GAMES

Το Watch Dogs 2 θέλει να χακάρει τον εαυτό του

Μία preview γεύση ήταν μόνο, αλλά δεν αποκλείεται να τα καταφέρει.

Το πρώτο Watch Dogs ήταν αρκετά καλό, τουλάχιστον προσωπικά ψήθηκα. Βέβαια, η παραπάνω δεν αποτελεί και μία εντελώς ψυχρή τοποθέτηση, υπό την έννοια ότι με τα open world games κολλάω συνήθως, αρκεί να λειτουργούν έστω και υποτυπωδώς ορισμένα πράγματα και συγχωρώ. Αυτό δεν σημαίνει ότι έκλεισα τα μάτια σε 2-3 προβλήματα. Κι ίσως το πιο σημαντικό όλων να ήταν ότι δημιούργησε προσδοκίες για κάτι καινοτόμο, υπόσχεση που δεν υλοποίησε ούτε κατά διάνοια. Αντίθετα, ήταν βγαλμένο από την open world φάμπρικα της Ubisoft.

ΟΚ, αλλά τι προσπαθεί να μας πει τώρα το Watch Dogs 2; Από τα λίγα (3 ώρες περίπου) που είδα και έπαιξα στο preview event του παιχνιδιού, κάτι καινούριο, νομίζω. Θεωρώ. Πιστεύω. Ελπίζω.

Ο καλός ο χάκερ δεν νιώθει από antivirus

Σε ότι αφορά στο μάρκετινγκ, η Ubi φαίνεται να έμαθε από τα λάθη της. Το WD2 δεν πλασάρεται ως το videogame που θα ταρακουνήσει τον κόσμο μας, δίχως να σημαίνει ταυτόχρονα ότι δεν το πιστεύει ως παιχνίδι ή δεν πραγματοποιεί τις απαραίτητες κινήσεις. Εξού και το εν λόγω preview event για να περιεργαστούμε «δημοσιογραφικά» τον τίτλο, αν ήταν μάπα λογικά δεν θα το πλησιάζαμε ούτε στα 100 μέτρα πριν κυκλοφορήσει (θυμίζω 15 Νοεμβρίου σε PS4 και Xbox One, πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι έρχεται τελικά 29 Νοεμβρίου στα PC)

 

Κρατούμενο ένα, να πούμε ότι δεν ήταν διαθέσιμο το multiplayer (λογικό). Αυτό που έγινε, ήταν να παίξω την εισαγωγική αποστολή, να περιηγηθώ ελεύθερα στον κόσμο του WD2 (αρχικά αλλά και πιο βαθιά στο gameplay χάρη σε ένα ειδικό save που φόρτωσε ο άνθρωπος της Ubi), να ολοκληρώσω την main operation CyberDriver και να κάνω κάποια άλλα πραγματάκια.

Συνολικά, η εμπειρία ήταν κάτι παραπάνω από θετική, έχοντας πάντα στο μυαλό τον αστερίσκο του χρόνου ενασχόλησης. Ο νέος ήρωας, ο Marcus Holloway (όταν φοράει το καπέλο μοιάζει με τον Lewis Hamilton, όταν δεν το φοράει καμία σχέση), βγάζει περισσότερη ζωντάνια από τον επίπεδο Aiden Pearce του πρώτου Watch Dogs. Το ίδιο μοιάζει να ισχύει και για τον κόσμο του παιχνιδιού (San Francisco, Oakland, Silicon Valley). Πάμε μια βόλτα με τη μηχανή (του);

 

Αυτός ο flat συνδυασμός ήταν ένα από τα βασικά παράπονα στον προκάτοχό του, συνεπώς κάτι πάει να αλλάξει εδώ. Όσο για το ενδιαφέρον που μπορεί να προκληθεί από το σενάριο, μία ακόμη Watch Dogs γκρίνια, είναι προφανές ότι συμπέρασμα δεν εξάγεται με 3 ώρες gameplay. Στο tutorial, o Marcus υποβάλλεται σε ένα τεστ από την οργάνωση DedSec (hackers), ώστε να διαπιστώσουν για το αν είναι ικανός να γίνει μέλος της ομάδας. Ο εξεταζόμενος περνάει με άριστα 10 κι ο απώτερος στόχος τους είναι να καταστρέψουν το πολυδιαφημισμένο ως πανίσχυρο πρόγραμμα/ σύστημα παρακoλούθησης ctOS 2.0 και την εταιρεία που το έφτιασε (Blume).

 

Πάνω σε αυτό, no comment, δεν έξυσα καν την επιφάνεια. Αυτό που διαπίστωσα είναι πως το WD2 έχει τη διάθεση να βάλει λίγο περισσότερο χιούμορ στη ζωή του ενώ, παράλληλα, προσπαθεί να πει και δύο πράγματα πιο σοβαρά για την κοινωνία μας μέσω παραλληλισμών και σαρκασμού. Το αν τελικά θα τα καταφέρει, θα περιμένουμε να το δούμε.

Gameplay me

Μία μάστιγα στο πρώτο Watch Dogs ήταν η επανάληψη στο gameplay, κυρίως όσον αφορά στις τεχνικές που χρησιμοποιεί κατά κόρον η Ubi στα open world games, από Assassin’s Creed έως Far Cry κι ακόμα παραπέρα. Το (πολύ) καλό εδώ είναι ότι προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί. Όσο κι αν πολλές από αυτές κρίνονται επιτυχημένες, το βέβαιο είναι πως έχουν κουράσει το κοινό. Το μοναδικό μεμπτό που παρατήρησα είναι ότι ο Marcus παραείναι αθλητικός, σαν ασασίνος. Είναι κι αυτό το NetHack που παραπέμπει φουλ στο Eagle Vision αλλά μάλλον το έχω συνηθίσει σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην με ενοχλεί (είναι και χρήσιμο).

 

Κατά τα λοιπά, το gameplay χαρακτηρίζεται ως hack ‘n’ stealth. Ο 3D printer της DedSec βγάζει και όπλα (φονικά ή μη), τα οποία φυσικά κοστίζουν, όμως το πνεύμα και το γράμμα του «νόμου» συμφωνούν στο ότι το νόημα βρίσκεται στην αθόρυβη προσέγγιση. Τα gadgets για να βοηθήσουν προς αυτή την κατεύθυνση είναι αρκετά, από τηλεχειριζόμενο RC jumper έως quadcopter από αέρος (αργότερα στο gameplay) και πολλά ακόμη. Επιπλέον, υπάρχει και το thunderball, για κατραπακιές εκ του σύνεγγυς που δεν προκαλούν θόρυβο.

Παρακάτω, θα παρακολουθήσεις δύο αποσπάσματα από διαφορετικές προσεγγίσεις της ίδιας αποστολής (CyberDriver ντε). Στο πρώτο, τη δουλειά (προσπαθεί να) την κάνει το RC jumper.

 

Στο δεύτερο, ο Marcus παίρνει την κατάσταση στα χέρια του.

 

Ουσιαστικά, σωστή ή λάθος μέθοδος δεν υπάρχει, τουλάχιστον εδώ, ικανότητες, εξοικείωση, επιθυμία, προφανώς και η τύχη παίζει ρόλο. Πιθανώς σε ορισμένες καταστάσεις να ενδείκνυται μία συγκεκριμένη προσέγγιση αλλά δεν φαίνεται να υπάρχει αποκλεισμός. Ακόμα κι αν επιλέξεις (ή έτσι το φέρουν οι περιστάσεις) το shooting, θα έλεγα ότι είναι ικανοποιητικό, όμως έχε υπόψιν σου ότι ο Marcus είναι χάκερ όχι πεζοναύτης, δεν θέλει και πολλές σφαιρές για να συμβεί το shutdown (ή μάλλον restart).

To χακάρισμα τώρα είναι απλούστατη υπόθεση, από σχεδόν αυτόματο με το πάτημα ενός κουμπιού έως ένα κλικ πιο «πολύπλοκο». Κινητά τηλέφωνα, φανάρια, ηλεκτρονικές συσκευές, κάμερες, σχεδόν ότι έχει τσιπ είναι στο έλεός σου. Προς το παρόν, το πιο «ζόρικο» που εντόπισα ήταν κάτι puzzles, αλλά τα εισαγωγικά είναι απαραίτητα, δύσκολα δεν τα λες. Αν αυτό αλλάζει στην πορεία, θα φανεί στην τελική έκδοση.

 

Το σίγουρο είναι πως το hacking είναι το μεγάλο σου όπλο. Είτε πρόκειται για χακάρισμα λογαριασμού για μια χούφτα δολάρια, είτε για κάμερα που χρησιμεύει, π.χ., στην εποπτεία του χώρου, είτε για δημιουργία παγίδας (ή/ και αποπροσανατολισμό), αυτός είσαι, αυτό κάνεις καλά, αυτό εμπιστεύεσαι. Όταν αργότερα δε επεμβαίνεις στα αυτοκίνητα και τις μηχανές των άλλων, τα οποία στρίβουν επειδή το θέλεις εσύ κι όχι ο οδηγός τους, αποκτά και λίγο fun η κατάσταση.

Παρεμπιπτόντως, όταν οδηγάς εσύ, τα βαριά οχήματα μου παραφάνηκαν βαριά στον χειρισμό, ενώ οι μηχανές σα να φρενάρουν λίγο πιο αργά απ’ όσο θα έπρεπε (;). Μπορεί να είναι η ιδέα μου, μπορεί αυτό να διορθωθεί στην τελική version, ενδεχομένως και μικρή σημασία να έχει.

Στο Watch Dogs 2 λέμε ναι;

Αντίθετα, μεγαλύτερη σημασία έχουν η πλοκή, η ποικιλία στο gameplay, μέσω και των skills που ξεκλειδώνεις σταδιακά και, γιατί όχι, ακόμη και το multiplayer. Γι’ αυτά, όμως, είναι ακόμη νωρίς, για να πούμε ναι ή όχι στο παιχνίδι.

 

Προς το παρόν, πάμε καλά. Βέβαια, αν το Watch Dogs 2 θέλει να γίνει κάτι παραπάνω, φερ’ ειπείν, ένα tech GTA San Andreas, αυτή είναι μια υπέροχη φιλοδοξία. Όμως για να μην μείνει μόνο στην επιθυμία και στα όνειρα, οφείλει να δείξει στοιχεία Rockstar, όχι μέσω copy/ paste, αλλά με βάση την ευρηματικότητα και το θάρρος. Μπορεί; Θα το μάθουμε σύντομα.