Βγες σε περιπολία με δύο σκηνές από το “End of Watch”

Ο Ντέιβιντ Άγιερ το ξέρει καλά το άθλημα. Σεναριογράφος της “Ημέρας Εκπαίδευσης”, του “Fast and the Furious” και του “S.W.A.T.”, ξέρει πολύ καλά πώς να δημιουργείς δυναμική ανάμεσα σε αστυνομικούς και σε παρανόμους εκεί έξω στις καταδιώξεις και στους δρόμους.

Η “Περιπολία”, την οποία επιπλέον σκηνοθετεί κιόλας, ακολουθεί δύο απλούς αστυνομικούς στην καθημερινότητά τους. Και το ωραιότερο στοιχείο της ταινίας είναι αυτό ακριβώς. Οι δυο τους και η φιλία τους. Ο Άγιερ έχει χτυπήσει μια πολύ ευαίσθητη φλέβα του αντρικού buddy cop στοιχείου, καθώς όποτε η κάμερα απλώς ηρεμεί και κοιτάζει τους δύο αδερφικούς φίλους Τέιλορ (Τζέικ Τζίλενχαλ) και Ζαβάλα (Μάικλ Πένια), οι σκηνές είναι συναρπαστικές.

Τους ακούμε να μιλάνε για τις κοπέλες τους (τους Τέιλορ την υποδύεται η Άννα Κέντρικ την οποία αγαπάμε πάρα πολύ) με τρόπο που υπογραμμίζονται οι διαφορετικές προελεύσεις τους. Αστειεύονται ο ένας με τα κλισέ των παραδόσεων του άλλου. Κάνουν χοντροκομμένο χιούμορ που όμως πάντα βρίσκει αποδέκτη στον άλλον. Μιλάνε για το μέλλον (τους).

Μέσα σε όλα τα υπόλοιπα που δοκιμάζει η ταινία (άλλα πετυχημένα, άλλα λιγότερο) η φιλία των δύο τους πετυχαίνει όλες τις σωστές νότες κι είναι από τις ωραιότερα αναπτυγμένες που έχουμε δει τελευταία στο σινεμά. Σε ένα σημείο του φιλμ ο Ζαβάλα ορμά σε ένα φλεγόμενο σπίτι κι ο Τέιλορ τον ακολουθεί επειδή– τι άλλο θα κάνει; Ο φίλος του μόλις όρμηξε μέσα σε ένα φλεγόμενο σπίτι! Σωστά;

Λίγο αργότερα το συζητάνε κι ο Τέιλορ του ζητά ανταπόδοση. Όχι με την έννοια “μου χρωστάς” (γιατί ποιος φίλος κρατάει σκορ) αλλά περισσότερο ως “έτσι κάνουμε μεταξύ μας”. Ο ένας ακολουθεί τον άλλον μέσα σε φλεγόμενα σπίτια όταν χρειαστεί.

Στην άλλη σκηνή, οι δυο τους τα βρίσκουν σκούρα απέναντι σε μια συμμορία- επειδή έχει κι από τέτοια η ταινία.

Η “Περιπολία” συνδυάζει αστυνομικό δράμα με ψευδοντοκιμαντερίστικη καταγραφή πρώτου προσώπου, καθώς μεγάλο μέρος του φιλμ είναι γυρισμένη με τη λογική του ‘found footage’ στυλ. Δηλαδή πλάνα που υποτίθεται κατέγραψαν οι ίδιοι οι ήρωες της ταινίας. Το στυλ είναι κάπως παρωχημένο πλέον, οπότε αξίζει να εστιάσουμε στους δύο ήρωες. Γιατί ό,τι κι αν γίνεται εκεί έξω στους δρόμους (συμμορίες, ναρκωτικά, φρικιαστικές ανακαλύψεις σε ματωμένα υπόγεια, κύκλοι αίματος- υπάρχουν μπόλικα μικρά επεισόδια εγκλήματος και τιμωρίας στην καθημερινότητα των δύο αστυνομικών) οι στιγμές που κρατάς είναι εκείνες στο περιπολικό. Όπου οι δύο άντρες απλά τα λένε. Δεν το λες και συνηθισμένο.

*Η “Περιπολία” βγαίνει στις αίθουσες αυτή την Πέμπτη 14 Μαρτίου από την Audio Visual.