10 ελληνικά τραγούδια που εξηγούν πόσο δύσκολο είναι να γράφεις τραγούδια

Αυτή η λίστα είναι γεμάτη με αυτοαναφορικά τραγούδια, με κομμάτια που έχουν γράψει οι καλλιτέχνες για τους ίδιους και την άνιση μάχη τους με τον θεό της έμπνευσης. Πρόκειται για 10 τραγούδια στα οποία τα βάζουν με την τύχη τους, ζοχαδιάζονται και “στίβουν το μυαλό τους μήπως βγει κάτι γαμάτο, αλλά που τέτοια τύχη, έχω ρίξει τον πήχη” κτλ.

Βέβαια, το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι βάζοντάς τα με την έμπνευσή τους, στο τέλος καταφέρνουν να γράψουν τραγούδια και μάλιστα, κάτι πολύ παραπάνω από καλά.

Κάπως περίεργο. Κάπως.

Ακολουθεί η λίστα χωρίς καμιά παραπάνω ανάλυση ή αχρείαστες φλυαρίες, μόνο με τους στίχους που δείχνουν καλύτερα αυτό για το οποίο μιλάμε. Αν ακούσεις, βέβαια, το τραγούδι, πατώντας πάνω στον τίτλο του τραγουδιού (“δεν θα το σκεφτόμασταν ποτέ, ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟ ‘ΠΕΣ”), θα δεις ότι σε κάποια υπάρχουν κι άλλοι στίχοι εναντίον της καταραμένης έμπνευσης που δεν έρχεται (ή της έμπνευσης που έρχεται με το ζόρι και δεν ικανοποιεί τελικά).

Όποιο τραγούδι μας ξέφυγε, μακάρι να το δούμε στα σχόλια.

Να ευχαριστήσω και για τη βοήθειά του τον συγγραφέα του βιβλίου “Οι ωραίοι έχουν χρέη”, Βύρωνα Κριτζά, καθώς χωρίς αυτόν το θέμα θα έβγαινε πολύ δύσκολα (αυτός ήταν ένας άλλος τρόπος για να πω ότι το μισό θέμα είναι δικό του, κρατώντας παράλληλα και λίγη απ’ την αξιοπρέπειά μου).

Δες:

1. Αλκίνοος Ιωαννίδης – Αδιέξοδο (1999)

“Δεν έχω τι να τραγουδήσω τι να πω

είναι η φωνή μου ένα σήμα από καπνό

κι έτσι για πάντα λέω το στόμα μου να κλείσω

για τίποτα άλλο πια να μην ξαναμιλήσω

μα πάλι πώς θα ζήσω”

(…)

“Πάρε τα πάνω σου μικρέ πάρε τα πάνω σου

πάρε μολύβι κι έλα κάθισε στο πιάνο σου

και φτιάξε πάλι την αρχαία συνταγή

μ’ ένα τραγούδι να γλυκάνεις την ψυχή

μα άραγε θα μου βγει;”

 

2. Φοίβος Δεληβοριάς – Δεν ξέρω τι είναι (2003)

“Μην το μαλώσεις,

Μην το ζορίσεις,

Σήκω απ’ το πιάνο, βγες μια βόλτα, αναστέναξε

Σαν περιστέρι

Είχε καθίσει

Απάνω σου όταν σε βαφτίζαν, αλλά πέταξε.”

 

3. Διονύσης Σαββόπουλος – Νέο Κύμα (1983)

“Και προσπαθώ ν’ αποκριθώ,

με κάτι φθόγγους που δεν βγαίνουν,

κι όλο λέω, τέλειωσα, τραγούδια πια δε βρίσκω,

και να που πάλι βγάζω δίσκο.

 

Μου φέρνουν ζάλη οι συγχορδίες

και ημικρανία οι ομοιοκαταληξίες,

και μ’ εκνευρίζει αυτή η φωνή,

που όσο πάει κι εξασθενεί.”

 

4. Φατμέ – Σουξέ (1986)

“Αγουροξυπνημένος

κι ολίγον τι χαμένος

πρωί πρωί στην εταιρία

από γραφείο βγαίνω

και σε γραφείο μπαίνω

πρωί πρωί στην εταιρία

ζητάω ακόμα μια ευκαιρία.

 

Ένα σουξέ, ένα σουξέ να κάνω

να με παίζουν οι σταθμοί

ένα σουξέ, ένα σουξέ να κάνω

να ζηλέψουν οι κακοί.”

 

5. Νατάσα Μποφίλιου – Τα δικά μου τραγούδια (2016)

“Φέρνω βόλτα τα χέρια

πιάνω λέξεις στην τύχη.

Στα δικά μου τραγούδια

έτσι γράφονται οι στίχοι”

(…)

“Κάθε λέξη που βρίσκω

στο χαρτί μου μολύβι,

για να βγάλω σε δίσκο

όσα ο κόσμος μου κρύβει.”

(στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος)

 

6. Γιάννης Γιοκαρίνης – Το παιχνίδι της έμπνευσης (1984)

“Ούτε ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις,

έξι μήνες που δεν έπιασα μολύβι και χαρτί

ή ένα όργανο μια νότα να σου γράψω.”

(…)

“ε αυτό θα κάνω τραγούδι, σου είπα και δε μίλαγες,

παίρνω μια κιθάρα, χαρτί και μολύβι, στον καναπέ εσύ κάτι ψιθυρίζεις

κιθάρα, κασετόφωνο και στρογγυλό τραπέζι,

σε πήρε ο ύπνος μάτια μου και η έμπνευση μου παίζει.”

(Πρώτη Εκτέλεση: Βαγγέλης Γερμανός)

 

7. Δημήτρης Ζερβουδάκης – Στοιχειωμένα μου στιχάκια (2008)

“Με την αλήθεια παίζετε

και διόλου δε σας νοιάζει

φτάνει το μέτρο σας να βγει

κι η τελευταία συλλαβή

που πρέπει να ταιριάζει

 

Τον έρωτα καυχιόσαστε

μα η καρδιά σας λείπει

κάλπικα είστε γράμματα

σκαρφίζεστε σπουδάγματα

στον πόνο και στη λύπη.”

 

8. Αλκίνοος Ιωαννίδης – Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω (2003)

“Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ όταν σε θέλω

τραγούδι άγνωστο κι αγέννητη σιωπή

Πίσω απ’ τα μάτια, πίσω απ’ της ζωής το βέλο

κρύβεσαι σαν βροχή που στέγνωσε, το ξέρω

νεροποντή που περιμένω μια ζωή

Γιατί δεν έρχεσαι”.

 

9. Βαγγέλης Γερμανός – Βραχυκύκλωμα (1984)

“Δεν είναι καλοκαίρι τούτο το φετινό

κοντεύω να φλιπάρω κι όλο στριφογυρνώ

ο στίχος δε βγαίνει με δεκατρείς συλλαβές

χρειάζομαι και άλλες πολύ παλαβές”.

 

10. Βλάσσης Μπονάτσος – Η επιτυχία (1981)

“Θα κάνω ένα τραγούδι επιτυχία

με ποίηση και ομοιοκαταληξία,

λίγη βροχή λίγη αγάπη και μαγεία

να δεις πώς θα πουλάει η εταιρία.

 

Θα κάνω μια μπαλάντα που να λέει

για τις βραδιές που η καρδιά μου κλαίει

κι όλο καμάρι στον παραγωγό θα πάω,

πενήντα φράγκα κάθε δάκρυ σου πουλάω.”

(στίχοι: Γιώργος Οικονομέας)