ALAMY/VISUALHELLAS.GR
LIFE

Πώς θα κρατήσεις ζωντανή μια αληθινή φιλία

Άνθρωποι έρχονται και παρέρχονται μέσα στα χρόνια, αλλά κάποιοι δραπετεύουν από τον κανόνα και παραμένουν στο πλάι σου. Αρκεί να είσαι διατεθειμένος να δώσεις όσα απαιτεί μια τέτοια σπάνια σχέση.

Πόσους φίλους έχεις από το δημοτικό και πόσους από τα χρόνια της Σχολής; Πόσους αποχωρίστηκες, όταν έπιασες την πρώτη σου δουλειά και πόσους περισσότερους κέρδισες μέχρι σήμερα από το εργασιακό περιβάλλον; Είναι ίδιο το δέσιμο με εκείνο των παιδικών χρόνων;

Τόσο απλή και έμφυτη, σαν την ανάσα, όσο και ανεξήγητα περίπλοκη είναι η εξίσωση της πραγματικής φιλίας, αφού είναι αδύνατο να μπει σε κουτάκια και αριθμούς – οι έρευνες αποτυπώνουν μια φευγαλέα εικόνα, δε γίνεται να υπάρξουν κανόνες και πανάκειες.

«Κάθε δεσμός αναπτύσσεται με τον δικό του τρόπο», παραδέχεται η δημοσιογράφος Julie Beck από το The Atlantic, η οποία τα τρία τελευταία χρόνια έχει καλύψει 100 (!) ιστορίες φιλίας απ’ όλο τον κόσμο: το ταξίδι αυτό έγινε στο πλαίσιο της στήλης The Friendship Files, που επιμελήθηκε και μόλις έβαλε την τελευταία τελεία. «Θα μπορούσα να το έκανα για το υπόλοιπο της ζωής μου και πάλι μόνο την επιφάνεια θα έξυνα από τους αμέτρητους τρόπου που η φιλία διαμορφώνει τις ζωές μας».

Για το δικό της προσωπικό αποχαιρετιστήριο στην όλη εμπειρία παρέδωσε μια περίληψη από την ουσία των συνεντεύξεων – μια λίστα με τους έξι παράγοντες που παίζουν καταλυτικό ρόλο στο να αναπτύξεις, αλλά κυρίως να κρατήσεις ζωντανή μια φιλική σχέση.

Χρόνος

© PHOTO12/AFP

Ειδικά στο διάστημα της γνωριμίας, όσο περισσότερο χρόνο περνάνε μαζί δύο άτομα, τόσο πιο κοντά έρχονται, γνωρίζονται σε βάθος και οικοδομούν γερές βάσεις για το μέλλον. Αυτό λέει η λογική, όσο και οι αριθμοί: μια έρευνα του 2018 από το Πανεπιστήμιο του Κάνσας έδειξε ότι απαιτούνται τουλάχιστον 40 ώρες επαφής κατά τις πρώτες έξι εβδομάδες, ενώ πάνω από 80 ώρες αυξάνουν τις προσδοκίες για βαθύτερες φιλίες.

Από τις συνεντεύξεις της, η Julie Beck έχει να αναφέρει το παράδειγμα μιας ομάδας εφήβων που έμεινε αποκλεισμένη στον Ατλαντικό ωκεανό, μέσα σε ένα πλεούμενο, περιμένοντας να επανέλθουν οι πτήσεις τον Μάρτιο του 2020. «Με το να είμαστε όλοι μαζί 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, είπαμε μεταξύ μας τα πάντα», της είπαν οι ίδιοι.

Προσοχή

Σαν τα μανιτάρια που φυτρώνουν άναρχα και απροσδόκητα στα πιο αφιλόξενα μέρη, έτσι αναπτύσσεται η φιλία. Μπορεί η νέα γνωριμία να έρθει την πιο λάθος στιγμή, στο πιο λάθος σημείο, οπότε κινδυνεύει να πέσει στο κενό. Γι΄ αυτό η Julie Beck συνιστά να έχουμε τεταμένες τις κεραίες μονίμως. «Η σύνδεση θα γίνει μόνο εφόσον και οι δύο πλευρές είναι ανοιχτές στην επικοινωνία», αναφέρει.

Πρόθεση

Πέρα από τις κεραίες που αντιστοιχούν στον ρόλο του δέκτη, υπάρχει και το πεδίο της δράσης, ο ρόλος του πομπού: τίποτα δεν έρχεται, εάν δεν το κυνηγήσεις, εάν δεν το προσπαθήσεις. Ακριβώς όπως και οι ερωτικές σχέσεις, οι φιλίες απαιτούν ενέργεια και σκέψη.

Προφανώς, αυτό δεν συνεπάγεται κούραση και άγχος. Είναι απόλαυση να δίνεις πράγματα σε όσους αγαπάς. Όσο είναι εκείνοι χαρούμενοι, είσαι και εσύ – εάν όχι, τότε κάτι δεν πηγαίνει σωστά.

Καλές συνήθειες

Είναι όλα εκείνα τα μικρά ή μεγάλα σημεία αναφοράς που κρατάνε ενωμένη μια παρέα, παρά τα όσα αλλάζουν μέσα στα χρόνια: ένα χόμπι που επαναλαμβάνεται κάθε εβδομάδα, όπως εκδρομές στα βουνά για περπάτημα, ποδηλασία, μπάλα κάθε Κυριακή και επιτραπέζια παιχνίδια. Μέσα αυτές τις συνθήκες, αναπτύσσονται αναφορές που δένουν τα άτομα ακόμη περισσότερο μεταξύ τους, ενώ παράλληλα καλλιεργούν την ασφάλεια και τη σιγουριά.

Λειτουργούν ακόμη και τα πιο απλά πράγματα, όπως ένα νέο τύπου hi-five που εφηύραν τα δύο άτομα μεταξύ τους, όπως έδειξε μια από τις ιστορίες της Julie Beck.

Φαντασία

© ALAMY/VISUALHELLAS.GR

Στις νέες μορφές φιλίες, που ανοίγουν τον δρόμο έξω από την πεπατημένη, δίνει περισσότερη εκτίμηση η Julie Beck. «Η κοινωνία έχει ένα μέρος για τις φιλίες», εξηγεί η ίδια, «υποτίθεται ότι παίζουν υποστηρικτικό ρόλο στην εργασία, την οικογένεια και τον έρωτα. Χρειάζεται φαντασία για να βγεις έξω από τις νόρμες».

Μερικά παραδείγματα που έχει συναντήσει η ίδια στις συνεντεύξεις της είναι φίλοι που έχουν αγοράσει από κοινού σπίτι, άλλοι που ξεκίνησαν μαζί ψυχοθεραπεία και φίλοι που ανέθρεψαν μαζί τα παιδιά τους. «Η ομορφιά και το στοίχημα της φιλίας είναι η ποικιλία», παραδέχεται.

Ευγνωμοσύνη

Το «τελευταίο και πιο σημαντικό στοιχείο» για την Julie Beck είναι η έννοια του grace, η οποία έχει δύο ερμηνείες κατά την ίδια: αφενός είναι εκείνη της συγχώρεσης, αφού η φιλία είναι πρωτίστως πράξη προσφοράς-δοτικότητας, και αφετέρου με αυτήν τη λέξη εννοεί εκείνο το μαγικό στοιχείο που καλλιεργείται στη σφαίρα της πραγματικής φιλίας – όταν δύο άνθρωποι έρχονται τόσο, μα τόσο κοντά είναι «σαν να συμβαίνει ένα μικρό θαύμα».