Η στιγμή που άλλαξε για πάντα τη ζωή του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς

Ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, ένας από τους καλύτερους παίκτες εκείνης της μαγικής φουρνιάς του Πανιωνίου, με Φάνη Χριστοδούλου και PJ Brown, παίρνει τη μπάλα κάτω από τη ρακέτα. Ποστάρει τον Φραγκίσκο Αλβέρτη, σηκώνεται και σκοράρει. Η διαφορά μειώνεται στους τέσσερις πόντους. Το γήπεδο φλέγεται. Ο διαιτητής του ματς, όμως, ακυρώνει το καλάθι και σφυρίζει επιθετικό φάουλ στον Σέρβο γκαρντ.

Εκείνος τότε αγανακτισμένος πιάνει το κεφάλι του και το χτυπάει πάνω στη σιδερένια βάση της μπασκέτας. Με το που συμβαίνει το χτύπημα, ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς σωριάζεται στο έδαφος. Οι γιατροί τρέχουν από πάνω του για να δουν τι έχει συμβεί. Ο μπασκετμπολίστας είναι αιμόφυρτος, ενώ φωνάζει στους γιατρούς πως δεν μπορεί να κουνήσει τα χέρια και τα πόδια του.

Όλοι είναι αναστατωμένοι αλλά κανείς δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που έχει μόλις συμβεί. Από το παρκέ αποχωρεί με φορείο. Ο αγώνας, εντούτοις, συνεχίζεται κανονικά με τον Παναθηναϊκό του Νίκου Γκάλη να παίρνει το διπλό με σκορ 57-65 και προκρίνεται στους τελικούς κόντρα στον Ολυμπιακό. Μετά τη λήξη του τέταρτου ημιτελικού, όμως, κανείς δεν στέκεται στο αποτέλεσμα.

Το χτύπημα που έφερε την παράλυση του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς

Και ενώ οι δημοσιογράφοι κατευθύνονται στα αποδυτήρια και την αίθουσα τύπου για τις καθιερωμένες δηλώσεις, οι άνθρωποι του Πανιωνίου βρίσκονται σε κατάσταση σοκ. Το πόρισμα της αξονικής τομογραφίας του Σέρβου μπασκετμπολίστα στο ΚΑΤ είναι τραγικό. Κάταγμα – εξάρθρωμα του έκτου αυχενικού σπονδύλου με τραυματισμό του νωτιαίου μυελού και παράλυση από το επίπεδο τραυματισμού και κάτω.

Οι ιθύνοντες της ομάδας αναζητούν εναγωνίως τους καλύτερους νευροχειρούργους για να προχωρήσουν άμεσα στην επέμβαση. Μάταια, όμως. Η ζημιά στο σώμα του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς είναι ανεπανόρθωτη. Η καριέρα ενός από τους καλύτερους μπασκετμπολίστες του ελληνικού πρωταθλήματος διακόπτεται απότομα στις 28 Απριλίου 1993. Ο 30χρονος δεν θα μπορούσε να παίξει ποτέ ξανά μπάσκετ.

Αμέσως μετά την ανακοίνωση, όλοι οι συμπαίκτες του και αρκετοί αντίπαλοί του φτάνουν στο νοσοκομείο για να ενημερωθούν για την υγεία του και να του συμπαρασταθούν. Μετά από μια χρονοβόρα νοσηλεία, μεταφέρεται στο Λονδίνο προκειμένου να συνεχίσει εκεί τις θεραπείες του σε ένα εξειδικευμένο κέντρο αποκατάστασης. Έναν χρόνο αργότερα επιστρέφει στη χώρα. Έξω από το γήπεδο του Πανιωνίου συγκεντρώνεται πλήθος κόσμου για να τον υποδεχτεί.

«Είμαι πολύ χαρούμενος που επέστρεψα στην Ελλάδα. Μπορώ να ξαναβρώ τον παλιό μου εαυτό και να δώσω κάτι ακόμα στους Έλληνες» σημειώνει μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες, ευχαριστώντας όλους όσους βρέθηκαν στο σημείο για να τον χαιρετήσουν.

Η ζωή μετά το μπάσκετ

Ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς δεν έφυγε ποτέ ξανά από την Ελλάδα. Δίπλα του είχε τη γυναίκα του και τον γιο του, τον Βλάντο Γιάνκοβιτς, που σιγά-σιγά εξελίχθηκε σε ένα από τα ανερχόμενα αστέρια του Πανιωνίου και του ελληνικού μπάσκετ. Ο ίδιος έμεινε σε αναπηρικό καροτσάκι για το υπόλοιπο της ζωής του και συνήθιζε συχνά πυκνά να πηγαίνει στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης για να βλέπει τους αγώνες της αγαπημένης του ομάδας.

Οι Πάνθηρες σε κάθε του εμφάνιση τον αποθέωναν, ενώ η διοίκηση της ομάδας αποφάσισε να κρεμάσει στην οροφή του κλειστού τη φανέλα με το νούμερο 8. Αυτός ήταν ένας τρόπος για να τιμήσουν έναν μπασκετμπολίστα που διέγραψε μεγάλη καριέρα στην Ελλάδα και τη Σερβία, περνώντας από Ερυθρό Αστέρα και Βοΐβοντίνα.

Η τελευταία σελίδα στη ζωή του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς γράφτηκε στις 28 Ιουνίου 2006, όταν κατά τη διάρκεια ταξιδιού στη Ρόδο, υπέστη καρδιακό επεισόδιο στο πλοίο και πέθανε. Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στη Νέα Σμύρνη και η ταφή του έγινε στο κοιμητήριο της πόλης. Το φέρετρο του μπασκετμπολίστα σκεπάστηκε με μια σημαία του Πανιωνίου, ενώ οι οπαδοί του δεν σταμάτησαν ούτε μια στιγμή να τραγουδούν για αυτόν στην τελετή.

Χρόνια μετά το τραγικό συμβάν, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, ο μπασκετμπολίστας που έπαιξε κόντρα στον Mπόμπαν για τελευταία φορά, μίλησε για τη στιγμή που του στιγμάτισε τη ζωή του. «Το περιστατικό αυτό ήταν ό,τι πιο στραβό μου έχει τύχει πότε. Η χειρότερη στιγμή στην καριέρα μου. Οι νίκες και οι ήττες είναι δευτερεύοντα πράγματα» σημείωσε, καταλήγοντας: «Εάν μπορούσα να σβήσω, ή να αλλάξω κάτι, θα ήμουν Θεός. Υποθετικά δεν μπορούμε να μιλάμε. Σίγουρα, όμως, θα έσβηνα τον τραυματισμό του Μπόμπαν. Όλα τα άλλα μπορείς να τα φτιάξεις».