Ο Πέτρος Πολυχρονίδης είναι ο λιγότερο μίζερος άνθρωπος που ξέρεις

Δημοσιογράφος. Ραδιοφωνικός παραγωγός από την αρχαιότητα, παρουσιαστής ενός ιστορικού τηλεπαιχνιδιού και ιδρυτής του ΖΜΑΚ. Βρέθηκε στο στούντιο για να θυμηθεί ανέκδοτες ιστορίες από τα γήπεδα τοπικών κατηγοριών ποδοσφαίρου, το αμερικάνικο κατς και την ελληνική τηλεόραση.

(φωτογραφία: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου-Watkinson)

Αυτά είναι τα κυριότερα σημεία της συνέντευξης:

“Η φιλοσοφία αναγκάστηκε να αλλάξει σε όλα τα media γιατί όταν τελείωσε η εποχή των παχύσαρκων αγελάδων, κάποια κανάλια και κάποιες παραγωγές στράφηκαν σε κάτι πιο φτηνό. Και έτσι προέκυψαν οι Πολυχρονίδηδες. Το αν οι Πολυχρονίδηδες πέτυχαν το σκοπό τους, αυτό είναι ευτύχημα και μαγκιά των καναλιών που τους δοκίμασαν”.

“Δεν άλλαξα τον τρόπο της δουλειάς μου, απλά στάθηκα τυχερός να δοκιμαστώ και σε κάτι μεγαλύτερο, το οποίο τελικά έπιασε. Θα μπορούσε να μην πιάσει”.

“Τη μέρα του δοκιμαστικού μου για τον ‘Τροχό της Τύχης’ έχουν φέρει τρεις κομπάρσους και, για καλή μου τύχη, οι δύο είναι σκληροπυρηνικοί ακροατές μου στο ραδιόφωνο, μας ακούγανε από τα γεννοφάσκια της εκπομπής. Μου λέει ο ένας, ‘Πετράν, για σένα θα κάνω τον καλύτερο παίκτη-κομπάρσο’. Το μόνο που θυμάμαι από το δοκιμαστικό μου είναι ότι έτρεχα”.

“Μου λένε, θα έχεις ένα εικοσάλεπτο για να κάνεις ό,τι νομίζεις και να δούμε την έκφρασή σου. Σε δύο λεπτά, έχω ανέβει στην κερκίδα, έχω ξανακατέβει και ακούω τη φωνή του σκηνοθέτη από πάνω, σας ευχαριστούμε πολύ, γεια σας. Γυρίζω σπίτι, λέω, οι άνθρωποι δεν κουράστηκαν καν να ασχοληθούν μαζί μου. Και μετά από μια βδομάδα, με παίρνουν τηλέφωνο, ελάτε, πήρατε τη δουλειά. Μα λέω ποιοι το είδαν, ήταν μόνο δύο λεπτά. Μου λένε θυμάστε δύο κυρίες που κάθονταν στο σκοτάδι; Είναι οι διευθύντριες προγράμματος του καναλιού”.

“Δεν ξέρεις πότε θα σου ξημερώσει αυτή η μία στιγμή της ζωής σου και πρέπει να είσαι κατάλληλα προετοιμασμένος. Εγώ ήμουν παντελώς απροετοίμαστος”.

Ακούστε ολόκληρο το Rec με τον Πέτρο Πολυχρονίδη:

“Είμαι πάρα πολύ περήφανος που είμαι από τον Έβρο και το λέω με πλήρη συνείδηση. Αν μπορούσα όλα αυτά που κάνω, να τα κάνω από το χωριό μου, τη Νέα Βύσσα του Έβρου, πίστεψέ με, θα τα έκανα”.

“Το κατς είναι σκηνοθετημένη πάλη. Είναι παραστάσεις θεατρικής πάλης και αυτό προσπάθησα να φέρω στην Ελλάδα μετά από το 1996 που έγινε η τελευταία στον Τάφο του Ινδού με τον Αποστόλη Σουγκλάκο και παρουσιαστή τον Ανδρέα Μικρούτσικο”.

“Είχα την τύχη να δουλέψω στο WWE Magazine και να βρεθώ στην Αμερική για να δω πώς γίνεται η δουλειά. Προσπαθώ να αναγεννήσω από τις στάχτες του το ελληνικό wrestling, με τους νέους Σουγκλάκους σε μια παράσταση που έχει αληθινό πόνο”.

“Μπορεί τα αποτελέσματα να είναι σκηνοθετημένα αλλά δεν παύει το ΖΜΑΚ να είναι πιο ρεαλιστικό από το ελληνικό ποδόσφαιρο, γιατί ξέρεις πολύ πιο σπάνια ποιος θα κερδίσει. Αν δείτε από κοντά αγώνες του ΖΜΑΚ θα καταλάβετε ότι ο πόνος είναι αληθινός, γιατί δεν έχει εφευρεθεί ακόμα ο τρόπος να πέσεις από τα τέσσερα μέτρα πάνω σε ένα τραπέζι, να το σπάσεις και να μην πονέσεις”.

“Ξέρεις ότι τα αυτόγραφα και οι σέλφι με διάσημους πληρώνονται πλέον στην Αμερική; Ζήτησα αυτόγραφο από τον Χαλκ Χόγκαν και μου ζήτησε 100 δολάρια. Φέτος, πήγε φίλος και τον είδε στο μαγαζί του και μου είπε ότι παίρνει 200 δολάρια για μια σέλφι. Κι αν στη σέλφι είμαστε δύο, ξέρεις, δίνουμε από 200 ο καθένας. This is business”.

Το Rec με τον Πέτρο Πολυχρονίδη μεταδόθηκε το Σάββατο 2 Ιουνίου στο Ραδιόφωνο 24/7.