ΠΟΤΟ

Το TZIZ θα σε κάνει να ξαναβγεις κέντρο

Ανοίγουν πολλά μπαρ κάθε χειμώνα στην Αθήνα. Σε λίγα από αυτά θα πιούμε ένα ποτό. Ένα θα κάνουμε στέκι μας. Ίσως το TZIZ.

Δίπλα στην κλούβα με τα ΜΑΤ. Λίγο πιο πέρα από το Χημείο. Ναι μωρέ, εκεί. Μπαίνεις. Κόσμος στη μπάρα. Από τις 8 ρε γαμώτο; Και ήθελα να πιω ένα ποτό στην μπάρα με την ησυχία μου. Μη σκας. Θα το πιεις το ποτό στη μπάρα. Με την ησυχία σου αν θες.

Όπως έχω πει και παλιότερα, αυτό που έλειπε την προηγούμενη δεκαετία από την Αθήνα – και ευτυχώς έχει αλλάξει τα τελευταία 2-3 χρόνια – είναι ότι υπάρχουν πλέον εκεί έξω κανονικά μπαρ. Ξέρεις, από αυτά που έχουν μπάρα, ποτά και κόσμο που διασκεδάζει. Χωρίς πολλά πολλά PRιλίκια, χωρίς τραπέζια για φαγητό, χωρίς τύπους βαρείς και ασήκωτους που στέκονται με ένα Σκατς (γιατί έτσι το παραγγέλνουν) στο χέρι.

Η αρχή έγινε στην Καρύτση, συνεχίστηκε ελαφρά στο Μεταξουργείο και ολοκληρώθηκε στα σύνορα Κολωνακίου και Εξαρχείων (Νεάπολη λέγεται αυτό) πέρσι το χειμώνα. Εκεί ακριβώς που άνοιξε και το TZIZ. Για να προστεθεί σε μια ήδη υπέροχη γειτονιά για ποτό.

 

Λέμε να ποντάρουμε τα λεφτά μας στο TZIZ. Όχι απλά επειδή είναι κάτι καινούριο στην πόλη. Αλλά επειδή η φήμη του εξαπλώθηκε σαν λιμώδης ιός. Από στόμα σε στόμα.

Κάπως έτσι το άκουσα κι εγώ πριν πάω εκεί. Πριν μου σερβίρουν ένα σωστό ποτό, που δεν με έκανε να ξυπνήσω σαν να έχω παίξει μπουνιές. Πριν παρατηρήσω το προσωπικό, που είναι γρήγορο και πολύ ευχάριστο. Πριν ακούσω τη μουσική του, που είναι κυρίως ροκοmainstream πριν αρχίσει να βαράει αλλά δεν χάλασε ποτέ κανέναν. Πριν τσεκάρω τον κόσμο του, που προσφέρεται για πειραματισμούς αλκοολικούς τε και κοινωνικούς.

Πριν αποφασίσω να ξαναπιώ ένα ποτό στο μπαρ του, που θα το κάνω σίγουρα.

Διεύθυνση: Ναυαρίνου 12, Εξάρχεια