Ο MC Yinka θα αρθρώνει πάντα πολιτικό λόγο
Λίγο πριν ανέβει στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Λυκαβηττού, ο MC Yinka μιλά στο OneMan για τον νέο του άλμπουμ με τίτλο Diving και μάς ξεναγεί στον κόσμο του, εκεί που η τέχνη γεννιέται από το ένστικτο, την ανάγκη και την κοινότητα.
- 28 ΜΑΙ 2025
Μετρά κοντά 15 χρόνια δημιουργικής πορείας, κι όμως, κάθε του δουλειά μοιάζει με ένα καινούργιο ξεκίνημα. Ο MC Yinka, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου του άλμπουμ Diving, μας συστήνει έναν ήχο που κουβαλούσε καιρό μέσα του — ένα πολυσύνθετο σύμπαν, που ωρίμαζε υπομονετικά πάνω από έξι χρόνια.
Αγγλικός στίχος, συνεργασίες με ξεχωριστούς παραγωγούς της σκηνής, μια βαθιά σύνδεση με την Αθήνα και τις μουσικές της, το Diving δεν είναι απλώς ένα βήμα εξέλιξης, είναι μια συνειδητή δήλωση. Ο ίδιος, πάντα πολιτικοποιημένος, μιλά για τη σημασία της εκπροσώπησης, τη σχέση του με το βινύλιο, την επιρροή της urban κουλτούρας αλλά και τη διαρκή πάλη μεταξύ ονείρων και πραγματικότητας.
Απόψε, ο MC Yinka ανεβαίνει στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Λυκαβηττού και επιμελείται μια μουσική συνάντηση που πηγάζει από το συναρπαστικό ρεύμα του αφροφουτουρισμού, συστήνοντας μας ταυτόχρονα τη δυναμική και το αισθητικό οπλοστάσιο ενός από τα πιο ρηξικέλευθα και οραματικά πολιτιστικά φαινόμενα του 21ου αιώνα.
Πριν από αυτό όμως, ο MC Yinka μιλά με ειλικρίνεια στο OneMan και μάς ξεναγεί στον κόσμο του, εκεί που η τέχνη γεννιέται από το ένστικτο, την ανάγκη και την κοινότητα. Γιατί, όπως λέει, «η ειλικρίνεια είναι το μόνο πρέπει που αξίζει στην τέχνη».
Πόσο καιρό δούλευες τον δίσκο και πώς κατέληξες στον συγκεκριμένο -αρκετά διαφορετικό- ήχο;
Περισσότερα από έξι χρόνια. Ο ήχος αυτός είναι κάτι που ήθελα να βγάλω εδώ και πολλά χρόνια, αλλά δεν είχα την ευκαιρία, γιατί ήμουν περισσότερο ενεργός στη hip-hop και reggae σκηνή. Οπότε, όταν είδα ότι σταδιακά δημιουργήθηκε μια ενότητα γύρω από αυτόν τον ήχο, αποφάσισα ότι τώρα είναι η ώρα να το κάνουμε -και ήταν πράγματι το σωστό timing, για αυτό και έγινε. Γενικά, αυτός ο ήχος με συντροφεύει από τις αρχές της πορείας μου, παίζοντας σε drum ‘n’ bass πάρτι και ανεξάρτητα στέκια ηλεκτρονικής μουσικής.
Γιατί επέλεξες ο δίσκος να έχει αγγλικό στίχο;
Είχα γράψει και παλαιότερα αγγλικό στίχο, όπως στο άλμπουμ Night Lights, είναι κάτι που μου αρέσει να κάνω, σου επιτρέπει να πειραματιστείς σε ρυθμικά και μελωδικά patterns και να αφιερωθείς στο performance, όχι τόσο στο περιεχόμενο των στίχων. Σίγουρα πιστεύω ότι ο αγγλικός στίχος στα κομμάτια και το συνολικό vibe που ήθελα να έχει το Diving ήταν η πιο ταιριαστή επιλογή.
Γενικά παίρνεις τον χρόνο σου ανάμεσα στις κυκλοφορίες των άλμπουμ. Αυτό είναι μια συνειδητή επιλογή ή απλά έχει τύχει;
Είναι αλήθεια ότι παίρνω τον χρόνο μου. Θα ήθελα να το κάνω πιο συχνά, αλλά είναι πολλές οι συνεννοήσεις και οι συμφωνίες που πρέπει να γίνουν κάθε φορά, άρα χρειάζεται χρόνος. Επίσης, η ζωή τα φέρνει έτσι, που μπορεί να είναι αμείλικτη σε φάσεις, και δε σε αφήνει να κάνεις πάντα όσα ονειρεύεσαι. Μού είναι σημαντικό όμως να βγαίνουν οι δουλειές, και να τις μοιράζομαι τελικά, παρά τις όποιες παράλληλες δυσκολίες.
Πόσο θεωρείς ότι έχει εξελιχθεί ο ήχος σου από την Αλάνα του 2009;
Ωραία ερώτηση. Η Αλάνα ήταν ένα project, στο οποίο λειτούργησα καθαρά με το ένστικτό μου, ήθελα να ενώσω όλες μου τις επιρροές, για αυτό και έχει τόσα διαφορετικά στοιχεία. Είχα μία αγνή διάθεση, δε σκεφτόμουν την ομοιογένεια, αν και αυτό το κάνω τελικά πάντα με κάποιο τρόπο.
Δεν το σκέφτομαι ως εξέλιξη του ήχου, αλλά ότι ο σημερινός μου ήχος είναι αποτέλεσμα μιας μεγαλύτερης κατανόησης της μουσικής και ότι εγώ ως τραγουδοποιός με τα χρόνια βρίσκω καλύτερους τρόπους να εκφραστώ.
Στο Diving έχεις και πολλές συνεργασίες. Πώς επιλέγεις κάθε φορά τους καλλιτέχνες με τους οποίους θα συνεργαστείς;
Στο Diving έχω συνεργαστεί με πολλούς παραγωγούς. Με εξαίρεση 1-2 album, συνήθως αυτό κάνω, μου αρέσουν τα διαφορετικά flavors στο κάθε project. Στην Αθήνα υπάρχει μία μεγάλη ηχητική σκεπή, και όλοι οι παραγωγοί είναι ενεργοί κάτω από αυτήν, έχοντας κάτι διαφορετικό και μοναδικό να προσφέρουν με τα beats τους. Μου αρέσει το μπαστάρδεμα τον καταστάσεων που προκύπτει μέσα από αυτές τις συνεργασίες και τους θαυμάζω πραγματικά ως καλλιτέχνες για το στυλ τους.
Το Diving κυκλοφορεί και σε βινύλιο. Διαφέρει η αίσθηση να έχεις το έργο σου στα χέρια σου από το να το ακούς σε μια πλατφόρμα;
Έχω κυκλοφορήσει και το Night Lights σε βινύλιο, σε συνεργασία με τον dj booker και τη Mind the Wax. Είναι πολύ διαφορετική, ως κάτι πιο χειροπιαστό λειτουργεί και ως κειμήλιο το βινύλιο. Βινύλιο – κειμήλιο. Καλή ρίμα.
Καταγράφει ιστορικά στον χρόνο την κάθε δουλειά, αυτή είναι η αξία του. Αλλά είμαστε και σε μία άλλη εποχή, που οι περισσότεροι χρησιμοποιούν τις μουσικές πλατφόρμες, και εγώ ακούω μουσική σε αυτές και κάνουν την αναζήτηση μουσικής πολύ γρήγορη. Ενώ το digging δίσκων βινυλίου σε ένα δισκοπωλείο μοιάζει με ιεροτελεστία, κάτι που δεν έχω ζήσει γιατί δεν ήμουν ποτέ dj βινυλίων, αλλά έχω πολλούς φίλους dj που είναι φοβεροί diggers, άρα το νιώθω ως μέρος και της δικής μου κουλτούρας.
Η μουσική πώς μπήκε στη ζωή σου; Η Αθήνα πώς επηρεάζει την τέχνη σου;
Από όταν ήμουν πολύ μικρός μέσω των γονιών μου, που έπαιζαν ποπ (80s – αρχές 90s) και αφρικάνικη μουσική πχ. Fela Kuti. Εγώ, όμως, τότε ήθελα να ασχοληθώ με τον αθλητισμό, αυτό άλλαξε όταν ο αδελφός μου μπήκε στην urban κουλτούρα (χιπ χοπ – γκράφιτι – break dance) και ξεκίνησε και το mcing και με έβαλε και εμένα. Με συνάρπασε αυτός ο κόσμος και από τότε πάντα μαθαίνω, ερευνώ, πάντα είμαι σε ένα flοw, σε μία ροή που πάω όπου με πάει το κύμα.
Η Αθήνα είναι βασική και μόνιμη πηγή έμπνευσης. Ζω τόσα χρόνια στο κέντρο και αυτό μου έχει δώσει πάρα πολλή τροφή και πρόσβαση και στη δική μου την κοινότητα, αλλά και στο πραγματικό κοινωνικό γίγνεσθαι. Έρχομαι σε επαφή με την πραγματικότητα, την αφιλτράριστη διάθεση των ανθρώπων, το πώς επηρεάζονται σε αυτές τις περιοχές που θεωρούνται υποβαθμισμένες, που ζουν μετανάστες και βιώνουν μεγάλο gentrification. Αυτή η αλήθεια, με θρέφει ως καλλιτέχνη και τη ζω από μικρό παιδί.
Αρθρώνεις συχνά πολιτικό λόγο, εκπροσωπώντας με έναν τρόπο την κοινότητα των Αφροελλήνων. Σε κουράζει ποτέ αυτό;
Ποτέ δε με κουράζει. Πάντα αρθρώνω πολιτικό λόγο όταν έχω την ευκαιρία, γιατί όταν νιώθεις ότι εκπροσωπείς μια ολόκληρη κοινότητα και μία γενιά η οποία έρχεται, πρέπει να το κάνεις, είσαι αναγκασμένος να το κάνεις και πρέπει να γίνεσαι κατανοητός. Αυτό όμως δε με κουράζει, αλλά με κουράζει το ότι τα λέμε, κάνουν ένα κύκλο αφύπνισης, αλλά μετά σταματάει αυτός ο κύκλος και μετά θα ερωτηθείς ξανά και θα πρέπει να πεις τα ίδια πράγματα, αλλά η ορατότητα παραμένει πάγια και δεν αλλάζει κάτι ως προς τον τρόπο που αντιλαμβάνονται οι Έλληνες την Αφρικανική διασπορά.
Γίνονται μικρά βήματα μπροστά, όχι μεγάλα… αλλά it is what it is, εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που κάνουμε…
Πρέπει ο καλλιτέχνης να τοποθετείται και πολιτικά;
Σε κάθε περίπτωση καλλιτέχνη το μόνο πρέπει που στέκεται και λειτουργεί (χωρίς να είναι αναγκαστικό – ψυχαναγκαστικό) είναι το ότι πρέπει να είναι ειλικρινής με τον εαυτό του, για να βγάζει ειλικρινή τέχνη με τον δικό του μοναδικό τρόπο.
Έχεις κάνει και θέατρο. Πόσο διαφέρει η σκηνή όταν αποδίδεις έναν ρόλο σε σχέση με το όταν ανεβαίνεις ως μουσικός;
Υπάρχουν διαφορές αλλά το concept είναι ίδιο και αφορά την αφήγηση. Στο θέατρο το πλαίσιο και οι συνθήκες είναι πιο συγκεκριμένες. Είχα όμως την τύχη και την ευλογία να συμμετέχω σε παραστάσεις που ο λόγος (ο ρυθμός του – η ερμηνεία του) οδηγούσε τον ρόλο και έτσι ένιωσα φυσική την εξέλιξη του mc rapper/τραγουδιστή σε ηθοποιό. Γιατί αυτό που κάνω και σε μία μουσική σκηνή έχει να κάνει με τον ρυθμό και λόγο.
Ετοιμάζεις κάτι άλλο ή το καλοκαίρι θα σε βρει να ξεκουράζεσαι;
Διάφορες εμφανίσεις σε Αθήνα και επαρχία, είτε μόνος μου, είτε ως dj, είτε με μπάντες και θα δουλέψω και σε νέο υλικό για κάποιες μελλοντικές κυκλοφορίες, που ετοιμάζω.
***INFO
Η ελληνική nu jazz συναντά την αφρικανική διασπορά
Ο MC Yinka, μαζί με τον Jerome Καλουτά, την Idra Kayne, την Ladele, τους Urban Lynx (Yinka -Mc Dash) και τον Άγγελο Αγγέλου θα παρουσιάσουν μια παράσταση που καλύπτει ένα μεγάλο φάσμα: από ακούσματα μαύρης αστικής μουσικής έως και της ελληνικής παράδοσης.
Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού | 28 Μαΐου στις 21:00
Εισιτήρια ΕΔΩ
Το Diving το ακούτε σε Spotify και Apple Music
Ακολουθήστε το OneMan στο Google News και μάθετε τις σημαντικότερες ειδήσεις.
