©2019/Chris Pizzello/Invision/AP
PROFILE

Johnny Knoxville, η τελευταία πράξη ενός αυθεντικού Jackass

Στα 50 του, πλέον, ο ασπρομάλλης συν-δημιουργός του πιο κάφρικου τηλεοπτικού χιτ των '00s, έρχεται -με το Jackass 4- να μας αποδείξει ότι ο παλιός είναι όντως αλλιώς.

Επτά ολόκληρα χρόνια μετά το τελευταίο έπος από την creative ομάδα του Jackass, Bad Grandpa, το τελευταίο κεφάλαιο του Jackass έρχεται να ενώσει και πάλι την παλιοπαρέα. Κάτι σαν το Expendables των reality, με τον Johnny να σηκώνει στους -όχι και τόσο στιβαρούς πια- ώμους του το βάρος του να το τελειώσει όπως του αξίζει.

Εξασφαλίζοντας, ταυτόχρονα, τον προσωπικό του μύθο αλλά και τον βαρβάτο τραπεζικό του λογαριασμό, με την προσωπική περιουσία του (επειδή είναι συν-δημιουργός του όλου πράγματος) να ανέρχεται γύρω στα 70 εκ. δολάρια. Την ίδια ώρα που ο -τα κάνω όλα- Steve-O είναι και πάλι στα όρια της πτώχευσης. Λογικό αν σκεφτείς ότι την εποχή που παιζόταν η σειρά στο MTV (2000-2002) το παλικάρι πληρωνόταν μόλις 500 δολάρια για κάθε επικίνδυνο stunt που έκανε και 200 αν απλώς ήταν αστείο.

Τουλάχιστον ο Johnny, το εξαιρετικό πρόσφατο αφιέρωμα για τον οποίο στο αμερικάνικο GQ ξεκινάει με εκείνον να ανακαλύπτει σε ένα συρτάρι του σπιτιού του (είναι στον δεύτερο γάμο και στο τρίτο παιδί του) κάτι καθετήρες από την εποχή που, πίσω στο 2007, έσπασε το πέος του λόγω ενός on set ατυχήματος με μοτοσικλέτα, έχει τα μέσα να γιατρέψει τις πληγές και τις ουλές του.

Για τις σωματικές μιλάμε πάντα γιατί με τις ψυχολογικές, εκείνες που ώθησαν εκείνον και την παρέα του να βρεθούν στο κεντρικό ρινγκ της αμερικάνικης ποπ κουλτούρας με το να διαφημίζουν τον πόνο τους, ούτε εκείνος ούτε εμείς έχουμε το χρόνο ή τη διάθεση να αρχίσουμε να τις ψαχουλεύουμε.

Για την ακρίβεια, παρότι έχει ξεκινήσει ψυχανάλυση εδώ και χρόνια προκειμένου να είναι καλύτερος σύζυγος, ζήτησε ρητά από ψυχοθεραπευτή και σύζυγο να μην ασχοληθούν καθόλου με εκείνο το κομμάτι της ψυχής του που λαχταράει να κάνει επικίνδυνα stunts όσο τίποτε άλλο.

Το Jackass 4, η προβολή του οποίου μεταφέρθηκε για τον Σεπτέμβριο, είναι η τελευταία συνεισφορά του Knoxville στο franchise. Στα 50 του πλέον, δεν είναι διατεθειμένος να συνεχίζει να ρισκάρει να του συμβεί κάτι το ανεπανόρθωτο. Ας πούμε απλά ότι αισθάνεται ότι τις έχει εξαντλήσει τις επτά ζωές του και με το παραπάνω.

«Νιώθω ότι ήμουν εξαιρετικά τυχερός που έχω πάρει τα ρίσκα που έχω πάρει και που εξακολουθώ να μπορώ να περπατάω χωρίς μπαστούνι ή καροτσάκι».

Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η κινητήριος δύναμη του, το να βγάλει ωραίο υλικό μέσα από τα επικίνδυνα stunt που σκεφτόταν, έγραφε και στα οποία συχνά πρωταγωνιστούσε, έχει σιγήσει μέσα του.

Εννοείται πως ρόλο στην πρόωρη «συνταξιοδότηση» του Johnny (που ήρθε στο Χόλιγουντ από το Τενεσί αμέσως μετά το λύκειο αποφασισμένος να πετύχει) έπαιξε και η πανδημία, εντός της οποίας αποφάσισε να σταματήσει να βάφει τα μαλλιά του καστανά. Κάτι που κάνει σταθερά από το 29 του καθώς και εκείνος, όπως και ο πατέρας του πριν από αυτόν, είχε αρχίσει να γκριζάρει από τα 19 του.

Η συγκεκριμένη αλλαγή, σε συνδυασμό με την αλλαγή στον τρόπο που ντύνεται (που και πάλι έλαβε χώρα μέσα στην πανδημία) έχουν μεταμορφώσει τον Knoxville όντως στον Bad Grandpa της περσόνας που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε. Εντάξει, αν όχι αγαπήσαμε, τουλάχιστον της περσόνας που μας ανάγκασε να μπούμε στο τριπάκι του καθώς δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος εκεί έξω, όσο κυριλέ και ιντελεκτουέλ και ας είναι (ή το παίζει) που να μην έχει δει ποτέ του Jackass.

Μια σειρά που έπιασε ακριβώς το σφυγμό της εποχής του και η οποία σε καμία περίπτωση δε θα είχε ούτε το 1/100 της ίδιας απήχησης αν επιχειρούσε να ντεμπουτάρει στο πλαίσιο της δικής μας εποχή. Κάτι δικαιολογημένο αφού η τοξική αρρενωπότητα (οι βλακείες που κάνουν οι άντρες μεταξύ τους) είναι αυτό που την ορίζει και τη χαρακτηρίζει περισσότερο από οτιδήποτε.

Στην τελική ο Johnny έχει κερδίσει το δικαίωμα να ηρεμήσει και να χαλαρώσει. Έχοντας υποστεί περισσότερα τραύματα και από βετεράνο του NFL, ξεκινώντας από την αδυναμία που έχει να  στρίψει το τιμόνι καθώς ζαλίζεται. Ένα χρόνιο σύνδρομο vertigo που ξεκίνησε πίσω στο 2002 όταν, στο πρώτο Jackass, τον έβγαλε νοκ αουτ ο 190 κιλών μποξέρ Butterbean.

Επειδή ακριβώς, σε αυτή την ηλικία τα κόκαλα σπάνε ευκολότερα και η ανάρρωση παίρνει πολύ παραπάνω χρόνο, ο Johnny (που τσίμπησε 4 ακόμη διασείσεις από την ταινία Action Point) το είχε οριστικά ξεγραμμένο το 4ο Jackass. Παρότι τα υπόλοιπα μέλη του cast τον παρακάλαγαν να το ξανασκεφτεί.

«Δεν με παίρνει να πάθω άλλη διάσειση. Δεν μπορώ να υποβάλλω τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου σε αυτή την ταλαιπωρία».

Τελικά, μαζεύοντας σε ένα φάκελο 50 σελίδων όλες τις ιδέες για stunt που είχε συγκεντρώσει από την ημέρα που τελείωσαν τα γυρίσματα του Jackass 3D  το 2010 και μετά, συνάντησε τον σκηνοθέτη και συν-δημιουργό της σειράς Jeff Tremaine.

Τον ίδιο άνθρωπο που, ως διευθυντής του περιοδικού Big Brother, έδωσε στον Johnny την πρώτη του ευκαιρία. Εγκρίνοντας το πείραμα που ζήτησε -ως συντάκτης στο περιοδικό- να κάνει ο Knoxville βγάζοντας βίντεο να πυροβολεί τον εαυτό του με pepper spray, stun gun, Taser και όπλο (με εκείνον να φοράει αλεξίσφαιρο γιλέκο).

Τα βίντεο κυκλοφόρησαν και οι δυο τους, μαζί με τον φίλο τους Spike Jonze, είδαν ξαφνικά το MTV να τους προσφέρει ένα μάτσο λεφτά για να μετατρέψουν το παρανοϊκό αυτό concept σε κανονική σειρά.

Μια σειρά που, μέσα σε 3 μήνες, τον εκτόξευσε στην κορυφή, με διαδοχικά εξώφυλλα στο Rolling Stone και όπου αλλού μπορείς να φανταστείς.  Με τον ίδιο να ξεχωρίζει επειδή ακριβώς ήταν κυριολεκτικά ατρόμητος. Δεν υπήρχε τίποτα στο οποίο να πει όχι, όσο επικίνδυνο και αν ήταν. Και αυτό ήταν κάτι που του αναγνώριζαν όλοι οι υπόλοιποι misfits που μάζεψε δίπλα του.

Ένα χρόνο -και 24 επεισόδια μετά- ο Johnny, μην αντέχοντας την λογοκρισία, παραιτήθηκε. Με την ομάδα να κάνει, στην πορεία, τα δικά της δορυφορικά shows και να ενώνονται πάλι όλοι μαζί για τις ταινίες. Κάθεμια εκ των οποίων αποδείχθηκε κανονικό χρυσωρυχείο (οι δυο πρώτες κόστισαν 5 εκ. δολάρια και είχαν έσοδα 80, με την τρίτη να τινάζει την μπάνκα στον αέρα με έσοδα 170 εκ. δολαρίων).

Πλέον ο P.J. (το αληθινό του όνομα, με τον οποίο τον αποκαλούν οι φίλοι του) μένει σε μια άνετη έπαυλη στο Beverly Hills. Κάνει παρέα με τον Jimmy Kimmel και την οικογένειά του. Είναι κέρβερος όσον αφορά τη σωματική ασφάλεια των παιδιών του. Και γενικώς φέρεται ως ένας άνθρωπος της ηλικίας του.

Απόδειξη ότι μέχρι που απέλυσε τον άλλοτε κολλητό του, Bam Margera, από τα γυρίσματα επειδή εκείνος δε δέχθηκε τον όρο για υποχρεωτική αποτοξίνωση που είχε θέσει. Ένα μόνο επεισόδιο από το παρασκήνιο των γυρισμάτων στο πλαίσιο των οποίων βρέθηκε τελικά ο ίδιος στο νοσοκομείο με σπασμένο πλευρό, σπασμένο καρπό, διάσειση και εγκεφαλική αιμορραγία. Αποτέλεσμα της επιμονής του να γυρίσει μια σκηνή με ταύρο.

Μπράβο του που κατάφερε να συνέλθει. Αλλά ούτε εγώ ούτε εκείνος είμαστε σίγουροι ότι το κοινό θέλει να δει ένα μάτσο 40άρηδες να βαράνε ο ένας τον άλλο στα γεννητικά τους όργανα. Το θέαμα μπορεί να καταλήξει να είναι θλιβερό. Ή τραγικό, αν και εφόσον κάποιος από αυτούς πάθαινε σοβαρή ζημιά στα γυρίσματα. Το ότι αυτό το τελευταίο, το λογικό και το σοφό, το έχει ξεστομίσει ο Steve-O, σου δείχνει ότι αυτό δεν είναι το Jackass που θυμάσαι. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα κάτσω/ κάτσεις να το δούμε. Έστω, τιμής ένεκεν.