Shutterstock
ΙΑΠΩΝΙΑ

Στην Ιαπωνία μπορείς να πληρώνεσαι για να μην κάνεις απολύτως τίποτα

Οι υπηρεσίες του 37χρόνου Shoji Morimoto αναδεικνύουν τη μοναξιά των ανθρώπων στις μεγάλες πόλεις και το φαινόμενο της κοινωνικής απομόνωσης.

Έρχεται η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι κάθεσαι στο κρεβάτι και δεν κάνεις τίποτα. Η αλήθεια είναι πως και το lockdown δε βοηθά ιδιαίτερα στην ανεύρεση νέων κινήτρων, αλλά δεν υπάρχουν και πολλές εναλλακτικές. Δεν ξέρεις πόση ώρα είσαι ήσυχος χωρίς να κάνεις τίποτα. Καταλαβαίνεις πότε πέρασε η ώρα μόλις σε φωνάξουν για φαγητό ή μόλις αρχίσεις να πεινάς. Τώρα φαντάσου να σε πληρώνουν 80 ευρώ την ημέρα για να κάνεις το απόλυτο τίποτα.

Ο καθένας θα έλεγε ότι είναι ένα όνειρο που δεν έχει εφαρμογή ούτε στα καλύτερα μας όνειρα. Η Ιαπωνία ενδεχομένως να είναι ένας ονειρικός τόπος, όπως μας αποδεικνύει το Studio Ghibli και το επάγγελμα του Shoji Morimoto, ο οποίος πληρώνεται «να τρώει, να πίνει και να δίνει απλά σχόλια, αλλά να μην κάνει τίποτα άλλο». Χρεώνει τις «υπηρεσίες» του για 80 ευρώ και έχει ήδη λάβει περισσότερες από 3.000 αιτήσεις.

«Χαίρομαι που μπόρεσα να περπατήσω με κάποιον, διατηρώντας μια άνετη απόσταση, όπου δε χρειαζόταν να μιλήσουμε, αλλά αν το θέλαμε, θα μπορούσαμε» έγραψε ένας από τους χρήστες που πληρώνουν για τις υπηρεσίες του Morimoto. Αρχικά, ο 37χρονος έδινε τις υπηρεσίες του δωρεάν, αλλά τώρα, λόγω των χιλιάδων αιτημάτων, έχει θέσει τις υπηρεσίες του προς πληρωμή.

Άλλοτε, τον νοικιάζουν για να παίζουν μαζί σε επιτραπέζια παιχνίδια, άλλοτε για αποχαιρετισμούς μεταξύ ανθρώπων που δε θα ξαναδούν ο ένας τον άλλον. Κάποιες φορές, συνοδεύει άτομα που πρόκειται να κάνουν αίτηση διαζυγίου και διστάζουν ή απλώς ακούει τα παράπονα των εργαζομένων στον τομέα της υγείας που εξαντλούνται συναισθηματικά από τη δουλειά τους.

«Δεν είμαι φίλος τους ή γνωστός τους, απλώς τους απαλύνω τη μοναξιά. Νομίζω πως μου ταιριάζει» εξηγεί ο 37χρονος. Ο νεαρός εργαζόταν σε έναν εκδοτικό οίκο, από όπου παραιτήθηκε, επειδή δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί στις μονότονες εργασίες του. Έτσι επέλεξε να δημιουργήσει έναν λογαριασμό στο Twitter και να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε όσους χρειάζονται παρέα. Αυτή τη στιγμή έχει περισσότερους από 265.000 ακόλουθους που διαρκώς αυξάνονται.

Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένοι τακτικές πελάτες. Μια συγγραφέας λέει ότι τον έχει νοικιάσει τουλάχιστον 10 φορές, επειδή τη συνόδευσε σε ένα ραντεβού με άλλους ανθρώπους, την άκουγε να μιλάει για την αγάπη, ωθώντας τη να του πει πράγματα που δε θα έλεγε σε κάποιον που γνώριζε: «Με ακούει και με συνοδεύει χωρίς να με κρίνει. Έχοντας τον δίπλα μου ενισχύει την αυτοεκτίμησή μου» εξηγεί η συγγραφέας στο ιαπωνικό Mainichi.

Αυτήν τη στιγμή, με τα περιοριστικά μέτρα, τα αιτήματα έχουν μειωθεί. Παρά τα διάφορα σχόλια που μπορούν να προκαλέσουν οι συνήθειες της ιαπωνικής κουλτούρας, η αλήθεια είναι πως η ύπαρξη τέτοιων υπηρεσιών αναδεικνύουν την κοινωνική απομόνωση και τα περιστατικά αποξένωση στις μεγάλες πόλεις και βελτιώνουν τον διαρκή ψυχολογικό αγώνα του καθενός μέσα στην αβεβαιότητα της πανδημίας.