Το βιβλίο που χρειάζεσαι για να ξεκινήσεις το καλοκαίρι

Bλέπεις, όλοι έχουμε τις ίδιες ανάγκες: να περάσουμε με έναν ενδιαφέρον τρόπο το χρόνο που είμαστε σε αεροπλάνα, τρένα και βαπόρια ή/και να χαλαρώσουμε αφότου έχουμε πάει παντού και έχουμε κάνει τα πάντα μέσα στην ημέρα ή/και να ‘απομονωθούμε’ στην παραλία ή το κατάλυμα -για λίγη me time, χωρίς να παρεξηγηθεί κάποιος.

Καλή η κοινωνικοποίηση και η διασκέδαση, αλλά όλοι χρειαζόμαστε και λίγη γαλήνη και ηρεμία.

Η πρόταση που σου έχω για την… είσοδο σου σε αυτήν την περίοδο είναι το “Αντίο κι ευχαριστώ για τα ψάρια”.

Δώσε μου δυο λεπτά να σου εξηγήσω.

Το 1977 το ραδιόφωνο του BBC 4 εμπιστεύτηκε τη διασκέδαση των ακροατών του στον Ντάγκλας Άνταμς. Εκείνος εμπνεύστηκε την κωμωδία με τον τίτλο The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy (Οδηγός αυτού που κάνει οτοστόπ για τον Γαλαξία).

Η επιτυχία ήταν τέτοια που τα επεισόδια διανεμήθηκαν και στις ΗΠΑ, εξελίχθηκαν σε ‘τριλογία έξι βιβλίων’ όπως είχε πει ο Άνταμς, τα οποία έγιναν best sellers (πούλησαν περισσότερα από 15 εκατομμύρια αντίτυπα) και μετά τηλεοπτική σειρά, θεατρικά έργα, κινηματογραφική ταινία έως και βιντεοπαιχνίδι.

Το 1982 ο δημιουργός έγινε ο πρώτος Βρετανός συγγραφέας, μετά τον Ίαν Φλέμινγκ,, με τρία βιβλία στις λίστες των best-seller των New York Times και των Publishers Weekly.

Στην πολυβραβευμένη δουλειά του, συνδύασε την ιδιότητα του φαν της σειράς ‘Monty Python’ και της προϋπηρεσίας του ως εκ των συγγραφέων του ‘Doctor Who’, για να εκτελέσει την ιδέα που είχε το χρόνο που ταξίδευε σε όλη την Ευρώπη με οτοστόπ -πριν πάει να φοιτήσει στο Cambridge University.

“Είχα το αντίγραφο ενός βιβλίου με τίτλο “Ο οδηγός του οτοστόπ για την Ευρώπη. Ένα βράδυ ήμουν ξαπλωμένος σε ένα χωράφι στο Ίνσμπρουκ, στην Αυστρία -ομολογώ ήμουν μεθυσμένος- και κοιτούσε τα αστέρια. Ήταν μια από εκείνες τις όμορφες νύχτες με έναστρο ουρανό, όταν μου πέρασε από το μυαλό ότι κάποια στιγμή κάποιος θα έπρεπε να γράψει και έναν οδηγό ότοστοπ στον γαλαξία. Αποκοιμήθηκα και ξέχασα την ιδέα, για 6 χρόνια”.

Όταν του ‘ξαναήλθε’ άρχισε αμέσως να την εκτελεί, όπως παράλληλα πραγματευόταν άλλα δυο βιβλία, τις διαλέξεις και τα σχόλια που έκανε σε θέματα επιστήμης και τεχνολογίας και την ίδρυση εταιρίας πολυμέσων. Όταν είχε χρόνο (ναι, του έμενε κάποιος) απαντούσε σε ερωτήσεις που του έστελναν θαυμαστές του στην ιστοσελίδα του.

Ανήμερα του θανάτου του (11/5 toy 2001, σε ηλικία 49 χρόνων), το www.douglasadams.com ανάρτησε αφιερώματα για τον ιδιοκτήτη του και το τέταρτο βιβλίο της σειράς, με τίτλο “Αντίο κι ευχαριστώ για τα ψάρια”.

Ειρήσθω εν παρόδω, ο Άνταμς είχε πάντα θέμα με τις προθεσμίες. Για να βεβαιωθεί πως θα προλάβει να παραδώσει το So Long, and Thanks for All the Fish, κλειδώθηκε με τον εκδότη του σε σουίτα ξενοδοχείου για τρεις εβδομάδες.

Πριν σου πω περισσότερα για αυτό, θα σου πω κάτι γενικά για τη σειρά “The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy”: διηγείται τις περιπέτειες μιας ομάδας διαστημικών ταξιδιωτών που πηγαίνει από πλανήτη σε πλανήτη, παρέα με έναν Βρετανό -ονόματι Άρθουρ Ντεντ-, αφότου έχει αρχίσει η κατεδάφιση της γης, προκειμένου να δημιουργηθεί μια διαγαλαξιακή υπερεθνική οδός.

Ο Άνταμς σατιρίζει την τεχνολογία (υπάρχουν μέχρι και μανιοκαταθλιπτικά ρομπότ), την πολιτική, τη γραφειοκρατία έως και τους ταξιδιωτικούς οδηγούς.

Μην άγχεσαι αν δεν έχεις διαβάσει το “Γυρίστε τον Γαλαξία με Ότοστοπ”. Αν βρεις τώρα το χρόνο, μπορείς να αναζητήσεις στις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ το “Η ζωή, το σύμπαν και τα πάντα” και σε audiobook.

Σε κάθε περίπτωση, μπορείς να ‘προσγειωθείς’ απευθείας στη Γη, όπου επιστρέφει το διαστημόπλοιο.

Θα ήθελα να σου παραθέσω πώς αρχίζουν όλα -τι γράφει η πρώτη σελίδα του βιβλίου.

“Εκείνο το βράδυ σκοτείνιασε νωρίς, πράγμα απολύτως φυσικό για την εποχή. Έκανε κρύο και φυσούσε, πράγμα εξίσου φυσικό. Άρχισε να βρέχει, και ήταν κι αυτό φυσικό. Ένα διαστημόπλοιο προσγειώθηκε, κι αυτό δεν ήταν φυσικό.

Κανείς δεν βρισκόταν εκεί να το δει, εκτός από κάποια τετράποδα θεαματικής ηλιθιότητας που δεν είχαν την παραμικρή ιδέα τι μπορούσε να είναι αυτό, αν έπρεπε να προσπαθήσουν να βρουν τι ήταν, αν έπρεπε να το φάνε, ή τι άλλο.

Έτσι έκαναν αυτό που έκαναν πάντα σε παρόμοιες περιπτώσεις, δηλαδή προσπάθησαν να το βάλουν στα πόδια και να κρυφτούν το ένα κάτω από το άλλο, πράγμα που δεν ήταν ποτέ αποτελεσματικό”.

Ο Άρθουρ Ντεντ κατεβαίνει βιαστικά τα σκαλιά, έχοντας κάτω από τη μασχάλη μια μεγάλη τσάντα για ψώνια στην οποία έχει βάλει μια τσαλακωμένη, φθαρμένη πετσέτα (τον συνοδεύει από το πρώτο δευτερόλεπτο της πρώτης ιστορίας, καθώς “είναι ό,τι πιο χρήσιμο μπορεί να έχει ένας ταξιδιώτης στο διάστημα”). Συναντά την αδελφή, πηγαίνουν στην Καλιφόρνια και συναντούν τον Τζον Γουάτσον “έναν αινιγματικό επιστήμονα που υποστηρίζει πως ξέρει γιατί εξαφανίστηκαν τα δελφίνια” και μετά τη συνάντηση, ο πρωταγωνιστής αποφασίζει να επιστρέψει στο διάστημα.

Η αφορμή είναι το “μόνο ο Θεός ξέρει τι σημαίνουν όλα αυτά που συμβαίνουν. Ευτυχώς, άφησε πίσω του το τελευταίο μήνυμα. Δεδομένου ότι απέχει έτη φωτός από τη Γη, επιβάλλεται μια βόλτα στα απώτατα σημεία του διαστήματος”.

Ο Ντεντ βρίσκει το μήνυμα.

Τι γράφει;

Να διαβάσεις το “Αντίο κι ευχαριστώ για τα ψάρια” να μάθεις.