Ένας Νεοϋορκέζος βετεράνος της indie-rap στο υπόγειο του An Club
Πέρσι κυκλοφόρησε το εξαιρετικό άλμπουμ Maps και τράβηξε τα βλέμματα όλου του κόσμου. Τώρα, ο billy woods έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα.
- 9 ΦΕΒ 2024
«Το να ξέρεις πώς είναι να ανεβαίνεις στο stage και να έχουν εμφανιστεί πέντε άνθρωποι από κάτω, σε κάνει να το εκτιμάς όταν έρχονται πενήντα, και να το υπερ-εκτιμάς όταν έρχονται τετρακόσιοι. Γιατί, στα αλήθεια, θα μπορούσε να μην έρθει και κανένας, δεν υπάρχει κάτι δεδομένο σε αυτή τη ζωή». Με αυτά τα λόγια απάντησε στον δημοσιογράφο της Guardian, όταν τον ρώτησε αν είναι χαρούμενος με την πορεία της καριέρας του.
Μια ερώτηση που δύσκολα θα απηύθυνε κάποιος σε έναν βετεράνο της ραπ από τη Νέα Υόρκη με δεκάδες άλμπουμ κι ένα δυναμικό δισκογραφικό label στην κατοχή του, εκτός αν υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος λόγος.
Αλλά, ο κύριος billy woods –πάντα, με μικρό το πρώτο γράμμα και με αλλοιωμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του στις πιο πολλές φωτογραφίες– δεν επεδίωξε ποτέ το σταριλίκι. Κράτησε χαμηλό προφίλ και συνέχισε να κάνει τη δουλειά του, σαν ακούραστο μαύρο μυρμήγκι σε μια κοινωνία λευκών, τίμια και με συνέπεια, γνωρίζοντας ότι η μουσική του απλά δεν είναι για όλους. Δεν βαδίζει στα εύκολα. Μέσα στους στίχους του, πολύ συχνά κρύβει σκέψεις και αναφορές, που πρέπει να πατήσεις pause και rewind για να καταλάβεις. Κι άμα τα αγγλικά δεν είναι η μητρική σου γλώσσα, ομολογουμένως, πολλά θα σου διαφύγουν.
Με άλλα λόγια, ο billy woods ανήκει σε εκείνη την παλιά σχολή που στύβει το μυαλό της πάνω στο τετράδιο για να γράψει. Και έτσι μέσα στο βραδύκαυστο και υπέροχα ζοφερό ραπ του θα ακούσεις να πετάγονται ονόματα όπως ο Burroughs, φευγαλέες σκέψεις για τον ντετερμινισμό, τη φαινομενολογία του Giles Deleuze και πόσα ακόμα.
Ευτυχώς, υπάρχει η πλατφόρμα Genius.com που στη συγκεκριμένη περίπτωση εκπληρώνει απόλυτα τον σκοπό της, με το (αρκετά πιστό) κοινό του woods να αναπτύσσει ολόκληρα κατεβατά για τα νοήματα που έχει κρύψει εδώ και εκεί. «Μερικές φορές θέλω να τους πω: Παιδιά, σ’ αυτό το τραγούδι αναφέρομαι απλά στο ραντεβού που βγήκα όχι στις καταστροφικό απολογισμό του καπιταλισμού και του ρατσισμού», είχε απαντήσει γελώντας σε συνέντευξη.
Τίποτα δεν προέκυψε από το πουθενά, ως συνήθως.
Ο billy woods είναι ένα παιδί γεννημένο από μια Τζαμαϊκανή φεμινίστρια διανοούμενη μητέρα και έναν πατέρα με επαναστατικό πνεύμα από τη Ζιμπάμπουε. Η αφρικανική καταγωγή έπαιξε παράλληλα τον ρόλο της. Απ’ την ηλικία των πέντε ετών και όσο ήταν ακόμη παιδί, ζούσαν οικογενειακώς στην Ζιμπάμπουε, ώσπου πέθανε ο πατέρας του και επέστρεψαν στις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη του 80s, κάτι που ο ίδιος θα περιέγραφε αργότερα ως «πολιτισμικό σοκ», δεδομένου του «πώς ο αμερικάνικος ρατσισμός δούλευε». Εκείνη την περίοδο θα έρθει πρώτη φορά σε επαφή με τον ήχο του χιπ-χοπ («το Do the Right Thing είναι συγκλονιστική επίδραση επάνω μου») και μετακομίζοντας αργότερα στο Μπρούκλιν, στα τέλη της δεκαετίας του 90, θα μπει και ο ίδιος στον χορό.
Τυπικά, η καριέρα του αρχίζει να μετράει από το 2003, όταν και ιδρύει τη δισκογραφική Backwoodz Studioz, ένα label που σήμερα αποτελεί μια από τις πιο δυναμικές δεξαμενές του underground ραπ στη Νέα Υόρκη. Το δικό του στυλ είναι απ’ την αρχή ξεκάθαρο από άποψη ταυτότητας: conscious rap από την οπτική ενός Αφρικανού της διασποράς, που έχει βιώνει τον θεσμικό ρατσισμό, την κοινωνική αδικία, τις δολοφονίες γύρω του. Εστιάζει στα πυκνά νοήματα και τον λυρισμό, και από τότε εξελίσσεται με σταθερά βήματα επάνω στο είδος και μένοντας μακριά από το mainstream.
Η αναγνώριση, τουλάχιστον από τα μεγάλα διεθνή Μέσα, ήρθε πολύ σύντομα. Μόλις πέρυσι, στράφηκαν οι προβολείς στο ταλαντούχο μυαλό του woods με συνεντεύξεις και αφιερώματα στο Rolling Stone, τη Guardian, το Vice, to Impose Magazine κ.ά. Η βασική αιτία ήταν το Maps, ένα εξαιρετικό άλμπουμ που επισφράγιζε είκοσι χρόνια ιστορίας στο μικρόφωνο για τον woods (σόλο, όσο και ως μέλος διάφορων σχημάτων), αλλά και το καλύτερο σημείο της λυρικής του σοφίας. Στην παραγωγή του άλμπουμ βρίσκεται ο beatmaker από το Λος Άντζελες Kenny Segal, με τον οποίον είχαν κυκλοφορήσει το 2019 το άλμπουμ Hiding Places, που έκανε για πρώτη φορά το όνομα του billy woods να ακουστεί διεθνώς.
Όχι τυχαία, το νέο collaboration μεταξύ τους έφερε αποτέλεσμα ακόμη καλύτερο. Μουσικά, ο δίσκος έχει κάτι από σπάσιμο του κανόνα. Και πάνω σε αυτή την avant-garde προσέγγιση του old school rap beat, τα αινιγματικά και καλοδουλεμένα λόγια του billy woods αναδεικνύονται.
Το θέμα, όπως άλλωστε λέει έμμεσα και ο τίτλος (Maps), είναι τα ταξίδια, περιγράφοντας κατά βάση την πραγματικότητα από την οπτική ενός μουσικού που περιοδεύει. Από το Τέξας, το Άμστερνταμ, τη Μπρατισλάβα και το Μεξικό, για να επιστρέψει στη βάση του, τη Νέα Υόρκη, διαπιστώνοντας ότι κι εκείνη άλλαξε. Συμβολικά, βέβαια, θα μπορούσαμε να ερμηνεύσουμε τη διαδρομή αυτή σαν το αρχετυπικό ταξίδι του ήρωα, με τον κύριο billy woods να επιστρέφει στη βάση του, ψυχολογικά και νοητικά εξελιγμένος, έχοντας ολοκληρώσει στο ενδιάμεσο τον στόχο του.
Στα δικά μας, τώρα. Μια όχι συμβολική, αλλά καθόλα κυριολεκτική στάση αυτού του ήρωα περιλαμβάνει την πόλη μας: για πρώτη φορά, ο billy woods θα έρθει στην Ελλάδα και στο υπόγειο του An Club, για μια σκληροπυρηνικά underground συναυλία. Μαζί του στη σκηνή οι Dramachine, ένα post-punk και synthwave τρίο από την Αθήνα, αλλά και το δίδυμο Black Athena. Το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου.
Προπώληση εισιτηρίων εδώ.
