LIFE

To πιο παράξενο άθλημα του κόσμου μοιάζει με πόλεμο

To Βo-taoshi είναι ένα μείγμα ομαδικών αθλημάτων και πολεμικών τεχνών που μπορεί να μοιάζει με ένα απίστευο χάος αλλά τελικά έχει οργάνωση.

Γενικά υπάρχουν διάφορες θεωρίες που ταυτίζουν ένα μεγάλο μέρος των ομαδικών αθλημάτων με τον πόλεμο. Κατά τις θεωρίες αυτές, οι στρατηγικές, ο αγώνας, η άμυνα, η κάλυψη του χώρου στο ποδόσφαιρο είναι κάτι σαν προσομοίωση της μάχης. Ένα στοιχείο που θα μπορούσε να ενισχύσει τις θεωρίες αυτές είναι το Bo-taoshi. Ένα από τα πιο παράξενα ομαδικά αθλήματα του πλανήτη που παίζεται -προφανώς- στην Ιαπωνία. Και είναι ένας συνδυασμός διαφόρων πραγμάτων.

Το Bo-taoshi είναι ένα παιχνίδι πιάσε-τη-σημαία. Ίσως το πιο άγριο που συνεχίζει να υπάρχει στις μέρες μας. Σε αυτό συμμετέχουν 150 αθλητές που χωρίζονται σε δύο ομάδες. 75 επιτιθέμενοι και 75 αμυνόμενοι. Σκοπός της κάθε ομάδας είναι να ελέγξει τον στύλο της αμυνόμενης. Νικήτρια είναι η ομάδα που τελικά θα κατεβάσει τον στύλο της αντίπαλης κατά τουλάχιστον 30 μοίρες σε σχέση με το έδαφος.

Η ιστορία του Bo-taoshi είναι μια μυστήρια υπόθεση με πολλές και αντικρουόμενες πηγές. Θεωρείται ότι το sport παίχτηκε για πρώτη φορά το 1945 από τον ιαπωνικό στρατό, ως τρόπος εκγύμνασης. Δεν είναι τυχαίο ότι η Στρατιωτική Ακαδημία της Ιαπωνίας έχει συνδέσει το άθλημα με τις ετήσιες τελευταίες εορτασμού. Άλλες τοποθετούν τις απαρχές του τον προηγούμενο αιώνα και συγκεκριμένα στο 1871.

Τώρα, μπορεί βλέποντας το παιχνίδι να θεωρήσετε ότι πρόκειται για ένα αδιανόητο τουρλουμπούκι (επιτέλους χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη σε κείμενο). Είναι μάλιστα τόσο επικίνδυνο που πολλά σχολεία στην Ιαπωνία το έχουν απαγορεύσει. Παρόλα αυτά έχει τακτική και έχουν συγκεκριμένες θέσεις. Μάλιστα πολλές φορές οι τακτικές του είναι πολύ σύνθετες και απαιτητικές.

Κάποιο παίκτες λειτουργούν ως το φράγμα προς την επίθεση του αντιπάλου. Άλλοι έχουν ως ρόλο να κρατάει τον στύλο (που συμβολίζει τη σημαία) όρθιο. Η ίσως σημαντικότερη θέση είναι αυτή του ninja. Aυτός στέκεται κυριολεκτικά στο πάνω μέρος του στύλου. Αποστολή του είναι να μείνει σε αυτόν χωρίς να πέσει. Αυτό που προσφέρει είναι απλά το βάρος του που κρατάει τον στύλο πιο σταθερό. Κάποιες φορές χρειάζεται και να απωθεί κλωτσώντας του αντιπάλους επιτιθέμενους που φτάνουν μέχρι τη σημαία.

Δεν ξέρουμε αν θα το παίζατε ποτέ ως άθλημα. Ωστόσο, αν ξεπεράσει το γεγονός ότι 149 άτομα πηδάνε ο ένας πάνω στον άλλο προσπαθώντας να πετάξουν από την κορυφή έναν 150ο, ε, δεν το λες και αδιάφορο στο μάτι.