Bullit Marquez / AP
NETFLIX

The apprentice, το business reality του Netflix που συνδυάζει τις επιχειρήσεις με το MMA

To tv show που αποδεικνύει ότι τα οκτάγωνα ρινγκ και οι αίθουσες συσκέψεων μπορούν να είναι όντως συγκοινωνούντα δοχεία.  

=

Δεν ξέρω γιατί ακριβώς πάτησα για πρώτη φορά το play προκειμένου να παρακολουθήσω το The apprentice: One championship Edition, από τη στιγμή που και ποτέ δεν ψήθηκα ιδιαίτερα με τον Υποψήφιο (ούτε την αγγλική, ούτε την ελληνική έκδοση). Αντίστοιχα, δεν είχα ιδέα τι ακριβώς είναι το ONE Championship καθώς και ο μουντρούχος ιδρυτής της εταιρείας και παρουσιαστής του παιχνιδιού, Chatri Sityodtong.

Άρα, εκ προοιμίου, δεν καταλάβαινα τη σημασία του βραβείου που ήταν όχι τόσο το να κερδίσεις τα $250,000, όσο το να έχεις την ευκαιρία να δουλέψεις για ένα χρόνο ως προστατευόμενός του (ως chief of staff) στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στη Σιγκαπούρη.

Αν και, το ότι αυτό ήταν σημαντικό, το καταλάβαινες από τα αποφασισμένα βλέμματα των 16 υποψηφίων από όλο τον κόσμο (Βενεζουέλα, Φιλιππίνες, Ρωσία, ΗΠΑ, Ινδονησία, Γερμανία, Ινδία, Νέα Ζηλανδία, Ιαπωνία, Ταϊλάνδη, Φιλιππίνες), από διαφορετικά επιχειρηματικά background ο καθένας (sales directors, investment consultants, retail managers, fashion entrepreneurs, app developers, λογιστές), που ήταν πρόθυμοι να κάνουν τα πάντα για να φτάσουν στο στόχο.

Οι δοκιμασίες των παικτών

Ο ορισμός δηλαδή -από κάθε άποψη- του United Colors of Benetton, με τους παίκτες να χωρίζονται σε κάθε επεισόδιο σε δυο ομάδες και να αναλαμβάνουν πρώτα μια δοκιμασία φυσικής κατάστασης (υπό την επίβλεψη σταρ του MMA όπως οι Georges St-Pierre, Demetrious Johnson, Angela Lee, Renzo Gracie) και μετά μια επιχειρηματική πρόκληση.

Κανονική πρόκληση, όχι να πουλάνε κουλούρια στο Σύνταγμα, με την κάθε ομάδα να επιλέγει έναν project manager που αναλαμβάνει πρώτα να συντονίσει το έργο και μετά να οργανώσει την παρουσίαση μπροστά στον Chatri, την -εξίσου πανέξυπνη και δύστροπη- βοηθό του  Niharika Sing (ONE’s Senior Vice President of Corporate Development and Strategy) και βαρβάτους guest CEO’s (όπως ο Eric Yuan, founder & CEO του Zoom, o Anthony Tan, co-founder & group CEO του Grab και ο Ankiti Bose, co-founder & CEO του Zilingo).

Κοινό χαρακτηριστικό κάθε φυσικής και επιχειρηματικής δοκιμασίας είναι η ένταση που, ως θεατής, φθάνει ως εσένα. Καθώς και το cringe factor του να βλέπεις τα έμπειρα μέλη της ομάδας να πατώνουν στην παρουσίαση ή να κάνουν κάποιο φρικτό λάθος της τελευταίας στιγμής.

Το reality κομμάτι της ιστορίας μπαίνει αργότερα όταν ο Chatri φωνάζει στο boardroom τις δυο ομάδες, διαλέγει (μόνος του, όχι μέσω επιτροπής) την καλύτερη και λέει στον project manager της χαμένης να επιλέξει ποιους άλλους δυο θα πάρει μαζί του στον τάκο. Mε ένα παίκτη να παίρνει το δρόμο της επιστροφής σε κάθε επεισόδιο.

Προφανώς, όπως σε κάθε μορφή του Apprentice, όλη η ουσία κρύβεται στη δύναμη του παρουσιαστή. Και όντως ο Chatri (με προσωπική περιουσία πάνω από $350.000.000), που έχει ψηφιστεί -μεταξύ άλλων- ως Asia’s 2nd Most Powerful Person in Sports, Most Influential Executive in Asian MMA και βρίσκεται σταθερά εντός κάθε Asia’s Most Influential People λίστας (Tatler magazine, Forbes), είναι όντως ένας μπαρουτοκαπνισμένος CEO που δεν μασάει τα λόγια του.

Είναι φανερό ότι ο ίδιος πιστεύει ότι όντως, μέσα από το παιχνίδι, θα τσιμπήσει το νέο λαμπρό στέλεχός του. Για αυτό και δεν κάνει τίποτα υπερβολικό. Είναι απλώς ο αυστηρός, λιτός και διορατικός εαυτός του.

Το ενδιαφέρον καστ του Apprentice

Εξίσου ενδιαφέρον παρουσιάζει και το καστ, που επειδή ακριβώς προέρχεται από τόσο διαφορετικές χώρες, λειτουργεί -υποσυνείδητα- ως πρεσβευτής του εργασιακού ήθους και της εργασιακής κουλτούρας της χώρας του.

Με τον Νεοζηλανδό για παράδειγμα να είναι δημιουργικός αλλά φωνακλάς, τον Αμερικάνο απόφοιτο του Harvard να είναι ξενέρωτος και αποτελεσματικός μόνο στα λόγια, την Καλιφορνέζα fashion επιχειρηματία να είναι δημιουργική αλλά μη ανθεκτική και τους Ασιάτες υποψήφιους να είναι πραγματικοί killers και σούπερ στοχοπροσηλωμένοι.

Το τελικό αποτέλεσμα, όπως μπορείς να καταλάβεις από τα παραπάνω, είναι μια χαρά εθιστικό και δικαιολογεί πλήρως τα βραβεία που έχει λάβει (Best Non-Scripted Entertainment και Best Adaptation of an Existing Format). Δηλαδή με χαρά θα κάτσω να δω και τη 2η σεζόν που είναι στα σκαριά. Επίσης, απροσδόκητα, είναι και σούπερ επιμορφωτικό αφού, βλέποντας τα λάθη των υποψηφίων, τσίμπησα ορισμένα tips για το πώς να είμαι και εγώ περισσότερο αποτελεσματικός και παραγωγικός.

Bonus το ότι, γκουγκλάροντας μετά το τέλος της σειράς (που την μπίντζαρα σε ένα απόγευμα), έμαθα επιτέλους ποιος είναι ο Chatri και τι είναι η ONE του. Πρόκειται για τον μισό Ταϊλανδό και μισό Ιάπωνα 50άρη επιχειρηματία που αποφοίτησε με MBA από το Harvard τρώγοντας μια φορά την ημέρα (γιατί η οικογένειά του πτώχευσε και έχασε τα πάντα).

O οποίος στην πορεία έγινε για μια δεκαετία σουπερ-επιτυχημένος hedge funder στη Wall Street (και παράλληλα πρωταθλητής του Muay Thai και του jiu-jitsu με δάσκαλο τον Renzo Gracie), πριν αποσυρθεί και ιδρύσει το 2011 την One Championship.

Ένα sports brand, αντίπαλο δέος του UFC στην Ασία, με στόχο να προστατεύσει την πολιτιστική κληρονομιά της Ασίας που θεωρεί ότι είναι οι πολεμικές τέχνες και το οποίο πλέον θεωρείται ένα από τα 10 μεγαλύτερα sports brands στον κόσμο (με 22 συνολικά πρωταθλήματα μια διαφορετικά divisions για αγώνες MMA, Muay Thai και Kickboxing).