Hulk Hogan, ένα αμερικανικό είδωλο

Ένας storyteller που χρησιμοποιoύσε περισσότερο τον τραπεζοειδή του παρά τη γλώσσα του για να μεταφέρει το μήνυμα. Κατασκευαστικά άρτιος, αυτό που ήθελαν να γίνουν οι άλλοι. Ψηλός, μυώδης, με ένα μαύρισμα που θα ζήλευε κάθε μηχάνημα που εκπέμπει ακτινοβολία UVA.

To μουστάκι του σαν «π» και η κόκκινη μπαντάνα του, που κάλυπτε τον θόλο του κρανίου του και τόνιζε μέσω της αντίθεσης τα ξανθά μαλλιά του, εύκολα σε εντυπωσίαζαν και δύσκολα τα ξεχνούσες. Και μετά η κίτρινη μπλούζα του, που έσκιζε στη μέση βάζοντας ουσιαστικά σε λειτουργία τα χέρια που θα χρησιμοποιούσε στον αγώνα για να σπρώξει τον αντίπαλό του στα σκοινιά, μέχρι να τον αποτελειώσει με το γνωστό του “Leg Drop”.

Όλα τα παραπάνω συνθέτουν την εμπορική εικόνα του Hulk Hogan, που πέθανε (στις 24/7) λίγο πριν τα 72 του χρόνια. Δεν είχε σημασία αν στην τηλεόρασή σου έπαιζε κάτι από την World Wrestling Federation (τη διοργάνωση του Vince McMahon, που σήμερα λέγεται WWE) ή την American Wrestling Association. Τον ήξερες. Η “Hulkamania”, σαν επιδημία, εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο.

Ο τύπος που φώναζε κρατώντας ένα μικρόφωνο, που σήκωνε τον δείκτη του και απειλούσε τους αντιπάλους του, έβρισκε χώρο σε κάθε σπίτι. H καριέρα του στο wrestling (ή κατς) συγχρονίστηκε άψογα όχι μόνο με τη ραγδαία άνοδο της δημοτικότητας του αθλήματος στη δεκαετία του ’80 και του ’90, αλλά και με το πόσο εύκολα η Αμερική μπορεί να μετατρέψει τον οποιοδήποτε σε προϊόν.

H επαγγελματική πάλη στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, ειδικά στην ακμή του Hogan, επανέφερε τα αρχετυπικά σενάρια που θέλουν το αουτσάιντερ να κερδίζει, τον χαμένο από χέρι να βρίσκει τελικά τη δύναμη και τον παλιό, μετά από μια σκληρή μάχη, να κερδίζει τον νέο και το αντίστροφο. Όλα αυτά τα εδραίωσε, έχοντας για πρωταγωνιστή τον άνθρωπο που έβαζε τικ σε κάθε κουτάκι.

AP Photo/Evan Vucci)

Ένα προϊόν, άλλωστε, θεωρείται επιτυχημένο όταν δημιουργεί μια σύνδεση με τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας, όταν μέσα από τον κάθε Hulk Hogan γεννιέται η ανάγκη πρώτα να πιστέψει και μετά να γίνει σαν κι αυτόν. Κάπως έτσι δημουργούνται τα είδωλα, και ο Hulk Hogan ήταν ένα αυθεντικό αμερικανικό είδωλο ως προς τον τρόπο που κατασκευάστηκε, ενσωματώθηκε και άφησε το αποτύπωμά του στην ποπ κουλτούρα.

Σε μια εποχή που είχε να αναμετρηθεί, για παράδειγμα, με τον Michael Jordan στο πώς παίρνω μια γνωστή φυσιογνωμία και την πουλάω, κατάφερε και βρήκε χώρο σε διαφημίσεις, στη μουσική, σε ράφια ως μινιατούρα ή σε ταινίες κι όλα αυτά ενώ ζούσε σε έναν κόσμο όπου η δράση είναι φανταστική, υπό την έννοια ότι τα αποτελέσματα είναι προκαθορισμένα ή τέλος πάντων συμφωνημένα από τους διοργανωτές και τους σεναριογράφους. Όλοι το γνώριζαν, κανέναν δεν ένοιαζε. Σημασία είχε να πιστεύεις.

Αλλά ο Hogan ήταν και άνθρωπος, εκτός από το είδωλο του μέσου Αμερικανού. Τη δεκαετία του 2010 διέρρευσε ένα sex tape από τη δεκαετία του 2000. Αν και αυτή ήταν μια ιδιωτική, συναινετική πράξη, το πρόβλημα ήταν πως στο βίντεο ξεσπά σε ένα ρατσιστικό παραλήρημα.

Όταν το επίμαχο απόσπασμα έγινε δημόσιο το 2015, αποκλείστηκε από το WWE, τα προϊόντα του αποσύρθηκαν από τα καταστήματα και το όνομά του κατέβηκε από το Hall of Fame του WWE. Όλα αυτά μέχρι το 2019, όταν και ζήτησε συγγνώμη.

Το Gawker, που δημοσίευσε ένα μέρος του βίντεο το 2012, καταστράφηκε. Όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, ο Hogan, χρηματοδοτούμενος σιωπηλά από τον δισεκατομμυριούχο Peter Thiel που είχε προηγούμενα με το site, μήνυσε την εταιρεία σε σημείο αφανισμού. Το ότι έγινε ο μπροστάρης των δισεκατομμυριούχων ενόχλησε αρκετούς, που τον είδαν μάλιστα μερικά χρόνια αργότερα να σκίζει την μπλούζα του σε συνέδριο των Ρεπουμπλικανών.

Σε ποιον έκανε πραγματικά εντύπωση, όμως, η στήριξή του στον Donald Trump από τη στιγμή που ο ίδιος ο πρόεδρος των ΗΠΑ χρησιμοποιεί την ίδια συνταγή με τον Hogan από τα 80s; Υπερβολές, χοντροκομμένα αστεία, το αρχετυπικό σενάριο του αουτσάιντερ που, αν και τους έχει όλους απέναντί του, τελικά κερδίζει.

Η επαγγελματική πάλη, κάποιες φορές, είναι σαν τη ζωή: υπάρχουν καλοί, κακοί και ενδιάμεσοι χαρακτήρες, αυτοί που πηδούν από το ένα άκρο στο άλλο. Κάπως έτσι έζησε και ο Hulk Hogan, περνώντας από όλα τα στάδια. Σαν αμερικανικό είδωλο, αλλά και σαν άνθρωπος με ατέλειες.

ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ