Όταν είσαι μικρό παιδί και πηγαίνεις με τους γονείς σου στο σούπερ μάρκετ, έχει πλάκα. Μπαίνεις μέσα στο καρότσι, σε πάνε βόλτες, τρως και καμιά σοκολάτα και η ζωή είναι ωραία.

Νέοι καιροί, νέα ήθη. Η εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου φαίνεται πως έχει αλλάξει πολλά σε σχέση με τη νυχτερινή (και όχι) μόνο διασκέδαση. Ανάγκασε ακόμα και τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του τσιγάρου να βγουν εκτός μαγαζιού για να το ανάψουν, ενώ παράλληλα έκανε τους αντικαπνιστές να σφίγγουν γροθιές ή να καλούν το 1142 δίνοντας τους παράνομους.

Κανένα απ' τα τραγούδια που ακολουθεί δεν είναι σε στίχους του Θάνου Μικρούτσικου, αλλά είναι τόσο συνυφασμένoi με τη μουσική του, που πραγματικά μοιάζουν σαν να έχουν βγει κατευθείαν απ' το μυαλό του. Είτε μιλάμε για τον Άλκη Αλκαίο είτε μιλάμε για την ποίηση του Καββαδία.

Είναι υπέροχη αυτή η νέα αμερικανιά να βαφτίζουμε τους τυφώνες και τους κυκλώνες με ονόματα αντρών/γυνακών και είναι ακόμα πιο υπέροχο ότι το πήγαμε ένα ελληνικό βήμα παραπέρα και τα διαλέγουμε κατευθείαν από την αρχαιότητα. Χωρίς κανένα κριτήριο.

Οι άνδρες δεν χρειάζονται πολύ για να ξαναγίνουν παιδιά. Μην κοιτάζετε τη σοβαροφάνεια που διέπει πολλές φορές τις συμπεριφορές τους, την αφορμή ψάχνουν. Πάρτε για παράδειγμα τους τυχερούς που βρέθηκαν πρόσφατα στο Σπίτι της 24MEDIA και πέρασαν λίγες ώρες μαζί με τους αγαπημένους τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς σε ένα φανταστικό playroom με απόλυτους πρωταγωνιστές τo ULTREX και τον Cristiano Ronaldo.

Είσαι μονάχος ή μονάχη παραμονή πρωτοχρονιάς. Και όταν εννοώ θα την βγάλουμε μόνοι μας δεν εννοώ τίποτα ευκολάκια τύπου 'μόνος αλλά έξω'. Εκεί όλο και κάτι θα γίνει. Θα πας σε κάποιο στέκι που ξέρεις, θα πετύχεις κάποια γνωστή φάτσα, θα πέσει καμιά αγκαλιά, κανένα «χρόνια πολλά», κανένα τσιν-τσιν, θα γλυκάνει κάπου το σκηνικό.

Η αλήθεια είναι ότι αυτή η δεκαετία που περάσαμε ήταν μια δεκαετία γεμάτη. Και όταν λέμε γεμάτη, εννοούμε σε κάθε τομέα. Ειδικά κάπου εκεί στο μέσο της συνέβησαν πράγματα που μάλλον θα αποτελέσουν τον σκελετό των εξελίξεων για τις επόμενες δεκαετίες.