ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

BattleDrift2: Αλήθεια, δεν είσαι έτοιμος για αυτό το βίντεο

Τι συμβαίνει όταν βάζεις στο μπλέντερ πλαγιολίσθηση, γκάζι, καμένο λάστιχο, επιδεξιότητα, ιπποδυνάμεις και λίγο ακόμα καμένο λάστιχο.

Η ιστορία μας ξεκίνησε πριν από 18 μήνες, με το πρώτο κεφάλαιο να διαδραματίζεται στη μακρινή Ιαπωνία. Ανάμεσα στις ανθισμένες κερασιές, μία επική μάχη τάραξε τη γαλήνη της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου. Μία μάχη drift, με ένα Γιάνκη, τον Vaughn Gittin Jr, να ‘επιτίθεται’ με θωρηκτό μία 5λιτρη Mustang RTR 559 αλόγων.

Εκεί για να υπερασπιστεί την τιμή των όπλων, ήταν ένας Ιάπωνας που πολεμούσε με δανεική, ιταλική τεχνολογία. Ο Daigo Saito που πήρε μία Lamborghini Murcielago και μιας και δεν έχει το Θεό του (το Βούδα του ή δεν ξέρω κι εγώ σε τι άλλο μπορεί να πιστεύει), την μετέτρεψε σε ένα πισωκίνητο θεριό απόδοσης 650 αλόγων. Η κόντρα τους στις ορεινές διαδρομές της Νιιγκάτα, στο βορά της νήσου Χονσού, ακόμα μνημονεύεται. Τη συζητούν δίχως γιατί κι όχι άδικα, που έλεγε και ο Μητροπάνος.

Τώρα, ήρθε η ώρα για το sequel. Αν για χάρη σεναρίου δεχθούμε πως ο Γιάνκης βγήκε νικητής στο πρώτο ημίχρονο, ο σαμουράι ορκίστηκε να εκδικηθεί. Κι επειδή ο προηγούμενος αντίπαλος δεν ήταν εύκαιρος, τα έβαλε με τις συμμαχικές δυνάμεις. ‘ΗΠΑ-Αγγλία συμμαχία’ λένε και ο Saito πετάχτηκε σαΐτα μέχρι το Ηνωμένο Βασίλειο για τη μεγάλη ρεβάνς. Φόρτωσε λαθραία τη Lambo του για να περάσει το αυλάκι από το Καλέ, μόνο που το καράβι δεν ξεφόρτωσε στο Ντόβερ αλλά στο Σίρνες του Κεντ. Ο μόνος λόγος για να ξέρεις αυτό το ανεμοδαρμένο κομμάτι της Νότιο-Ανατολικής Αγγλίας είναι να είσαι σινεφίλ και να έχεις δει τον ‘Πιανίστα’. Γιατί εκεί βρέθηκε ο σιωπηλός Αντρέας Γκρασλ που ‘μιλούσε’ παίζοντας πιάνο.

Όπου πλήκτρα, βάλτε πεντάλ. Όπου νότες, βάλτε ξερογκαζιές, σφυρίγματα τούρμπο και βρυχηθμούς κινητήρων. Όπου παρτιτούρες, βάλτε το λιμάνι της μικρής πόλης του Ηνωμένου Βασιλείου. Και πάμε για το δεύτερο ημίχρονο. Μόνο που εκεί ο Saito περίμενε να αιφνιδιάσει αλλά τελικά, μάλλον αιφνιδιάστηκε. Κι αυτό διότι οι ‘σύμμαχοι’ αντεπιτέθηκαν με το ίδιο του το δηλητήριο. Έναν Godzilla σε τέσσερις τροχούς, ένα ιαπωνικό θεριό με το σηματάκι της Nissan, το λογότυπο GT-R και την ‘πυρηνική’ ισχύ των 1400 αλόγων. Με τον Steve Bagioni, a.k.a. Baggsy στη θέση του οδηγού. Αυτοί ήταν οι μονομάχοι και το ρινγκ τους περίμενε.

Ο ρέφερι ζητούσε καθαρή μάχη, χωρίς καθυστερήσεις και ηθελημένα φρεναρίσματα. Μόνο γκάζι και πλαγιολίσθηση όσο πιο γρήγορα κι όσο πιο κοντά στους τοίχους γινόταν. Κι αυτό πήρε. Το Oneman μίλησε και με τους δύο πρωταγωνιστές και αμφότεροι είχαν ιστορίες να πουν πριν κάψουν λάστιχο.

Ο ‘Baggsy’ προερχόταν από οικογένεια με περιορισμένους πόρους και στο άγνωστο Απμίνστερ που μεγάλωσε, το drift δεν θα το έλεγες και δημοφιλές. Όπως άλλωστε και το πρώτο του αυτοκίνητο. Αν δεν ‘κλέψεις’ κοιτώντας τις πιο κάτω σειρές, δεν πρόκειται να το μαντέψεις!

Δεν ήξερα τίποτα για το drift ώσπου μία ημέρα το είδα στην τηλεόραση. Αυτό ήταν. Αγόρασα ένα αυτοκίνητο από το e-bay, με 100 λίρες. Ήταν ένα Volvo 340, το πιο φθηνό πισωκίνητο που βρήκα. Περίμενα να βρέξει, ώστε να γλιστράει ο δρόμος και πήγα σε μία αλάνα και διασκέδασα. Άρχισα να κάνω ‘ντόνατ’ και ‘οχτάρια’ και δοκίμαζα κάθε φορά και κάτι καινούριο. Και κάθε φορά που πληρωνόμουν από τη δουλειά μου, έβαζα και κάτι καινούριο στο αυτοκίνητο. Όλα μου τα λεφτά τα έβαζα εκεί. Πέρασαν δύο χρόνια μέχρι να πάρω ένα καλό αυτοκίνητο και τότε αναδείχθηκα πρωταθλητής Αγγλίας. Τρία χρόνια αργότερα, πρωταθλητής Ευρώπης. Αυτή ήταν η ιστορία μου και δείχνει πως πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου και να στοχεύεις όσο το δυνατόν ψηλότερα”, μου είπε ο 30χρονος Βρετανός. Μπορείς να δεις την αποκλειστική συνέντευξή του Biagioni στο video που ακολουθεί…

Από την άλλη, η ιστορία του Saito ήταν λίγο διαφορετική. Γόνος οικογένειας με αγάπη στις μοτοσυκλέτες, έκανε από τα 16 του βόλτες στους δρόμους της Σαϊτάμα. Ώσπου ένα βράδυ, πέτυχε μία συνάντηση drifters, στους δρόμους της Καρουιζάουα (αν προφέρεται έτσι, όρκο δεν παίρνω). Ξέρεις, από τα αυθεντικά, προ Fast and Furious. Προφανώς ξελογιάστηκε αλλά ο πατέρας του δεν συμμερίστηκε τον έρωτα. Ως αποτέλεσμα, ο Daigo ξεκίνησε να πειραματίζεται κρυφά από την οικογένειά του και στο πλαίσιο αυτό, κατέστρεψε πολλά αυτοκίνητα πριν καταφέρει να γίνει εξπέρ στο drift.

Φυσικά δεν ήταν στόχος μου να καταστρέφω αυτοκίνητα“, μου τονίζει σε πρόσφατη συνέντευξή μας. “Ήθελα να γίνω καλύτερος οδηγός και το απολάμβανα. Απλά στην πορεία προέκυψαν και κάποια ατυχήματα. Όμως απολάμβανα τόσο την οδήγηση, που η άτυχη στιγμή δεν με δυσαρεστούσε. Αντίθετα, είχα εξοικειωθεί με την ιδέα του να προκαλώ ζημιές και μετά να τις επιδιορθώνω”.

Αρχικά διέλυσε το Mini Cooper που του είχε πάρει ο μπαμπάς του θεωρώντας -ορθώς- πως με αυτό είναι αδύνατο να κάνεις drift, στη συνέχεια ένα Nissan Silvia S13. Αφού είχε γιεν για ξόδεμα και λάστιχα για κάψιμο, προπονήθηκε σκληρά, με προσωπικό ρεκόρ ένα τεστ που έχει εξελιχθεί σχεδόν σε αστικό μύθο καθώς φημολογείται πως κράτησε 36 ολόκληρες ώρες! Με διακοπή μόνο για φαγητό, νερό, τουαλέτα και ανεφοδιασμό! Με τέτοια εναρκτήρια κεφάλαια όμως, έφτασε το 2008 να κατακτήσει τον τίτλο στο D1 Grand Prix. Κάτι ανάλογο του Champions League στο Ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο.

Το BattleDrift 1 αγγίζει τα 15 εκατομμύρια views και συνταγή πετυχημένη δεν αλλάζει. Τουλάχιστον όχι πολύ. Ένα νέο αυτοκίνητο, ένας νέος οδηγός, νέο σκηνικό, περίπου 3467 κάμερες τοποθετημένες όπου μπορεί να φτάσει ο νους σου, θα έλεγε κανείς πως αυτά θα ήταν αρκετά. Αμ δε! Επειδή ακολουθώντας τη σχολή των Gymkhana του δαίμονα Ken Block, αυτού του είδους τα video έχουν εξελιχθεί σε χολιγουντιανών επιπέδων clips, ο σεναριογράφος αποφάσισε να θολώσει ακόμα περισσότερα τα νερά.

Λένε πως δεν υπάρχει ευτυχία που να κόβεται στα τρία, στην περίπτωσή μας όμως, δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Έτσι από το πουθενά, στο video μπαίνει και ένα αγωνιστικό Pro2 Pro Lite φορτηγάκι 550 αλόγων, με τον Casey Carrie να ‘ναι μες το όπλο σου η σφαίρα, να χτυπάς το νερό, να χτυπάς τον αέρα. Αδυνατώντας να εξηγήσω πως συνδύασα σε δύο προτάσεις απόσταση, Λίτσα Διαμάντη και Ξύλινα Σπαθιά, εξήγηση δεν υπάρχει και για το ρόλο του συγκεκριμένου guest star. Απλά να ανεβάσουμε λίγο ντεσιμπέλ, να αφήσουμε μερικά σημάδια παραπάνω στην άσφαλτο, να κάνουμε κανένα άλμα. Αλλά τώρα που το σκέφτομαι, χρειάζονται και εξηγήσεις για λίγη παραπάνω πλαγιολίσθηση;

Αφήστε λοιπόν ότι κάνετε και αφιερώστε τα επόμενα πέντε λεπτά στον χορό 2600 αλόγων. Σε full screen & τον ήχο ψηλά!

Κι επειδή τι νόημα θα είχαν οι ρεβάνς χωρίς την μάχη που προηγήθηκε, απολαύστε και το BattleDrift 1!