© Konstantinos Tsakalidis / SOOC
OPINIONS

Ο κορονοϊός δεν μεταδίδεται στις εκκλησίες. Ή μήπως όχι;

Όσοι οι ναοί παραμένουν χώροι που δεν χρειάζεται πιστοποιητικό εμβολιασμού, τόσο το ποίμνιο θα θυσιάζεται στον βωμό των δεν-είναι-όλα-κρούσματα λογικών.

Είκοσι μήνες μετά την πρώτη καραντίνα, ο αριθμός των 6700 νέων κρουσμάτων είναι κάτι που δύσκολα χωνεύεται. Σαν να μην πέρασε μια μέρα, σαν όλες αυτές οι θυσίες, τα lockdowns, η ζημιά στην ψυχολογία μας, το αβάσταχτο οικονομικό κόστος για τις δουλειές που η Covid-19 επηρέασε πιο άμεσα, και, γενικά, η καταστρατήγηση κάθε έννοιας κανονικότητας να μην ήταν αρκετά. Μια βαθιά και αδιανόητη απογοήτευση απλώνεται σαν μαύρο σύννεφο από τη μία άκρη της Ελλάδας μέχρι την άλλη.

Τι μπορεί να πήγε τόσο λάθος ώστε αυτή τη στιγμή η Ελλάδα να είναι 14η σε κρούσματα σε όλον τον κόσμο και 20η σε θανάτους από Covid-19 σε ολόκληρο τον πλανήτη; Δεν είναι εύκολο να συνοψίσει κανείς σε ένα μόνο άρθρο όλες τις στραβοτιμονιές που μας οδήγησαν μέχρι εδώ. Ένα όμως είναι σίγουρο: ο κορονοϊός δεν μεταδίδεται στις εκκλησίες. Ή μήπως όχι;

Την ίδια στιγμή που η κοινωνία βράζει -τόσο από θυμό όσο και από νέα κρούσματα- η ελληνική κυβέρνηση προχωρά σε μια αδιανόητη κίνηση. Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι παρ’ όλη τη δραματική έκρηξη των κρουσμάτων οι εκκλησίες παραμένουν (μαζί με φαρμακεία και super market) οι μοναδικοί χώροι όπου δεν χρειάζεται να διαθέτεις τίποτα για να μπεις – ούτε πιστοποιητικό εμβολιασμού, ούτε νόσησης, ούτε rapid test, ούτε τίποτα.

Από τόποι λατρείας μετατρέπονται, δηλαδή, σε τόπους όπου ο κορονοϊός στήνει το δικό του «μοιραίο» πάρτι. Τα αναπάντητα ερωτήματα είναι τόσο πολλά που προκαλούν πονοκέφαλο. Ή μάλλον πιο σωστά οργή, δίκαιη οργή.

Ο κορονοϊός μας στέλνει πίσω στον Μεσαίωνα

Επισήμως, η Εκκλησία της Ελλάδας διαφοροποίησε την αρχικά «σκληρή» στάση της στο θέμα του κορονοϊού. Έβαλε λίγο νερό στο κρασί της, τα υψηλά ιστάμενα πρόσωπά της εμβολιάστηκαν, αφού βέβαια πρώτα είχαν θρηνήσει πολλούς νεκρούς στις τάξεις τους. Ανεπισήμως, όμως, οι ελληνικές εκκλησίες έχουν μετατραπεί σε αντιεμβολιαστικά άντρα. Τα βίντεο που έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς με ιερωμένους να διατείνονται ότι η Covid-19 δεν κολλάει στον «οίκο του Θεού» μιλούν από μόνα τους. Μιλάμε για Μεσαίωνα, όχι αστεία.

Εύλογα, λοιπόν, αναρωτιέται κανείς πόσα θύματα θα πρέπει να θρηνήσουμε ακόμα λόγω της στάσης της εκκλησίας – ή έστω ενός μεγάλου μέρους αυτής, γιατί υπάρχουν και εξαιρέσεις. Αντιλαμβάνονται άραγε οι ιερείς που κάνουν λόγο για θαυματουργή προστασία εντός των ναών ότι παίρνουν (ανεμβολίαστο) κόσμο από το χεράκι και τον οδηγούν στο κατώφλι του θανάτου; Δυστυχώς, μάλλον όχι. Άλλωστε, σε αντίθετη περίπτωση μιλάμε για ηθική αυτουργία.

Μάλιστα, στην παρούσα φάση, με την πλειονότητα των θανάτων (πάνω από 90%) να προέρχεται από τον μη εμβολιασμένο πληθυσμό, οι ναοί λειτουργούν ως εστίες υπερμετάδοσης. Είναι κοινό μυστικό ότι το αντιεμβολιαστικό κίνημα βρίσκεται πολύ κοντά με τους πιο ακραίους κύκλους της ελληνικής εκκλησίας και, έτσι, σε απλά μαθηματικά, μιλάμε για υγειονομικές βόμβες. Το ζήτημα βέβαια είναι άλλο: για πόσο καιρό θα ανεχόμαστε εμείς οι υπόλοιποι αυτό που συμβαίνει;

Σε κάθε περίπτωση, κάθε μέρα, κάθε ώρα που περνά, και οι εκκλησίες παραμένουν χώροι όπου δεν χρειάζεται πιστοποιητικό εμβολιασμού, είναι μέρες και ώρες κρίσιμες. Είναι, με άλλα λόγια, στιγμές όπου το ποίμνιο θυσιάζεται στον βωμό των δεν-είναι-όλα-κρούσματα λογικών.

Διότι, τελικά, είναι άραγε ένας θάνατος από κουτάλι θείας κοινωνίας μολυσμένης με κορονοϊό ένας ευλογημένος θάνατος; Ίσως, για κάποιους να είναι αλλά υπάρχουμε και εμείς οι άλλοι που «ευχαριστούμε αλλά δεν θα πάρουμε».

Ζούμε μια παράνοια

Τα όσα διαδραματίζονται εδώ και μήνες μπορεί να μοιάζουν αστεία αλλά δεν είναι. Ο χριστιανικός φονταμενταλισμός προελαύνει και αυτή τη στιγμή αποτελεί έναν από τους βασικούς λόγους πίσω από τα 6700 νέα κρούσματα. Ειλικρινά, ποιος μπορεί να αρνηθεί ότι οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας των αντιεμβολιαστών δεν σφύζουν από υπερ-χριστιανικές φανατισμένες φωνές που θεωρούν το εμβόλιο έργο του διαβόλου;

Όσο για τις ακροδεξιές και συνωμοσιολογικές απολήξεις όλου αυτού του ακραίου -από κάθε άποψη- φαινομένου; Συγγνώμη, αλλά μάλλον κάποιοι στιγμή πρέπει να το πάρουμε απόφαση: ζούμε πόρτα-πόρτα με ακροδεξιούς, φανατικούς χριστιανούς που δεν έχουν πολλά να ζηλέψουν από τους τζιχαντιστές.

Κάποια στιγμή, αναγκαστικά, θα πρέπει να αναμετρηθούμε με αυτήν την αλήθεια. Κάτι, δηλαδή, που δεν φαίνεται να κάνει σε καμία περίπτωση η παρούσα κυβέρνηση.

Για πόσο καιρό ακόμη θα συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα μπροστά στον θανάσιμο κίνδυνο που αποτελούν οι εκκλησίες χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας; Μάλλον, για πάντα. Μιας και μπορεί να μην αποδέχεται τις δεν-είναι-όλα-κρούσματα λογικές, δεν δείχνει όμως και καμία διάθεση να χάσει αυτούς τους ψήφους.

Ο κορονοϊός, δυστυχώς, μας γυρνάει πίσω σε έναν Μεσαίωνα του 21ου αιώνα και, ξαφνικά, βρισκόμαστε μπροστά σε συνθήκες που θυμίζουν το Handmaid’s Taleεκεί, δηλαδή, όπου η θρησκεία είναι πάνω από την επιστήμη.

Μέχρι πότε θα ζούμε σε αυτό το παρανοϊκό σκηνικό;