζει να αυτοκτονήσει. Το χόμπι του Alfie είναι να σημειώνει παράξενα γκράφιτι που βρίσκει σε τουαλέτες στα άπειρα ταξίδια του και του τραβούν την προσοχή. Κάθε φορά που βάζει το όπλο του στο στόμα, σκέφτεται πως αν αφήσει πίσω του το τετράδιο του με τα γκράφιτι, όποιος βρει το πτώμα του θα τον νομίζει για τρελό. Αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο με τα γκράφιτι του αλλά οι μνήμες του από το καθένα θα πονούν. Βγαίνει έξω από το ξενοδοχείο και παίρνει μια απόφαση: Αν τα φώτα του απέναντι σπιτιού ξαναεμφανιστούν μέσα στο χιόνι μέχρι να μετρήσει ως το 60, θα γράψει το βιβλίο. Αν όχι, θα πετάξει το τετράδιο του στο χιόνι, θα πάει μέσα και θα πυροβολήσει τον εαυτό του.

Η ιστορία ολοκληρώνεται με τον Alfie να στέκεται έξω από το ξενοδοχείο και να ξεκινά να μετρά, αφήνωντας ουσιαστικά ανοιχτό το τέλος της. Αυτό δεν είναι το ορίτζιναλ τέλος του διηγήματος. Μετά από αίτημα του εκδότη του περιοδικού το φινάλε αλλάζει και κανείς δεν γνωρίζει τι πραγματικά έχει γράψει ο King, εκτός φυσικά από τον ίδιο και τους ανθρώπους του ‘New Yorker’.

Το δεύτερο διήγημα είναι το ‘The Death of Jack Hamilton’, μια true-crime ιστορία που αφορά το θάνατο ενός μέλους της συμμορίας του John Dillinger που έδρασε το 1933-34 στις μεσοδυτικές πολιτείες της Αμερικής. Στην αφήγηση ο King τοποθετεί ένα άλλο μέλος της συμμορίας, τον Homer Van Meter.

2002

Τον Ιανουάριο ξεκινά η μίνι σειρά του ABC ‘Rose Red’, το σενάριο της οποία γράφει ο Stephen King.

Ο συγγραφέας θέλει εδώ και αρκετό καιρό να γράψει το σενάριο για ένα στοιχειωμένο σπίτι, αφού έχει εμπνευστεί από ένα υποτιθέμενο στοιχειωμένο σπίτι που βρίσκεται στην πατρίδα του, στο Durham του Maine. Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 ο King πλασάρει στον Steven Spielberg το ‘Rose Red’ για να φτιάξει μια ταινία. Το πρότζεκτ ξεκινά και ο συγγραφέας γράφει το σενάριο, αλλά ο σκηνοθέτης ζητά περισσότερη περιπέτεια και δράση, ενώ ο King θέλει περισσότερο τρόμο. Μετά από αρκετά χρόνια δουλειάς, οι 2 δημιουργοί αποφασίζουν από κοινού να αφήσουν το ‘Rose Red’ και ο King αγοράζει πίσω τα δικαιώματα του σεναρίου του.

Στις αρχές του ‘99 όμως επιστρέφει και αλλάζει το σενάριο. Μιλά με τον σκηνοθέτη Mick Garris, με τον οποίο έχουν συνεργαστεί 3 φορές μέσα στα προηγούμενα χρόνια, αλλά εκείνος δε δέχεται να αναλάβει το έργο. Είναι ο παραγωγός Mark Carliner, με τον οποίο έχει επίσης συνεργαστεί ο King στο παρελθόν, που δέχεται να αναλάβει το σενάριο και να το μεταφέρει στον κινηματογράφο. Ο συγγραφέας συμφωνεί να ξεκινήσει διορθώσεις στο σενάριο από τη Δευτέρα 21 Ιουνίου του 1999. 2 μέρες νωρίτερα, συμβαίνει το ατύχημα του.

Το σενάριο του Rose Red είναι από τα πρώτα πράγματα που δουλεύει ο King μετά την επιστροφή του στο σπίτι, ένα μήνα μετά. Μετατρέπει το κινηματογραφικό σενάριο σε μια τηλεοπτική miniseries. Υπάρχουν αρκετές αναφορές σε ιστορίες φαντασμάτων στη σειρά, όπως τα ‘The Haunting of Hill House’ της Shirley Jackson (που έχει επηρεάσει όσο λίγοι άλλοι δημιουργοί το συνολικό έργο του King), ‘Ghostbusters’ και ‘A Christmas Carol’.

Ο Dr. Joyce Reardon, ένας καθηγητής παραψυχολογίας, οδηγεί μια ομάδα ανθρώπων με μεταφυσικές ικανότητες σε μια παλιά έπαυλη που ονομάζεται Rose Red, σε μια προσπάθεια να καταγράψει στοιχεία που θα αποδείξουν επιστημονικά την ύπαρξη παραφυσικών φαινομένων. 23 άνθρωποι έχουν εξαφανιστεί ή πεθάνει μέσα στο παράξενο σπίτι και το εσωτερικό του μοιάζει να αυξομειώνεται σε μέγεθος ενώ το εξωτερικό του παραμένει ίδιο.

Το Thornewood Castle, που βρίσκεται στο Lakewood της Washington, χρησιμοποιείται για την εξωτερική απεικόνιση του ‘Rose Red’, αλλά και για πολλά από τα εσωτερικά γυρίσματα της σειράς. Ένας από τους ηθοποιούς της σειράς, ο David Dukes, πεθαίνει από καρδιακή προσβολή στα γυρίσματα της σειράς, μια μέρα πριν γυριστεί η σκηνή του θανάτου του.

Το marketing παρουσιάζει τη σειρά να βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και λίγο πριν ξεκινήσει η προβολή της κυκλοφορεί ένα βιβλίο, με τίτλο ‘The Diary of Ellen Rimbauer: My Life at Rose Red’, που μοιάζει γραμμένο από τον χαρακτήρα του ‘Rose Red’, Dr. Joyce Reardon, και διαφημίζεται σαν nonfiction: Είναι το “πραγματικό” ημερολόγιο της Ellen Rimbauer και αρκετοί αναγνώστες του το πιστεύουν σαν αληθινό. Ακόμα, δημιουργείται ένα promotional site για το Beaumont University, εκεί που διδάσκει παραψυχολογία ο Dr. Joyce Reardon. Το site δίνει πληροφορίες για το ‘Rose Red’ και τα όσα παράξενα συμβαίνουν εκεί και δέχεται δεκάδες emails από κόσμο που είναι πεπεισμένοι πως όλα αυτά είναι πραγματικά. Και στο making of της σειράς, που βλέπετε παραπάνω, αναφέρεται η ταύτιση της με τα πραγματικά γεγονότα.

Ο ίδιος ο συγγραφέας έχει ένα cameo στη σειρά, παίζοντας έναν πιτσαδόρο που πάει πίτσες στο Rose Red. Φυσικά, είναι άλλωστε ο Stephen King, γιατί όχι.

Get More:
MTV Shows

Πέρασμα από την κουφή σειρά του MTV, το ‘Celebrity Deathmatch’, κάνει ο συγγραφέας. Όχι δηλαδή ο ίδιος, αλλά η μορφή του από πηλό. Σε ένα από τα επεισόδια της 4ης σεζόν της σειράς με τίτλο ‘Gottfried in the Arena’, ο Stephen King βρίσκεται στο ρινγκ με την J.K. Rowling και, με ένα twist στο τέλος, νικητής αναδεικνύεται το βιονικό πόδι του King.

Καιρός για μια ακόμη συλλογή διηγημάτων του King, 3 χρόνια μετά το ‘Hearts in Atlantis’. Το ‘Everything’s Eventual’ (‘Όλα είναι δυνατά’, 2009, Εκδόσεις Bell) περιέχει 14 ιστορίες και έχουμε μιλήσει ήδη για 3 από αυτές. Το ‘Riding the Bullet’ από το 2000 και τα ‘All That You Love Will Be Carried Away’ και ‘The Death of Jack Hamilton’ του ‘New Yorker’ από το 2001. Εδώ μαζεύονται κείμενα της περιόδου 1995-2001, τα οποία έχουν όλα εκδοθεί αλλού, από περιοδικά και ανθολογίες, μέχρι audiobooks και φυσικά το ebook του ‘Riding the Bullet’.

Ο King διαλέγει με τη βοήθεια μιας τράπουλας τη σειρά που θα μπουν οι ιστορίες στο βιβλίο. Ανακατεύει τα 13 σπαθιά της τράπουλας και 1 τζόκερ και με βάση τη θέση τους στη λίστα που του έχει σταλεί από τον εκδότη του, τα χαρτιά που τραβά γίνονται η σειρά των διηγημάτων στο ‘Everything’s Eventual’. Το βιβλίο κάνει μια ικανοποιητική πορεία στα βιβλιοπωλεία και εμφανίζεται στην 9η θέση των bestsellers της χρονιάς. Θα περάσουν 4 χρόνια μέχρι να ξαναβρεθεί ένα βιβλίο του King σε αυτή τη λίστα.

Τον Ιούνιο ξεκινά το ‘The Dead Zone’, η σειρά του USA που βασίζεται σε χαρακτήρες του ομώνυμου βιβλίου του King από το 1979. Πρωταγωνιστεί ο Anthony Michael Hall στο ρόλο του Johnny Smith και, παρότι η σειρά ξεφεύγει γρήγορα από το θέμα του βιβλίου και γίνεται ένα procedural δράμα, κρατά για 6 σεζόν και 80 επεισόδια, πριν κοπεί απότομα λόγω της χαμηλής θεαματικότητας της στην τελευταία της σεζόν και του υψηλού της κόστους παραγωγής, αφήνοντας την ιστορία της ουσιαστικά χωρίς φινάλε.

Μέσα στη χρονιά δημιουργείται (από τον keybordίστα των Within Temptation, Martijn Westerholt) η ολλανδική μέταλ μπάντα Delain. Το όνομα του συγκροτήματος είναι μια αναφορά στο Kingdom of Delain που εμφανίζεται στο ‘Dark Tower’ του King.

Στα υπερφυσικά αμάξια επιστρέφει ο King (μετά την ‘Christine’ του 1983) με το ‘From a Buick 8’ (‘Από μια Μπιούικ 8’, 2004, Εκδόσεις Bell).

Η ιστορία του βιβλίου είναι μια αφήγηση προς τον έφηβο γιο ενός αστυνομικού που σκοτώθηκε την ώρα του καθήκοντος, για ένα παράξενο αυτοκίνητο που κατασχέθηκε από τον πατέρα του πριν 20 χρόνια. Το αυτοκίνητο βρίσκεται εγκαταλελειμμένο σε ένα βενζινάδικο και είναι μια Buick 8 Roadmaster του 1954 σε εξαιρετική κατάσταση, αλλά μια πιο προσεκτική ματιά αποκαλύπτει διάφορα περίεργα πράγμα που δείχνουν πως αυτό δεν είναι ένα απλό αυτοκίνητο. Αφού ένας από τους αστυνομικούς εξαφανίζεται, όλοι τους πιστεύουν πως με κάποιον τρόπο εμπλέκεται η Buick και αποφασίζουν να κρατήσουν κρυμμένο το αμάξι. Υποτίθεται πως γίνεται για να προστατευτεί το κοινό, αλλά ρόλο παίζει και η περιέργεια μερικών αστυνομικών, όπως και του νεκρού πατέρα του αγοριού, που προσπαθεί να λύσει το μυστήριο της Buick.

Ο τίτλος είναι μια παραλλαγή ενός τραγουδιού του Νομπελίστα Bob Dylan, το ‘From a Buick 6’. Ο King, όσο βρίσκεται στο press tour του βιβλίου λέει: «Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα αποσυρθώ από το γράψιμο. Αυτό που μπορώ να φανταστώ πως θα κάνω είναι να αποσυρθώ από τις εκδόσεις. Αν γράψω κάτι που θεωρώ πως αξίζει να εκδοθεί, θα το εκδώσω. Αλλά σε ότι αφορά το να βγάζω πράγματα κάθε χρόνο όπως έχω κάνει μέχρι τώρα, νομίζω αυτές οι μέρες έχουν περάσει πια. Το ‘From a Buick 8’ απ’ όσο ξέρω είναι το τελευταίο Stephen King μυθιστόρημα».

Αυτό φυσικά δε συνέβη, αλλά αυτόν τον καιρό οι φήμες πως ο King κρεμάει την πένα του είναι πιο δυνατές από ποτέ. Το βιβλίο δε βοηθά στο να αποτρέψει τη φημολογία: Μιλά για τη συγγραφή, τις ιστορίες και τη μυθοπλασία και στέκεται στις αποτυχίες τους. Μοιάζει πραγματικά με το τελευταίο πράγμα που γράφει ο συγγραφέας.

Το βιβλίο ξεκινά μεν από το #1 της λίστας με τα bestseller, αλλά πέφτει από εκεί την επόμενη εβδομάδα και μένει συνολικά μόνο 11 εβδομάδες στη λίστα. Είναι, παρόλα τα 1,750,000 αντίτυπα της πρώτης του έκδοσης, μια από τις εκδοτικές αποτυχίες του King.

Το μυθιστόρημα αυτό κλείνει μια περίοδο στη συγγραφική καριέρα του King, που περικλείεται ανάμεσα στην αποτοξίνωση του από το αλκοόλ και το ατύχημα του. Εκεί όπου περνά από το υπερφυσικό σαν μια κυριολεκτική έννοια, στο υπερφυσικό σαν μεταφορά.

Παρότι βρισκόμαστε 3 χρόνια μετά τη μέρα που ο συγγραφέας κινδύνεψε να χάσει τη ζωή του, τα μέχρι τώρα βιβλία του είναι ιστορίες που έχουν γραφτεί πριν ή αμέσως μετά το ατύχημα, την περίοδο της ανάρρωσης. Ο King βγαίνει ζωντανός, κυριολεκτικά και δημιουργικά από το καθημερινό βασανιστήριο του ποτού, ξεπερνά τις αμφιβολίες του για το πως θα μπορέσει να γράφει όσο θα είναι καθαρός και συνεχίζει την πορεία του. Αμέσως μετά το χτύπημα του από το βανάκι του Bryan Smith, η ζωή του βρίσκεται και πάλι χαμηλά και ο ίδιος αποφασίζει να γράψει ένα βιβλίο για τη σχέση του με το γράψιμο και να ζυγίσει την καριέρα του και τη ζωή του.

Για ένα δημιουργό που κατατρώγεται από αμφιβολίες για το πραγματικό ταλέντο του, η στροφή που κάνει από δω και πέρα ο King είναι σημαντική: Προχωρά μπροστά, γράφοντας τις ιστορίες που θέλει να πει, αφήνοντας πίσω του αυτή την περίοδο της ζωής του.

Τον Οκτώβριο το A&E αφιερώνει μια από τις εκπομπές της σειράς ‘Biography’ στο Stephen King. Μέσα στα περίπου 40 λεπτά του, το αφιέρωμα ασχολείται κυρίως με τα πρώτα χρόνια της καριέρας του.

Σειρά του Bryan Fuller να καταπιαστεί με τον Stephen King. Ο δημιουργός γράφει το σενάριο για μια τηλεοπτική ταινία που προβάλλεται τον Νοέμβριο στο NBC, εμπνευσμένη από την ‘Carrie’ του συγγραφέα.

Στην τηλεοπτική ‘Carrie’ πρωταγωνιστεί η Angela Bettis, με την Patricia Clarkson να υποδύεται τη μητέρα της. Η ταινία φέρνει την Carrie στο σήμερα και ανανεώνει την ιστορία της με τη χρήση σύγχρονων ψηφιακών εφέ. Σκοπός του δημιουργικού της team είναι να λειτουργήσει σαν backdoor pilot για μια πιθανή σειρά. Έτσι, το τέλος της ταινίας είναι διαφορετικό από αυτό του βιβλίου. Χωρίς τη συμμετοχή όμως του King στο πρότζεκτ και με το μάλλον κακό αποτέλεσμα, η σειρά δεν ακολούθησε ποτέ.

2003

Ακόμη ένα διήγημα του King από αυτή την εποχή υπάρχει στο ‘New Yorker’. Το ‘Harvey’s Dream’, που θα προστεθεί αργότερα στη συλλογή ‘Just After Sunset’, συναντά τον Harvey και τη Janet, ένα μεσήλικο ζευγάρι που βρίσκεται σε μια δυσλειτουργική σχέση, καθώς ο πρώτος αφηγείται στη δεύτερη τον εφιάλτη που είχε στον ύπνο του. Στη Janet όμως ο εφιάλτης του Harvey μοιάζει να έχει πολλές ομοιότητες με αυτό το πρωινό τους.

Τον Μάρτιο προβάλλεται στα σινεμά το ‘Dreamcatcher’, η κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου από το 2001. Τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο Lawrence Kasdan που γράφει και το σενάριο σε συνεργασία με τον William Goldman. Ο Kasdan είναι από τους βασικούς σεναριογράφους ολόκληρου του ‘Star Wars’ franchise και 3 φορές υποψήφιος στα Όσκαρ για τα σενάρια του στα ‘The Big Chill’, ‘Grand Canyon’ και ‘The Accidental Tourist’. Η παρουσία του στο τιμόνι της ταινίας κάνει πολύ exciting το πρότζεκτ.

Ο Kasdan προσπαθεί να γυρίσει μεγάλες, ποπκορνάτες ταινίες στο Hollywood, αλλά αντιμετωπίζει δυσκολίες. Ένα σενάριο του για μια time-travel ταινία κρίνεται από το στούντιο σαν πολύ ακριβή και η επόμενη απόπειρά του, μια αστυνομική περιπέτεια που θα κοστίσει $60,000,000, πέφτει πάνω στην εισπρακτική αποτυχία του ‘SWAT’ και κανείς δε θέλει να του επιτρέπει να φτιάξει μια παρόμοια ταινία.

Το στούντιο παραγωγής που μιλά με τον Kasdan είναι η Castle Rock, που έχει μια μοναδική συμφωνία με τον King: Επιτρέπει στον συγγραφέα να έχει λόγο στο σενάριο, στο καστ και στους συντελεστές της κάθε ταινίας που προέρχεται από έργο του, με το δικαίωμα να σταματήσει το πρότζεκτ όποτε θέλει. Ο William Goldman δουλεύει ήδη πάνω στο σενάριο του ‘Dreamcatcher’ για λογαριασμό της Castle Rock και έτσι η εταιρία καταλήγει να προτείνει στον Lawrence Kasdan την εμπλοκή του σε αυτό.

Σε ένα κάτι σαν oral history της ταινίας που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Οκτώβριο στο /Film, ένας βοηθός παραγωγής της ταινίας μιλά για το πως είδε ο Kasdan το πρότζεκτ: «Αν έπρεπε να μαντέψω, θα έλεγα πως η νοοτροπία του ήταν περισσότερο σαν: Αν κι αυτό είναι ένα κομμάτι σκατά, είναι και το εισιτήριο μου στο να κάνω ταινίες με μεγαλύτερο μπάτζετ».

Ο βοηθός παραγωγής του φιλμ συνεχίζει παρακάτω: «Κατά τη διάρκεια του pre-production θυμάμαι να κοιτάω τους ανθρώπους που προσλήφθηκαν για να το κάνουν. Και οι ταινίες που αυτοί οι άνθρωποι είχαν στο βιογραφικό τους ήταν κάτι σαν κομμάτια ενός μελλοντικού Πως Διάλο Συνέβη Αυτό: ‘Final Fantasy’. ‘Pluto Nash’. ‘Monkey Bone’. Είναι αυτά τα σκατένια πανηγύρια με καταβόθρες χρημάτων τεραστίων διαστάσεων για σπέσιαλ εφέ. Αλλά δες: Αυτοί ήταν απίστευτα ταλαντούχοι άνθρωποι».

Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Damian Lewis, Thomas Jane, Jason Lee, Timothy Olyphant και Morgan Freeman. Ο Kasdan θα πει χρόνια αργότερα, σε μια συνέντευξή του στο LA Weekly, πως η καριέρα του πλήγηκε από την πλήρη αποτυχία του ‘Dreamcatcher’. Εισπρακτικά η ταινία δεν απέδωσε, ενώ για το κοινό η ταινία θεωρείται η χειρότερη που προέρχεται από τον κόσμο του King (ακόμη κι αν στην πραγματικότητα δεν είναι). Πριν μερικά χρόνια το Stereogum συμπεριέλαβε την ταινία στην ‘Αναζήτηση για τη Χειρότερη Ταινία Όλων των Εποχών’, αλλά την απαλλάσσει πανηγυρικά από αυτό τον τίτλο.

Να και τι λέει ο King σε όσους θέλουν να γίνουν συγγραφείς, σε αυτό το σύντομο βίντεο από μια εκδήλωση του Yale.

Το καλοκαίρι του 2003 ο συγγραφέας ξεκινά μια συνεργασία με το περιοδικό ‘Entertainment Weekly’, με μια τακτική στήλη που έχει τίτλο ‘The Pop of King’. Ο King θα γράψει για 8 χρόνια πριν η στήλη κλείσει τον κύκλο της το 2011. Το πρώτο κείμενο του, από το τεύχος #722 της 8ης Αυγούστου 2003, υπάρχει ακόμα στα ίντερνετς κι ορίστε και μια χρονολογική λίστα με όλα τα κείμενα του στο EW.

6 χρόνια μετά την τελευταία φορά που ο King εξέδωσε ένα έργο του ‘Dark Tower’, ο συγγραφέας είναι πια αποφασισμένος να ολοκληρώσει τάχιστα τη σειρά και αφοσιώνεται σε αυτή. Μέσα σε 10 μήνες ο King θα βγάλει και τα 3 βιβλία που υπολείπονται, η διετία 2003-2004 είναι αποκλειστικά αφιερωμένη σε αυτό. Το ξεκίνημα γίνεται με το 5ο μέρος της σειράς που βγαίνει στα βιβλιοπωλεία τον Νοέμβριο, το ‘Wolves of the Calla’ (‘Οι λύκοι της Κάλα’, 2005, Εκδόσεις Bell). Αργά αλλά σταθερά όλα αυτά τα χρόνια το ενδιαφέρον για τον ‘Μαύρο Πύργο’ συνεχώς και αυξάνεται κι αυτή τη φορά ο μικρός εκδοτικός Donald M. Grant που εκδίδει την 7λογία συνεργάζεται με τη Scribner. Από τα 40,000 αντίτυπα της πρώτης έκδοσης για το προηγούμενο βιβλίο του 1997, πηδά στα 660,000 αντίτυπα στους ‘Λύκους’.

Το ταξίδι του Ρόλαντ Ντεσέιν και του κα-τετ του συνεχίζεται και αυτή τη φορά συναντούν στο δρόμο τους τον πατέρα Κάλαχαν του ‘Salem’s Lot’. Περισσότερα για όλο το μύθο του ‘Dark Tower’ θα δούμε σε ξεχωριστό αφιέρωμα, λίγο πριν η ταινία που ετοιμάζεται βγει στα σινεμά.

Λίγες μέρες αργότερα, ο King βραβεύεται με το National Book Award to American Letters. Το National Book Foundation τιμά τον συγγραφέα για την εξέχουσα συνεισφορά του στο γραπτό λόγο που έχει δώσει με τα βιβλία του, αλλά και τη συνολική προσφορά του στην ανάδειξη της λογοτεχνίας.

Η βράβευση ξεσηκώνει έντονες διαμαρτυρίες από ολόκληρο τον εκδοτικό κόσμο. Ο Richard Snyder, προηγούμενος CEO του εκδοτικού Simon & Schuster (που συνεργάζεται με τον King και συνεχίζει μέχρι και σήμερα την έκδοση βιβλίων του), περιγράφει τα έργα του συγγραφέα σαν “μη-λογοτεχνία” και ο κριτικός Harold Bloom μιλά για “νέο χαμηλό σημείο στη σοκαριστική διαδικασία να πέσει το επίπεδο της πολιτιστικής μας ζωής”, ενώ χαρακτηρίζει τον King σαν “τρομερά ανεπαρκή” συγγραφέα. «Πουλάει πολλά βιβλία. Αλλά είναι λογοτεχνία; Όχι», λέει στους New York Times.

Στην ομιλία του κατά τη διάρκεια της τελετής του βραβείου ο King καλεί τον εκδοτικό κόσμο να προσέξει τους δημοφιλείς συγγραφείς όπως εκείνος, κατηγορώντας πολλούς για το γεγονός πως αντλούν περηφάνια από το ότι δεν έχουν διαβάσει ποτέ τους συγγραφείς των mega-bestsellers όπως ο John Grisham και ο Tom Clancy. Η ειρωνεία της έκδοσης από τον Simon & Schuster, μερικούς μήνες αργότερα, της ομιλίας του King σε audiobook, δεν περνά απαρατήρητη.

2004

Για πρώτη φορά ο King μετατρέπει σε σενάριο ένα έργο που δεν ανήκει στον ίδιο. Το 13ων επεισοδίων ‘Kingdom Hospital’ ξεκινά τον Μάρτιο στο ABC και βασίζεται στο δανέζικο ‘Riger’ του Lars von Trier.

Ο King και ο παραγωγός Mark Carliner ανακαλύπτουν το 5ωρο ‘Riget’ καθώς ψάχνουν σε ένα βιντεοκλάμπ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της μίνι σειράς ‘The Shining’, το 1997. Προσπαθούν να αγοράσουν τα δικαιώματα του έργου, αλλά μαθαίνουν πως έχουν ήδη αγοραστεί από την Columbia Pictures, η οποία έχει σκοπό να γυρίσει μια ταινία.

5 χρόνια αργότερα, η Columbia αποφασίζει πως το πρωτότυπο υλικό δεν μπορεί να μεταφραστεί ικανοποιητικά στον κινηματογράφο και απορρίπτει το προτεινόμενο σενάριο. Έτσι πουλά τα δικαιώματα στον King, με αντάλλαγμα τα δικαιώματα της νουβέλας που θα γίνει το ‘Secret Window’.

Η ιστορία αφορά το Kingdom Hospital, ένα νοσοκομείο του Maine που έχει χτιστεί στο σημείο που βρισκόταν ένα εργοστάσιο παραγωγής στρατιωτικών στολών κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου και στη συνέχεια ένα νοσοκομείο γνωστό σαν “Old Kingdom”, το οποίο κάηκε. Η Mrs. Druse, μια γυναίκα με μεταφυσικές ικανότητες ζητά από τον Dr. Hook να τη βοηθήσει να ανακαλύψει την αλήθεια για το νοσοκομείο και τα μυστηριώδη πνεύματα που το στοιχειώνουν.

Ο συγγραφέας κρατά τους χαρακτήρες και το μαύρο χιούμορ του ‘Riger’ στο σενάριο του, αλλά προσθέτει έναν νέο κεντρικό χαρακτήρα, βασισμένο πάνω στην προσωπική του εμπειρία από το ατύχημα του. Λέει για αυτό: «Η γυναίκα μου με ρώτησε, “Πόσες φορές θα γυρίσεις πίσω στο ατύχημα;”. Της είπα, “Θα το κάνω μέχρι να νιώσω πως το έχω ξεφορτωθεί”. Και νομίζω πως το ξεφορτώθηκα».

O King περιγράφει το ‘Kindgom Hospital’ σαν “αυτό που μου αρέσει περισσότερο από όλα όσα έχω κάνει”. Παρότι έχει σχεδιαστεί σαν μίνι σειρά, προετοιμάζεται για την πιθανότητα του να ανανεωθεί για μια δεύτερη σεζόν από το ABC, ξεκινώντας το γράψιμο του σεναρίου για αυτή.

Το πρώτο επεισόδιο σημειώνει εξαιρετικά νούμερα τηλεθέασης, με περισσότερους από 14,000,000 τηλεθεατές να παρακολουθούν την πρεμιέρα της σειράς. Η θεαματικότητα της όμως πέφτει άμεσα, φτάνοντας μέχρι και τους 2,400,000 τηλεθεατές λίγο πριν το τέλος της, με αποτέλεσμα να μην ανανεωθεί ποτέ. Πάντως κι εδώ έχει ένα μικρό ρόλο ο συγγραφέας, που υποδύεται τον Johnny B. Goode, ένα μέλος του προσωπικού ασφαλείας του νοσοκομείου.

Η κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας ‘Secret Window, Secret Garden’ φτάνει στα σινεμά μέσα στον ίδιο μήνα με το ‘Kingdom Hospital’, με τη σκηνοθεσία και το σενάριο του David Koepp και τους Johnny Depp, John Turturro, Maria Bello, Timothy Hutton στο καστ.

Το ‘Secret Window’ αφορά έναν συγγραφέα (ναι, πάλι) που μαθαίνει πως η γυναίκα του τον απατά και αρχίζει να χάνει το μυαλό του, ενώ μετακομίζει σε μια απομακρυσμένη καλύβα όπου συνεχίζει να γράψει. Μια μέρα η πόρτα του θα χτυπήσει κι ένας άντρας θα τον κατηγορήσει πως έχει κλέψει μια ιστορία του.

Η ταινία, το αμέσως επόμενο adaptation μετά το ναυάγιο του ‘Dreamcatcher’, κάνει μια συμπαθητική πορεία στο box office, με βασικό της όχημα τον Johnny Depp και τη, για πολλούς, δυνατή ερμηνεία του. Είναι σαφώς μια πολύ διαφορετική και καλύτερη ταινία από το ‘Dreamcatcher’ και επιστρέφει λίγο από το χαμένο credit του συγγραφέα στις κινηματογραφικές μεταφορές των έργων του.

Το Ιούνιο έρχεται το ‘The Dark Tower VI: Song of Susannah’ (‘Ο μαύρος πύργος VI: Το τραγούδι της Σουζάνας’, 2005, Εκδόσεις Bell) και τον Σεπτέμβριο το ‘The Dark Tower VII: The Dark Tower’ (‘Ο μαύρος πύργος VII: Ο μαύρος πύργος’, 2006, Εκδόσεις Bell). Τα βιβλία ολοκληρώνουν τη μεγαλύτερη και πιο φιλόδοξη ιστορία που είπε ποτέ ο King.

Το ταξίδι του Ρόλαντ καταλήγει στον ίδιο τον Μαύρο Πύργο, με τον συγγραφέα να γράφει τον εαυτό του (και το ατύχημα του, καθώς και τον Bryan Smith) μέσα στην πλοκή του. Η επική ιστορία του King, το έργο της ζωής του, έχει ξεκινήσει 34 χρόνια πριν, με αυτά τα λόγια: “Ο μαυροντυμένος άντρας έφυγε στην έρημο και ο πιστολέρο τον ακολούθησε”.

Το τελικό βιβλίο της σειράς είναι και το 50ο βιβλίο του Stephen King που εκδίδεται. Από την ‘Carrie’ και τον Απρίλιο του 1974 μέχρι τον ‘Dark Tower’ της 21ης Σεπτεμβρίου 2004 (ημέρα των γενεθλίων του συγγραφέα), 30 χρόνια και 50 βιβλία μετά, ο King είναι ο αδιαφιλονίκητος Βασιλιάς του Τρόμου.

Μια προσπάθεια στο να ανανεωθεί ένα από τα σημαντικότερα έργα του King έρχεται από το TNT. Το ‘Salem’s Lot’ γυρίζεται σε μια 2-part τηλεταινία, με τον Rob Lowe στο ρόλο του Ben Mears και τους Samantha Mathis, Rutger Hauer, Donald Sutherland, Andre Braugher και James Cromwell στο καστ.

Τα 2 κομμάτια του updated ‘Salem’s Lot’, που φέρνει τους ήρωες του στο σήμερα, τρέχουν για συνολικά 180 λεπτά, γεγονός που αφήνει χρόνο και κάνει καλή δουλειά στο να αναπτυχθούν οι χαρακτήρες και να δώσει στην πόλη το ρόλο του συμπρωταγωνιστή που της αναλογεί. Παρότι οι περισσότεροι φανς του King γνωρίζουν μόνο την αρχική σειρά του 1979, αυτή η εκδοχή αξίζει να έχει μια θέση στη watchlist όποιου έχει διαβάσει το δημοφιλές βιβλίο του συγγραφέα.

Ο σκηνοθέτης Mick Garris επιστρέφει στο κινηματογραφικό σύμπαν του King για να γυρίσει, παρέα με τους Jonathan Jackson, David Arquette, and Barbara Hershey, το ‘Riding the Bullet’.

Η ταινία, μια από τις πιο αποτυχημένες οικονομικά και καλλιτεχνικά, παραμένει ένα από τα πιο ξεχασμένα έργα του συγγραφέα. Και δίκαια: Το Variety στο review του χαρακτηρίζει το φιλμ σαν “απόλυτη ανοησία” και λέει πως “η ταινία μοιάζει σε στιγμές σαν ένα 98λεπτο blooper reel”.

Στο τέλος της χρονιάς ο King μαζί με τον συγγραφέα Stewart O’Nan, εκδίδουν ένα βιβλίο με τίτλο ‘Faithful: Two Diehard Boston Red Sox Fans Chronicle the Historic 2004 Season’. Ο King είναι μεγάλος φαν του μπέιζμπολ και των Boston Red Sox και η χρονιά, που έχει ολοκληρωθεί μόλις 5 εβδομάδες πριν βγει το βιβλίο, βρίσκει την ομάδα πρωταθλήτρια για πρώτη φορά μετά το 1918, σε μια ιστορική σεζόν.

Οι Red Sox αντιμετωπίζουν στον τελικό της περιφέρειας τους, ένα βήμα πριν τη World Series, τους Yankees της Νέας Υόρκης, τους μεγαλύτερους αντιπάλους τους. Έχουν ηττηθεί την περασμένη χρονιά στο ίδιο σημείο από την ίδια ομάδα και τώρα έχουν χάσει τα 3 πρώτα παιχνίδια της σειράς. Στο 9ο inning του 4ου παιχνιδιού οι Yankees είναι μπροστά στο σκορ με 4-3 και τίποτα δε δείχνει το τι θα ακολουθήσει.

Η ομάδα του Stephen King νικά με 3 αναπάντητους πόντους το παιχνίδι, αλλά και τα 3 επόμενα, κερδίζοντας έτσι τη σειρά και τελικά το World Series απέναντι στους St. Louis Cardinals. Γίνονται έτσι η μοναδική ομάδα στην ιστορία του MLB που καταφέρνει να κερδίσει μια σειρά play-off αγώνων ενώ ηττάται με 3-0 νίκες.

Το ‘Faithful’ περιέχει το χρονικό της συνομιλίας των 2 συγγραφέων για τη σεζόν των Red Sox, ξεκινώντας με ένα email που ανταλλάσσουν το καλοκαίρι του 2003 και καθ’ όλη τη διάρκεια του 2004, από την αρχή των προπονήσεων της ομάδας για τη νέα χρονιά, μέχρι και τα παιχνίδια της World Series.

*Το δεύτερο μέρος της ’00s αναδρομής στην καριέρα του Stephen King θα δημοσιευτεί την επόμενη Παρασκευή.

ΚΙ ΑΛΛΟΣ STEPHEN KING

Η Μεγάλη Βίβλος του Stephen King: Η αρχή και τα ’70s
Η Μεγάλη Βίβλος του Stephen King: Τα ’80s
Η Μεγάλη Βίβλος του Stephen King: Τα ’90s
Οι 10 καλύτερες διασκευές Stephen King