Στο ‘A Bigger Splash’ οι μεσογειακές διακοπές δεν θυμίζουν τις δικές σου

Υπάρχει μια σκηνή στο ‘A Bigger Splash’ με κομπάρσο ένα φίδι να κάνει βόλτες κοντά στην πισίνα της μεζονέτας που νοίκιασαν για το καλοκαίρι η διάσημη ρόκερ Marianne Lane και ο σύντροφός της. Η Marianne αναρρώνει από μία εγχείρηση στις φωνητικές της χορδές κι έτσι δεν μπορεί ούτε να μιλήσει καλά-καλά, οπότε κάνει νοήματα στον Paul για να ξεφορτωθεί το φίδι πριν πλησιάσει εκείνη και την υπόλοιπη παρέα που μόλις έφτασε στο εξοχικό. Ε, αυτή είναι η ταινία. Όπου Marianne βλέπε Tilda Swinton, όπου Paul βλέπε Matthias Schoenaerts και όπου φίδι κολοβό βλέπε Ralph Fiennes και Dakota Johnson.

Η εκπληκτικά χορταστική φωτογραφία του ‘Bigger Splash’ κάνει την πολυτελή ζωή των χαρακτήρων πλουσιότερη και το μεσογειακό τοπίο του νησιού Pantelleria της Ιταλίας μαγικό, ακόμα και για μας που δεν έχουμε ελλείψεις σε τοπία γήινα και θαλασσινά. Δεν είναι δουλειά της όμως να εξομαλύνει την ασφυκτική σεξουαλική ένταση που είναι διάχυτη στην ατμόσφαιρα της ταινίας, από τις πρώτες σκηνές που παρακολουθούμε το ζευγάρι Marianne και Paul να κάνουν σεξ στην πολύπαθη όπως θα καταλήξει μέχρι το τέλος της ταινίας πισίνα, μέχρι τη σκοτεινή κορύφωση της προτελευταίας πράξης που δε θα προδώσουμε.

Μην πείτε μόνο στον σκηνοθέτη Luca Guadagnino ότι όλα αυτά σας θυμίζουν το ‘La Piscine’ του ‘69. Η ταινία του Jacques Deray δεν του αρέσει κι έτσι διστάζει να ονομάσει το ‘Bigger Splash’ ως remake της. Προτιμά να ανατρέχει στον ομώνυμο με την ταινία πίνακα του David Hockney ως πηγή έμπνευσής του. Φέρνουμε εμείς αντίρρηση;

Σαν φίδι που μπήκε στον μεσογειακό παράδεισο αλαμπρατσέτα με την κόρη του, Penelope, εισβάλλει στις διακοπές της πρώην και νυν φίλης του ο φανατικός με τους Rolling Stones παραγωγός μουσικής Harry και παρά το γεγονός ότι αντιλαμβάνεται εξαρχής πως καλό θα ήταν να μην κάνει κατάχρηση της φιλοξενίας των φίλων του, δεν πρόκειται να φύγει αφ’ ενός πριν θυμίσει στη Marianne ότι η σχέση της την έχει αλλάξει από αλάνι σε εξημερωμένη νοικοκυρά και αφ’ ετέρου πριν χορέψει ξέφρενα στους ρυθμούς του Emotional Rescue σε μια σκηνή που τραβάει λίγο παραπάνω απ’ όσο ίσως θα ‘πρεπε, αλλά δίνει την ευκαιρία στον Fiennes – που παρεπιμπτόντως δέχτηκε να κάνει την ταινία γι’ αυτήν ακριβώς τη σκηνή – να παίξει με την έντονη κινητικότητα του ρόλου του.

Σε αντίθεση έρχεται ο ρόλος της Swinton που ύστερα από πρόταση της ηθοποιού δεν μπορεί παρά να ψελλίζει και να μιλάει με μάτια και χειρονομίες, χωρίς να χάνει όμως τη μαγνητική γοητεία που ασκεί η συγκεκριμένη ηθοποιός στην κάμερα και προφανώς και στον ίδιο τον Guadagnino, που έχει δουλέψει άλλες δύο φορές μαζί της με απόγειο το ‘I Am Love’ του ‘09, μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς εκείνης. Οι δύο εκ διαμέτρου αντίθετες ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι σίγουρα η ραχοκοκκαλιά του ‘Bigger Splash’ και ο βασικός λόγος για να το δει κανείς.

Οι Schoenaerts και Johnson τώρα, δεν πάνε καθόλου πίσω. Στην περίπτωση της δεύτερης μάλιστα, ο Λολιτο-ρόλος που υποδύεται εδώ έρχεται σε ενδιαφέρουσα αντιπαραβολή με τη δουλειά της στο ‘50 Shades of Grey’ που γύρισε την ίδια χρονιά. Κρίμα που η Penelope μοιάζει περισσότερο με φαντασίωση παρά με αληθινό κορίτσι.

Πριν φτάσουμε στη στροφή που μετατρέπει την pulp ερωτική ταινία σε θρίλερ με τη λίγο ευρύτερη έννοια, το ερωτικό τρίγωνο έχει γίνει τετράγωνο – για να μην πούμε πεντάγωνο με την άβολη χημεία μπαμπά και κόρης που μοιάζει ακόμα χειρότερη όταν μαθαίνουμε ότι η πατρότητα της Penelope δεν είναι και σίγουρη – με τους χαρακτήρες να κάνουν κύκλους και τη Marianne ειδικά να μπαίνει στον πειρασμό της ροκστάρ ζωής που αντιπροσωπεύει ο Harry.

Όπως κι εκείνη όμως φαίνεται τελικά να είναι κουρασμένη από την έντονη ζωή, έτσι κι εσύ κάπου μπορεί να κουραστείς από τα white people problems που παιδεύουν τους χαρακτήρες. Ειδικά όταν η πλοκή τους βάζει να συναντάνε πρόσφυγες που έχουν βρει καταφύγιο στις ακτές της Ιταλίας, όλες οι προσωπικές τους αναζητήσεις φαίνονται επίπεδες μπροστά στα πραγματικά προβλήματα. Ίσως να είναι αυτή και η πρόθεση του Guadagnino σε μια απόπειρα να είναι σύγχρονος, ειδικά τη στιγμή που φαίνεται ότι υπάρχει κίνδυνος να μετατοπιστεί άδικα η ευθύνη ενός εγκλήματος σε κάποιον από τους πρόσφυγες και ο υπεύθυνος της αστυνομίας λέει ότι αρκετά έχουν ήδη προσβληθεί και ταλαιπωρηθεί.

Ίσως πάλι και να σου τη σπάσει το γεγονός ότι πάνω που ο νωχελικός ρυθμός της ταινίας παίρνει μπρος μετά την έκρηξη που περίμενες να έρθει για να προμηνύσει επόμενες και μεγαλύτερες εκρήξεις, η ανώμαλη προσγείωση των χαρακτήρων στον πραγματικό κόσμο κόβει και σε σένα τη φόρα που σχεδόν δεν είχες προλάβει ακόμα να πάρεις. Εκεί υποπτεύομαι ότι θα μπορούσε να κριθεί για πολλούς το θετικό ή αρνητικό πρόσημο της ταινίας, εάν δεν είχαν προηγηθεί 70 λεπτά σαγηνευτικών ερμηνειών που γέρνουν τη ζυγαριά υπέρ της βουτιάς στα – όχι και τόσο – βαθιά.

* Το ‘A Bigger Splash’ κυκλοφορεί στις 4 Αυγούστου από Spentzos-Seven.