Τελικά, το Beef του Netflix είναι αληθινή ιστορία;
Η απάντηση έρχεται από τον δημιουργό της viral σειράς της πλατφόρμας, Lee Sung Jin.
- 26 ΑΠΡ 2023
Σχεδόν τέσσερις εβδομάδες μετά την πρεμιέρα του, στις 6 Απριλίου, το Beef συνεχίζει να βρίσκεται στο Top10 των σειρών του ελληνικού, αλλά και του παγκόσμιου Netflix και παράλληλα, να κερδίζει ολοένα και περισσότερες διθυραμβικές κριτικές από κοινό και κριτικούς.
Η βαθμολογία του, 8,2/10 στο IMDb (το 9ο επεισόδιο έχει τη μεγαλύτερη βαθμολογία όλων, 9/10) και το σχεδόν αψεγάδιαστο σκορ του 98% στο Rotten Tomatoes αποδεικνύουν ότι καθόλου τυχαία δεν έχει δημιουργηθεί όλο αυτό το hype.
Το Beef, που να σημειωθεί ότι προσγειώθηκε στο Netflix από το φορμαρισμένο μετά τον οσκαρικό θρίαμβο του Τα Πάντα Όλα, στούντιο Α24, είναι μία από τις καλύτερες σειρές της χρονιάς και γι’ αυτό, πρέπει να ευχαριστήσουμε τον δημιουργό του, Lee Sung Jin.
Μιλώντας πρόσφατα στους New York Times, ο Κορεάτης σεναριογράφος και σκηνοθέτης ρωτήθηκε μεταξύ άλλων κατά πόσο το Beef είναι αληθινή ιστορία.
Αν δηλαδή το περιστατικό οδικής οργής, που οδήγησε σε μία απίστευτη έριδα και κόντρα, σε ένα beef όπως αποκαλείται στην αμερικάνικη αργκό, ανάμεσα σε δύο αγνώστους διαφορετικής κοινωνικής τάξης, του αποτυχημένου εργολάβου Danny (Steven Yeun, υποψήφιος για Όσκαρ για την ταινία Minari) και της εύπορης επιχειρηματία Amy (την έχεις ξαναδεί στη σειρά Always Be My Maybe), είναι κάτι που συνέβη στα αλήθεια.
True story ή μυθοπλασία;
Σύμφωνα με τον Lee Sung Jin, η σειρά δεν είναι αληθινή ιστορία, αλλά εμπνευσμένη από αληθινή ιστορία, από ένα πραγματικό περιστατικό οδικής οργής στο οποίο είχε εμπλακεί ο ίδιος πριν από τρία χρόνια. Τότε, που ζούσε ακόμα στη Σάντα Μόνικα.
«Περίμενα να ανάψει το φανάρι σε ένα κεντρικό δρόμο του Λος Άντζελες, επιστρέφοντας στο σπίτι. Με το που άναψε πράσινο, καθυστέρησα για δευτερόλεπτα να πατήσω γκάζι. Τότε, ο οδηγός της λευκής BMW X3 (λευκό είναι και το SUV της Amy) που βρισκόταν ακριβώς από πίσω μου άρχισε να μου κορνάρει και να με βρίζει χυδαία. Τρελάθηκα και τον ακολούθησα για λίγο με σκοπό να τον προσπεράσω για να κατεβάσω το παράθυρο και να του ρίξω ένα απειλητικό βλέμμα», εξομολογήθηκε και συνέχισε:
«Όταν πια έφτασα σπίτι και κάπως ηρέμησα, σκέφτηκα ότι είχε τρομερό ενδιαφέρον το πώς τελικά είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι στις υποκειμενικές μας κοσμοθεωρίες και τείνουμε να προβάλλουμε στους γύρω μας με βάναυσο τρόπο ό,τι μας ανησυχεί/θυμώνει/προβληματίζει/αγχώνει/φοβίζει, αδυνατώντας να δούμε τα πράγματα όπως ακριβώς είναι στην πραγματικότητα.
Σήμερα, μία τριετία μετά, θα μπορούσα να πω ότι είμαι ευγνώμων σε αυτό τον τύπο. Οι φωνές του μου έμειναν αξέχαστες και εγένετο Beef».
