5 νέες εκθέσεις που δεν πρέπει να χάσεις στην Αθήνα
Μαζί με την άνοιξη, έργα εμβληματικών καλλιτεχνών και mega-εκθέσεις «ανθίζουν» στα μουσεία και τις γκαλερί της πρωτεύουσας.
- 13 ΜΑΙ 2025
Το ημερολόγιο δείχνει μέσα Μαΐου, το επιπλέον φως κάνει τις ημέρες να φαίνονται και πάλι ατελείωτες (με την καλή έννοια), ενώ η θερμοκρασία παραμένει σε επίπεδα που δεν δικαιολογούν παράπονα. Κοινώς, διανύουμε την ιδανική περίοδο του έτους για την πρωτεύουσα, αμέσως μετά τη «χειμερία νάρκη» και λίγο πριν τον πυρετό της τουριστικής κίνησης – μία περίοδος αρκετά σύντομη σε διάρκεια αλλά πολύ πυκνή σε περιεχόμενο και δράσεις, που (όπως όλα τα όμορφα πράγματα στη ζωή) ενδέχεται να τελειώσει προτού καλά-καλά το καταλάβουμε.
Για να πετύχουμε το αντίθετο, θα πρέπει να μην αφήσουμε μέρα χαμένη. Αυτή τη στιγμή, τρέχει το καθιερωμένο ανοιξιάτικο φεστιβάλ του Δήμου Αθηναίων (με δεκάδες δωρεάν δράσεις σε όλες τις γειτονιές), ανοίγουν τα dance στέκια δίπλα στη θάλασσα, πνέει ένας αέρας αισιοδοξίας για το καλοκαίρι που έρχεται, όσο τα μουσεία και οι γκαλερί εγκαινιάζουν τις εκθέσεις με τις οποίες θα υποδεχθούν τη θερμότερη περίοδο του έτους, μαζί με τους αμέτρητους επισκέπτες από το εξωτερικό που αναμένεται για ακόμη ένα καλοκαίρι να φτάσουν επίπεδα-ρεκόρ.
Έργα εμβληματικών καλλιτεχνών που σημάδεψαν την ιστορία της τέχνης, σύγχρονοι επιδραστικοί εικαστικοί σε διάλογο με αρχαία ευρήματα, αλλά και mega-εκθέσεις με διεισδυτικό βλέμμα βρίσκονται στο πρόγραμμα των ημερών.
Allspice: Michael Rakowitz & Ancient Cultures
Με πρόθεση ανάπτυξης ενός γόνιμου διαλόγου ανάμεσα στις ιστορικές αφηγήσεις και το σήμερα (κάτι που θα θέλαμε να βλέπαμε πιο συχνά από τα κραταιά μουσεία), το Μουσείο Ακρόπολης σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού, την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αθηνών και τον οργανισμό ΝΕΟΝ εγκαινιάζουν μια σειρά εκθέσεων που θα αναπτυχθούν υπό τη μορφή τριλογίας την περίοδο 2025-2026, αναδεικνύοντας διαχρονικά θέματα πολιτιστικής κληρονομιάς, όπως θέματα απώλειας, αποκατάστασης και διάσωσης αυτής της παρακαταθήκης, ειδικά σε τεταμένους καιρούς.
Συγκεκριμένα, η τριλογία φέρνει ελληνικές αρχαιότητες και αντικείμενα αρχαίων πολιτισμών από την ευρύτερη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή σε διάλογο με τα σύγχρονα έργα του Michael Rakowitz – ενός καταξιωμένου Ιρακινοαμερικανού εικαστικού που «δραστηριοποιείται στο σημείο τομής μεταξύ επίλυσης και πρόκλησης προβλημάτων», όπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος.
Το πρώτο δείγμα γραφής απ’ αυτή τη συνεργασία παρουσιάζεται στην αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων του Μουσείο Ακρόπολης: δίπλα στα «κενά» του δικού μας μνημείου, αντικείμενα πολιτιστικής μνήμης για το Ιράκ και τη Μεσοποταμίας, αντικείμενα τα οποία είτε είχαν κλαπεί ή καταστραφεί σε καιρούς πολέμου, «επανεμφανίζονται» ως χάρτινα γλυπτά από τον Rakowitz. Τα έργα αυτά συμπληρώνονται από νέες αναθέσεις, σε ένα αιχμηρό σχόλιο για το συνεχιζόμενο, ανοικτό πολιτιστικό τραύμα που υπάρχει.
Από 13 Μαΐου, στο Μουσείο Ακρόπολης. Πληροφορίες εδώ.
Γιατί να κοιτάμε τα ζώα;
Μήπως είναι η ώρα να αναλογιστούμε εάν η πηγή του προβλήματος για το κλιματικό αδιέξοδο και την ανθρωπόκαινο εποχή έγκειται στη θεώρηση ότι ο άνθρωπος είναι το πιο έξυπνο και ικανό απ’ όλα τα είδη; Με αφετηρία το φιλοσοφικό δοκίμιο του John Berger για την αντικειμενοποίηση των ζώων –ένα έργο το οποίο κυκλοφόρησε το 1980 και παραμένει τρομακτικά επίκαιρο–, το ΕΜΣΤ τα βάζει με την αλαζονεία του ανθρώπινου είδους και εγκαινιάζει μία σπονδυλωτή mega-έκθεση σε όλους τους ορόφους του.
Σκοπός του νέου αυτού κύκλου εκθέσεων είναι η ανάπτυξη ενός ευρύτερου διαλόγου ηθικών και φιλοσοφικών προεκτάσεων για τα δικαιώματα των ζώων και τα ζητήματα φροντίδας του πλανήτη. Μάλιστα, με τη συμμετοχή περισσότερων από 60 καλλιτεχνών από 25 χώρες και περισσότερων από 200 έργα, πρόκειται για τη μεγαλύτερη έκθεση αυτής της θεματικής που έχει διοργανωθεί σε μουσείο μέχρι σήμερα.
Από 15 Μαΐου, στο ΕΜΣΤ. Πληροφορίες εδώ.
Jean-Michel Basquiat: Untitled
Έργα από τον εμβληματικό καλλιτέχνη που έλαμψε και έσβησε τη δεκαετία του ’80 στη Νέα Υόρκη έρχονται για πρώτη φορά στην πρωτεύουσα.
Δεν πρόκειται για κάποιου είδους αναδρομή, αλλά αντίθετα για μια προσπάθεια που «επιδιώκει να φωτίσει τις πολλαπλές πλευρές» του μεγάλου και πάνω απ’ όλα αταξινόμητου Jean-Michel Basquiat, όπως διευκρινίζει το συνοδευτικό κείμενο της πολυαναμενόμενης έκθεσης στην γκαλερί The Intermission, η οποία μάλιστα θα αναδιαμορφωθεί υπό τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του γραφείου Kois Associated Architects.
Για να δώσουμε ένα στίγμα, στην έκθεση περιλαμβάνονται 20 έργα απ’ τα τέλη της δεκαετίας του 1970 ως το 1987, έργα τα οποία είναι φτιαγμένα σε χαρτί και προσδιορίζουν κυρίως την πρώιμη περίοδο του εμβληματικού καλλιτέχνη, συμπυκνώνοντας έννοιες και κατευθύνσεις που ανέπτυξε πιο μετά, όπως οι υπόγειες αναφορές στην αποικιοκρατία και τη μαύρη ταυτότητα, είτε η κριτική του καλλιτέχνη στο σύστημα.
Από 22 Μαΐου, στην γκαλερί The Intermission. Πληροφορίες εδώ.
Υπερίδρωση: Ιδρώνοντας μαζί
Μέσα στο (υπέροχο) κτίριο των μοναδικών οθωμανικών λουτρών που έχουν διασωθεί στην πρωτεύουσα, το Λουτρό των Αέρηδων, μια πολυδιάστατη, ομαδική έκθεση εστιάζει στον ιδρώτα υπό το πρίσμα της οικολογίας και της τεχνολογικής μετάβασης σε έναν από κάθε άποψη πιο ευάλωτο κόσμο.
Πώς συνδέονται τα παραπάνω; Στη σημερινή εποχή, οι υποδομές Τεχνητής Νοημοσύνης απαιτούν τεράστιες ποσότητες πόσιμου νερού για την ψύξη τους, ακολουθώντας μια διαδικασία ανάλογη με την ανθρώπινη εφίδρωση.
Με την εφίδρωση ως σημείο εκκίνησης αναδύονται ζητήματα ισορροπίας και διατάραξης αυτής, ζητήματα κοινωνικής συνοχής (σε διάλογο και με τη λειτουργία των δημόσιων λουτρών) και τεχνο-κυριαρχίας αναδύονται μέσα από έργα δραστήριων εικαστικών της αθηναϊκής σκηνής, όπως των Πάνου Χαραλάμπους, Ιλεάνας Αρναούτου, Μάριου Σταμάτη. Η έκθεση διοργανώθηκε με τη συνεργασία του Μουσείου Νεότερου Ελληνικού Πολιτισμού με τον χώρο Atopos και τον εργαστήριο Υδάτινα Κοινά.
Σε εξέλιξη μέχρι 4 Αυγούστου, στο Λουτρό των Αέρηδων. Πληροφορίες εδώ.
Γεωργία Σαγρή: Κόρη
«Αν η έκθεση είναι ένα αυτοπορτρέτο, είναι ένα πορτρέτο που αντιστέκεται στην κατάληξη –.επιμένει στη διαδικασία, στην προσοχή, στη δέσμευση», αναφέρει στο συνοδευτικό κείμενο για τη νέα της έκθεση η διεθνώς καταξιωμένη Γεωργία Σαγρή, αντικατοπτρίζοντας τον τελευταίο σταθμό στη μακρά ερευνητική-καλλιτεχνική διαδρομή που ακολουθά (με διάφορα «μονοπάτια») επάνω σε ζητήματα ανάρρωσης και σώματος.
Αυτή τη φορά, εστιάζει στον οπτικό πυρετό: «την κατάσταση υπερδιέγερσης και εξάντλησης» την οποία βιώνουμε μέσα από τη συνεχή κατανάλωση ερεθισμάτων στις ψηφιακές οθόνες. Μέσω αυτής της (πολύ πρόσφατης για την ανθρωπότητα) συνήθειας, αξίζει να σκεφτούμε ότι η πράξη της όρασης έχει πλέον «μετατοπιστεί», λειτουργώντας για να καλύπτει περισσότερο ηδονοβλεπτικές τάσεις, παρά επιθυμίες φροντίδας ή οικειότητας. Εξού και ο τίτλος της έκθεσης: Κόρη – μία λέξη η οποία παραπέμπει στη θυγατέρα αλλά και την κόρη του ματιού.
Η Γεωργία Σαγρή εμπνέεται από τέτοια δίπολα και τα επεκτείνει ακόμη περαιτέρω, αντλώντας όπως πάντα αναφορές για τα έργα της από ένα πολύ ευρύ φάσμα φιλοσοφικών, ψυχολογικών και πολιτικών θεωριών.
Σε εξέλιξη μέχρι 7/6, στην γκαλερί The Breeder. Πληροφορίες εδώ.
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.
