Δεν έχω καλύτερο από την Αθήνα το καλοκαίρι

Ετοιμάζεστε για τα νησιά; Μπράβο σας και πολύ καλά κάνετε, για να ετοιμαστούμε κι εμείς σιγά σιγά για την Αθήνα, μία προετοιμασία που δεν θέλει ούτε βαλίτσες, ούτε εισιτήρια, ούτε στριμωξίδια σε πλοία και καράβια. Η πιο ωραία προετοιμασία που υπάρχει, αυτή που δεν κάνεις απολύτως τίποτα. Απλά κάθεσαι στην πόλη που την ανέχεσαι στα δύσκολά της και τώρα περιμένεις να την απολαύσεις στα καλύτερά της. Και μαζί να απολαύσεις και μια ΑΜΣΤΕΛ Free.

Και τα καλύτερά της εννοείται ότι είναι το καλοκαίρι, τότε που φεύγουν όλοι για να κάνουν τις παραλίες να μοιάζουν με βαγόνια Μετρό σε ώρες αιχμής, βάζοντας τη μια πετσέτα πάνω στην άλλη, παλεύοντας να εξασφαλίσουν μια γωνίτσα αμμουδιάς (που θα έχει και υποφερτή θέα για να την ανεβάσουν και στο Instagram, μην το ξεχνάμε κι αυτό το άγχος, ε;).

Και τι αφήνουν πίσω φεύγοντας; Έναν επίγειο παράδεισο, μία Αθήνα τόσο ήσυχη και γλυκιά, που σε καλεί να την ανακαλύψεις ξανά, να την περπατήσεις και να την γυρίσεις, σαν να μη μένεις τόσα χρόνια σε κάποια συνοικία της, σαν να είσαι κι εσύ ένας ακόμη επισκέπτης της. Όχι επειδή αναγκάζεσαι, αλλά επειδή το θες. Επειδή είσαι ένας freestyler, με λίγα λόγια είσαι free από επιλογή. Γράφεις τους δικούς σου κανόνες, όχι από εκκεντρικότητα, αλλά επειδή σου αρέσουν καλύτερα.

Αυτός ο free τρόπος σκέψης, σε κάνει να βλέπεις την καθημερινότητα (και όχι μόνο) με άλλο μάτι. Κάνεις τα πράγματα με τον τρόπο σου, όμως σε καμία περίπτωση δεν θες να επιβάλεις τις επιλογές σου. Είσαι γνήσιος freestyler και ως γνήσιος freestyler πρέπει να έχεις και τη δική σου μπύρα. Ναι, η ΑΜΣΤΕΛ free είναι η μπύρα σου, είναι αυτή που θα σου κρατήσει συντροφιά φέτος το καλοκαίρι στην Αθήνα.

Κι αν νομίζεις ότι δεν υπάρχουν επιλογές για να βγεις, να πιεις το ποτό σου, να φας, να κάνεις πράγματα, κάτι τέλος πάντων, κάνεις λάθος. Οι επιλογές στην Αθήνα παραμένουν άπειρες και το καλοκαίρι. Τα θερινά σινεμά -ιστορικά τα περισσότερα απ’ αυτά-, τα restaurants που τον χειμώνα πρέπει να κλείσεις μια βδομάδα πριν για να βρεις ένα τραπεζάκι, πάρκα και πλατείες για βόλτες… Τόσες απίθανες επιλογές για να απολαύσεις μια ΑΜΣΤΕΛ Free, τόσος λίγος κόσμος! Και φυσικά, μη ξεχνάμε το καλύτερο όλων: τα bars.

Επιτέλους χωρίς να στριμώχνεσαι, χωρίς βαβούρα και πολυκοσμία, κάθεσαι σε όποιο μπαράκι θες και σε όποιο σημείο του μπαρ θες, και το τονίζω αυτό το τελευταίο γιατί εγώ προσωπικά ως λάτρης της μπάρας, επιτέλους βρίσκω να κάτσω εκεί από όπου τον χειμώνα είμαι μονίμως “εξόριστος κι αποκλεισμένος”.

Την ίδια στιγμή, καλό είναι να τελειώνουμε μια καλή και με το παραμύθι “μα και καλά δεν θες να κάνεις κανένα μπάνιο;”. Φυσικά και θέλω γι’ αυτό και κάθομαι στην Αθήνα. Έχεις ιδέα πόσες παραλίες υπάρχουν κοντά στην Αθήνα; Και ξέρεις πόσο πιο “κοντά” είναι τώρα, που δεν υπάρχει μποτιλιάρισμα, αυτοκίνητα, κακός χαμός, γιατί πολύ απλά όλος αυτός ο εφιάλτης έχει μεταφερθεί στα νησιά; Σε λιγότερο από μία ώρα μπορείς να είσαι σε όποια παραλία θες, χωρίς να υποφέρεις απ’ τον συνωστισμό και χωρίς να έχεις πληρώσει ένα δωματιάκι για χρυσό, όπως κάνουν στα νησιά. Ψάχνεις δίκλινο και σου ζητάνε να το πληρώσεις λες και είναι θερινό ανάκτορο, άσε που στο τέλος, δεν είναι ούτε καν ένα αξιοπρεπές δίκλινο, είναι τέσσερα καφάσια ενωμένα στον ακάλυπτο.

Γι’ αυτό παραλία και πάλι παραλία δίπλα στην Αθήνα, ελεύθερος εντελώς από κάθε είδους ‘πρέπει’ που σου γεμίζουν το κεφάλι, τα ‘ πρέπει’ που αποφασίζουν αυτά αντί για σένα, για το πώς θα ευχαριστηθείς τον ήλιο και τη θάλασσα και κυρίως free να απολαύσεις την πιο δροσιστική ΑΜΣΤΕΛ Free!

Μη με παρεξηγήσεις, όλα όσα έγραψα δεν τα έκανα από εκκεντρικότητα ή για να ξεχωρίσω, τα έγραψα γιατί πολύ απλά έτσι απολαμβάνω καλύτερα τη θερινή ραστώνη, κι επειδή κατά βάθος, πιστεύω ότι είμαστε πολλοί εκεί έξω που βλέπουμε έτσι τα πράγματα, που είμαστε λίγο πιο free. Δεν θέλουμε να σου αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης, δεν θα μπορούσαμε να το κάνουμε έτσι κι αλλιώς, αλλά να σου δώσουμε μία μικρή ώθηση να δεις τα πράγματα λίγο έξω απ’ αυτό το μικρό περιορισμένο κουτάκι που λέγεται “καλοκαιρινές διακοπές” και είναι γεμάτο με “νόμους” και “κανόνες”, με “πρέπει” και “μη”.

Καλοκαιράκι, λοιπόν, και φέτος θα το περάσω στην πόλη που της αξίζει να γραφτεί ολόκληρη ραψωδία για τις θερινές αρετές της.

Πλάκα, θερινά, άδεια Πανεπιστημίου και μπαράκια του κέντρου… ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ!