LIFE

Μεταπτυχιακό μετά τα 30; Γιατί όχι;

Το Oneman απαντά στα ερωτήματα που βασανίζουν εργαζομένους και μη άνω των 30 για την επιστροφή στα θρανία.

Η λέξη μεταπτυχιακό είναι μία λέξη που εμφανίζεται στη ζωή ενός ανθρώπου περίπου στα μέσα του bachelor degree και εξαφανίζεται λίγα χρόνια μετά από αυτό όταν είτε κάποιος έχει κάνει το βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είτε έχει αποφασίσει μια και καλή ότι δεν θα κάνει ένα Master. Με την τεράστια διαφορά όμως ότι η λέξη μεταπτυχιακό όταν την σκεφτόμαστε με αυτόν τον τρόπο αφορά το όνειρο. Ένα όνειρο που έχεις σε μικρή ηλικία για την εξέλιξη των σπουδών σου. Αυτό που δεν έχουμε αντιληφθεί είναι ότι η λέξη μεταπτυχιακό, όταν περνάς την μαγική (αχ τα νιάτα) ηλικία των 25, σταματά να είναι απλά ένα όνειρο και μετατρέπεται σε ένα τρομερά χρηστικό εργαλείο. Θα καταλάβεις παρακάτω τι εννοώ.

Όταν σε ηλικία 21 ετών ξεκινούσα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο Λονδίνο, στην τάξη γνώρισα παιδιά της ηλικίας μου, με την νεανική τρέλα του άγνωστου που ερχόταν, αλλά γνώρισα και ανθρώπους 27, 28, 35, ακόμα και 45 χρονών που συμμετείχαν στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα. Κι αν τότε μου φαινόταν περίεργο το «ήθελα πρώτα να μπω στην αγορά εργασίας και μετά να επιλέξω μεταπτυχιακό», τώρα μου φαίνεται απόλυτα λογικό. Θα επανέλθω και σε αυτό λίγο αργότερα.

 

Σκοπός του σημερινού κειμένου δεν είναι ακριβώς το να πείσει κάποιον να κάνει μεταπτυχιακό αν έχει αποφασίσει διαφορετικά. Όσο το να συζητήσουμε το γεγονός ότι τα μεταπτυχιακά προγράμματα που βρίσκει κάποιος στη χώρα, μπορούν να ενσωματωθούν με πολύ χρηστικό και εύκολο τρόπο στη ζωή ενός εργαζόμενου, στη ζωή ενός 30άρη που τώρα έχει αρχίσει σιγά σιγά να αντιλαμβάνεται τι θα κάνει στη ζωή του, στη ζωή ενός στελέχους επιχείρησης που αποφασίζει στα 40 να γίνει ανταγωνιστικά ισχυρότερος.

Πάμε να απαντήσουμε σε μερικά κλασικά ερωτήματα που έχουμε στο κεφάλι μας ως γενιά των 30. Κι από εκεί θα εξάγουμε και τα συμπεράσματά μας. Χρησιμοποιώ ως παράδειγμα τα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών του BCA, στα οποία είχα την τύχη να συμμετάσχω, από την μεριά του διδάσκοντα.

 

Έχω χρόνο για μεταπτυχιακό;

Θα σου δώσω την ίδια απάντηση που δίνω σε όσους μου λένε ότι δεν έχουν χρόνο για γυμναστήριο, μαγείρεμα, τρέξιμο, τηλεοπτικές σειρές. Έχεις και παραέχεις χρόνο. Και σου το λέει ένας άνθρωπος που βλέπει το σπίτι του τις 6 ώρες που κοιμάται και τα δύο μισάωρα προ και μετά ύπνου. Στο BCA όπως και σε άλλα κολλέγια και πανεπιστήμια της χώρας, τα μεταπτυχιακά προγράμματα προσαρμόζονται στα ωράρια των εργαζομένων, ακριβώς γιατί είναι πολλοί εκείνοι που παρακολουθούν τα μεταπτυχιακά αμέσως μετά την εργασία τους. Οι ώρες είναι αρκετές αλλά είναι σε μέρες και περιόδους που μπορείς να εντάξεις στο πρόγραμμά σου.

Μαθαίνονται τα Αγγλικά στα γεράματα;

Πολλοί αισθάνονται ότι η Αγγλική γλώσσα μπορεί να σταθεί εμπόδιο, είτε γιατί τα έχουν ξεχάσει είτε γιατί δεν τα διδάχθηκαν ποτέ σωστά. Τα μεταπτυχιακά προγράμματα του BCA είναι στα Αγγλικά και μάλιστα η συνεργασία με το Plymouth University τους δίνει όχι μόνο το κύρος αλλά και τη σφραγίδα ενός εξαιρετικού προγράμματος σπουδών. Ακόμα όμως κι αν τα Αγγλικά σου δεν είναι στο επίπεδο που πρέπει, με μερικά ταχύρρυθμα courses, θα σε φέρει το ίδιο το BCA στο επίπεδο να παρακολουθήσεις το πρόγραμμά του.

 

Έχω κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα απέναντι στα πιτσιρίκια;

Το πιο σημαντικό. Την επαγγελματική εμπειρία που κουβαλάς από τα χρόνια σου στο χώρο ή ακόμα περισσότερο την συνειδητοποίηση της κατεύθυνσης που θέλεις να έχει η ζωή σου. Στα 21 μου σπούδασα απλά αυτό που ήθελα να σπουδάσω. Τώρα, θα σπούδαζα ακριβώς εκείνο που θα ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Αφού θα είχε περάσει κάποια χρόνια απορρίπτοντας επαγγελματικές κατευθύνσεις, αφού θα είχα περάσει κάποια χρόνια αναζητώντας ακριβώς αυτό που με εκφράζει επαγγελματικά. Ένα στέλεχος επιχείρησης ξέρει ακριβώς την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει για να γίνει ακόμα πιο ισχυρός στην αγορά εργασίας. Σε μια αγορά εργασίας που το να είσαι πιο ισχυρός είναι δυστυχώς ένα από τα ελάχιστα όπλα που μας έχουν απομείνει.

Τι κερδίζω στην τελική από αυτή την ‘ταλαιπωρία’;

Δεν θα σου πει κανείς, πόσο μάλλον εγώ, ότι όλη αυτή η διαδικασία είναι εύκολη και χωρίς κόπο. Είναι μια πολύ απαιτητική διαδικασία η οποία θα σε κουράζει και θα σε κάνει να ξενυχτάς πάνω από βιβλία αλλά πίστεψέ με θα σε αποζημιώνει σε κάθε σημείο της διαδρομής. Είναι πολύ σημαντικό, σε μια κοινωνία που δεν μπορεί να σου προσφέρει πολλά, να φροντίζεις εσύ ο ίδιος για τον εαυτό σου. Το BCA συνεργάζεται με 50 από τις ισχυρότερες ελληνικές εταιρείες για τα προγράμματά του. Με ανθρώπους οι οποίοι όχι απλά συμμετέχουν στην μαθησιακή διαδικασία αλλά είναι εκεί και όταν πάρεις στα χέρια σου το χαρτί. Κερδίζεις τον εαυτό σου, κερδίζεις σε γνώση, κερδίζεις την ζύμωση με ανθρώπους του χώρου, κερδίζεις επιπλέον εφόδια για την αγορά εργασίας.

Είναι καθαρά θέμα θέλησης το μεταπτυχιακό, σε όποια ηλικιακή ομάδα κι αν ανήκεις. Θέληση να σπαταλήσεις λίγο από τον ελεύθερο χρόνο σου (ναι, έχεις και τέτοιον) για να κάνεις κάτι ουσιαστικό για το παρόν και το μέλλον σου. Θέληση να βάλεις τα δυνατά σου για εσένα και μόνο εσένα. Θέληση να γίνεις μία καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου.