Δεν ξέρουμε αν η γάτα σου σε αγαπά, σίγουρα όμως γνωρίζει τη μυρωδιά σου

Μπορεί να είναι χνουδωτές και να μοιάζουν γλυκούλες, οι γάτες όμως έχουν μια τάση για ανεξαρτησία ή ακόμα και αποστασιοποίηση. Έχουν τις δικές τους ιδέες για το τι πρέπει να κάνουν, οι οποίες δεν ευθυγραμμίζονται πάντα με τις επιθυμίες των ιδιοκτητών τους.

Η ανεξάρτητη φύση των γατών μπορεί να είναι ένας παράγοντας για τον οποίο η γνώση σχετικά με τη συμπεριφορά τους έχει μείνει πίσω σε σχέση με τις επιστημονικές έρευνες σχετικά με τις συμπεριφορές άλλων οικόσιτων ζώων, όπως οι σκύλοι.

«Στην πραγματικότητα, οι γάτες καταλαβαίνουν πολλά πράγματα εξίσου καλά με τους σκύλους, αλλά δεν το δείχνουν στη συμπεριφορά τους και είναι πιο επιφυλακτικές, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη διεξαγωγή πειραμάτων σχετικά με τον χαρακτήρα τους», δήλωσε στους New York Times, ο Hidehiko Uchiyama, καθηγητής επιστήμης των ζώων στο Πανεπιστήμιο Γεωργίας του Τόκιο.

Όμως, σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PLOS One, ο Δρ. Uchiyama και η ομάδα του κατάφεραν να επιτύχουν κάποια ερευνητική επιτυχία όσο αφορά στην κατανόηση της συμπεριφοράς των αιλουροειδών, διαπιστώνοντας ότι οι γάτες ανταποκρίνονται διαφορετικά στις μυρωδιές των ιδιοκτητών τους από ό,τι στις μυρωδιές των ξένων. Αυτό υποδηλώνει ότι η γάτα σου ξέρει πώς μυρίζεις.

Μέσω παραπομπών από φίλους και συναδέλφους, οι ερευνητές προσέλκυσαν 30 γάτες και τους ιδιοκτήτες τους για να συμμετάσχουν στη μελέτη. Οι ιδιοκτήτες των γατών αποτύπωσαν τις δικές τους μυρωδιές τρίβοντας μπατονέτες πίσω από τα αυτιά τους, ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών τους και κάτω από τις μασχάλες τους. Οκτώ επιπλέον άτομα που δεν είχαν κατοικίδια ζώα και δεν γνώριζαν τους ιδιοκτήτες των γατών στρατολογήθηκαν για να γίνουν «δότες οσμών».

Καθεμία από τις γάτες που συμμετείχαν στη μελέτη, μύρισε στη συνέχεια μια σειρά από δοκιμαστικούς σωλήνες που περιείχαν τις μπατονέτες από τον ιδιοκτήτη της, έναν ξένο και ένα κενό στοιχείο ελέγχου. Μια κάμερα τοποθετημένη στην πειραματική διάταξη κατέγραφε τις αντιδράσεις των γατών στους δοκιμαστικούς σωλήνες.

Οι γάτες ξόδεψαν περισσότερο χρόνο μυρίζοντας τα δείγματα από τους ξένους παρά από τους ιδιοκτήτες τους, γεγονός που αποτελεί ένδειξη πως οι γάτες μπορούσαν να αναγνωρίσουν τις μυρωδιές των ιδιοκτητών τους και αφιέρωσαν περισσότερο χρόνο στην εξερεύνηση αυτών που δεν είχαν μυρίσει ποτέ πριν.

Αν και αυτά τα ευρήματα μπορεί να μοιάζουν με κοινή λογική, είναι «μια πολύ σημαντική γνώση», δήλωσε στους NYT ο Δρ. Carlo Siracusa, αναπληρωτής καθηγητής συμπεριφοράς ζώων στην Κτηνιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσιλβανία, ο οποίος όμως δεν συμμετείχε στη μελέτη. «Έτσι λειτουργεί η επιστήμη. Πρέπει να αποδεικνύεις τα πάντα», είπε.

Ο Δρ. Uchiyama και οι συνεργάτες του ανέλυσαν περαιτέρω τα βίντεο των γατών που μύριζαν τους δοκιμαστικούς σωλήνες και παρατήρησαν ότι οι γάτες χρησιμοποιούσαν κατά κύριο λόγο τα δεξιά ρουθούνια τους για να μυρίσουν τους δοκιμαστικούς σωλήνες των ξένων, ανεξάρτητα από το πού ήταν τοποθετημένος ο σωλήνας.

Τα ευρήματα αυτά φάνηκε να επιβεβαιώνουν προηγούμενες μελέτες άλλων ζώων, συμπεριλαμβανομένων των σκύλων, τα οποία επίσης οδηγούνταν με τα δεξιά ρουθούνια τους όταν εξερευνούσαν ξένες μυρωδιές.

«Το αριστερό ρουθούνι χρησιμοποιείται για τις οικείες οσμές και το δεξί ρουθούνι για τις νέες και ανησυχητικές οσμές, γεγονός που υποδηλώνει ότι η μυρωδιά μπορεί να σχετίζεται με τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου», δήλωσε ο Δρ. Uchiyama. «Είναι πιθανό ότι το δεξιό τμήμα του εγκεφάλου προτιμάται για την επεξεργασία συναισθηματικά ανησυχητικών οσμών».

Ο Δρ. Siracusa όμως λέει πως δεν πρέπει να αντιλαμβανόμαστε σαν απόλυτο κανόνα αυτά τα αποτελέσματα. «Η μελέτη δεν απέδειξε ότι ενεργοποιείται η δεξιά πλευρά του εγκεφάλου», είπε. «Για να αποδειχθεί αυτό θα χρειαστεί γάτες πρόθυμες να συνεργαστούν για να σαρώσουμε τον εγκέφαλό τους ενώ μυρίζουν πράγματα».

Ενώ χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να επιβεβαιωθεί αν το ρουθούνι που χρησιμοποιούν οι γάτες για να μυρίζουν τους ανθρώπους είναι ένα παράθυρο στο μυαλό των αιλουροειδών, ο Δρ. Siracusa δήλωσε ότι μελέτες όπως αυτή του Δρ. Uchiyama είναι σημαντικές για την περαιτέρω κατανόηση της συμπεριφοράς των αιλουροειδών από τον άνθρωπο, γεγονός που μπορεί να μας βοηθήσει να τους παρέχουμε καλύτερη φροντίδα.

«Πραγματικά συγχαίρω αυτή την ομάδα επιστημόνων που κατάφερε να πείσει 30 γάτες να κάνουν αυτό το πράγμα», δήλωσε ο Δρ. Siracusa. «Οι περισσότερες γάτες δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με οποιαδήποτε έρευνα».

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ