Όταν ο ιδιοκτήτης της Gucci έπεσε νεκρός από το χέρι της γυναίκας του

Ο λιτός τίτλος House of Gucci δεν άφηνε καμία αμφιβολία. Η φωτογραφία ερχόταν από τα γυρίσματα της ομώνυμης ταινίας με σκηνοθέτη τον Ridley Scott.

Η ταινία που αναμένεται να βγει στις αίθουσες στις 24 Νοεμβρίου του 2021, θα επικεντρωθεί στη δολοφονία του κληρονόμου της δυναστείας και όχι σε όλη την ιστορία της οικογένειας. Μία δολοφονία που συγκλόνισε και για έναν ακόμη λόγο: ενορχηστρώθηκε από την γυναίκα του Maurizio Gucci, όπως θα αποδεικνυόταν αργότερα στο δικαστήριο.

Κι όμως το ζευγάρι στην αρχή τα πήγαινε εξαιρετικά.

Η γνωριμία

«Γνώρισα τον Maurizio σε ένα πάρτι και με ερωτεύτηκε τρελά. Ήμουν συναρπαστική και διαφορετική», θα πει στον Guardian για την πρώτη τους συνάντηση η Reggiani. Και πράγματι, ο Maurizio τρελάθηκε μαζί της, καθώς μεταξύ άλλων, του θύμιζε και την Elizabeth Taylor, σύμφωνα με όσα εκμυστηρεύτηκε σε φίλο του.

Η Patrizia Reggiani και ο Maurizio Gucci θα παντρευτούν το 1973, παρά την αντίρρηση της οικογένειας του δεύτερου. Θα αποκτήσουν δύο κόρες μαζί, την Alessandra και την Allegra και όταν ο Maurizio ως το μόνο παιδί του Rodolfo Gucci, κληρονομήσει το μερίδιο του πατέρα του και γίνει το κεφάλι της οικογενειακής επιχείρησης, η Patrizia θα εξελιχθεί σε επικεφαλής σύμβουλος της Gucci.

Σύντομα όμως ο Maurizio θα μπλεκόταν σε μια δημόσια νομική μάχη εναντίον του θείου του, Aldo Gucci, σε μια προσπάθεια να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας. Κάτι που τελικά θα το κατάφερνε.

Και ενώ όλα φαίνεται να κυλούν καλά ανάμεσα στο ζευγάρι, στις 2 Μαΐου του 1985, ο Mauricio θα φύγει για ένα μικρό ταξίδι στη Φλωρεντία και δεν θα γυρίσει ποτέ στο σπίτι του, στη γυναίκα του και τα παιδιά του. Ο γάμος τους θα καταρρεύσει. Ο Mauricio έχει ερωτευτεί μία πολύ νεότερη γυναίκα, την Paola Franchi. Θα προτιμήσει να ζήσει μαζί της και το 1991 το διαζύγιο του με την Reggiani θα βγει οριστικά. Και από εκεί και πέρα τα πράγματα θα πάρουν την κατηφόρα.

Το 1993, μετά από πολλές απερίσκεπτες δαπάνες, θα αναγκαστεί να πουλήσει τη διαχείριση του εμπορικού σήματος Gucci στην Investcorp έναντι 120 εκατομμυρίων δολαρίων. Απ’ την άλλη, η πρώην σύζυγος θα διαγνωστεί με όγκο στον εγκέφαλο, ο οποίος ευτυχώς θα αφαιρεθεί με επιτυχία. Για χρόνια θα ισχυρίζεται με παράπονο, ότι ο πρώην σύζυγός της δεν τη στήριξε καθόλου σε αυτήν την περιπέτεια.

Φίλοι του πρώην ζεύγους θα μιλήσουν και για ένα ακόμη παράπονο της Reggina. Η διατροφή, κοντά στο ένα εκατομμύριο δολάρια τον χρόνο, της φαινόταν πολύ λίγη σε σχέση με όσα είχε προσφέρει στην επιχείρηση και στη ζωή του πρώην άντρα της. Και αυτό το παράπονο μία μέρα θα εξελισσόταν σε καθοριστικό επιβαρυντικό στοιχείο εναντίον της.

Η ημέρα του φόνου

Ο Giuseppe Onorato, θυρωρός στο κτίριο του Μιλάνου όπου εκτελέστηκε ο Gucci στις 8:30 π.μ στις 27 Μαρτίου 1995, περιέγραψε τις τελευταίες στιγμές του επιχειρηματία το 2016 στον Guardian:

«Ήταν ένα υπέροχο ανοιξιάτικο πρωινό, πολύ ήσυχο. Ο κ. Gucci έφτασε με μερικά περιοδικά στο χέρι και μάς είπε “καλημέρα”. Τότε είδα ένα χέρι. Ήταν ένα όμορφο, καθαρό χέρι, και κρατούσε ένα όπλο».

Τρεις σφαίρες βρήκαν την πλάτη του Gucci καθώς ανέβαινε τα σκαλιά, και μία τέταρτη το κεφάλι του, καθώς κατέρρεε πάνω στο κόκκινο μαρμάρινομ πάτωμα. «Τότε ο δολοφόνος με είδε», συνεχίζει ο θυρωρός. «Σήκωσε ξανά το όπλο και πυροβόλησε άλλες δύο φορές. “Τι κρίμα”, σκέφτηκα. “Να πεθάνω έτσι”». Αν και δέχτηκε δύο σφαίρες στο χέρι του, θα επιζήσει.

Ο Onorato δεν μπορούσε να θυμηθεί πώς σύρθηκε μέχρι τα σκαλοπάτια του φουαγιέ τραυματισμένος, αλλά όταν έφτασε το περιπολικό, τον βρήκε εκεί, καθισμένο ανάμεσα σε μία λίμνη αίματος. «Κρατούσα το κεφάλι του κ. Gucci. Πέθανε στην αγκαλιά μου».

Για δύο χρόνια, ο δράστης και ο ηθικός αυτουργός παρέμεναν ασύλληπτοι. Τον Ιανουάριο του 1997, μία ανώνυμη πληροφορία θα οδηγήσει στη σύλληψη της πρώην συζύγου του και ενός πιτσαδόρου, που πληρώθηκε για να τραβήξει τη σκανδάλη. Σύντομα θα ακολουθούσαν και άλλες συλλήψεις, και μία δίκη που θα προκαλούσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον.

Η δίκη

Κατά τη διάρκεια της δίκης, τα μέσα ενημέρωσης θα αρχίσουν να αποκαλούν τη Reggiani «Μαύρη Χήρα». Τα αποδεικτικά στοιχεία και οι αποκαλύψεις στο δικαστήριο δεν την ευνοούν καθόλου. Το μέντιουμ Giuseppina Auriemma θα την κατηγορήσει ότι την πλήρωσε για να της βρει τον μελλοντικό δολοφόνο του άντρας της. Απ’ την άλλη, οι δικηγόροι της Reggiani είπαν ότι μπορεί να έλεγε αριστερά δεξιά ότι ήθελε να δει τον άντρα της νεκρό, αλλά ότι δεν ήταν κάτι που το εννοούσε στα αλήθεια. Η ίδια ισχυρίστηκε ότι όντως πλήρωσε το μέντιούμ της (και πρώην καλύτερη φίλη της) 365.000 δολάρια, αλλά από τον φόβο της μην την παγιδέψουν και αφού έκανε τον φόνο παρά τη γνώση της.

Μεταξύ άλλων, οι εισαγγελείς έψαξαν εις βάθος το ημερολόγιό της, ξετρυπώνοντας μερικές πολύ ύποπτες σημειώσεις. Για παράδειγμα κάπου έγραφε: «Δεν υπάρχει έγκλημα που δεν μπορούν να αγοράσουν τα χρήματα», ενώ την ημέρα που ο πρώην σύζυγός της πέθανε, έγραψε τη λέξη «παράδεισος», και μάλιστα στα ελληνικά.

Το 1998, ο επαγγελματίας εκτελεστής, ο Benedetto Ceraulo καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, αν και δεν σταμάτησε ποτέ να επιμένει ότι είναι αθώος, ότι ήταν ένας απλός ιδιοκτήτης πιτσαρίας και τίποτα περισσότερο. Η Auriemma, το μέντιουμ, καταδικάστηκε κι εκείνη σε 25 χρόνια φυλάκιση, καθώς και ο ξενοδόχος Ivano Savioni, ο οποίος βοήθησε την Auriemma να επικοινωνήσει με τους δολοφόνους, καταδικάστηκε σε 26 χρόνια. Ο Orazio Cicala, ο οδηγός του αυτοκινήτου που χρησιμοποίησε ο δολοφόνος για να το σκάσει καταδικάστηκε σε 29 χρόνια. Η Reggiani, η οποία επίσης ποτέ δεν παραδέχτηκε ότι είχε διατάξει τη δολοφονία, καταδικάστηκε σε 29 χρόνια φυλάκισης, με την ποινή της τελικά να μειώνεται σε 26 χρόνια κατόπιν έφεσης.

Τελικά το 2017 θα αφεθεί ελεύθερη λόγω καλής διαγωγής. Μέχρι και σήμερα, αρνείται ότι είχε οποιαδήποτε ανάμειξη στον θάνατο του πρώην συζύγου της.