Στέλιος Σεραφείδης, ο τερματοφύλακας που έπαιζε χωρίς γάντια
Ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες που έχει περάσει ποτέ από το ελληνικό ποδόσφαιρο πέθανε σε ηλικία 86 ετών. Πώς ήταν, άραγε, να παίζεις ποδόσφαιρο σε μια εποχή που όλα τα γήπεδα ήταν ξερά;
- 5 ΙΑΝ 2022
Η είδηση του θανάτου του θρύλου της ΑΕΚ, Στέλιου Σεραφείδη, σε ηλικία 86 ετών βύθισε στο πένθος ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό κόσμο της χώρας. Ο σπουδαίος τερματοφύλακας της Ένωσης έφυγε από τη ζωή ύστερα από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, χωρίς να προλάβει να ζήσει το όνειρο της «Αγιάς Σοφιάς». Ο ίδιος είχε δηλώσει σε συνέντευξή του πριν από μερικά χρόνια: «Επιθυμία μου είναι όταν ολοκληρωθεί αυτό το έργο είναι να μπω στο γήπεδο με όλους τους εν ζωή συμπαίκτες μου. Σχεδόν καθημερινά περνάω και παίρνω μια γεύση. Μας δίνει λίγο κουράγιο, λίγη ελπίδα. Περιμένουμε πώς και πώς, καλώς εχόντων των πραγμάτων να έχει ολοκληρωθεί και να το προλάβουμε».
Ο Στέλιος Σεραφείδης γεννήθηκε στις 6 Αυγούστου 1935 στο Αιγάλεω. Στην τοπική ομάδα έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα, ενώ το 1953 πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ, με τη φανέλα της οποίας αγωνίστηκε συνολικά 19 χρόνια, σημειώνοντας 243 συμμετοχές.
Τα φωτογραφικά ντοκουμέντα από τις εμφανίσεις του στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά, καθώς τόσο οι αγωνιστικοί χώροι όσο και οι φανέλες των τερματοφυλάκων δεν έχουν καμία σχέση με το σήμερα. Οι μπλούζες του θρυλικού κίπερ έμοιαζαν με μάλλινα φούτερ, τα χέρια του ήταν γυμνά και χωρίς γάντια ενώ κάθε φορά που έκανε μια εκτίναξη για να αποκρούσει ένα σουτ του αντιπάλου τραυμάτιζε τους αγκώνες και τα γόνατά του, μιας και όλα τα γήπεδα, εκείνη την περίοδο, ήταν ξερά.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του είχε τη δυνατότητα να παίξει κόντρα σ’ όλους τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές της γενιάς του, ενώ στις 12 Μαΐου του 1965, είχε την τιμή να αγωνιστεί αντίπαλος με τη Ρεάλ Μαδρίτης του Ferenc Puskás, σ’ έναν αγώνα που διεξήχθη στο γήπεδο της Νέας Φιλάδελφειας και έληξε ισόπαλο με σκορ 3-3.
Ο Στέλιος Σεραφείδης αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1972, μετρώντας τρία πρωταθλήματα και τρία κύπελλα Ελλάδος. Ο ίδιος αγαπούσε πολύ την ΑΕΚ και, γι’ αυτό ακόμη και μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, δεν σταμάτησε να ασχολείται ενεργά μ’ αυτή. Για αρκετά χρόνια διετέλεσε προπονητής τερματοφυλάκων της Ένωσης, ενώ υπήρξε πρόεδρος του Συνδέσμου Παλαιμάχων Ποδοσφαιριστών της.
Η τελευταία του δημόσια εμφάνιση πραγματοποιήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2021, όταν ο ίδιος πάλεψε σκληρά, προκειμένου να πάρει το πολυπόθητο εξιτήριο και να βρεθεί δίπλα στην αγαπημένη του ΑΕΚ. Τελικά τα κατάφερε και αποθεώθηκε από τους φιλάθλους της ομάδας, σε μία από τις πιο συγκινητικές στιγμές του φετινού πρωταθλήματος. Ο Στέλιος Σεραφείδης μπορεί να μην πρόλαβε να δει έτοιμη την «Αγιά Σοφιά», ωστόσο, το πορτραίτο του από τα χρόνια που έπαιζε στον δικέφαλο θα κοσμεί για πάντα τις θύρες του γηπέδου, ως φόρος τιμής σ’ έναν από τους πιο πιστούς ποδοσφαιριστές και οπαδούς που έχουν περάσει ποτέ από την Ελλάδα.
Ο Στέλιος Σεραφείδης μέσα από 9 εντυπωσιακά κλικ του Action Images
Φιλική αναμέτρηση μεταξύ Ολυμπιακού και ΑΕΚ, το 1968.
Πορτραίτο του Στέλιου Σεραφείδη από τον αγώνα Απόλλων - ΑΕΚ το 1958.
Στιγμιότυπο από τον αγώνα ΑΕΚ - Μπαρτσελόνα στις 23 Μαΐου 1962.
Γιατροί προσπαθούν να δώσουν τις πρώτες βοήθειες στον τερματοφύλακα το 1962.
Το ρόστερ της ΑΕΚ τη σεζόν 1962/63.
Στρατιωτικοί βγάζουν εκτός γηπέδου τον τραυματισμένο Σεραφείδη σ' έναν αγώνα της εθνικής Ελλάδος το 1964.
Πορτραίτο του τερματοφύλακα από τη σεζόν 1962/63.
Εντυπωσιακό στιγμιότυπο από τον αγώνα Ολυμπιακός - ΑΕΚ που διεξήχθη στις 13/10/1968.
Ο Στέλιος Σεραφείδης με κοστούμι δίπλα στον φίλο του, Γιώργο Δεληκάρη.
