Αληθινές ιστορίες εξαφάνισης: Πώς το ghosting έγινε κανονικότητα
Από το «σε θέλω όσο τίποτα» στο «διαβάστηκε» χωρίς συνέχεια. Αληθινές ιστορίες εξαφάνισης, συναισθηματικής αποσύνδεσης και ψηφιακής σκληρότητας που όλοι (ή σχεδόν όλοι) έχουμε ζήσει.
- 17 ΑΥΓ 2025
Χωρίς εξηγήσεις, χωρίς προειδοποίηση, χωρίς καμία πρόθεση απολογίας. Το ghosting, δηλαδή η ξαφνική και πλήρης διακοπή επικοινωνίας από ένα πρόσωπο σε ένα άλλο χωρίς καμία εξήγηση, αποτελεί ένα από τα πιο διαδεδομένα και ταυτόχρονα ψυχολογικά φορτισμένα φαινόμενα της σύγχρονης ψηφιακής εποχής.
Το έχω πάθει εγώ (πολλάκις), το έχεις πάθει εσύ, το έχουν πάθει οι φίλες και οι φίλοι μας (κυρίως οι φίλες).
Εμφανίζεται κυρίως στις ερωτικές σχέσεις -ιδιαίτερα στις αρχικές τους φάσεις- αλλά δεν περιορίζεται εκεί. Από φιλίες και επαγγελματικές επαφές μέχρι ακόμα και οικογενειακές σχέσεις, το ghosting μπορεί να συμβεί οπουδήποτε υπάρχει μια μορφή προσδοκίας ή συναισθηματικού δεσίματος.
Το φαινόμενο τροφοδοτείται, σε μεγάλο βαθμό, από τη δυναμική των social media και των dating apps, που έχουν αναδιαμορφώσει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι συνδέονται και αποσυνδέονται. Πλέον, το να εξαφανιστεί κανείς με ένα “unmatch” ή ένα «διαβάστηκε» χωρίς συνέχεια δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά σχεδόν αναμενόμενο σενάριο.
Πίσω από τη φαινομενική ευκολία του ghosting, ωστόσο, κρύβεται συχνά ένα μείγμα από συναισθηματική ανωριμότητα, φόβο για τη σύγκρουση, αλλά και μια πολιτισμική τάση αποφυγής των δύσκολων συζητήσεων. Ταυτόχρονα, για το άτομο που βιώνει το ghosting, οι συνέπειες είναι πραγματικές και βαθιές: από αίσθημα απόρριψης και αυτοαμφισβήτησης, μέχρι δυσκολία στο να εμπιστευτεί ξανά.
Το ghosting μπορεί να προκαλέσει συναισθηματικό τραύμα σε αυτόν που το βιώνει. Σύμφωνα με τη διδάκτωρα ψυχολόγιας, Jennice Vilhauer, το ghosting δεν είναι απλώς μια άβολη έξοδος, αλλά μια μορφή συναισθηματικής εγκατάλειψης που μπορεί να προκαλέσει: άγχος, αίσθηση απόρριψης, σύγχυση, αλλά και τραύμα εγκατάλειψης, ειδικά σε άτομα με προηγούμενη ευαλωτότητα στις σχέσεις.
Όπως και να ‘χει, το ghosting είναι κάτι που βιώνουν συνεχώς πολλοί άνθρωποι γύρω μας, ενώ πολλές φορές εκτός από θύματα, έχουμε υπάρξει και θύτες.
Οι αναγνώστες του OneMan μοιράζονται τις εμπειρίες τους:
Γνωριστήκαμε σε νησί κατά τη διάρκεια των διακοπών μας. Καθώς το νησί είναι μικρό βρισκόμασταν αρκετά συχνά στα ίδια μέρη. Τις πρώτες μέρες μιλούσαμε αρκετά φλερτάραμε και δεν υπήρχε καθόλου η αίσθηση του χυδαίου πείσματος από τη μεριά του.
Ένα βράδυ το πράγμα προχώρησε αρκετά αλλά δεν έγινε σεξ κυρίως λόγω έλλειψης χώρου καθώς και οι δύο μέναμε παρέες. Είχαμε ανταλλάξει αριθμό κινητού (το θεώρησα και στα συν ότι μου ζήτησε κινητό και όχι κάποιο social τρομάρα μου) και κάποια στιγμή κανονίσαμε να βρεθούμε στην Αθήνα. Μέχρι να βρεθούμε υπήρχε επικοινωνία μέσω μηνυμάτων.
Βγήκαμε κάναμε ωραία βόλτα και καταλήξαμε σπίτι μου. Μιλήσαμε αρκετή ώρα ε και μην τα πολυλογώ αρχίσαμε να φασωνόμαστε. Όλα κυλούσαν ομαλά μέχρι τη στιγμή που πήγαμε στο κρεβάτι όπου τελικά δεν έγινε τίποτα γιατί δεν του σηκώθηκε ποτέ. Εγώ αρκετά κουλ του είπα να χαλαρώσουμε λίγο ξανά πήγαμε σαλόνι αράξαμε αλλά ήθελε να φύγει. Την επόμενη μέρα έστειλα μήνυμα πρώτη θέλοντας να δείξω ότι δε με ξενέρωσε το σκηνικό.
Μου απάντησε συνεχίσαμε να μιλάμε να κάνουμε χαβαλέ. Κανονίσαμε το επόμενο ραντεβού. Βόλτα στη θάλασσα που σου έχω υποσχεθεί όπως μου είπε. Ε τελικά το ραντεβού δεν έγινε ποτέ γιατί δύο ώρες πριν βρεθούμε του έτυχε κάτι πολύ σοβαρό και έπρεπε να το ακυρώσει. Και φυσικά δεν ξανά έστειλε ποτέ! – Νικόλ, 34 ετών
Ήμουν σε σχέση κάτι πάρα πάνω από 2 χρόνια με τα πάνω μας και τα κάτω μας. Σε μια στιγμή διάσωσης εκείνος της σχέσης αποφάσισε να πάει σεζόν. Λέω όλα καλά, δουλειά είναι δεν μπορείς να πεις στον άλλον μην πας να δουλέψεις.
Ε, πήγε τέλος πάντων για δουλειά και εξαφανίστηκε. Δηλαδή ενημέρωσε ότι έφτασε στο νησί και μετά από δύο μέρες απλά δεν απαντούσε. Με τα πολλά εμφανίστηκε τον Οκτώβρη όπου μου ζήτησε να βγούμε ένα τελευταίο ραντεβού χωρισμού. Για την ιστορία δεν ήταν το τελευταίο μας ραντεβού δυστυχώς γιατί πολλές φορές το χωριό που φαίνεται θέλει τον κολαούζο του τελικά. Αυτά!
Ε μια άλλη φορά είχα γνωρίσει έναν τύπο – αυτό που λέμε «το καλό παιδί». Εγώ ήμουν σεζόν και είχαμε γνωριστεί λίγο πριν φύγω αλλά είχαμε επικοινωνία για κανένα τρίμηνο. Εκεί στο τρίμηνο έπαψε να απαντάει. Δεν έκανα κάποια προσπάθεια εγώ.
Μετά από μήνες του έστειλα ένα μήνυμα και του είπα ότι ο τρόπος που εξαφανίστηκε ήταν μαλακία απλά για να το πω. Μου ζήτησε συγνώμη και μ είπε ότι είμαι γαμώ τα παιδιά – γέλασα! Πάντως, πιστεύω ότι μπορείς να επισημάνεις στον άλλον ότι «ε φίλε δεν το κάνουμε αυτό -άντε γεια τώρα». – Στέλλα, 28 ετών
Μου έτυχε με ένα τύπο πρόσφατα μετά από δύο καλά ραντεβού. Ήταν περίεργο γιατί τύπου μέχρι το προηγούμενο μήνυμα απαντούσε αμέσως και θετικά και στο δεύτερο ραντεβού όταν έφυγε (για να προλάβει το μετρό που έκλεινε) δήλωσε ότι αν ήταν στο χέρι του θα είχε κάτσει παραπάνω. Άρα το ghosting ήρθε λίγο από το πουθενά. Πώς με έκανε να αισθανθώ; Ε λίγο χάλια και να χάσω την πολύ λίγη πίστη που είχα στο ήδη χάλια gay dating scene της Αθήνας. – Στέφανος, 30 ετών
Έχω υπάρξει και θύτης και θύμα. Ως θύτης δικαιολογούμαι γιατί ως ζυγός με ωροσκόπο ζυγό έκανα ξεκαθάρισμα από την αρχή τύπου ότι «δε με ενδιαφέρεις γιατί αυτή την περίοδο είμαι κάπως -όντως ήμουν- αλλά αν θες να βγούμε ας είναι, θα περάσουμε ωραία να πιούμε μια μπύρα». Μετά κολλούσαν με έναν τρόπο με το πρόβλημα που ήμουν και έστελναν-έστελναν-έστελναν μέχρι που δεν απαντούσα πια και έκαμα το ghosting. Αυτό έχει συμβεί 2-3 φορές. Από θύμα έχω υπάρξει σε διάφορες περιπτώσεις και με πολλές πιθανές αιτίες για το τι μπορεί να συνέβη. Απλά δεν ξέρω να πω τον λόγο γιατί μάντεψε ο άλλος χάθηκε από προσώπου γης και δεν τον εξήγησε ποτέ. – Δημήτρης, 28 ετών
Ghostαρα έναν τουρίστα. Είχα πάει να φάω κάτι σε ένα μαγαζάκι κοντά στο σπίτι μου. Ήταν εκεί ένα ζευγάρι τουρίστες —και ο τύπος, με τον οποίο τελικά κατέληξα να βγω, μόλις με βλέπει, μου κερνάει κρασί. Εγώ, βέβαια, ήμουν ακόμα σε φάση πένθους για τον κλόουν, αλλά δεν λέω ποτέ όχι σε καλό, κερασμένο κρασί.
Πιάνουμε κουβέντα, έχει πλάκα, με κερνάει και το φαγητό. Μετά λέμε να πάμε για ποτό αλλού. Καταλήγουμε στο ξενοδοχείο του. Και… πηδιόμαστε. Είχε το πιο μικρό πουλί στον κόσμο. (Δεν υπερβάλλω.)
Εν τω μεταξύ, έχω ένα κακό: Όταν πίνω, παραγίνομαι κοινωνική. Καλώ κόσμο, κάνω σχέδια. Και του λέω:
«Στις 14/9 έχω τα γενέθλιά μου. Να έρθεις. Θα κλείσουμε στο τάδε μαγαζί να φάμε». Και αυτός, αφού γύρισε στη χώρα του, μου έστειλε μήνυμα: «Λοιπόν, Σεπτέμβρη;» Και δεν του ξανααπάντησα ποτέ. – Αιμιλία, 33 ετών
Οι περισσότεροι εξαφανίζονται και εμφανίζονται ξανά μετά από χρόνια. Μου χει τύχει γκόμενος που ήταν να ξεκινήσω να πάω σπίτι του για σεξάκι και απλά σταμάτησε να απαντάει. Εμφανίστηκε μετά από εύλογο διάστημα λέγοντάς μου να κάνουμε τρίο και απλά έκανε ότι το προηγούμενο δεν το θυμόταν. Είπα ναι, και μάντεψε εξαφανίστηκε ξανά! – Σωτηρία, 35 ετών
Ποιος δεν έχει υπάρξει είναι το θέμα, είτε θύμα είτε θύτης. Το δυστυχές είναι όταν πρώτα έχεις παίξει εσύ το ghosting και μετά σε ghostάρει κάποιος άλλος εσένα. Εκεί αισθάνεσαι 2 φορές μαλάκας. Πάντως, σε γενικές γραμμές: «Ghosting is the new black». Ανισορροπία και ανετοιμότητα ολούθε. – Σωκράτης, 30 ετών
Έβγαινα με έναν τύπο για 2 μήνες. Μου είχε πει ότι δεν έχει σχέσεις με την αδερφή του, ούτε με την οικογένειά του, εκτός από τη μάνα του. Πάνω στο δίμηνο, που όλα πήγαιναν κομπλέ, μου έστειλε ότι πρέπει να προσέξει τα παιδιά της αδερφής του, γιατί η γιαγιά του ήταν άρρωστη και φελάκια… εξαφανίστηκε.
Του έστειλα ένα μήνυμα να δω αν όλα καλά —προφανώς, αμπελαλέ, δεν απάντησε ποτέεε. Ξαναγύρισε φέτος με ένα «επ, τι λέει;» Και προφανώς έφαγε κι εκείνος ghosting. – Μαριάννα, 27 ετών
Λοιπόν, δεν έχω κάνει ΠΟΤΕ ghosting (τίμια). Αντίθετα, μου έχουν κάνει άπειρες φορές (κυριολεκτικά). Πριν το κλασικό ghosting, όμως, υπήρχαν δύο βασικές εκδοχές:
1.Το slow fading —συνεχίζεται η επικοινωνία και από τις δύο πλευρές, αλλά ο άλλος γίνεται όλο και πιο αδιάφορος. Κρατάει την επαφή μόνο και μόνο για καβάτζα, μέχρι που εγώ σταματάω να απαντάω ή να στέλνω.
2. Το ακραίο love bombing -φάση «εγώ εσένα έψαχνα όλη μου τη ζωή». Πολύ έντονη σύνδεση, όλα τέλεια, κι η επικοινωνία συνεχίζεται με δική τους πρωτοβουλία. Και κάπως έτσι, ένα πρωί σου στέλνουν «Πώς είναι η μέρα σου;». Απαντάς, τους ρωτάς κι εσύ, και… δεν εμφανίζονται ποτέ ξανά.
Στην πρώτη περίπτωση, οκ, είναι λίγο πιο ανώδυνο. Ζεις τη φάση της ξενέρας -τύπου «όταν το νερό ήταν ζεστό και τώρα είναι κρύο, κάποιος άλλος το χρησιμοποιεί». Αλλά στη δεύτερη περίπτωση, είναι καθαρός σαδισμός. Πιστεύω ότι κάποιοι όντως παίρνουν ικανοποίηση από την απότομη εξαφάνιση, ειδικά μετά από υπερβολική συναισθηματική επένδυση.
Το χειρότερο; Όλο αυτό συνοδεύεται (ή προηγείται) από βαθιές κουβέντες για μονογαμία, ηθική στο dating, αντι-ghosting φιλοσοφίες κλπ. Οπότε, όταν τελικά εξαφανίζονται, σε αφήνουν σε ένα limbo αυτοαμφισβήτησης και λες: «Οκ, μετά από τόσο dating, μάλλον εγώ έχω αποτρελαθεί».
(Παρεμπιπτόντως, αυτό μου συνέβη με τον τελευταίο που έβγαινα –43 ετών παρακαλώ.) – Ισμήνη, 33 ετών
Να μιλάμε περίπου μία βδομάδα -φουλ όμως κάθε μέρα. Με καλεί να πάμε μετά για κρασί λέω «ναι». Συμφωνούμε στο μέρος και ώρα. Αλλά όταν φτάνει η μέρα καμία επικοινωνία για επιβεβαίωση. Την επόμενη μόνο με μια δικαιολογία του τύπου «έπαθα ηλίαση, σόρι». Ωραία, «πάμε αύριο;» «ναι πάμε».
Και δεν πήγαμε. Εγώ πήγα, αυτή δεν ήρθε. Αλλά τα στόρι μου τα βλέπει. Και καμιά φορά πατάει καρδούλα. – Περικλής, 36 ετών
Πριν από 11 χρόνια περίπου, μιλάγαμε με τις ώρες κάθε μέρα. Τον ήξερα από πριν, με κάλεσε έξω για ποτό, δεν ήρθε ποτέ και μετά εξαφανίστηκε κανονικά και με το νόμο. – Μαρία, 30 ετών
Ρωτά μας αν αναπνέουμε! Μιλάγαμε μήνες στο insta, με αφορμή κοινό χόμπι, αλλά μετά έγινε upgrade στις συζητήσεις. Βρεθήκαμε και από κοντά ορισμένες φορές, πολύ καλό κλίμα, δεν έγινε τίποτα ερωτικό. Δε φάνηκε καμία αρνητική διάθεση εκ μέρους του. Ίσα-ίσα.
Μια μέρα δεν απάντησε ποτέ, την επόμενη μέρα δεν απάντησε ποτέ. Μετά από δύο χρόνια μου έστειλε «καλή χρονιά» και ξεκίνησε συζήτηση σαν να μην έχει γίνει τίποτα. Φυσικά, την έληξα στη δεύτερη ερώτηση. – Μυρσίνη, 36 ετών
Long story short, έβγαινα με ένα παιδί ή μάλλον δεν έβγαινα, μόνο σεξ κάναμε γιατί είχε σχέση (not my proudest moment), όπου τη χωρίζει για να είμαστε μαζί αλλά εγώ δεν ήθελα κάτι σοβαρό ,οπότε βγαίναμε (αλλά όχι σχέση-σχέση, απλά είχε σκάφος και κάναμε ζωάρα).
Ε και όταν γνώρισα τον τωρινό μου άντρα και ξεκινήσαμε να βγαίνουμε (ήμασταν όλοι γνωστοί μεταξύ μας!) δεν του ξανά απάντησα ποτέ δεν ξέρω αν βοηθάω κάπου αλλά ήταν γερό ghosting. – Γεωργία, 37 ετών
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.
