«Έχει φύγει το παιδί» ή γιατί σκοτώνονται τόσοι ντελιβεράδες στους ελληνικούς δρόμους

Η μηχανή του, από τη σύγκρουση, κόβεται στη μέση. Εκείνος τραυματίζεται πολύ σοβαρά και παρά τις προσπάθειες που κάνουν οι διασώστες του ΕΚΑΒ πεθαίνει πάνω στην άσφαλτο. Άλλος ένας ντελιβεράς πέφτει νεκρός στο δρόμο, κατά τη διάρκεια εργασίας του. Άλλη μία εγκατάλειψη θύματος τροχαίου. Άλλη μία φορά που καλούμαστε να μιλήσουμε για τα αυτονόητα.

41 νεκροί ντελιβεράδες μέσα σε 4 χρόνια

Ο θάνατος του Δημήτρη Ασημάκη έρχεται να προστεθεί στη μαύρη λίστα με τους διανομείς οι οποίοι έχουν σκοτωθεί τα τελευταία χρόνια στους ελληνικούς δρόμους.

Δεν είχαν περάσει καλά-καλά 20 μέρες από τον θάνατο του 18χρονου Ανέες Μιρ από το Πακιστάν, ο οποίος έχασε τη ζωή του στις 10 Οκτωβρίου, όταν ένας οδηγός παραβίασε «Stop» στην περιοχή της Καλλιθέας. Η τραγική ειρωνεία; Ο ντελιβεράς φέρεται να είχε πιάσει δουλειά στο ινδικό εστιατόριο της Πλατείας Θεάτρου, μόλις μία μέρα πριν από το τραγικό συμβάν.

Η λίστα δεν τελειώνει εκεί, όμως. Όπως εξηγεί ο Νεκτάριος Κτενάς, διανομέας και μέλος του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών – Επισιτιστικών Επιχειρήσεων και της Επιτροπής Αγώνα Διανομέων Θεσσαλονίκης, τα τελευταία 4 χρόνια έχουν χάσει τη ζωή τους περισσότεροι από 40 ντελιβεράδες σ’ όλη την Ελλάδα.

Με μερικούς πρόχειρους υπολογισμούς μιλάμε για έναν νεκρό διανομέα κάθε δύο μήνες. Και τα δεδομένα εμφανίζουν γεωμετρική πρόοδο τους τελευταίους μήνες.

Ο ντελιβεράς που σκοτώνεται στο δρόμο είναι εργατικό δυστύχημα

 

Υπάρχουν, όμως, περιπτώσεις κατά τις οποίες οι εργοδότες προσπαθούν να αποσιωπήσουν το εργατικό δυστύχημα.

«Τα ΜΜΕ το δημοσίευσαν άμεσα. Άλλες φορές το μαθαίναμε από καταγγελίες συναδέλφων γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις θανάτων ή ατυχημάτων σε τροχαία, οι εργοδότες μαζεύουν τα κουτιά και τα διακριτικά του μαγαζιού τους από την άσφαλτο και τα συγκεκριμένα περιστατικά καταγράφονται ως απλά τροχαία και όχι ως εργατικά δυστυχήματα» σημειώνει.

Στην περίπτωση, μάλιστα, του Πακιστανού διανομέα, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ που είδαν το φως της δημοσιότητας τις επόμενες μέρες, από το δυστύχημα, ο 18χρονος εργαζόταν ανασφάλιστος. Δεν είναι, όμως, ο μοναδικός. Καθημερινά ακούγονται όλο και περισσότερες περιπτώσεις, διανομέων που δουλεύουν ανασφάλιστοι, όντας απροστάτευτοι σ’ οτιδήποτε προκύψει στο δρόμο.

Το φαινόμενο, μάλιστα, του freelancing το οποίο έχει αρχίζει να πληθαίνει τον τελευταίο χρόνο, με τους διανομείς να μην εργάζονται ως μισθωτοί αλλά ως «συνεργάτες» έχει επιτείνει το πρόβλημα.

Κι αυτό γιατί, όπως πρόσθεσε ο κ. Κτένας, ο ντελιβεράς, από τη στιγμή που πληρώνεται με την παραγγελία, προσπαθεί να κάνει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα προκειμένου να βγάλει περισσότερες διανομές, κι έτσι να αποκομίσει ένα αξιοπρεπές μεροκάματο.

«Εμείς δεν έχουμε τίποτα με τους συναδέλφους αλλά με τον ίδιο τον θεσμό του freelancing, που ουσιαστικά φέρνει τους “ελεύθερους σκλάβους”, γιατί ουσιαστικό αυτό πρόκειται».

Το μόνιμο ζήτημα της εγκατάλειψης θυμάτων τροχαίων στους δρόμους

Στην περίπτωση του Δημήτρη Ασημάκη, ο οποίος έχασε τη ζωή το περασμένο Σάββατο στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, ο 21χρονος δεν «έκαψε» μόνο 3 κόκκινα φανάρια με ιλιγγιώδη ταχύτητα αλλά μετά τη σύγκρουση εγκατέλειψε το θύμα και έφυγε για να γλιτώσει τη σύλληψη, κάτι το οποίο δεν κατάφερε, καθώς συνελήφθη μόλις μερικά μέτρα μακριά.

Το ζήτημα της εγκατάλειψης θυμάτων στους δρόμους απασχολεί την ελληνική κοινωνία εδώ και δεκαετίες. Ο Σύλλογος Θυμάτων Τροχαίων «SOS – Τροχαία Εγκλήματα» προσπαθεί εδώ και χρόνια να πιέσει την πολιτεία προκειμένου να αλλάξει η νομοθεσία και να πάψει η εγκατάλειψη θύματος τροχαίου να θεωρείται από το δικονομικό σύστημα της χώρας πλημμέλημα. Δεν έχει αλλάξει, όμως, τίποτα μέχρι σήμερα.

Κανείς δεν γνωρίζει εάν ο 47χρονος ντελιβεράς θα είχε σωθεί εάν ο 21χρονος οδηγός, ο οποίος δεν είχε δίπλωμα, είχε ενδιαφερθεί να τον βοηθήσει λίγο μετά τη σύγκρουση. Υπάρχουν, όμως, δεκάδες άλλες περιπτώσεις που το θύμα θα μπορούσε να είχε σωθεί. Και δεν έγινε.

Το τραγικό περιστατικό του περασμένου Σαββάτου πρέπει να προβληματίσει όλους μας. Και την επόμενη φορά που θα σκεφτούμε να παραγγείλουμε ενώ επικρατεί κακοκαιρία ή που θα γκρινιάξουμε επειδή έχει καθυστερήσει ο ντελιβεράς, να έχουμε στο μυαλό μας τις δυσκολίες και τον κίνδυνο στον οποίο μπαίνει αυτός ο άνθρωπος για να φέρει στο σπίτι μας το φαγητό ζεστό.