© Matthias Schrader / AP
OPINIONS

Ο Μίλτος Τεντόγλου δεν είναι απλά κορυφαίος, γράφει ιστορία

Κατέβηκε από τον θρόνο του μόνο για 6 άλματα, και ύστερα ανέβηκε ξανά πάνω. Ένας σπουδαίος αθλητής αγώνων που γνωρίζει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει για να κερδίσει.

«Ρε μαλάκα, χρυσό η Πατουλίδου». Αυτά ήταν τα λόγια του νονού μου από το μπαλκόνι του σπιτιού του. Μόλις είχαμε χάσει την κούρσα του αιώνα για τον ελληνικό στίβο, επειδή ο πατέρας μου είχε αργήσει. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Βαρκελώνης το 1992 επιφύλασσαν μία αδιανόητη έκπληξη. Το χρυσό μετάλλιο δεν είχε περάσει από το μυαλό κανενός, ούτε καν από της ίδιας. Τα σπριντ άλλωστε, έστω και μετ εμποδίων, ήταν μια ξεκάθαρα αμερικανική υπόθεσή (με την εκάστοτε εξαίρεση να επιβεβαιώνει τον κανόνα). Η Πατουλίδου γνώριζε ότι δε θα μπορούσε να επαναλάβει τον άθλο της. Έτσι, και ορθώς πράττοντας, η Βορειοελλαδίτισσα επέλεξε να αλλάξει άθλημά: πήγε στο άλμα εις μήκος.

Εκεί, δηλαδή, που 30 χρόνια μετά ο Μίλτος Τεντογλου, ένας Έλληνας άλτης από τα Γρεβενά, είναι ο ξεκάθαρα και αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος του αθλήματος. Το σερί με τα συνεχόμενα χρυσά (Ευρωπαϊκού ανοιχτού και κλειστού στίβου, Ολυμπιακοί Αγώνες) φαίνεται αδύνατο να σπάσει. Όπως και δεν έσπασε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Βουδαπέστης.

Ο τελικός του άλματος εις μήκος των αντρών επιβεβαίωνε κάθε κλισέ της αθλητικής δημοσιογραφίας: γκραν γκινιόλ, για γερά νεύρα, στην κόψη του ξυραφιού. Υπό κανονικές συνθήκες, τα πόδια των αντιπάλων του Τεντογλου θα έπρεπε να είχαν κοπεί ήδη από το πρώτο άλμα, αφού ο Έλληνας πρωταθλητής πέταξε -με ευκολία και όπως το συνηθίζει- στα 8 μετρα και 50 εκατοστα.

Η ομάδα των ιπτάμενων Τζαμαϊκανών όμως, με μπροστάρη τον Wayne Pinnock, δεν είχε σκοπό να το βάλει κάτω πριν καν ξεκινήσει ο αγώνας. Τελικά, ο Carey McLeod ήρθε τέταρτος με 8,27 μ. και ο Tajay Gayle ήρθε τρίτος και αυτός με 8,27 μ. αλλά καλύτερο δεύτερο άλμα.

O Pinnock ήταν συγκλονιστικός: δε φοβήθηκε τον Έλληνα πρωταθλητή, πέταξε αρχικά στα 8,40 μ. για να προσγειωθεί στο δεύτερό του άλμα στα 8, 50 μ. Όσο, δηλαδή και ο Τεντόγλου ο οποίος στη συνέχεια έκανε 8,39.

Με πιο απλά λόγια: τους χώριζε μονάχα ένα εκατοστό και αυτό στο δεύτερο καλύτερό τους άλμα. Η λογική και η στατιστική λέει ότι ένας τέτοιος αγώνας έχει τελειώσει, ιδιαίτερα όταν οι αθλητές είναι κοντά στα ατομικά τους ρεκόρ και τις καλύτερες επιδόσεις του μέσα στη χρονιά.

Κάπου εκεί, η πίστη μας στον Μίλτο Τεντόγλου δοκιμάστηκε. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που τον απαρνήθηκαν πριν πηδήξει 3 φορές στο σκάμμα. Οι λίγοι πιστοί όμως ανταμείφθηκαν και με το παραπάνω.

Τόσο από την εντυπωσιακή επίδοση στο έκτο και τελευταίο άλμα (8,52 μ.), όσο και από το χρυσό μετάλλιο. Αλλά και από κάτι ακόμα, πιο σημαντικό: τον Τεντόγλου να χειροκροτεί τον Pinnock στην τελευταία του προσπάθεια. Τόσο κουλ, τόσο μάγκας.

Ο Τζαμαϊκανός δεν τα κατάφερε. Ο Έλληνας πρωταθλητής στέφθηκε πρωταθλητής κόσμου. Πανηγύρισε ψύχραιμα, έκανε λογικές δηλώσεις, απέφυγε τις κορώνες και -κυριως- τις κοτσανες. (Και η αλήθεια είναι ότι έχουμε χορτάσει να ακούμε κοτσάνες και ξύλινα λόγια από αθλητές).

Ο Μίλτος Τεντογλου κατέβηκε από τον θρόνο του μόνο για 6 άλματα, και ύστερα ανέβηκε ξανά πάνω. Με ένα ελαφρύ μειδίαμα στα χείλη και πάνω από όλα τη σίγουρα του μεγάλου πρωταγωνιστή. Γιατί σε αντίθεση με άλλους διάττοντες αστέρες που έχουν περάσει από τον ελληνικό στίβο, ο Τεντογλου δεν είναι one hit wonder.

Ο άλτης από τα Γρεβενά είναι ένας αθλητής αγώνων που γνωρίζει πολύ καλά τι ακριβώς πρέπει να κάνει για να κερδίσει. Ακόμα και αν αυτό το κάτι είναι ενα-δυο εκατοστά στο τελευταίο άλμα ενός αγώνα, όπου ο μεγάλος του αντίπαλος είναι σε τρομερή φόρμα.

Ο Μίλτος Τεντόγλου είναι απλά κορυφαίος. Ο καλύτερος στον κόσμο σε αυτό που κάνει εδώ και τουλάχιστον 3 χρόνια. Είναι μόλις 25 χρονών, βρίσκεται στην αρχή και γράφει ήδη ιστορία – όχι μόνο για τον ελληνικό στίβο, αλλά γενικά για τον παγκόσμιο αθλητισμό.