Εμένα ο μπαμπάς μου είναι ο δικός μου ήρωας
Με αφορμή την Ημέρα του Πατέρα, ανατρέξαμε σε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που ορίζουν τον ρόλο του σήμερα. Ένα ρόλο ο οποίος είναι απαλλαγμένος πια από στερεότυπα, προκαταλήψεις και νόρμες του παρελθόντος.
- 18 ΙΟΥΝ 2022
Ο μπαμπάς μας είναι ο πρώτος ήρωας της ζωής μας και ο μεγαλύτερος. Πόσες φορές, άραγε, δεν είχαμε πιάσει τους εαυτούς μας ως παιδιά να περηφανευόμαστε για τα επιτεύγματά του λες και ήταν δικά μας; «Εμένα ο μπαμπάς μου έχει ταξιδέψει σ’ αυτή τη χώρα του κόσμου», «εμένα ο μπαμπάς μου έχει κάνει εκείνο το τρομερό στη ζωή του» και πολλές ακόμη προτάσεις που έχουν μπολιαστεί στις παιδικές μας αναμνήσεις.
Όσο περνούν τα χρόνια, καταλαβαίνουμε βέβαια την πραγματική σημασία όλων αυτών των εκφράσεων. Ο μπαμπάς μας είναι το πρότυπό μας, είναι εκείνος που μας δίνει τα πρώτα μαθήματα. Από αυτόν παίρνουμε τα πρώτα βιώματα της ζωής και «σαν αυτόν τελικά καταλήγουμε να γίνουμε», όπως λέμε πολλές φορές στα οικογενειακά τραπέζια.
Η πατρική φιγούρα, όμως, σήμερα έχει αλλάξει. Αυτό το παγιωμένο πρότυπο του πατέρα των περασμένων δεκαετιών πια δεν υφίσταται. Όταν μιλάμε σήμερα για τον σύγχρονο μπαμπά, μιλάμε για έναν άνθρωπο που σηκώνει τα βάρη της καθημερινότητας, που τσαλακώνεται, που είναι rock n’ roll, που δεν ξέρει από νόρμες. Η πρόταση, λοιπόν, η οποία ξεκινά με το «εμένα ο μπαμπάς μου» παίρνει πολύ διαφορετικό νόημα σήμερα. Η περηφάνια που νιώθουμε, όμως, όταν την ξεστομίζουμε παραμένει η ίδια.
Εμένα ο μπαμπάς μου είναι πολύ δυνατός – δεν εννοούμε φυσικά τον χειροδύναμο αλλά εκείνον τον άνθρωπο που προσπαθεί να συνεισφέρει τα μέγιστα στο σπίτι, παρά τις αρκετές ώρες δουλειάς, και να φροντίσει για όλα. Το νοικοκυριό είναι μία από τις υποχρεώσεις του. Άλλωστε, έχουν περάσει προ πολλού οι εποχές πως το να πλένει τα πιάτα ένας άντρας θεωρούταν αδυναμία.
Εμένα ο μπαμπάς μου είναι μπάρμαν – τα χρόνια που ο μπαμπάς έπρεπε να κάνει συγκεκριμένα επαγγέλματα ανάλογου «κύρους» δεν υπάρχουν πια. Ο μπαμπάς μου σήμερα μπορεί να εργάζεται σε μπαρ, να έχει τατουάζ στα χέρια του, να είναι το «κακό παιδί» και να σπάει τα στερεότυπα του παρελθόντος.
Εμένα οι μπαμπάδες μου είναι ψήστες – πια ο μπαμπάς σε μια οικογένεια μπορεί να μην είναι ένας, αλλά δύο. Η μορφή της οικογένειας έχει αλλάξει, με τις σύγχρονες κοινωνίες να έχουν αφήσει πίσω τους τις προκαταλήψεις των προηγούμενων δεκαετιών.
Εμένα ο μπαμπάς μου είναι μπούμερ – ή όχι και ακριβώς. Ο μπαμπάς μου σήμερα ξέρει όλα τα νέα παιχνίδια του PlayStation, ενώ αρκετές φορές κάθεται στον καναπέ για να παίξει μαζί μου. Εντάξει τις περισσότερες φορές τον κερδίζω αλλά είναι και μερικές που τον αφήνω να επικρατήσει μόνο και μόνο για να με χτυπήσει ελαφρά στον ώμο και να μου πει πως «έχω πολύ δρόμο ακόμη για να τον ξεπεράσω».
Εμένα ο μπαμπάς μου είναι σούπερ μαν – εντάξει, δεν φοράει το βρακί έξω από το παντελόνι του και δεν πετάει στον αέρα. Ή έστω έτσι γνωρίζω. Είναι, όμως, ένας άνθρωπος που σηκώνεται το πρωί, μας φτιάχνει το πρωινό, πηγαίνει στη δουλειά του, γυρνάει πίσω για να μας φροντίζει και πριν κοιμηθούμε μας διαβάζει και ένα παραμύθι. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, πώς θα τα κατάφερνε άλλωστε αν δεν είχε υπερδυνάμεις;
Εμένα ο μπαμπάς μου είναι άνθρωπος – δεν χρειάζεται να έχεις παιδί, για να θεωρείσαι μπαμπάς. Μπορείς να είσαι μπαμπάς ενός σκύλου ή μιας γάτας. Ένα κατοικίδιο είναι ένα ισότιμο μέλος της οικογένειας.
Όπως κι αν είναι, όποιος κι αν είναι, ο μπαμπάς μας είναι ο ήρωάς μας. Και αξίζει να του δείχνουμε καθημερινά και με κάθε τρόπο την αγάπη μας, γιορτάζοντας όλα όσα τον κάνουν ξεχωριστό.
Γιόρτασε αυτήν την τόσο ξεχωριστή μέρα με μια ξεχωριστή καμπάνια και με δεκάδες επιλογές δώρων που θα βρεις στον Κωτσόβολο.
