Πόσο πρέπει να ανησυχήσουμε για την αύξηση των κρουσμάτων;
Τα 97 κρούσματα μέσα στις τελευταίες 4 μέρες ήταν ίσως το πρώτο στοιχείο που μας θύμισε ότι σίγουρα δεν τελειώσαμε με τον κορονοϊό.
- 9 ΙΟΥΝ 2020
Χθες το μεσημέρι έσκασε η πρώτη μικρή βόμβα, τη στιγμή που η Ελλάδα απολάμβανε το πρώτο κανονικά καλοκαιρινό της τριήμερο. Η καθημερινή ανακοίνωση των κρουσμάτων θα επέστρεφε. Με ό,τι συμβολίζει αυτό για την καθημερινότητά μας. Το πρώτο χαλαρό κύμα ανησυχία ακολούθησε ένα δεύτερο. Τις τελευταίες μέρες 4 μέρες ανακοινώθηκαν 97 κρούσματα κορονοϊού. Πρέπει να ανησυχούμε;
Ας είμαστε ειλικρινείς. Το εγχείρημα είναι πολύ δύσκολο. Και σίγουρα είναι πολύ πιο σύνθετο από αυτό που ήταν τον Μάρτιο όταν μας πρωτοεπισκέφτηκε ο κορονοϊός. Τότε η λύση που δόθηκε ήταν δύσκολη αλλά απλή. Ήρθε από τα βάθη του Μεσαίωνα αλλά καμιά φορά οι πιο απλές λύσεις είναι και οι πιο αποτελεσματικές. Όλοι κλεινόμαστε σπίτι, μέχρι να περάσει το πρώτο κύμα. Και το έκανε. Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τώρα δεν ζούμε μια φάση απομόνωσης αλλά μια φάση συμβίωσης με τον ιό.
Η λογική είναι μία και απλή: Η οικονομία. Τα σύνορα σταδιακά ανοίγουν και από πολύ νωρίς βρήκαμε μπροστά μας τα πρώτα κρούσματα. Ο ορισμός του “τι μπορεί να πάει στραβά”. Στην πορεία άρχισε να υπάρχει μια σταδιακή αύξηση των κρουσμάτων. Αν τα 97 κρούσματα μοιάζουν πολλά αλλά αν τα μοιράσουμε σε 4 μέρες κάνουν 25 και λέμε “οκ, δεν είναι και καταστροφή”, κάνουμε λάθος για δύο λόγους.
α) Ο ρυθμός εξάπλωσης του κορονοϊού είναι ξαφνικός και πάρα πολύ γρήγορος. Ακόμα και αύξηση κρουσμάτων της τάξης των 10-15 αυξάνει τις πιθανότητες για μια νέα έκρηξη. Οι περιπτώσεις που ένα μόνο κρούσμα έφερε εκατοντάδες ή και χιλιάδες άλλα δεν είναι καθόλου σπάνιες.
β) Συγκεκριμένα στην Ελλάδα περάσαμε μια φάση όπου είχαμε σταθερά κάτω από δέκα κρούσματα ανά ημέρα. Συνήθως μάλιστα ακόμα λιγότερα. Από τις 04/06 όμως έχουμε ένα σερί ημερών με περισσότερα από 10 κρούσματα με την τελευταία καταγεγραμμένη μέρα να φτάνει στα 53 τον υψηλότερο αριθμό καταγραφής από τις 23/04 και μετά.
Είναι αυτή η καταστροφή; Σίγουρα όχι. Είναι όμως μια προειδοποίηση για επικείμενη καταστροφή. Όπως τόνισε χθες ο επιδημιολόγος κ.Σύψας σε συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 “οι δύο μεγάλοι κίνδυνοι που έχουμε της πανδημίας που είναι τα ταξίδια από το εξωτερικό με εισαγόμενα κρούσματα, αλλά και ο συνωστισμός και συγχρωτισμός στην Ελλάδα”. Συνδύασε μάλιστα το γεγονός ότι 30 από τα κρούσματα αυτά αφορούσαν την Ξάνθη στους συνωστισμούς λόγω Ραμαζανιού, ενώ τόνισε ότι τα άλλα 30 ήρθαν από χώρα με πολλά κρούσματα κορονοϊού. Εν προκειμένω από τη Γερμανία.
Το γεγονός ότι αυτή η αύξηση ήρθε μόλις από τις πρώτες μέρες ανοίγματος των συνόρων είναι σίγουρα ανησυχητικό. Αυτό που προς το παρόν πρέπει να κάνουμε είναι να τηρούμε με πολύ μεγαλύτερη σχολαστικότητα τα μέτρα ασφαλείας. Η ψευδαίσθηση ότι το καλοκαίρι σκοτώνει τον κορονοϊό είναι ακριβώς αυτό. Μια ψευδαίσθηση. Σύμφωνα με τον κ.Σύψα μπορεί να ελαττώσει κατά 10%-15% τη μεταδοτικότητα του ιού. Κατά τα άλλα όμως αυτός μένει.
Ίσως μια επικέντρωση στον εσωτερικό τουρισμό με καλύτερα και φτηνότερα πακέτα για τους Έλληνες να ήταν μια κάποια λύση. Από την άλλη προφανώς και η χώρα δεν θα μπορούσε να έχει κλειστά σύνορα μέχρι την κυκλοφορία του εμβολίου. Υπάρχουν κάποιες εξισώσεις που δυστυχώς δεν λύνονται. Η συνύπαρξη της προστασίας των ευπαθών ομάδων και η τουριστική περίοδος είναι μια από αυτές. Ιδίως για μια οικονομία που -κακώς αν με ρωτάτε- στηρίζεται τόσο στον τουρισμό.
Οι περιπτώσεις των χωρών που άνοιξαν την οικονομία τους και αναγκάστηκαν σύντομα να την ξανακλείσουν δεν είναι λίγες. Μόλις λίγες μέρες πριν, η Βόρεια Μακεδονία έζησε μια ξαφνική έκρηξη των κρουσμάτων, ώστε η κυβέρνηση ενεργοποίησε νέο ολιγοήμερο lockdown. Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να τρομοκρατηθούμε, χρειάζεται σίγουρα να ανησυχήσουμε. Αυτό το καλοκαίρι δεν θα είναι όπως τα υπόλοιπα και καλό είναι να μην το ξεχνάμε. Ακόμα και αν όλα γύρω μας μοιάζουν να είναι ακριβώς το ίδιο.
