Το Last of Us μάς λέει πως το σινεμά θα μετράει και μετά την αποκάλυψη

Έχουν την ευκαιρία να δουν ακόμη και μία ταινία, 20 χρόνια αφότου ο κόσμος όπως τον ξέραμε έχει καταστραφεί. Ποια είναι όμως η ταινία που παίζει στην κατάμεστη αίθουσα; Και τι έχει να πει σε σχέση με το Last of Us;

Τι συμβαίνει στο 6o επεισόδιο του The Last of Us;

Στο 6ο επεισόδιο Kin, ο Joel τελικά ξανασμίγει με τον αδερφό του Tommy (Gabriel Luna), ο οποίος ζει σε μια ειρηνική κοινότητα που διαθέτει πανίσχυρη προστασία, κύπελλα εμμήνου ρύσεως, «κατάλληλα γεύματα» και ρεύμα. Τόσο ο Joel όσο και η Ellie αισθάνονται δέος για τη φιλόξενη πόλη, η οποία όχι μόνο επιβιώνει αλλά και ακμάζει παρά την αποκάλυψη. Στην πραγματικότητα, βλέποντας πώς ο αδερφός του έχει ριζώσει κάπου – ο Joel αρχίζει να πιστεύει ότι η Ellie θα ήταν ασφαλέστερη εκεί, υπό τη φροντίδα τους. Η Ellie, φυσικά, διαφωνεί.

Αν και το τηλεοπτικό Last of Us (όπως και το βιντεοπαιχνίδι στο οποίο βασίζεται) είναι γεμάτα δράση, ο πυρήνας της ιστορίας του επικεντρώνεται στον δεσμό μεταξύ του Joel και της Ellie. Στην απρόθυμη πατρική φιγούρα και το κορίτσι με το βρώμικο στόμα. Η σχέση τους αντικατοπτρίζεται στην ταινία που βλέπουμε σε αυτό το κομβικό επεισόδιο, το The Goodbye Girl.

Η ταινία The Goodbye Girl

Το The Goodbye Girl κυκλοφόρησε το 1977 και είναι μια ρομαντική κωμωδία που κέρδισε πέντε υποψηφιότητες για Όσκαρ, συμπεριλαμβανομένων Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου για τον δημοφιλή θεατρικό συγγραφέα Neil Simon και Καλύτερης ερμηνείας για τους τρεις αστέρες της: Richard Dreyfuss, Marsha Mason και Quinn Cummings. Μόνο ο Dreyfuss θα σήκωνε το αγαλματίδιο, αλλά η Cummings είχε γράψει ιστορία ως η νεότερη ως τότε υποψήφια για Όσκαρ, στα μόλις 10 της έτη.

Τι κοινό όμως μπορεί να έχει μία γοητευτική rom-com της δεκαετίας του ’70 με ένα μετα-αποκαλυπτικό τηλεοπτικό δράμα;

Τοποθετημένο στην πόλη της Νέας Υόρκης, το The Goodbye Girl επικεντρώνεται στην ανύπαντρη μητέρα Paula McFadden (Mason) και τη μικρή κόρη της Lucy (Cummings), των οποίων οι ζωές – και το διαμέρισμα – αναστατώνονται όταν ο σύντροφος της πρώτης την εγκαταλείπει.

Και δεν φτάνει που τις αφήνει χωρίς προειδοποίηση, αλλά υπενοικιάζει το διαμέρισμα σε έναν άγνωστο που εμφανίζεται κουρασμένος και μούσκεμα μία βροχερή νύχτα. Στον Dreyfuss στον ρόλο του αναιδούς θεατρικού ηθοποιού Elliot Garfield. Δύσθυμα, η Paula δέχεται τον Elliot στο διαμέρισμα, κάνοντας μία συμφωνία όπου οι τρεις τους θα ζήσουν μαζί. Η σκηνή όπου ο Elliot μπαίνει σε αυτή την ασταθή συνθήκη διαβίωσης είναι η πρώτη που βλέπουμε στο Last of Us.

«Elliot Garfield», λέει, κάνοντας χειραψία με μία μπερδεμένη Lucy. «Πηγαίνω στο άλλο δωμάτιο». Στο σινεμά του The Last Of Us, μία αίθουσα γεμάτη παιδιά παρακολουθεί αυτήν την εισαγωγή, ενώ η Ellie κοιτάζει τριγύρω, πιθανώς για τον Joel. Εν αγνοία της, παίρνει τα μάτια της από έναν χαρακτήρα που καταλαβαίνει τι νιώθει αυτή τη στιγμή.

Όπως συμβαίνει στις rom-com, ο Elliot και η Paula θα αρπάζονται γιατί ερωτεύονται, ενώ στο μεταξύ η νεαρή Lucy θα δεθεί μαζί του. Αυτό κιόλας την ανησυχεί, γιατί έχει μάθει οι φίλοι της μητέρας της να της δίνουν υποκοριστικά και δώρα πριν εξαφανιστούν από τη ζωή της.

Πριν το The Last of Us φύγει από την αίθουσα για να πάει στον Joel, μπορούμε να ακούσουμε τον Elliot να λέει, «της είπα ότι πήγαινα στο άλλο δωμάτιο, φάνηκε να το δέχεται». Η Lucy έχει καεί στο παρελθόν και σύντομα η Ellie θα ξεσπάσει τον πόνο της επειδή έμεινε πίσω.

Στο μεταξύ ο Elliot, μετά από μία κακή κριτική για παράστασή του που θα ήταν υποτίθεται η πρώτη μεγάλη του επιτυχία, φοβόταν ότι είναι πια αποτυχημένος. Ακόμη χειρότερα, η Paula και η Lucy ήταν στο κοινό εκείνη τη βραδιά.

«Θα ξέρει ότι πιστέψαμε ότι ήταν άθλιο αν δεν τον χαιρετίσουμε», λέει η Lucy, προτρέποντας τη μητέρα της να την πάει στα παρασκήνια. Η Paula δέχεται αλλά της ζητάει να έχει τακτ. Όταν η μικρή τη ρωτάει τι είναι το τακτ, η Paula λέει πολύ απλά, «τα ψέματα».

Στην ταινία, είναι μία καλή ατάκα που οδηγεί σε έναν ηττημένο Elliot να παρηγορείται προσεκτικά από τις συγκατοίκους του. Στο πλαίσιο όμως του Last of Us, η σκηνή κάνει έναν σαφή παραλληλισμό μεταξύ του Elliot και του Joel. Και οι δύο άντρες είναι αποφασιστικοί και ανθεκτικοί αλλά — αυτή τη στιγμή — συνθλίβονται από το βάρος των αποτυχιών τους.

«Με σκέφτεσαι ή όχι;» τον ρωτάει η Ellie, όταν ο Joel της λέει πως ο Tommy θα ήταν καλύτερος προστάτης. «Φυσικά», της απαντάει. «Τότε τι φοβάσαι τόσο;». Και οι δύο ξέρουν την απάντηση σε αυτό. Η Ellie γνωρίζει για τον θάνατο της κόρης του. Τονίζει όμως πως και εκείνη έχει χάσει ανθρώπους: «Όλοι όσοι με ένοιαζαν είτε έχουν πεθάνει, είτε με έχουν αφήσει. Όλοι εκτός από εσένα. Μη μου λες λοιπόν ότι θα ήμουν καλύτερα, γιατί η αλήθεια είναι ότι θα φοβόμουν περισσότερο».

Είναι κρίμα που κανείς τους δεν είδε το τέλος του The Goodbye Girl. Παρά την κριτική που δέχτηκε ο Elliot, τελικά του προέκυψε μία δεύτερη ευκαιρία με έναν πολλά υποσχόμενο ρόλο στον κινηματογράφο. Βρέθηκε εν τέλει δηλαδή στα πρόθυρα της επιτυχίας. Το The Goodbye Girl τελειώνει με εκείνον να αποχαιρετάει τις συγκατοίκους του καθώς κατευθύνεται προς το γύρισμα, σίγουρος ότι θα επιστρέψει κοντά τους μόλις τελειώσει η ταινία του.

Το The Last of Us είναι λίγο διαφορετικό. Ο Joel παραμένει με την Ellie και δεν την αφήνει πίσω. Ανεβαίνουν σε ένα άλογο και φεύγουν για την επόμενη περιπέτειά τους. Και στις δύο περιπτώσεις, αυτή η πατρική φιγούρα, γενειοφόρα, τραχιά και αξιαγάπητη, αφιερώνεται στο κορίτσι που έχει υιοθετήσει ως δικό του, και την αγαπάει για όλες της τις ιδιορρυθμίες.