ORIGINALS

15 ημίτρελοι αθλητές που θα θέλαμε μαζί μας στην ταβέρνα

Προσοχή: Η παρακάτω λίστα είναι γεμάτη τύπους που θέτουν εν αμφιβόλω την άρτια διεξαγωγή του μυστηρίου της ταβέρνας. Αλλά χαλάλι τους.

Ήταν Τσικνοπέμπτη και δεν είχαμε σκάσει στο φαγητό ακόμα, γιατί αν είσαι πολύ χορτασμένος η ομιλία είναι πρόβλημα. Το φως που έπεφτε στα τραπέζια της σουβλακερί ήταν βαθύ κίτρινο. Η τηλεόραση έπαιζε ποδόσφαιρο διότι ευτυχώς τα σουβλατζίδικα δεν έχουν μετατραπεί ακόμα σε καφετέριες που δείχνουν το Model TV ή το Kagouras. Σε αυτήν την κατάσταση, ανεξήγητης χαράς, αν βγάλεις απ’ έξω το γεμάτο στομάχι, ο φίλος μου ο Αντώνης έριξε το θέμα: με ποιους αθλητές ή ανθρώπους των σπορ θα θέλαμε να συναγελαστούμε και να φάμε;

Οι κανόνες έχουν ως εξής: Δεν πρέπει να είναι πολύ καλτ ώστε να έχουν γίνει viral στο διαδίκτυο για φάση swag, όπως ο Αλέφαντος σε τηλεοπτική εκπομπή, αλλά πρέπει να το έχουν γλιτώσει οριακά. Θέλουμε να μπορούν να φλερτάρουν κορίτσια, ώστε στη σούμα να απομένει κάτι, αλλά να είναι man’s man, δηλαδή ομαδικοί τύποι. Επίσης, το να τραγουδούν δυνατά και να κάνουν σαματά είναι σημαντικό. Δεν πρέπει να είναι σέλφι οι φωτογραφίες που θα βγάλουμε στο τέλος της νύχτας και πρέπει ο οργανισμός τους να αντέχει το ποτό και το φαγητό, ώστε η κατανάλωση να έχει τη μορφή μακελειού. Επίσης, να νιώθουμε έναν ελαφρύ φόβο, που δεν θα μας αποτρέπει από το να φερόμαστε ειλικρινά, αλλά θα ήταν όσο ανασταλτικός πρέπει ώστε να αισθανόμαστε ότι αν πούμε καμιά μαλακία, θα φάμε μπουκέτο. Η λίστα είναι με τη μορφή Top15, από το τέλος προς την αρχή, όπως έκανε ο Νικ Χόρνμπι στο ‘High Fidelity’. Με δύο wild-carded ανθρώπους που ευχαρίστως θα μετέτρεπε η Κίρκη σε γουρούνια.

15. Τζίμπα

Εκείνος ο τρελός Βραζιλιάνος ακραίος, που θαρρείς πως ήταν ένα πλάσμα απελευθερωμένο από κάθε δέσμευση, ένας κυνικός πριν στους κυνικούς δοθεί αρνητική έννοια. Όλοι οι Βραζιλιάνοι της σπουδαίας εθνικής ομάδας βόλεϊ που ξεμύτισε στο λυκαυγές του 21ου αιώνα ήταν ιδιαίτεροι, από τον Άντερσον ως τον τρελο-Σέρτζιο, αλλά ο Τζίμπα έμοιαζε με τον αρχηγό της συμμορίας. Αν ζούσε ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ και μπορούσε να εστιάσει στο βλέμμα του όταν γυάλιζε, θα ήταν υπερήφανος.

Είναι στο τάραφλεξ, ό,τι πιο κοντινό με τον Billy the Butcher, το ρόλο που έπαιξε ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις στις ‘Συμμορίες της Νέας Υόρκης’. Κέρδισε τον Βλάντο Γκρμπιτς, σε μία σπάνια παραχώρηση που έγινε για μία και μοναδική φορά και μόνο όποιος έχει δει τον τελευταίο να πανηγυρίζει με σημαία της Γιουγκοσλαβίας στο Σίδνεϊ και χαλί σε αφιερωματική εκπομπή το ‘Ederlezi’ μπορεί να καταλάβει τη δυσκολία της. Εδώ πρέπει να γίνει υπενθύμιση στον Εμίρ Κουστουρίτσα ότι ακόμα δεν έχει κάνει ταινία που να παίζει ο Βλάντο.

14. Ομπντούλιο Βαρέλα

Γιατί πάντα ήθελα να γνωρίσω το Ουρουγουανό που πέρασε από φωτιά και αμόνι για να κάνει την –τουλάχιστον μέχρι το 1-7 των Γερμανών στον ημιτελικό του Μουντιάλ του 2014- κορυφαία κηδεία στην ιστορία του ανθρώπινου είδους. Που δε φόρεσε διαφήμιση στη φανέλα και που πάλεψε σαν παλαβός για τα δικαιώματα των ποδοσφαιριστών. Θα ήταν αυτός ή ο Γκαρίντσα, αλλά ο δεύτερος πέθανε από το ποτό, οπότε δεν θα θέλαμε να συντελέσουμε στην καταστροφή του. Μια και το έφερε η κουβέντα…

13. Λόκο Αμπρέου

Λόκοοοοοο, Λόκοοοοο. Παρατσούκλι-όνομα και σκαφτό στο τελευταίο πέναλτι του προημιτελικού του Μουντιάλ του 2010 με την Γκάνα. Η παλιά, καλή, Ουρουγουάη τη σύγχρονη εποχή μπορεί να τρώει κάτω από τον Λευκό Πύργο πριν πάει στα μπουζούκια.

12. Κρίστο Στόιτσκοφ

Ποιος, στ’ αλήθεια, θέλει ένα λόγο για να δομηθεί επιχειρηματολογία σε ό,τι αφορά τον Βούλγαρο για να βγει μαζί του για οτιδήποτε. Το πιθανότερο είναι ότι θα καταλήγαμε στο πιο ξεφτιλισμένο μαγαζί της Αθήνας και αν μας έβλεπε να μην πίνουμε θα έπαιζε μπιζ με τους σβέρκους μας. Προτιμάται από τον Ρομάριο για το λόγο ότι αν έχεις έναν Βούλγαρο και έναν Βραζιλιάνο για να βγεις, θα πρέπει να διαλέξεις τον Βούλγαρο, είναι αποστολή επικινδυνότητας Bourne Ultimatum 2.0.

11. Βίνι Τζόουνς

Θα ήταν αυτός ή ο Ερίκ Καντονά, που έχει κάνει την πιο γαμηστερή σειρά ποδοσφαιρικών διαφημίσεων όλων των εποχών και κλώτσησε το ναζιστή οπαδό της Κρίσταλ Πάλας, Μάθιου Σίμονς, ο οποίος εκτόξευε ρατσιστικούς μύδρους προς το πρόσωπό του. Θα ήταν ο πιο σκληρός καριόλης της ποδοσφαιρικής ιστορίας ατσάλινος Βίνι ή ο άνθρωπος που κατήργησε τον σηκωμένο γιακά (πλην Ντέμη, ενδεχομένως) γιατί ήταν το Α και το Ω της ενδυματολογικής κίνησης. Η σωφροσύνη, όμως, επιβάλλεται. Και πάντα πρέπει να διαλέγεις εκείνον που έχει παίξει σε ταινία του Γκάι Ρίτσι, ειδικά αν είναι το έργο-τοτέμ του.

10. Μάρκο Ματεράτσι

Τη μεθεπόμενη μέρα από την κουτουλιά του Ζιντάν πήγε σε συναυλία, στην οποία σηκώθηκε πάνω και τραγούδησε. Σήκωνε το πόδι του σημαδεύοντας το κορμί του αντίπαλου επιθετικού χωρίς να νοιάζεται ιδιαίτερα για το σημείο και είναι έως και βέβαιο ότι όταν ο Αντρέι Σεφτσένκο σηκώνεται το πρωί πονώντας, είναι από μία κλωτσιά του. Είναι από εκείνους τους τύπους που, αν καταλάβει ότι ενοχλείσαι από κάτι, θα το κάνει και θα το επισημαίνει ως τη Δευτέρα Παρουσία. Ο κακοδιάθετος σερβιτόρος θα υπέφερε από την κνίσα και από τις 16 λέξεις τα 10 δευτερόλεπτα που θα εκτόξευε προς το μέρος του ο αγλαός Μάρκο.

9. Πρέντραγκ Ντανίλοβιτς

 

Λοιπόν: ας πούμε ότι κοιτάξαμε ένα κορίτσι δεσμευμένο πιο πολύ από ό,τι έπρεπε. Ποιος θα μας προστάτευε με καλύτερο τρόπο από τον τύπο που κάποτε περιφερόταν με ένα καπνογόνο στο γυμναστήριο του Μονάχου όταν η Κίντερ Μπολόνια νίκησε την Τίμσιστεμ στον ημιτελικό της Ευρωλίγκας το 1999 και, κυρίως, αυτόν τον αλήτη που κάρφωσε μπροστά στον Σαμπόνις στον τελικό του Ευρωμπάσκετ του 1995 και τον κοίταξε με τόση περιφρόνηση που ποτέ δεν είχε λάβει σε facial ο Σον Μπράντλεϊ, ενώ κούνησε το χέρι του σαν να έδιωχνε μία μύγα από το πεδίο του λέγοντας “πφφφ”. Το Σάββατο είπα στον Γιάννη ότι “είναι η κορυφαία στιγμή στην ιστορία του μπάσκετ”, αλλά ήμουν στην τρίτη μεγάλη και ήταν νωρίς. Οπότε, προβλέπονταν κι άλλες. Η εξίσωση έβγαζε αποτέλεσμα τη λέξη έκσταση.

8. Λουτσιάνο Μότζι

Η προτίμηση γίνεται εις βάρος του Αντριάνο Γκαλιάνι. Απόλυτος σεβασμός σε έναν άνθρωπο που έκανε μαεστρικές κινήσεις για να στήσει το μεγαλύτερο σκάνδαλο στημένων παιχνιδιών στην Ιταλία και που κάποτε είχε καλέσει τον ομοσπονδιακό προπονητή Μαρτσέλο Λίπι για να το πει να πάρει στην αποστολή της εθνικής Ιταλίας Φάμπιο Καναβάρο. Θα του μαθαίναμε τη ρακή και θα μας έλεγε πώς έκλεισε τον εκδοτικό οίκο την επόμενη μέρα έκδοσης βιβλίου με αληθινές ιστορίες στις οποίες πρωταγωνίστησε, γραμμένο από δύο δημοσιογράφους που υπέγραψαν ως Έξω Αριστερά και Μέσα Δεξιά επειδή φοβόντουσαν, όχι απλώς να μη μείνουν άνεργοι αλλά, να μην βρουν τα κουφάρια τους σε κάποιο σικελικό παγκάκι.

7. Νικολάι Κάρπολ

 

Υπάρχει μία συγκεκριμένη κατηγορία γεγονότων στον αθλητισμό που σε ενοχλούν και σε ενθουσιάζουν την ίδια στιγμή. Τι έχει να πει ο γιγαντοτιτάνας, Ρώσος προπονητής με κοιλιά από βότκα, Νικολάι Καρπόλ επ’ αυτού; Ηλία ρίχτο.

6. Ντιέγκο Σιμεόνε

Και έτσι, μετά από 10 λεπτά, θέλουμε να ανατινάξουμε τη Βουλή και να πάμε να σκοτώσουμε τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο βρισκόμαστε να τραγουδάμε το Hasta la Victoria Siempre. Είναι τόσο πωρωμένος που θα μπορούσε να καταργήσει την ψυχανάλυση και να φτιάξει στρατούς από ανθρώπους που θα δόξαζαν τον Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και τον Αουρελιάνο Μπουενδία.

5. Αντρέα Πίρλο

Διότι πάντα ονειρευόμουν έναν άνθρωπο που όλες οι τρίχες των μαλλιών του είναι στη σωστή θέση και φοράει σακάκι να κάνει στην άκρη τη λαδόκολλα και να τρώει μία πολύ μεγάλη μπουκιά από πιτόγυρο.

4. Παναγιώτης Φασούλας

Είναι βίος και πολιτεία, είναι ο πρώτος από μία σειρά κουλ και προκλητικών Ελλήνων ψηλών μέσα και έξω από τα παρκέ (στη λέσχη ο Λάζαρος Παπαδόπουλος και ο Γιάννης Μπουρούσης θα ήταν σίγουρα μέλη) και έχει φωνάξει “ένα μπουρδέλο είμαστε”, έφτιαξε καπνιστήριο για εκείνον, τον Φάνη και τον Βούδα μέσα στο αεροπλάνο που πήγαινε την Εθνική στο Τορόντο για το Μουντομπάσκετ του 1994, είπε τον Ίβκοβιτς ειρωνικά ‘Σοφό’ και του κόλλησε παρατσούκλι που… κυριολεκτικοποιήθηκε εσαεί, πρωτοστάτησε σε απεργίες, είχε μαλλί που συμβολίζει τα έιτις, έχει παίξει υπό τις οδηγίες του Μπόμπι Νάιτ, ο άνθρωπος είναι απλώς ο τέλειος κολλητός για να λες στα παιδιά σου ότι είσαι γεμάτος από αντροπαρέα όταν φτάσεις στα 60. Κι εσένα σ’ αγαπάμε Νίκο Φιλίππου.

3. Αντόνιο Κασάνο

Έχει το κλάμα, μένει με το σώβρακο όποτε γουστάρει, έχει πει ότι έχει κάνει σεξ πριν από ματς και πήγε γελαστός στον πάγκο της Ιταλίας στο έκτο γκολ με τη Βουλγαρία μόνο για να κλάψει κατευθείαν με λυγμούς όταν έμαθε ότι η Δανία ισοφάρισε τη Σουηδία στο τελευταίο ματς των ομίλων του Euro 2004. Τον φωνάζουν «Φανταντόνιο» και γεννήθηκε viral.

2. Γιούργκεν Κλοπ

Σαν να μην έφθανε ότι έτρωγε με τη σύζυγό του και την ερωμένη του, σαν να μην έφθανε ότι η Ντόρτμουντ έμοιαζε με συμμορία όταν ήταν στον πάγκο της- με σούπερ μπόνους τα απίστευτα κορέο- σαν να μην έφθανε που είναι προπονητής στο απόλυτο ποδοσφαιρικό κίνημα, σαν να μην έφθαναν όλες οι αγκαλιές, τα δόντια που τρίζουν, τα βλέμματα που έχουν θυμό και απόγνωση, είναι ο πιο αναρχικός Γερμανός από την εποχή του Πάουλ Μπράιτνερ και, παρά την καλαισθησία και τις υψηλές αμοιβές (που εξαρτώνται από την αγορά) απεχθάνεται το κατεστημένο. Η μέρα που ο Κλοπ θα αναλάβει ένα μεγάλο brand ή την εθνική Γερμανίας θα είναι μέρα πένθους για όσους ελπίζουν σε έναν ιδεατό για όλους κόσμο, ψάχνοντας, έστω μέσω του πνεύματος, συμμάχους από το πάνω ράφι.

1. Βλάντε Ντίβατς

Καταρχάς, λογικά θα έσερνε τα πόδια του για να κάτσει στην ταβέρνα. Κατά δεύτερον, θα έπινε ουίσκι ισοδύναμο με μία μέρα παραγωγής στο Άρκανσο. Κατά τρίτον- και αυτό έχει γίνει σε αληθινή συνέντευξη με Έλληνα δημοσιογράφο- είχε διαψεύσει, στο Ευρωμπάσκετ του 1999 στη Γαλλία, δημοσιεύματα που τον ήθελαν να έχει σταματήσει να καπνίζει. Τέλος, αλλά όχι έσχατο, ο άνθρωπος έχει παίξει στο ‘Παντρεμένοι με Παιδιά’. Ο ‘Ντάντε’ είναι η πρώτη προτίμηση για ένα αβυσσαλέο βράδυ σε μία ταβέρνα, που στο τέλος του θα συναντιόμασταν με το χάος.

~ ~ ~

Τιμητικές αναφορές: Στον Φάνη Χριστοδούλου, που απλώς δεν ξέρεις τι μπορεί να ξεφουρνίσει στην επόμενη φάση, τον Ιβάν Πεντρόσο, γιατί πάντα ήθελα να βρίσουμε μαζί τους Αμερικανούς που, για να μη γελιόμαστε, του στέρησαν να είναι εκείνος ο κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στο μήκος, τον Ζινεντίν Ζιντάν (είναι ο ΖΙΝΕΝΤΙΝ ΖΙΝΤΑΝ, ακόμα και να μην κουτουλούσε τον αντίπαλο αμυντικό, μόνο από το όνομα, από την υποψία ότι είναι διεστραμμένος), τον Βαλερί Λομπανόφσκι, για να διαπιστώσουμε ότι μπορεί να μείνει ακίνητος για αρκετή ώρα, όπως φαινόταν ότι έκανε στον πάγκο της Ντιναμό Κιέβου και, για να μη βγάλουμε απ’ έξω το γυναικείο φύλο, την Καρολίνα Κλουφτ, το καρτούν του παγκόσμιου στίβου, τη Χόουπ Σόλο, αντιδραστική Αμερικανίδα τερματοφύλακα και, φυσικά, την Τατιάνα Λεμπέντεβα, τη Ρωσίδα τριπλουνίστρια με φωνή που, ως ασυναρτησία, μου θυμίζει θυμωμένη γειτόνισσα που μαζεύει την μπουγάδα και μετανιώνει που παντρεύτηκε αυτό το γουρούνι. Φυσικά, στον ‘μία κατηγορία μόνος μου’ Ντιέγκο Μαραντόνα.

+2. Ντέγιαν Σάβιτς. Είναι ο προπονητής της εθνικής Σερβίας στο πόλο. Πρώτον, το στυλ του είναι μοναδικό στα αθλητικά χρονικά. Ακόμα και στις ειδικές συνθήκες ενός πολύ κρίσιμου παιχνιδιού, στον πάγκο, φαίνεται ότι έχει βγει από τα αποστάγματα σοφίας του Κομφούκιου. Είναι από τους πιο δυνατούς ανθρώπους που υπάρχουν. Κάποτε είχε έρθει η εθνική Γιουγκοσλαβίας για προετοιμασία στην Αθήνα, ο Σάβιτς ήταν παίκτης. Είχαν πάει και δύο Έλληνες πολίστες, ο Δημήτρης Κραβαρίτης και ο Χάρης Παυλίδης. Ένα βράδυ οι Γιουγκοσλάβοι, ο Παυλίδης και ο τερματοφύλακας Μάκης Βολτυράκης βγαίνουν έξω για να διασκεδάσουν. Ο Σάβιτς γίνεται αλοιφή από το ποτό και ο Παυλίδης με τον Βολτυράκη τον γυρίζουν σηκωτό στο ξενοδοχείο στις 5. Το επόμενο πρωί έχει προπόνηση στις 8. Όταν ο Παυλίδης φτάνει στο γυμναστήριο στις 7:50, ο Σάβιτς είναι ήδη εκεί και κάνει κοιλιακούς. “Ήταν λιπόθυμος τρεις ώρες πριν”, λέει ο νυν τεχνικός της ομάδας πόλο Γυναικών του Ολυμπιακού και της εθνικής Καναδά: “Έκανα προπόνηση και κόντεψα να πεθάνω. Περιττό να σου πω ποιος ήταν πρώτος σε απόδοση σε αυτή”.

+1. Βαλεντίνο Ρόσι.

Σας έχει τύχει ποτέ να σας αρέσει μία κοπέλα τόσο πολύ, αλλά να είναι τόσο ψαγμένη και να μην ξεσήκωνε τη λίμπιντό σας επειδή αυτός ο ενθουσιασμός που νιώθατε ρέπει προς το πλατωνικό ιδεατό, που δεν θα είχατε ιδέα τι θα κάνατε μαζί της αν υπήρχε αμοιβαιότητα από μέρους της; Κάπως έτσι, αλλά άφυλα.