ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

To Hοw I Met your Mother μας άφησε (επιτέλους) χρόνους

Την Δευτέρα 31 Μαρτίου προβάλλεται στην άλλη όχθη του Ατλαντικού το διπλό τελευταίο επεισόδιο μιας σειράς που μας πρόσφερε μεγάλες χαρές. Αλλά, στο τέλος, μας έβγαλε την ψυχή.

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να είσαι αναποφάσιστος για το αν θα κάνεις τον κόπο να κάτσεις να δεις τον τελευταίο αποχαιρετισμό μιας παρέας ανθρώπων με την οποία πέρασες αρκετά χρόνια μαζί.

Μιας παρέας που, μεταξύ άλλων, μας πρόσφερε τον Barney Stinson και τον τιμημένο Brocode του, μας σύστησε στην ‘διόλου παγωμένη’ Καναδέζικη ομορφιά της Cobey Smulders και ανέδειξε το multi culti κωμικό ταλέντο του ‘λέλεκα’ Jason Segel.

 

Αλλά η αλήθεια είναι ότι, για πολλούς από τους φανατικούς θεατές του HIMYM των πρώτων 6 σεζόν, εκείνων που έβλεπαν στην ιστορία του πως ο Ted γνώρισε την μητέρα των παιδιών του αποχρώσεις από Friends, πλέον, το να κάτσουν να δουν το τελικό επεισόδιο, αποτελεί περισσότερο μια ‘υποχρέωση’, παρά μια ευκαιρία για γέλια και για δάκρυα μαζί.

Ναι, ανεξαρτήτως από το πόσο καλό είναι, πόσα ερωτήματα απαντά και πόσο ‘έντεχνα’ δίνει την ασίστ για το spinoff, How I Met your Father (βασικά το ίδιο, με γυναίκα πρωταγωνίστρια), που είναι ήδη στα σκαριά.

Για όλους αυτούς (μεταξύ των οποίων είμαι και εγώ) το να το δουν είναι απλά ένας τρόπος για να μην αισθάνονται εντελώς βλάκες για τις δεκάδες ώρες που ξόδεψαν σε ‘διπλανά τραπέζια’ της περίφημης MacLaren’s Pub. Ο μοναδικός συνδετικός κρίκος, μιας που το αναφέραμε, της παλιάς με τη νέα σειρά αφού όλο το cast θα είναι εντελώς καινούργιο, του κουτιού.

Εντάξει, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που οι δημιουργοί μιας επιτυχημένης σειράς αναγκάζονται να τραβήξουν το σενάριο από τα μαλλιά προκειμένου να την παρατείνουν για όσο χρειαστεί ώστε το δίκτυο να ‘ξεζουμίσει’ κάθε τελευταίο δολάριο που μπορεί από αυτή.

Το πρόβλημα είναι ότι το concept του HIMYM είχε από μόνο του σαφή ημερομηνία λήξης. Πόσες εκατοντάδες φορές είναι δυνατόν να βλέπουμε τον Ted (ο πιο ξενέρωτος, εννοείται, χαρακτήρας από όλους) να κάνει σχέση με την λάθος γυναίκα; Πόσες εκατοντάδες φορές είναι δυνατόν να ανεχτούμε να βλέπουμε τα ίδια στοιχεία (βλέπε κίτρινη ομπρέλα) και να αφήνουμε τους παραγωγούς να μας ξεγελάνε με ότι στην επόμενη σκηνή θα εμφανισθεί η περίφημη μητέρα;

Άσε που, όταν αυτή τελικά εμφανίσθηκε, στο τελευταίο επεισόδιο της 8ης σεζόν, δεν είδα και κανέναν να παθαίνει πλάκα με την πάρτη της. Ακόμη και αν το κορίτσι μια χαρά ταλέντο διαθέτει (και μια υποψηφιότητα για Tony που το αποδεικνύει). Και αυτό γιατί μάλλον όλοι μας (εκτός από τον ξενέρωτο Ted) θα προτιμούσαμε κάποια πιο γνωστή κινηματογραφική σταρ να παίξει αυτό τον ρόλο.

Κρίμα πάντως που οι παραγωγοί αποδείχθηκαν ‘άπληστοι’. Κρίμα που καταχράστηκαν το χρόνο και την εμπιστοσύνη μας. Κρίμα για εμάς. Και κρίμα για τους ίδιους. Γιατί δεν θυμάμαι πολλές σειρές που, ήδη από τον πιλότο, είχαν τα ‘κότσια’ να βάλουν τον πρωταγωνιστή να γνωρίζει και να ερωτεύεται μια γυναίκα (επίσης να κλέβει ένα γαλλικό κόρνο για πάρτη της) και, στο τέλος του επεισοδίου, να λέει στα παιδιά του ότι έτσι γνώρισε την θεία τους (και όχι την μάνα τους).

Το αντίστοιχο θα ήταν π.χ. στο Friends να γνωρίζαμε από το πρώτο επεισόδιο ότι o Ross και η Rachel δεν θα κατέληγαν ποτέ μαζί. Με άλλα λόγια κρίμα που δεν συνέχισαν, ειδικά μετά την 6η σεζόν, να κάνουν γενναίες επιλογές.

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παραγνωρίζουμε όλα όσα μας πρόσφεραν. Ξεκινώντας από τις legen-wait for it-dary ατάκες του Neil Patrick Harris ως Barney Stinson, του μοναδικού από τους χαρακτήρες της σειράς που έχει δικό του βιβλίο και δική του αναπαυτική θέση στο τηλεοπτικό Hall of Fame καθώς παρέμεινε εξαιρετικός ακόμη και όταν το σενάριο δεν τον βοηθούσε.

 

Και συνεχίζοντας με την απόλυτη καφρίλα του slapbet, ένα από τα καλύτερα τηλεοπτικά ευρήματα που θυμάμαι, με τον Marshall να κερδίζει το δικαίωμα να ρίξει πέντε χαστούκια στον Barney όποτε αυτός το επιθυμεί, χωρίς προειδοποίηση, εις τον αιώνα τον άπαντα.

 

Ενώ εξίσου ευρηματική ήταν και η ιστορία με το ‘ κρυφό’ εφηβικό ποπ σταρ παρελθόν της Robin που μας χάρισε το παρακάτω ανεπανάληπτο χιτ.

Τέλος ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στο πως χειρίστηκε η σειρά το θέμα του θανάτου του πατέρα του Marshall, ένα ζήτημα το οποίο τα sitcom αποφεύγουν. Ή, όποτε ασχολούνται με αυτό, το κάνουν άτσαλα και ατσούμπαλα.

Στο τέλος της ημέρας, όπως και σε όλα τα υπόλοιπα πράγματα σε αυτή τη ζωή, θεωρώ ότι κρίνεσαι από το πως τελειώνεις τα πράγματα. Γιατί αυτό, το τελικό αντίο, είναι που θυμάσαι όταν τα πάθη καταλαγιάσουν. Οπότε, υπό το πρίσμα αυτό, οι δημιουργοί και το cast του HIMYM έχουν κερδίσει το δικαίωμα να προσπαθήσουν να μας εντυπωσιάσουν για μια ακόμη φορά. Οπότε ραντεβού την Δευτέρα. Ραντεβού με εμάς, ραντεβού με τους παλιούς καλούς εαυτούς τους και, γιατί όχι, ραντεβού με την τηλεοπτική ιστορία.