SEX

Η ξεχασμένη απόλαυση του σεξ χωρίς οργασμό

Γίνεται να ολοκληρωθεί κάτι κάλο χωρίς να έχει τελειώσει κανείς απ' τους δύο;

Ζούμε στην εποχή του οργασμού. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Και κανονικά δεν θα έπρεπε να υπάρχει και πρόβλημα μ’ αυτό – ελάχιστες απολαύσεις στη ζωή του homo sapiens μπορούν να συγκριθούν με την ηδονή που προσφέρει η σεξουαλική κορύφωση. Το πρόβλημα ξεκινάει από τη διαπίστωση ότι ζούμε στην εποχή του οργασμού κάπως εμμονικά. Μια ακριβέστερη διατύπωση θα ήταν ότι ζούμε στην εποχή του οργασμού ως υποχρεωτική και αναγκαία συνθήκη – το σεξ θεωρείται αποτυχία αν δεν τελειώσουν και οι δύο. Ακόμα χειρότερα, αν δεν τελειώσει ο ένας απ’ τους δύο, ο άλλος νιώθει ότι έχει αποτύχει.

Το πεδίο στο οποίο ο ψυχαναγκασμός μας με τον οργασμό αναδεικνύεται πιο γλαφυρά από οποιοδήποτε άλλο, είναι το ιντερνετικό πορνό. Κανένα βιντεάκι -όσο σύντομο κι αν είναι- δεν είναι ολοκληρωμένο αν δεν έχει money shot ή κάποιου είδους τελείωμα. Ακόμα και στα τρίλεπτα κλιπάκια, προκειμένου να χωρέσει το φινάλε, όλα τα υπόλοιπα θα αφαιρεθούν ή θα μονταριστούν αγρίως. Στη ανάγκη, κάποια θα τα δούμε ακόμα και σε γρήγορη κίνηση. Αν το καλοσκεφτείς, αναλογικά το ίδιο συμβαίνει και στην πραγματική ζωή: το σεξ ξαφνικά έχει υποβιβαστεί σε build up του οργασμού. Ό,τι γίνεται, είναι απλώς προετοιμασία για το οργασμικό τέλος.

Αλήθεια τώρα, είναι πολύ μεγάλη ήττα το ότι έχουμε υποβιβάσει το σεξ σε παρατρεχάμενο του οργασμού. Τα φιλιά, τα δαγκώματα, τα γλυψίματα, τα χάδια κάτω απ’ τα ρούχα, το αργό και τελετουργικό γδύσιμο, το βιαστικό και κατεπείγον γδύσιμο, η οπτική απόλαυση του γυμνού κορμιού, η σαρκική απόλαυση του γυμνού κορμιού, η ηδονή της διείσδυσης, η εξερεύνηση των ορίων του σώματος, οι αμέτρητες παραλλαγές των στάσεων, του ρυθμού και της έντασης, όλα αυτά έχουν μετατραπεί στο μυαλό μας σε γραμμάτια. Πρέπει απλώς να εξοφληθούν για να πληρωθεί ο ακόρεστος οργασμός.

Ίσως τώρα που το βλέπεις γραμμένο να το αντιλαμβάνεσαι λίγο πιο καθαρά: θυσιάζουμε όλο το ταξίδι στον βωμό του προορισμού. Χάνουμε τη θέα, τους ενδιάμεσους σταθμούς, τα μικρά σνακ, τα απρόοπτα και όλη τη γοητεία της διαδρομής μόνο και μόνο για να φτάσουμε. Και ίσως η συνολική απώλεια να είναι ακόμα πιο μεγάλη (και πιο περίπλοκη). Νομίζουμε ότι είμαστε προσηλωμένοι στον σωστό στόχο, στο δάσος, μόνο που δεν δίνουμε σημασία σε κανένα από τα δέντρα που το αποτελούν.

Τίποτα από τα παραπάνω, φυσικά, δεν αναιρεί το γεγονός ότι ο οργασμός είναι όντως το δάσος. Όλοι θέλουμε να τελειώνουμε και σε όλους μας αξίζει να τελειώνουμε. Αλλά πριν μας γίνει αποκλειστική εμμονή στη σεξουαλική μας δραστηριότητα, καλό είναι να γνωρίζουμε ότι κάποιες φορές απλώς δεν θα συμβεί. Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, μόλις το 1/4 των γυναικών έρχονται συστηματικά σε οργασμό κατά τη διάρκεια του σεξ. Επιπλέον, το ποσοστό των στυτικών δυσλειτουργιών μεγαλώνει και αφορά όλο και πιο νέους άνδρες (το πρώτο επεισόδιο του Sex Education είναι ένα καλό, τολμηρό παράδειγμα). Δεν είναι όλες αυτές οι περιπτώσεις κλινικές. Η παγκόσμια επιθυμία για οργασμό δημιουργεί στρες, το οποίο αποτελεί τον μεγαλύτερο εχθρό του οργασμού. Είναι ο πιο φαύλος κύκλος στην επικράτεια των φαύλων κύκλων.

Τα καλά νέα είναι ότι για να απεγκλωβιστείς από αυτό το αδιέξοδο το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να το απολαύσεις. Ο μόνος τρόπος να κάνουμε καλύτερο σεξ είναι να κάνουμε σεξ. Κανονικό σεξ, όμως. Σαρκικό, χορταστικό, ολοκληρωτικό σεξ και όχι προπόνηση για οργασμό. Κι αν θες και μερικές ‘ασκήσεις’, δοκίμασε αυτές τις δύο.

> Ξέχνα τα προκαταρκτικά. Ξέχνα τα ως λέξη – δεν είναι προκαταρκτικά, είναι σεξ. Απόλαυσέ τα, χόρτασέ τα, δωσ’ τους χρόνο, μην τους δίνεις στόχο.

> Μην τελειώνεις στον οργασμό. Το σεξ υπάρχει πριν και συνεχίζεται μετά απ’ αυτόν. Ακόμα κι αν έχετε τελειώσει και οι δύο, συνεχίστε για λίγο ή για πολύ ακόμα. Όχι με συνουσία αναγκαστικά, αλλά με όλα τα γύρω – γύρω.

Με όλο το υπόλοιπο σεξ, δηλαδή.