Fotis Fotopoulos/Unsplash
ΠΟΛΗ

Από τον Εθνικό Κήπο στο Άλσος Βεΐκου: Βαθμολογούμε τα πιο γνωστά πάρκα της Αθήνας

Συγκεντρώσαμε επτά αθηναϊκά πάρκα και τους βάλαμε βαθμό λαμβάνοντας υπόψη την ευκολία στην πρόσβαση, τις εγκαταστάσεις και την καθαριότητά τους.

Πολύ συχνά λέγαμε ότι στην Αθήνα δεν εκτιμούμε τα πάρκα μας. Αν πας στο εξωτερικό τα βλέπεις γεμάτα. Όλοι έχουμε στο μυαλό μας μια εικόνα από ταξίδι όπου ο κόσμος κάνει ηλιοθεραπεία και διαβάζει τα βιβλία του στο γρασίδι μπροστά σε μια λίμνη, σε ένα απέραντο και πλήρως οργανωμένο πάρκο. Τα αθηναϊκά πάρκα, όπως και τα πάρκα όλων των ελληνικών πόλεων, απέχουν λίγο από αυτή την εικόνα. Ίσως, για αυτό να μην τα εκτιμούσαμε.

Ήρθε όμως το πλήρωμα του χρόνου, και με αυτό εννοούμε τον κορονοϊό και την καραντίνα, που μας έκαναν να εκτιμήσουμε τα πάρκα της πόλης μας. Γιατί ήταν το μόνο που είχαμε. Πολλοί από εμάς τα επισκεφτήκαμε τότε για πρώτη φορά κάποιο πάρκο, ακόμα κι αν είχαμε κάποιο δίπλα στο σπίτι μας.

Μαζέψαμε λοιπόν επτά αγαπημένα αθηναϊκά πάρκα, και τα βαθμολογήσαμε λαμβάνοντας υπόψη την ευκολία στην πρόσβαση, τις εγκαταστάσεις και την καθαριότητά τους.

Εθνικός Κήπος: 9/10

Ο Εθνικός Κήπος ίσως είναι και το ωραιότερος πάρκο της Αθήνας και σίγουρα το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που διαβάζουν αυτές τις γραμμές, τον έχουν επισκεφτεί έστω μία φορά στη ζωή τους. Σε αυτό έχει βοηθήσει πολύ και η τοποθεσία του, αυτό είναι το πιο κεντρικό και εύκολα προσβάσιμο πάρκο της πρωτεύουσας. 

Πριν μετονομαστεί σε Εθνικός, το 1927, ο κήπος ονομάζονταν «βασιλικός» ή και «κήπος της Αμαλίας». Φιλοξενεί πάρα πολλά είδη φυτών και πουλιών και όσο και αν δεν το πιστεύεις, μπορείς να κάνεις και birdwatching. Εμείς πάντως έχουμε κάνει. 

Πεδίον του Άρεως: 8/10

Το Πεδίον του Άρεως το αγαπάμε παρά τα προβλήματά του. Στην αγάπη αυτή συμβάλει και το γεγονός πως είναι μια όαση πρασίνου σε ένα σημείο όπου βασιλεύει το τσιμέντο και συχνά όταν το περπατάς δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι υπάρχει ένα τέτοιο μέρος στην καρδιά της πόλης.

Κατά τη διάρκεια του μεγάλου lockdown του 2021 έζησε τις πιο ένδοξες στιγμές του, καθώς ο κόσμος αναζητούσε σε αυτό την επαφή με τη φύση και την αποσύνδεση από τις οθόνες που εκείνη την εποχή είχαν γίνει οι καλύτεροί μας φίλοι. 

Τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει και μία καντίνα στη μέση του πάρκου, ο Κήπος της Γαρδένιας, που είναι ιδανικό για καφέ και σνακ υπό το φως της ημέρας. Τους καλοκαιρινούς μήνες λειτουργεί πλέον και το ιστορικό θέατρο Άλσος. Κάτι που φέρνει κόσμο από όλη την Αθήνα στο Πεδίο και ταυτόχρονα εφιάλτες στους μόνιμους κατοίκους της περιοχής λόγω της ηχορύπανσης. Πολλά αμάξια μάλιστα παρκάρουν εντός του πάρκου, προκαλώντας και περιβαλλοντική ρύπανση.

Πάρκο Τρίτση: 7/10

Το Πάρκο Τρίτση είναι ωραίο, αλλά άνισο. Έχει κάποια σημεία που είναι πολύ όμορφα με θέα και πολλή φύση, που θυμίζει δάσος, και κάποια στα οποία κυριαρχεί το τσιμέντο. Οι λίμνες του είναι κάτι το ξεχωριστό για ένα πάρκο τόσο κοντά στην Αθήνα, δεν είναι όμως πάντα στην καλύτερη κατάσταση. Τελευταία ωστόσο έχουν καθαριστεί. Οι Υπογλυκαιμίες είναι ένα από τα αγαπημένα καφέ στο πάρκο, το οποίο προσφέρει και φαγητό και ενίοτε έχει και events.  

Το πάρκο Τρίτση είχε δει καλύτερες μέρες, αλλά τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι υπάρχει μια προσπάθεια να φτιάξει. Στα μειονεκτήματά του, το γεγονός πως δεν είναι εύκολα προσβάσιμο από όλους τους κατοίκους της πόλης. 

Διομήδειος Βοτανικός Κήπος: 8/10

Ο Βοτανικός Κήπος Διομήδους βρίσκεται στο Χαϊδάρι και είναι, όπως διαβάζουμε στην ιστοσελίδα του, ο μεγαλύτερος Βοτανικός Κήπος στην Ελλάδα. Άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του στο κοινό το 1975 και στις συλλογές του Κήπου περιλαμβάνονται πάνω από 4000 είδη φυτών από όλο τον κόσμο.

Είναι πράγματι ένα πολύ εντυπωσιακό μέρος, καθαρό, με χώρο δραστηριοτήτων για παιδιά, και έτσι γίνεται ιδανικό και για οικογενειακές εξορμήσεις.

Η διαφορά του με τα υπόλοιπα πάρκα της λίστας μας είναι βέβαια ότι δεν είναι άλσος, ούτε πάρκο. Είναι ιδιωτικός χώρος και σκοπός του είναι η στήριξη της διδασκαλίας, της έρευνας και της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Για αυτό έχει και συγκεκριμένες προδιαγραφές για να τον επισκεφτείς. 

Συγκεκριμένα πρέπει να κλείσεις ηλεκτρονικό, μηδενικό εισιτήριο, να επιλέξεις τον αριθμό ατόμων με τους οποίους θα το επισκεφτείς και ακριβώς την ώρα που θα πας. Μια διαδικασία πολύ πιο εύκολη απ’ όσο φαίνεται. 

Σκοπευτήριο Καισαριανής: 7/10

Το Σκοπευτήριο της Καισαριανής κουβαλά βαριά ιστορία, αφού υπήρξε τόπος εκτέλεσης Ελλήνων Αντιστασιακών κατά τη Γερμανική Κατοχή, με τραγικό αποκορύφωμα τη μαζική εκτέλεση 200 Ελλήνων κομμουνιστών το 1944, των 200 της Καισαριανής. Από το 1984, ξεκίνησε η διαμόρφωση του χώρου σε πάρκο αναψυχής, ενώ δίπλα από το σημείο των εκτελέσεων υπάρχει ένα μνημείο προς τιμήν όσων θυσιάστηκαν.

Ο χώρος του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής εκτός από βόλτες, προσφέρεται και για συναυλίες και δρώμενα, και αυτό τον καθιστά πόλο έλξης κατοίκων διαφόρων περιοχών της πόλης.

Άλσος Βεΐκου: 7/10

Το Άλσος Βεΐκου είναι πολύ κοντά στο κέντρο της Αθήνας, η πρόσβαση όμως γίνεται μόνο με λεωφορείο. Είναι ωστόσο υπό κατασκευή η στάση μετρό, και αυτό θα το κάνει προσβάσιμο στο εγγύς(;) μέλλον.

Προς το παρόν αν δεν έχεις αμάξι, παρόλο που είναι κοντά στο κέντρο της Αθήνας, δε φτάνεις ούτε εύκολα ούτε γρήγορα. Αν φτάσεις παρόλα αυτά, δε χρειάζεται να το κουνήσεις όλη μέρα, αφού διαθέτει καφετέρια, παιδική χαρά, γήπεδα, κολυμβητήριο, πίστα σκέιτ, θέατρο και θερινό σινεμά. Και ανάμεσα σε όλα αυτά υπάρχει και μία πράσινη πλαγιά, για να κάνεις τον περίπατό σου.

Άλσος Ιλισίων: 6/10

Η αρχική του ονομασία ήταν άλσος Συγγρού, επειδή είναι δίπλα στο Νοσοκομείο Συγγρού. Για να μην το συγχέουμε όμως με το Άλσος Συγγρού στο Μαρούσι, το πευκόφυτο άλσος που βρίσκεται ανάμεσα στην Ούλωφ Πάλμε και το Χίλτον, λέγεται πλέον Άλσος Ιλισίων. «Το Ρετιρέ» μάλιστα εξελισσόταν σε μια πολυκατοικία «απέναντι απ΄ το Νοσοκομείο Συγγρού» στην οδό Ίωνος Δραγούμη. 

Το Άλσος Ιλισίων είναι ένας πράσινος πνεύμονας για τους κατοίκους της περιοχής. Στο πλακόστρωτο μέρος του μπορείς να πετύχεις συχνά από θεατρικές και χορευτικές ομάδες να κάνουν πρόβες, μέχρι παιδικά πάρτι. Είναι ιδανικό για περπάτημα, και όχι τόσο για τρέξιμο, γιατί δυστυχώς το έδαφος δεν είναι πολύ περιποιημένο. Τα τελευταία χρόνια βέβαια γίνεται προσπάθεια να καθαριστεί. Αυτό που σίγουρα του λείπει είναι λίγα παγκάκια, για να το κάνει πιο φιλικό στο άραγμα.

 

***Το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 2022 από τη Ναστάζια Καπέλλα.