ΠΟΛΗ

Γιορτάζοντας το τέλος του Ραμαζανιού στην Αθήνα

Άνθρωποι από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, το Μαρόκο, το Ιράκ και τη Συρία, αλλά και Έλληνες βρέθηκαν στον Βοτανικό για να προσευχηθούν όλοι μαζί.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: MENELAOS MYRILLAS/SOOC

Το Ραμαζάνι είναι ο πιο ιερός μήνας για τους απανταχού μουσουλμάνους. Γιορτάζεται κατά τον ένατο μήνα του ισλαμικού ημερολογίου, ο οποίος θεωρείται και ο πιο ιερός.

Η πρώτη ημέρα του Ραμαζανιού υπολογίζεται από την εμφάνιση της νέας ημισελήνου που είναι και αυτή που σηματοδοτεί την αρχή της νηστείας, κατά τη διάρκεια της οποίας τρώνε και πίνουν μόνο πριν την ανατολή του ηλίου και μετά τη δύση του, αφού δώσει την εντολή ο ιμάμης. Το πρώτο γεύμα της ημέρας λέγεται Σουχούρ και το τελευταίο Ιφτάρ. Και τα δύο καταναλώνονται μετά την πρώτη και την τελευταία προσευχή αντίστοιχα.

Από την υποχρέωση της νηστείας εξαιρούνται οι έγκυες γυναίκες και εκείνες που έχουν περίοδο, οι ασθενείς, οι ταξιδιώτες και οι ηλικιωμένοι, ενώ εκτός από τη νηστεία, οι μουσουλμάνοι απαγορεύεται να έρθουν σε οποιαδήποτε ερωτική επαφή, αλλά και να κάνουν κακές πράξεις όπως είναι το κουτσομπολιό, οι τσακωμοί και τα ψέματα.

Τη νέα ημισέληνο υπολογίζει ειδική επιτροπή που εδράζει στη Σαουδική Αραβία και παρακολουθεί τις φάσεις του φεγγαριού. Φέτος το Ραμαζάνι ξεκίνησε στις 23 Μαρτίου και τελείωσε στις 21 Απριλίου με μεγαλειώδεις εκδηλώσεις στις περισσότερες μουσουλμανικές χώρες, αλλά και σε πολλές άλλες με μικρότερο ή μεγαλύτερο μουσουλμανικό πληθυσμό.

Το Ραμαζάνι χαρακτηρίζεται ως ένας από τους «πέντε στύλους» του Ισλάμ με χαρακτήρα υπακοής, εξιλασμού και προσευχής προς τον Θεό.  Οι υπόλοιποι είναι η Πίστη, η Προσευχή, η Ελεημοσύνη και το Ιερό Προσκύνημα Χατζ.

Όσο για την ίδια τη λέξη Ραμαζάνι, αυτή προέρχεται από την αραβική ρίζα αλ-ραμάντ που σημαίνει «καψαλίζω τη ζέστη ή την ξηρασία».

Όταν το Ραμαζάνι τελειώνει, οι μουσουλμάνοι δίνουν ως ελεημοσύνη ένα συγκεκριμένο ποσό, που θεωρείται αρκετό για να ταΐσει έναν φτωχό της περιοχής για μία ημέρα. Αυτό είναι γνωστό ως «φίτρα» και υπενθυμίζει στους πιστούς ότι υπάρχουν άνθρωποι που υποφέρουν και πρέπει να τους βοηθήσουμε. Πολλοί επίσης με αφορμή τη γιορτή πληρώνουν την ετήσια Ζακάτ τους (υποχρεωτική ελεημοσύνη) στους έχοντες ανάγκη, που είναι το 2,5% επί των ετήσιων σταθερών αποταμιεύσεων.

Στην Αθήνα, το πρώτο επίσημο τζαμί άνοιξε μόλις το 2020, όσο η χώρα βρισκόταν σε lockdown, με τη μουσουλμανική κοινότητα της πόλης να έχει αρκετές αντιρρήσεις για τον τρόπο που κατασκευάστηκε. Δεν έχει μιναρέ και αν δε διαβάσει κανείς την ταμπέλα που γράφει «ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΤΕΜΕΝΟΣ ΑΘΗΝΩΝ», δύσκολα καταλαβαίνει ότι πρόκειται για χώρο θρησκευτικής λατρείας, ενώ η περιοχή του Βοτανικού, που είναι η τοποθεσία την οποία επέλεξε το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων για τη δημιουργία του, δεν κάνει ιδιαίτερα εύκολη την πρόσβαση των πιστών, με πολλούς από αυτούς να καταφεύγουν ακόμα στα αυτοσχέδια παράνομα τζαμιά του κέντρου.

Παρόλα αυτά, οι μουσουλμάνοι της Αθήνας έδωσαν ραντεβού την Παρασκευή 21 Απριλίου στο Κεντρικό Τζαμί Αθηνών για να γιορτάσουν του Εΐντ αλ-Φιτρ, που σηματοδοτεί το τέλος της νηστείας του μήνα του Ραμαζανιού.

Άνθρωποι από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, το Μαρόκο, το Ιράκ και τη Συρία, αλλά και Έλληνες βρέθηκαν στο τζαμί του Βοτανικού για να προσευχηθούν όλοι μαζί και να γιορτάσουν το τέλος του Ραμαζανιού. Οι ιμάμηδες έψαλαν το ιερό κείμενο στις γλώσσες των παρευρισκόμενων και σε λίγο όλοι μαζί μοιράστηκαν τα παραδοσιακά φαγητά των πατρίδων τους.

Από διάφορα στόματα ακουγόταν το «σαλάκ αλέικουμ» που σημαίνει «ειρήνη υμίν», ενώ παντού έβλεπες παραδοσιακές φορεσιές. Συνηθίζεται οι πιστοί να φοράνε τα καλά τους για να γιορτάσουν το Εΐντ αλ-Φιτρ, ο εορτασμός του οποίου σε πολλές χώρες πολλές να κρατήσει και τρεις μέρες.

Ο μήνας της αγάπης και της ένωσης έφτασε στο τέλος του και τώρα οι μουσουλμάνοι της Αθήνας θα μετρούν τα φεγγάρια μέχρι τον επόμενο.