Ο πατέρας του Steven Spielberg ήταν κάτι παραπάνω από πατέρας ενός διάσημου
Χθες, ο Arnold Spielberg έφυγε στα 103 του χρόνια αλλά η ιστορία της ζωής του εξηγεί και πολλά για όσα έχουμε δει από τις ταινίες του γιου του.
- 26 ΑΥΓ 2020
“Όταν βλέπω ένα PlayStation, όταν βλέπω ένα κινητό -από ένα απλό κομπιουτεράκι ως ένα iPad- κοιτώ τον μπαμπά μου και σκέφτομαι ότι εκείνος και μια ομάδα από διάνοιες σαν και εκείνον το ξεκίνησαν όλο αυτό”. Αυτά ήταν κάποια από τα λόγια του Steven Spielberg για τον πατέρα του, Arnold, που έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 103 ετών. Και η αλήθεια είναι ότι ο Arnold Spielberg ήταν περίπου αυτό το είδος ανθρώπου που θα περίμενε κανείς να είναι ο πατέρας του Steven.
Γεννήθηκε τον πολύ μακρινό Φεβρουάριο του 1917 στο Cincinnati. Είχε εβραιο-ουκρανικές ρίζες και μεγάλωσε από γονείς-μετανάστες πρώτης γενιάς στις ΗΠΑ. Από μικρή ηλικία, ο Arnold είχε αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με τις κατασκευές. Το υπόγειο των γονιών του είχε γίνει ένα εργαστήριο. Μέσα σε αυτό ο ίδιος πειραματιζόταν είτε μόνος είτε με φίλους που είχαν παρεμφερή ενδιαφέροντα. Καθόλου τυχαία, μόλις στα 12 του έτρεχε ήδη το δικό του ερασιτεχνικό ραδιόφωνο. Συνδεόταν με παντελώς άγνωστους ανθρώπους. Άκουγε τις ιστορίες τους.
Και σίγουρα αυτές οι ικανότητές του τού έδωσαν μια θέση τον Δεκέμβριο του 1941 στον αμερικανικό στρατό. Εκεί υπηρέτησε ως ο υπεύθυνος επικοινωνιών στην περίφημη 490η Bomb Squadron γνωστή και ως ‘Burma Bridge Busters’. Και αν σοκάρεστε και εσείς από πολλές εκ των σκηνών του ‘Saving Private Ryan’ να ξέρετε ότι πολλά από αυτή την υπέροχη ταινία τα οφείλουμε στις αφηγήσεις του Arnold στον γιο του. Εκεί έδρασε ως ένα ζωντανός αφηγητής της φρίκης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Μετά το τέλος του πολέμου, ο Arnold παντρεύτηκε την Leah Posner, μια πολύ ταλαντούχα πιανίστρια. Έναν χρόνο μετά τον γάμο τους ήρθε στη ζωή και ο Steven. Ως πατέρας πια, ο Arnold αποφάσισε να τελειώσει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο. Τελικά, πράγματι, πήρε το πτυχίο του Ηλεκτρολόγου Μηχανικού από το Πανεπιστήμιο του Cincinnati το 1949. Έπιασε δουλειά άμεσα στην RCA έναν αμερικανικό κολοσσό που μόλις έμπαινε στην αγορά των ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Λίγα χρόνια αργότερα θα γινόταν υπάλληλος της General Electric. Συμβάλλει μάλιστα τα μέγιστα για την κυκλοφορία της εμβληματικής σειράς υπολογιστών GE-200. Η συμμετοχή του σε αυτό αλλά και σε πολλά ακόμα καινοτόμα project έφεραν μια σειρά από πολύ τιμητικές διακρίσεις. Ο Arnold ήταν ένας εξαιρετικός μηχανικός. Αυτή η ενασχόλησή του συνδέθηκε εξάλλου με ένα μεγάλο κομμάτι της ίδια τους της ζωής. Είναι από εκείνους τους ανθρώπους στους οποίους χρωστάμε πολλά αλλά απλώς δεν έχουμε τις τεχνικές γνώσεις για να τους τα αποδώσουμε.
Όταν ρωτήθηκε ο Arnold για το αν η οικογένειά του και οι φίλοι του καταλάβαιναν τι έκανε σε έναν τόσο πρώιμο για την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών απάντησε: “Ήταν ένα πραγματικό μυστήριο γι’αυτούς. Ο Steven ερχόταν στο εργαστήριό μου και του το έδειχνα. Προσπαθούσα να τον κάνω να ενδιαφερθεί με τη μηχανολογία αλλά η καρδιά του ανήκε στις ταινίες. Στην αρχή απογοητεύτηκα. Μετά είδα πόσο καλός ήταν στη δουλειά του”.
Βέβαια, ακόμα και αν δεν κατάφερε να τον κάνει να ακολουθήσει τη δική του πορεία, ο Arnold άφησε το στίγμα του στον γιο του. Aπό το ‘Saving Private Ryan’ μέχρι το ‘E.T.’ που ήταν ένα μικρό κατηγορώ προς τον εργασιομανή πατέρα του που ήταν μονίμως απών. Εκτός από αυτά βέβαια και βάζοντας του τη συνήθεια του ερευνητικού πνεύματος. Γιατί αν μη τι άλλο, ο Spielberg δεν είναι και δεν ήταν ποτέ ένας σκηνοθέτης μανιέρας και αυτό είναι πράγματι από τα πράγματα που παίρνεις από τους γονείς σου.
Βλέπετε ο Arnold ήταν ένας πολύ καλός μηχανικός. Όχι όμως μόνο αυτό. Ήταν ένας από τους ανθρώπους εκείνους με μια ατελείωτη δίψα για μάθηση. Μέχρι και λίγο πριν τον θάνατό του, δεν σταμάτησε να ασχολείται όχι μόνο με τους υπολογιστές αλλά και με την ιστορία ή την αστρονομία. Ενώ η ενασχόληση του με το ερασιτεχνικό ραδιόφωνο τον έκανε να αγαπήσει σε όλη του τη ζωή με τις ανθρώπινες ιστορίες. Να λατρέψει τις αφηγήσεις. Πράγμα που σίγουρα είναι απαραίτητο για κάποιον που κάνει ταινίες. Eξάλλου, ο ίδιος είναι που πήρε στον γιο του την πρώτη του βιντεοκάμερα. Είναι σίγουρο, λοιπόν, ότι του χρωστάμε πολλά.
