Ο Πάνος Βλάχος γεννήθηκε για να κάνει live
Λίγα λόγια ενόψει του δεύτερου “It’s live. It’s Jack” event με τον αγαπημένο τραγουδοποιό και το Jack Daniel’s.
- 15 ΔΕΚ 2025
Τον έχω δει στο θεατρικό σανίδι ουκ ολίγες φορές, έχω πάει σε συναυλίες του σε διάφορους τόπους και χρόνους και τον θυμάμαι μέχρι και σε παραστάσεις σε εφηβική ηλικία να κυνηγά το όνειρό του. Και καταλήγω με τεράστια ευκολία στο ότι το live του πάει πολύ. Δεν ξέρω αν είναι η επαφή με το κοινό, η αλληλεπίδραση και η αγάπη που εισπράττει. Δεν ξέρω αν είναι ο ξεσηκωμός του κόσμου στα τραγούδια του. Δεν ξέρω αν είναι τα φώτα και το να στέκεσαι σαν frontman μπροστά σε ένα κοινό που είναι εκεί μόνο για σένα.
Αυτό που ξέρω είναι ότι ο Πάνος Βλάχος γεννήθηκε για να κάνει live και είναι ο καταλληλότερος για να μας συστήσει τον νέο ήχο της πόλης.
Τι σημαίνει το τελευταίο; Ότι σε διάρκεια 4 μηνών, ο Πάνος Βλάχος κάνει 4 δυνατά lives παρέα με το Jack Daniel’s για να μας συστήσουν από κοινού, 4 καλλιτέχνες. 4 νέους ανθρώπους που ανεβαίνουν μαζί του στη σκηνή, ένας σε κάθε live, για να γνωρίσει το κοινό εκείνους που θα αποθεώνει τα επόμενα χρόνια.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, αφού πάρετε μια μικρή γεύση τι έγινε στο πρώτο live κι αφού δηλώσετε συμμετοχή για το επόμενο που είναι την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου. Μην ανησυχείτε, αν διαβάζετε το κείμενο και έχει περάσει η ημερομηνία θα έχετε κι άλλες ευκαιρίες στις 13 Ιανουαρίου και τις 10 Φεβρουαρίου.
Το Κύτταρο είχε ουρά πολύ πριν τις 21:00 που είχε δοθεί το ραντεβού. Μπαίνοντας στο χώρο αντίκρισα κόσμο να σπεύδει να πιάσει θέση ακριβώς κάτω από το stage κι άλλους να στέκονται στα bar του Jack Daniel’s για ένα Old Fashioned.
Ο Πάνος Βλάχος εμφανίστηκε ορεξάτος στη σκηνή κι αφού καλωσόρισε το κοινό ξεκίνησε το δικό του show με του στίχους του Λαχείου: “Μου ‘παν δεν κάνω εγώ για σένα”.
Μόνο που αυτός ο τύπος, σε αυτό το setup και με αυτό το κοινό από κάτω, ήταν ακριβώς αυτό που είχαμε όλοι ανάγκη.
Ο Αναρχικός, η Μαρία, ένας τύπος που παίζει καλύτερος όταν είναι θλιμμένος, τα αναβολικά, τα αντικαταθλιπτικά κι ένας κλόουν σε ενήλικό πάρτι μας πήγαν μέχρι το πρώτο μισό. Με τον τραγουδοποιό σε έκσταση και το κοινό να τραγουδά φωναχτά τους αγαπημένους του στίχους.
Αλλά όπως υποσχόταν και η αφίσα, είχαμε έρθει να ανακαλύψουμε τον νέο ήχο της πόλης. On stage ανέβηκε η Βασιλική Μιχαλοπούλου για να τραγουδήσει στην αρχή παρέα με τον Πάνο και αργότερα μόνη της τις δικές της επιτυχίες.
Το ταίριασμα ήταν μοναδικό. Ήδη από το το “Πιστεύω” που τραγούδησαν με τόσο νοιάξιμο για το τραγούδι από τον τελευταίο δίσκο του Πάνου Βλάχου, η Βασιλική είχε κερδίσει το κοινό, το οποίο άκουσε τις δικές της δημιουργίες και φυσικά το τραγούδι “Ενδεχόμενα” που έμοιαζαν ήδη να το αγαπούν.
Στο τελευταίο κομμάτι του live, με ένα Jack στο χέρι, στεκόμουν λίγο παράπλευρα και χάζευα. Τη δική μου γενιά, την επόμενη και τη μεθεπόμενη να ενώνονται με στίχους, με τραγούδια συνθήματα, με τα πειράγματα του Πάνου στο κοινό. Κι ήταν σαν να έβλεπα μια σκυτάλη να παραδίδεται από τον Πάνο στη Βασιλική κι από τη μία γενιά στην επόμενη. Όχι απαραίτητα για να την ξεπεράσει ή να συγκριθεί μαζί της αλλά για να μας πάρουν όλους από το χέρι και να μας ξεσηκώνουν. Σε κάθε live σε αυτή την πόλη.
Το Jack Daniel’s έχει φροντίσει να έχουμε άλλες 3 τέτοιες βραδιές στην πόλη. Κι εσύ δεν έχεις παρά να δηλώσεις συμμετοχή και να κερδίσει τη δική σου παρουσία στο επόμενο live. Το σύνθημα είναι ένα.
