Σε νοιάζει ποιος έφτιαξε το μπλουζάκι που φοράς;
Συνήθως όχι. Κι η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη στο να αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε κοιτώντας το ταμπελάκι σε κάθε μπλούζα.
- 24 ΑΠΡ 2014
Σε έναν κόσμο που κάθε ημέρα είναι αφιερωμένη σε δύο και τρεις διαφορετικούς σκοπούς, σε έναν κόσμο που το να καταπολεμάς τα παγκόσμια δεινά είναι μεγαλύτερο trend κι από τα κεμπαμπτζίδικα στην πόλη μας, σε έναν κόσμο που έμαθε να κρατάει μια ταμπέλα αλλά να μην κάνει τίποτα για τον σκοπό που αναγράφει, οφείλεις να ξεχωρίζεις εκείνες τις μέρες και τους σκοπούς που έχουν ένα κάποιο νόημα.
Όταν μου είπε η φίλη μου η Ναταλία για την Fashion Revolution Day σκέφτηκα ότι είναι κάτι καινούριο, κάτι ενδιαφέρον.
Τι είναι λοιπόν αυτή η μέρα; Στις 24 Απριλίου του 2013 κατέρρευσε το εργοστάσιο Ράνα Πλάζα στο Μπαγκλαντές με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 1133 άνθρωποι και να τραυματιστούν ακόμα περισσότεροι. Ένα χρόνο μετά 52 χώρες παίρνουν μέρος σε μία “επανάσταση” που θέλει να βάλει ένα τέλος σε εκείνο το μεγάλο κομμάτι της βιομηχανίας της μόδας που δουλεύει χωρίς κανέναν σεβασμό στα ανθρώπινα και τα εργατικά δικαιώματα.
Ας είμαστε ρεαλιστές. Καμία χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας δεν θα σταματήσει την εκμετάλλευση ανθρώπινων πόρων επειδή εμείς αποφασίσαμε για μια μέρα να γυρίσουμε τις μπλούζες μας μέσα-έξω. Α ναι. Όποιος θέλει να δηλώσει και τη δική του αντίδραση, αρκεί να γυρίσει την μπλούζα του ανάποδα και να μοιραστεί την εικόνα του με #INSIDEOUT. Να σαν τα χαζοχαρούμενα παιδιά εδώ…
Δεν θα αλλάξει τίποτα στη βιομηχανία της μόδας επειδή ένα μικρό ποσοστό μίας μπουρζουαζί (έλα, το λέμε αυτό) αποφάσισε να γυρίσει το ακριβό της t-shirt ανάποδα. Αλλά τα χρειαζόμαστε τόσο πολύ αυτά τα μικρά βήματα. Είναι τόσο σημαντική η αφύπνιση και η εγρήγορση σε τέτοια θέματα που δεν μπορείς παρά να χαίρεσαι με εκείνους που πιστεύουν σε έναν σκοπό. Ουτοπικό ή μη.
Και είμαι σίγουρος ότι έστω για λίγο καιρό, όσοι φωτογραφήθηκαν με το μπλουζάκι τους ανάποδα θα κοιτάνε από πού έρχεται το μπλουζάκι τους. Πολλοί λιγότεροι βέβαια θα μπουν στον κόπο να ψάξουν να μάθουν πού κατασκευάστηκε το μπλουζάκι που φορούν. Υπάρχουν και κάτι ωραιότατα μπλουζάκια που μένουν στην ντουλάπα αφόρετα με όλα τα ταμπελάκια τους ακόμα πάνω.
Θα σου πω 5 πράγματα που νοιάζουν περισσότερο τον μέσο Έλληνα (και εμάς μαζί) από το πού φτιάχτηκε το μπλουζάκι μας:
Η πολιτική καριέρα του Γιώργου Ανατολάκη
Η σχέση του Μιχάλη Χατζηγιάννη με τη Ζέτα Μακρυπούλια
Αν η Ελπίς Χορτερού ανέβηκε τελικά καμιά κατηγορία
Η χορογραφία που θα έχουν οι Freaky Fortune στον ημιτελικό της Eurovision
Αν θα γυρίσει ο Ζοτς στην Πανάθα
Αλλά είναι κάτι τέτοιες μικρές ενέργειες που αξίζουν τον κόπο. Κάτι τέτοιες προσπάθειες που ξεκινούν από έναν και καταλήγουν να παρασύρουν κι άλλους.
Δεν κατηγορώ κανέναν που αδιαφορεί για το αν ένα παιδάκι 12 χρονών φτιάχνει τα παπούτσια και τα δερμάτινα μπουφάν του. Και δεν είναι δουλειά κανενός μας να το παίξει άγιος, οικολόγος, ευαίσθητος για όλα τα δεινά της γης.
Είναι όμως χρέος μας να έχουμε τα αυτιά μας ανοιχτά και όταν υπάρχει μια ωραία ιδέα, ένας καλός σκοπός, να τον κοινωνούμε στον δικό μας μικρόκοσμο. Ο καθένας με τις δικές του δυνάμεις. Το ONEMAN με τα κείμενά του.
Γύρνα τη μπλούζα σου ανάποδα για σήμερα. Τόσες φορές το έχεις κάνει κατά λάθος. Κάν’ το μια φορά με σκοπό.